Þjóðviljinn - 16.10.1970, Blaðsíða 4

/
4 SlöA — ÞJÖÐVELJINN — Föstudagur 16. oktðber 1970.
— Málgagn sósíalisma, verkalýðshreyfingar og þjóðfrelsis —
Útgefandl: Útgáfufélag ÞjóSviljans.
Framkv.stlórl: Eiður Bergmann.
Ritstjórar: Ivar H. lónsson (áb.), Magnús Kjartansson
Sigurður Guðmundsson
Fréttaritstjóri: Sigurður V Friðþjófsson
Ritstj.fulitrúi: Svavar Gestsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðust 19. Siml 17500
(5 linur). — Askriftarverð kr. 165.00 á mánuði. — Lausasöluverð kr. 10.00.
Farmenn svara ofbeldinu
gamtök yfirmanna á farskipum, félög stýrimanna,
vélstjóra, loftskeytamanna og bryta, hefðu
samið í sumar að eðlileguim hætti og íslenzkum
landslögum um kaup og kjör, á grundvelli laga
um stéttarfélög og vinnudeilur, ef ríkisstjórn
íhaldsins og Alþýðuflokksins hefði ekki talið sig
þurfa að gera skipafélögunum þann greiða að
grípa inn í samningana með bráðabirgðalögum,
afnema samningsfrelsi þessara stétta með ofbeld-
isathöfn ríkisstjórnarinnar. Hvað eftir annað hef-
ur ríkisstjórn og núverandi stjómarflokkar, Sjálf-
stæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn, gripið
þannig inn í kjaradeilur til hinnar mestu bölvun-
ar. Þetta gerist vegna þess að fámenn íhaldsklíka
ræður bæði Vinnuveitendasambandinu og Sjálf-
stæðisflokknum, og valdi ríkisstjórnarinnar og
Alþingis er hiklaust beitt gegn hagsmunum
einstakra starfsstétta og verkalýðssamtökunum.
Og þó hatramt megi kallast hefur íhaldinu tekiz't
að nota Alþýðuflokkinn í heilan áratug með sér
til óþurftarverkanna gegn verkalýðshreyfingu og
kjarabaráttu, og jafnvel beitt ráðherrum hans
fyrir sig í árásunum, eins og gerðist með hin al-
ræmdu lög frá 1968 þegar Eggert G. Þorsteinsson
var látinn hafa forgöngu um ósvífna skerðingu
sjómannshlutarins, sem gaf útgerðarmönnum á
einu ári 400 miljónir af saimningsbundnum afla-
hlut íslenzkra sjómanna.
^téttarfélögin sem íhaldið og Alþýðuflokkurinn
sviptu samningafrelsi með bráðabirgðalögum í
sumar, vöruðu stjórnarflokkana og ríkisstjórn
þeirra við afleiðingunum. Með öflugri samstöðu
hafa sjómennirnir í þessum félögum nú beitt því
vopni sem þeim var eftir skilið, að segja upp
starfi sínu á nær öllum íslenzka farskipaflotan-
um. Mennimir úr Vinnuveitendasaimbandi íhaldi-
ins, sem töldu sig hafa leyst málin í sumar með
því að láta ráðherra íhaldsins og Alþýðuflokks-
ins skella á þvingunarlögum, hafa nú neyðzt til
að setjast aftur að samningum við stýrimenn, vél-
stjóra, loftskeytamenn og bryta á farskipaflotan-
um, og skipafélögin súpa nú seyðið af kúgunar-
ráðstöfunum sem gerðar voru fyrir þau í surnar.
Vonandi æ'tti afturhald landsins að læra af þess-
um atburðum þó ekki væri nema þau sannindi
að það er ekki hægt að vera án þeirra sjómanna-
starfsstétta sem hér var ráðizt á.' Það ætti líka
að verða afturhaldinu í Vinnuveitendasambandi
íhaldsins, forystumönnum Sjálfstæðisflokksins og
ráðherrum og þingmönnum Alþýðuflokksins á-
minning um, að ekki er allt fengið með því að
samþykkja þvingunarlög gegn verkalýðshreyfing-
unni né einstökum starfsstéttum. Samstaða far-
mannanna gegn þvingunarlögunum vísar leiðina
gegn ofbeldi af því tagi. — s.
Húsmæður gegn verklýðssamtökum. —
Breiðholtsvagninn. — Hagsmunir ein-
staklingsins eða fjöldans.

Lesendur eru beðnir vél-
virðingar á því, hvað Bæjar-
pósturinn hefur verið sjald-
séður að undaefömu, en nú er
ætlunin að bæta hressilega úr
því. Enn og aítur viljum við
ítreka það, að Bæjarpósturinn
er til viðtals í síma 17500 dag-
lega milli 2-3 neana lauigar-
daiga.
★
Að þessu sínni birbum
við þrjú bréf. Það fjæsta
er frá verkakonu og húsmóð-
ur, en hún gerir útvarpserindi
Dagrúnar Kristj ánsdióttur að
umtalsefni. Þá eru tvö bréf
um strætisvagnana.
★
Bæjarpóstur góður!
Núna rétt áðan, eftir hádeg-
ið, var kona nokkur, Dagrún
Kristjánsdóttir, að ég ætla, að
gera heiftarlega árás á sam-
tök verkalýðsins og hags-
munabaráttu hans, samfara
smjaðri fyr-.r bænduim. Sagði
konan, að verkalýðurinn
heimtaði hóflaust kaup, á
kostnað bœnda, sem lifðu við
suílt og seyru, brældóm og
peningaleysi. Reyndi hún eftir
mætti að æsa húsmæður gegn
verkaíl ýðssamtök u n um.
Okkur, verkakan'um, sem
erum jafnframt húsmæður, er
lítill greiði gerður með þvi að
ausa þessum yfirstéttarkjaft-
hætti yfir okkur í svokölluð-
um húsmæðraþáttum. Oktour
er fullkunnugt um, að eng-
inn er ofsæll af því að lifa á
verkamannalaunum. En þessi
virðuflega frú, þarf víst ekki
á því að halda að spara mat-
arkaupin. (Er hún ekki em-
bættismaður sjálf?)
Það er hart að við, sem
höldum rfkisútvarpinu uppi
með afnotagjöldum okkar,
skulum þurfa að þola það
bótalaust að yfir okkur sé
dembt einhliða óhróðri.
6. október 1970
Verkakona og húsmóðir.
Breiðholtsbúi bringdi nýlega
í Bæjarpóstinn og kvartað’
sáran undan strætisvagnasam-
göngum við Breiðholtið.
— Hér er almennur áhuigi á
að hefja undirskriftasöfnun
fyrir bættum samgöngum við
hverfið, en við vonum að til
bess þurfi ekki að koma, og
málunum verði k’ppt í lag hið
bráðasta án þess. í þessu fjöi-
býla hverfi eru aðeins 3 vagn-
ar á klukkustund, og þeir eru
venjulega svo troðfullir, að
maður er hreint og beint út-
keyrður eftir að ferðast með
beim. Iðulega kemur bað svo
fyrir, að vagnstjóramir stoppa
ekki sökum brengsla i vögn-
unum, jafnvel utan mestu
annatímanna, begar engir
aukavagnar eru. Við viljum
ekki sætta okkur við þessa
lélegu þjónustu á sama tíma
og vögnum er f jölgað á öðrum
leiðum. 1 Breiðholtshverfi búa
þegar þúsundir manna, sem
sækja vinnu og sfcóla bæjar-
endanna á milli.
Þá erum við mjög ergilegir
yfir bví. að hafa ekki beinar
samigöngur við Miðbæinn, og
hvaða vit er í bví, að láta
Bredðholtsvagninn hringsóíla
troðfulian um alflt Bústaða-
hverfi og Fossvog í stað bess
að láta hann aka eins og leið
liggur niður Suðurlandsbraut?
Breiðholtsbúi.
Og hér er svo loks annað
bréf um strætisvagnana, al-
menns eðlis.
Kæri Bæjarpóstur.
Mikið er kvartað yfir stræt-
isvagnaskorti bessa dagana. á
sama tíma og hundruð einka-
bíla eru flutt ínn í laindið er
bessi nauðsynlega Tamgöngu-
bjónusta við hinn almenna
borgara lát’.n sitja á hakanum:
það virðist vera of kostnaðar-
samt að kippa henni í lag.
Slíkt og þvílíkt er því miður
ekikert einsdaBmi hér á landi,
eins og aílkunna er, hér sitja
hagsmunir einstaldingsins að
jafnaði í fyrirrúm: fyrir ha,gs-
munum fjöldans. Meðan glæsi-
leg einbýlishús rísa af grunni
vantar skóla og barnaheimili
og aðrar bjónustustofnanir.
og meðan strætisvagnaþjón-
ustan er í þeim ólestri, sem
raun ber vitni eru keyptar
upp rándýrar lóðir í Miðbæn-
um fyrir bílastæði. Um betta
mætt’. skrifa langt og ýtarlegt
mál, en ég læt mér bessa litlu
ábendingu nægja að sinni, oa
vonast til að burfa ekki að
heyra hinar hlægilegu rök-
semdir gegn frekari strætis-
vagnakaupum að borgin hafi
ekki efni á þeim.
Farþegl.
Óskar Ólafsson:
Er þetta rétt aðíerð?
11. október 1970.
Hr. ritstjóri Magnús Kjartans-
son.
Ég las mér til sórrar hryggð-
ar ritsmíð einhvers Vésteins
Lúðvíkssona,r sem birtist í Þjóð-
viljanuim fyrir stuttu og hugsaði
þá að þessi ætti fremur heima
í Moggianum. Nú sé ég að það
hafa ekki verið mistök að hún
birtist í Þjóðviljanium. Þú virð-
ist ánægður, þetta á að vera
framilag í baráttunni gegn fhaildi
og afturhaildi. Þá veit rnaður
það.
Nú er ég bráðum sextugur og
hefi kosið allt frá 1934 að mig
minnir, fyrst kommúnista, svo
sósíalista og að lokum Alþýðu- ,
bandálag og alltaf verið ákveð-
inn hvað ég ætti að gera, þar til
nú. Nú er vinstri hreyfingin
þannig, sýnist mér, að þeir ein-
ir eigist við að einu gildi hvem-
’.g fer. Sumlr svíkja opinberlega
og vinna í þágu fhaldsáns,
suimir eru taldir óœskiflegir og
stjakað frá, en hinir sem eftir
eru með málgagn alþýðunnar
leggja sig alla fram, a.m.k. öðru
hvoru, við að éta ofanf sdg og
biðjast afsökunar á fyrri skoð-
unum, ef ekki t’.lveru. Nú verð
ég að segja það, að ég hef lít-
ið álit á svona aðferðum í bar
áttunni við auðvaldið, ég held
það Mi helzt til ódýra hjáflp frá
þeim sem sízt skyldd.
Ég efast uim að ifllkvittni og
jafnvel óvild Þjóðviijans (og þá
helzt frá þér og Árna Berg-
mann) til Austur-Evrópuríkj-
anna, síðan í ág. 1968 sé rétt að-
ferð til að styrkja og auka á-
hrif vinstrimanna hér á landi.
Ég segi fyrir mig, að ég get
vel hugsað mér að sitja heima
við næstu kosningar, það liggur
kannski ekki svo á hreinu hvað
manni er boðið Ekki langar
mig að verða einskonar Palest-
ínuarabi með öðrum ísflenzkum
smábændum. Þegar landbúnað-
arstefna Guðmundar I>orsteins-
sonar frá Skálpastöðum kemur
til framkvæmda og búið verður
að neyða okkur til að selja, eða
hrekja okkur með öðrum ráð-
um af jörðunum.
Þetta er nú nokkuð af því
sem ég vildi sagt hafa o,g ég
bið ekki afsökunar.
Með kærri kveðju.
Óskar Ólason,
Álftarhóli, A-Landeyjum.
50 börn biðu
bana í Kóreu
SEOUL 14710 — Milli 40-50
skóladrengir biðu baina er á-
ætlunarbíll rakst á jámbraut-
arlest við borp 80 fem frá Seoúl
í Suður-Kóreu. 13 sfluppu með
meiðsfli. Áreksturinn varð ’a
vegi yfir jámbrautarteina, óg
barst bfllinn um 100 metra
leið með lestinni, áður en lest-
arstjóranum tðkst að stöðva
hama.
Ný stjórn
í Líbanon
BEIRUT 13710 — Líbanski þing-
maðurinin Seab Salam myndaði
í kvöld nýja ríkisstjórn, sem
teflur 12 ráðherra. Þeir eru all-
ir utanþingsmenn nema forsæt-
isráðherrann. Salam. sem áður
hefur verið forsætisráðherra
Lfbanons, tók að sér að mynda
rfkisstjóm 5. þm.
SÞ samþykkir
vopnasölubann
NEW YORK 13710 — Alflsherj-
arþing Sameinuðu þjóðanna
beindi þeim tilmælum til aílflra
aðildariandanna að selja ekki
vopn til Suður-Afríku. I á-
lyktun, sem gerð var, eru að-
ildarriki hvött til að hefjast
þegar í stað handa um, að á-
kvörðun örygigisráðsins um
vopnasölubann til Pretoríu-
stjómarinnar verðd fraimfylgt.
Ályktun þeasi var samþykkt
með 99 atkvæðum gegn atkvæð-
um Portúgals og Suður-Afrfku,
en 9 rfki sátu hjá, þ.á.m. Bret-
land, Frafekland og Bandarfkin.
Viðskiptaskráin er komin út
stærri en nokkru sinni fyrr
Viðskiptaskráin 1970 er ný-
lega koenin út og er það 33. ár-
gangur bókarinnar. Þetta er
míkil bók að vöxtum, á níunda
hundrað blaðsíður í svipuðu
broti og símaskráin. Ef hún er
borin saman við síðasta árgang,
kemur í Ijós, að hún hefur
lengzt um 60 bls. og mun hún
aldrefl hafa stækkað svo mikið
á einu árl.
Bóikinni er sfltípt f 9 kafla.
1. kaflinn fjafllar um æðstu
stjóm landsins: forseta, rik’.s-
stjóm og Alþingi. Þar er einnig
skrá yfir fulfltrúa lslands er-
lendis og fuflltrúa erlendra rikja
á íslandi. Einnig eru tölulegiar
upplýsingar um atvinnulíf og
innfiutn’.ng, svo og mannfjölda-
skýrslur.
2. kafli er um Reykjavfk: Á-
grip af sögu Reykjavíkur, síkrá
um félög og stofnan’.r og skrá
um fyrirtæki og einstaklinga,
sem reka viðskipti, með upp-
lýsingum um stjórn og starf-
rækslu.
3. kafli er skrá um húsedgn-
ir í Reykjavík, Kópavogi,
Akureyri og Hafnarfirði með
tilgreindri lóðastærð, lóðamati,
húsamatj og auk þess bruna-
mati í Reykjavík.
4. kafli er um kaupstaði og
kauptún landsins, alils 63 staði,
þar sem greint er fró bæjar-
og sveitarstjómum, svo og tölu-
legar upplýsingar um atvinnu-
líf, félagsmólasikrár og fyrir-
taskjaskrár.
5. kafli er vamings- og
sflarfsskrá og er það meginkafli
bókarinnar, Þar eru síkráð öll
þau fyrirtæki og einstakflingar,
sem skráð eru á viðkomandi
stöðum á landinu, en hér er
þeim raðað eftir starfsgreinum.
eða eftir því, hvaða varning bau
selja.
6. kafli er umboðaskrá. Þar
eru skráðir umboðsmenn er-
lendra fyrirtækja á Islandi.
Þetta er tiltölulega nýr kafli f
bókinni, en hefur vaxið mjög
ört.
7. kafii er sikrá um sfltípastól
íslands með upplýsingum um
vélairstærð, rúmlestastærð,
smíðaár og eigendur.
ð. kafli er ritgerð á enslku:
Icefland: A Geographical, Polit-
ical, and Economic Survey, eft-
ir dr. Björn Bjömsson og Hrólf
Ásvaldsson.
9. kafli er skrá um útlend
fyrfrtæJd, sem áhuga hafa á
viðskiptum við Island og aug-
lýsingar frá þeim, og einnig
auglýsingar frá íslenzkum fyr-
irtækjum, sem hafa áhuga á
viðskiptum við útlönd.
Loks er í bókinni uppdráttur
í fjórum litum af Reykjavík,
Kópavogi, Garðahreppi. Hafn-
arfirði og Seltjamarnesi, og
loftmyndir með áteikhuðu vega-
kerfi af Akranesi, Akureyri,
ísafirðd og Sauðárkróki, og Is-
landskort f litum með áteikn-
uðum vitum, fisfcimiðum og
fiskveiðitakmörkunum.
Utgefand: Viðskiþtasflo-árinn-
ar er Steindórsprent hf.
<