Þjóðviljinn - 19.10.1971, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 19.10.1971, Blaðsíða 3
exssatm íð. oðöfeöber 1081- — MÖ©«VIfeJaNNr* SlÐA 3 Þjóðleikhúsið: ALLT í GARÐINUM eftir EDWARD ALBEE Endursamið eftir leikriti GILES COOPERS Leikstjóri: BALDVIN HALLDÖRSSON Sú var tiðin að Edwar-d Albee var talimn efnilegaist leikskáld í Bandaríkjunum og við hann bundnar miklar vonir; suniir héldu jaifnvel að hann myndi varpa mýjurn Ijóma á leikræn- an skáldíjkap lamdsins, vera sjáifur Engene O'Neill endiur- borinn. Hann fór lfka óneitan- lega mjög vel af stað, einþátt- ungar þeir sem hann birti fyr.st vöktu aðdáun og athygli og míina á meðal am.narra, en há- tindii sínum og mestri frægð máði hamn með 'hinu seiðsterka, stórbrotna oig huigtælka verki „Hver er hræddur við Virginiu Woolf?“ sem sýnt var í Þjóð- leikhúsitnu árið 1965 umdir leik- stjóm Baldvins Halldórssonar við mikla aðsókn og orðstír; enda voru Helga Valtýsdóttir og Róbert Armfinnsson í aðailhLut- verfkum. Ég ritaði mikið lof um sjónieikinn og sýninguma og hef etkki skipt um skoðun;hitt lét ég einnig í ljósi að Albee ætti fiölmörgum eldri meistu.- um mikáð upp að umma, ogværi enginn byltingarm aður eða ný- sköpuður í leikhúsimiálum. Bn vonimar hafa þvf miður ekki rætzt, leið skiáldsins hefur greinilega legiið beina leið niður á við á síðustu sjö árum, þrátt fýfif'! ,!,h‘á'étfémimit lof“ merkra amierískra gagnrýnenda sem vandlega er á minnzt í leík- skránni. Urh einm þelrra er þó þagað þumnu hljóði, en það er Robert Brunsitein prófessor í Yale og senmilega skarpastur og mest metinm leikdómenda vestra á síðustu árum. Hamm á vart nóglUi hörð orð og áfellandi um síðari ieikrit Albee, sakar hann sikefjalaust um tilfinnamlegan skort á frumlleika og eimlægni, um tómleika, tilgerð og sýnd- armemnsku; vera má að hann kornist of harkalega að orði, nn það er ég ekiki mœgillega dótn- bær. Víst er að eiitt þeirra verka sem talin erii í skránmi „Mai- colm“ að nafni, Maut svo herfi- Leigar mlóttökur lærðra sem leikra að það féll við fyrsta högg og var aðeims sýnt í fimm daga. „Malcoim“ var saminn eftir skáldsögu eins og fleiri þessara verka, þa<5 er, eins og ímyndunarafl og sálfræðilegur Skilningur skáldsins sé þorrinn að mestu. Bn hvað um það — Edward Albee er svo gáfaðt'.r höfundur að enn er að værnta merkra og góðra Muta úr þenna hans, það er aldrei að vita. Þess er vart getið í leik- skránni að „Allt í garðinum" er alls elkki eftir Alhee, heldur stað- færsla og stælinig á gamamlleik eftir fremaur lítt þekktam ensk- an höfund sviðsleika og sjón- varps, Giles Cooper að nafni, en hann er nú látinn. Eg hef því miður ekki máð í texta Coop- ers, en lesið allrækilegar lýsing- ar á honum, og svo mikið er víst að efni og fólk, átök, kímr.i og ádeila er að mestu söm i báðum gerðum; Albee hefur ekki einu sinni haift fyrir því að breyta nöfnum sumra helztu persónamna: Jenny, Roger, Jack ásamt fleirum — segja má að lítið leggist fyrir kappann. Að sjálfsögðu hef-ur hann ýmsu vikið við, fært texta hins enska höfundar til bamdarísks málfars, skerpt ádeiluna, dregið ýmiis vamdamál sem hrjá stór- veldið vestræna fram í dags- ljósið, breytt sumu fólkinu og þar fram eftir götunum. Leik- rit Coopers naut vinsælda á símum tfma, það var meðal ann- t.rp sýnt í kóngsins Kaupmamna- höfin og er rúmum fimm árum eldra en stæling Albee. Einhverm veginn læðist að mér sá órök- studdi grunur að leikurinn hafi ekki mákið grætt á því að vera fluttur frá London þar sem hann varð til og á heima og til ein- hverrar nafnlausrar horgar vestan Klettafjatlai. Um efnið sjálft er hægt að vera fremur stuttorður. Það er öllum bl aðalesendium marg- kummugt af fréttum að upp hefur komizt um giftar konur í góð- um eða sœmilegum efinum sem stundað haifa sfmavændi eða brugðið sér í fyrsta flokks pútnagreni og hlotið að launum morð f jár — til þess að drýgja tekjur sínar, lifa í veJlystingiim og um fram allt vera ekki síðri nágrömmum sínum og vin- um, ■ uppskafningsháttur og taumlaus fégræðigi t,r þeim fyr- ir öllu, en um andleg verðmæti, siðgæði eða sanna ánægju ekk- ert skeytt. Peningar og afitur peningar — „þrætuepli okkar miannanna sem annað fólk dæm- ir okllcur eftir, mælikvarðinn á verðgildii mannsins“, segir Jenny, helzta konan í leiknum. Hún er í rauminni siðprýðin sjálf, en lætur þó til leiðast að stunda hina skuggaíegu en arð- bæru atvinnu. Maður hemnar Riohard verður að sjálfsögðu viti sínu fjær af reiði þegar hann kemst loks að öllu saman, en sefast vonum hráðar, hegar hann verður hess áþreifamlega var að vinirogkunningiar þeirra hjóna eru umdir sörnu sökina seld, en lengra skal sagan ekki rakin. „Allt í garðinum“ er gaman- leikur þrunginni ádeilu, tails- verðri alvöru og kaldhæðni; fólkið sem aJlt er af finna tag- inu og býr í virðulegu úthverfi, lausilætisdrósir og samvizk-j- lausir, innantómir skfthælar. Lengi framan af er um fremur venjuilegt og viðfeldið skop að ræða, en undir lokin tekur leilc- urinn aðra stefnu — alsaklaus maður er myrtur á sviðinu og síðan hulinn í djúpri gröf í garðinum sæla. Svo rík erspill- ing oig hnignun nægtaþjóðfé- lagsins höfundinum í huga, taumlaus eigingimi og grimmd að þeim næigir ekki annað en berja alikunnam og slitinn boð- skap sinin með sleggju í haus- inn á áhorfendum. En eftir við- tötounum að dæma féll leikur- inn í góðain jarðveig og var æl tekið, þótt .hláturinn léti raunar noJdkuð á sér sfanda. Það verð- ur áreiðanlega engim verri mað- ur af að sjá sýningu þessa, he!d- ur þvert á móti. Um leilkstjóm Baldvins Hall- dórssonar er það sikemimst að segja að hún er vönduð út í æsar, vel samræmd þótt verkið fialli nokkuð í tvo ólfka blutn, og skipam í hlutverk hafin yfir mína gagnrýni. En mér virðist að um tvær aðiferðir hafi í raun- inni verið að ræða: Baldvtn er ádeilan og kaildhæðnin efst í huiga, dregur úr asrslunum, og mætti otftlega láta fólk sitt tala ^ hærra, taikast hressilegar á; em ' auðvitað sýnist sitt hverjumum þessa hluti. Hin aðferðin er sú að leggja meiri áherzlu á skop og kímni, hafð á meiri hraða og snarpari átök; en við það hefði ef til vill borið meira á smíðagöllum leiksins; og boð- skap höfundamna kemur le;k- stjórinn veJ til slkila. Sviðs- mynd Gunnars Bjamasonar er ágætt verk, stofa hjónanna smekkleg en ekki ríkmannleg og náikvæmleiga eins og hún á að vera og garðurinn frægi úti fyrir glerður af æmu listfengi. Þá er iþýðimg Öskars Irjcimars- sonar blátt áifram og rituð á góðu og smekkJegu talmóli. Um mannlýsingar í eiginleg- um skilninigi er tæpast aðræða, heldur í hæsta lagi hversdags- legar manngerðir, flestar sviu- litlar og lítt áhugaverðar; ég hygg að það sé enginn hægðar- leikur að vinna minnisverð af- rek f slfku verki, jafnvel hæfum lei'kendum. Aðalþunginn hvfilir á herðum þeirra Þóru Friðniks- dóttur og Gunnars Eyjólfssonar, en þau eru Jenny og Riohard, húsbændumir í hinu starma- sarna heimili, aðlaðandi hióin Þóra Friðriksdóttir og Gunnar Eyjólfsson í hlutverkum sínum. um fartugt. Þóra sómir sér hið bezta og túlkun hennar rik að bJæbrigðum; vera má að hún mætti gena Jenny ofurlítið heimskuJegri á stöku stað, en hún er það sem mest er um vert: gimileg kona otg föngu- leig sem á vfisa hylli karlmamina. Hjá Cooper er eiginmaður henn- ar sölum-aður, en Albee gerir hanin að efnafræðingi á lágum launum og þó í mikilli trúnað- arstöðu; sú M’eytiing virðist mér sízt til bóta.. Gunnar Eyjólfsson er sjálfum sér líkur á þessum stað, en skýrmæltasturoghressi- legastur leikendanna, og ýmis svipbrögð hans og athafnir verðar athygli. f garðveizlumni í sfðasta þætti mœta þremmhjón, vinir og nágrannax heirra Jenny og Richards oig eigatals- verðum Mut að gegna, en gall- inn er aðeins sá, að þau eiga að vera mjög áþekk gestgjöfun- um, enda öll umdir sömu sökina seld. Úr þessu fólki er lítiðsem ekkert hæigt að gera, en því er vel borgið í höndum Bryndísar Pétursdóttur. og Rúriks Har- aldssonar, Bríetar Héðimsdóttur og Bessa Bjamasonar, Jómínui H. Jónsdóttur og Sigurðar Skúlasonar. Það má mimmast á fríðleika Brymdísar, myndug- leikia Rúriks og þó framar öllu á lifamdi svipþrigði Bríetarsem voru með sömnum ágætum. Þrír leákemdann^ skena sig nokkuð úr hópnum og koma all- mikið við sögu. Fyrst ber að miefha frú Tooth, hinn. forríka og ósvffna eiganda skækjubæi- isims eða ,,stofnunarimnair“, hún gerir sig ærið heimakomna, hefur ráð undir hverju rtfi, emda engimn viðvamimgur i sinni grein. Guðbjörg Þorbjamardó+t- ir leikur fevensnift þessa með mikilli prýði, hvort sem litið er á útlit, orðsvöf eða framkomu. En hversveigna hefur himni á- gætu leikikonu ekkd verið fialið ærlegt hlutverk árum saman? Erlingur Gislasom ledfeur heimil- isvininn Jack, ríkan ókvæntam og drykkfeUdan málara sem dáist mjög að hinni glæsilegu húsifireyju. Það sópar ekki vem- lega að Erlimgi í fyrri þættin- um, hamm er helzti unglegur og ber of líti'l merki lífemjs síns, en er ágætur þegar hann kem- ur þéttfullur í veizluna í lok- in og uppgötvar vomum bráðar aMan ósómanm. Jack er sá eini sem talar beint til áhorfenda og skýrir máJin jafnóðum sem er hreinn óþarfi. em þragð þetta verður skiljanlegt ef endirimn er hafður í huga; ég gæti trúað að hér væri Allbee eimn að verki. Loks er Roger sonur hjónanmai, fimmtán ára piltur í heimavist- airskóla sem heflur engar sér- stakar mætur á foreJdmm sín- um og heldur fram mútfinaleg- um skoðunum, einskonar tals- maður höfumdamna. Jón Viðar Jónsson er eflaust leikmemi, hanm er dæmia»a-ður táningur okkar tíma í útliti og ýmsutn tiltektum, en framsögnin ekki mógiu hmitmiðuð, þroskuð og skýr sem að líkum lætur. Þrátt fyrir alla okkar galla og yfirsjónir höfum við ekki faiin lík í garðinum; þar er sem betur fer um hreimar umdan- tekningar að ræða um heim allan. En „ég held við siglum með lík í lestiinim“ kvað tfo- sen forðum. A. Hj. Síldarsölurnar í Danmörku Sextán síldveiðiskip seldu affla í Danmörku síðustu viku, Sæmilegt verð var á síldinni, en meðalverðið var 17,33 kr. fyrir kílói'ð. Hæst verð fékk Gullver NS, en hann seldi 28,2 lesitir fyrir tæpar 22 krónur kílóið. Hæsta söiu gerði Hilmir SU þann 12 þessa mánaðar en þá seldi hann 74,6 lestir fyrir rúmar 1,3 miljónir. Á tímabilinu frá 11. til 6. október s.l. hafa eftirtalin síld- veiðiskip sedt afla sinn í Dan- mörku: Áttatíu og fimm ára í dag: DAGBJARTUR GUÐMUNDSS. FRÁ HJALLA Áttatfu og fimm ára er í dag (19. október) Dag- bjartur Guðmundsson frá Hjalla á Vestdalseyri við Seyð- isfjörð. Hann er sonur hjón- anna Guðmundar Einarssonar útvegsbónda á Hjalla og síð- ar Kirkjuhvoli á Vestdialiseyri og Oddnýjar Óliafsdóttur. Dagbjartur kvæntist 1915 Er- lendínu Jónsdóttur frá Skála- teigi í Norðfirði og bjuggu þau að Hja'lla til 1956 en Dag- bjartur var síðasti fjölsikyldra- maðurinn til ag yfirgefa Vesit- dalseyrina, sem nú er í eyði. Þau hjón eignuðust 12 böm og em 6 á lífi: Sigrún hús- freyja í Seldal J. Norðfirði, Guðjón skipverji á togaranum Ingólfi Arnarsyni frá Reykja- vík, Vilborg kennari við Aust- urbæjarskóla, Páll skipstjóri á Brimi frá Stöðvarfirði, Þórir stýrimaður á Björgu frá Nes- kaupstað og Þorleifur stýri- maður á Gullver frá Seyðis- firði. Dagbjartur og Erlendína eru baeði á Seyðisfj arðarspitala. VERDLAUNI SÖNGKEPPNI A laugardaginn lauk keppni ungra söngvara um réttinn til að taka þátt í söngkcppni ungs fólks á Norðurlöndum, sem fram fer I Helsinki í lok þessa mánaðar. Keppnin fór fram á föstudag og laugardag í Nor- ræna húsinu. Þátttakendur voru 6, tveir karlar og fjórar kopur, og voru þau öll, að mati dómnefndar, mjög góðir söngvarar og hefðu hvert um sig verið verðugir full- trúar ungs fólks á keppmimni í Helsinki. Þau, sem að mati dlómnefnd- ar, voru bezt og var dæmdur sigur í keppnimmi, vom Sigríð- ur Elia Magnúsdóttir og Eiður Ágúst Gunnarsson. Á æfingu með SinfóníuMjóm- sveit IsJands í Hásikólaiþíói í gær, mánudag, aflhenti Jónas Eysiteimsson, framlkvæmdastjóri Norrænu-félaganna, þeim sigur- verðlaun, en það voru 42 þús- und krónur til hvors þeirra. Magn Verðm. Verðm lestir: ísl. kr.: pr. kg.: Loftur BiaJdvinsson EA 49,8 865.477,00 17,38 Eldþorg GK 55,9 966.135,00 17,28 Reykjatoorg RE 54,7 942.509,00 17,23 Ásgeir RE 29,4 441.410,00 15,01 Óskar HaUdórsson RE 66,5 1.040.311,00 15,64 Bjartur NK 44,4 768.952,00 17,32 Börkur NK 68.9 985.723,00 14,31 Þórður Jónasson EA 67,4 1.148.901,00 17,05 Dagfari ÞH 42,8 752.594,00 17,58 Akurey RE 47,5 853.664,00 17.97 Jörundur III. RE 44,1 781.858.00 17,73 — Sami — 13,4 51.505,00 3,84 1) Helga II. RE 65,1 1.128.743,00 17,34 Hilmir SU 74.6 1.331.909,00 17,85 — Sami -— 1,5 47.924,00 31,95 2) — Sami — 13,1 53.533,00 4,09 1) Sveinn Sveinbjömsson NK 42,7 753.797,00 17.65 Álftafell SU 39,8 673.637,00 16,93 Birtingur NK 36,0 628.078,00) 17,45 FífiiH GK 46,3 786.515,00 16,99 Þórkatla II GK 32,7 560.068,00 17,13 Venus GK 35,4 602.840,00 17,03 Grindvíkingur GK 30.9 480.378,00 15,55 Vörður ÞH 21,7 368.734,00 16,99 Gullver NS 28,2 619.764,00 21,93 Tungufell BA 44,8 857.070,00 19,13 Bjarmi II. EA 53,1 999.317,00 18.82 Magnús NK 18,6 336.845,00 18.11 — Sami — 24,9 99.848.00 4,01 1) Heimir SU 70,1 1.316.223,00 18,78 SÍLD 1.211.4 20.991.452,00 17,33 BRÆÐSLUSÍLD 51.4 204.886,00 3,99 MAKRÍLL 1,5 47.924,00 31.95 SAMTALS 1.264,3 21.244.262.00 16.80 1) Bræðslusíld. 2) Miakrií'll.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.