Þjóðviljinn - 04.02.1972, Blaðsíða 11

Föstudaigur 4. febrúar 1972 — 'ÞJÖÐVILJINN — SÍÐA J J
JÖN CLEARY:
VEFUR
HELGU
um morgni; slkyrtan hans var
guUihrein, buxurnar meö egg-
hvössu broti, jafnvel dökkt hár-
ið var eins og nýhreinsað og
pressað. — Viljdð þið kannski
byrja hér? Þetta er aðalskrif-
stofan okfcar. Við erum meðtutt-
ugu og sjö útibú.
Clements leit á Malone og
dökk, stór augun voru full af
hryggð eins og í hundi sem
hafði fengið að vita, að hann
yrð'i lokaður inni. Malone misk-
unnaði sig yfir hann. — Allt
í lagi þú tékur helminginn, ég
tek hitt. Hann tók sioppinn aftur
upp úr brúna bréfpolkanum og
sýndi forstjóranum. — Hvenær
haldið þér að hann hafi verið
hreinsaður síðast?
Forstjórinn geiflaði munninn
og Malone tók það sem eins
konar axlaypptingu. — Það er
aðetas ágizkun. Segjum á síð-
ustu þrem mánuðum.
— Gætum ýið fengið að' sjá
ajlar viðskiptabækur yða.r frá
síðustu brem mánuðum? Við
gæturo tekið þær á eftir.
— Það verður töluvert verk,
er það efcíki? sagði forstjórinn.
— Að fletta öllum þessiun bók-
um?
LögregluBtarfið er svo sem
enigin skemmtun. Það er bara
í bíómyndum sem löigreglan
skemmtir sér. Á leiðinni út
stanzaði hann og hnusaði. —
Verðið þór aldrei þreyttur á
þessari þurru, hreinu lykt?
Forstjórinn kinkaði kolli og
brosti út að eyru. — Ég held
nú það', Um helgar geri ég
krossgátan
Lárétt: 1 sjávardýr, 5 guggin,
7 snæði. 9 gosefni 11 vináttufé-
lag, 18 vasöi, 14 sbordýr, 16
tónn, 17 galaði. 19 ánægður. —
Lóðrétt: i klófesta. 2 þyngd. 9
flugl, 4 reika, 6 aldraOur, 8 spil,
10 gjóla, 12 vitleysa, 15 blóm,
18 svik.
Lausn á síðustu kross,gátu:
Lárétt: 2 fenja, 6 öln, 7 basl,
9 sr, 10 bi,t. 11 sóa, 13 púns,
14 kial, 15 aukna. — Lóðrétt:
1 rabbína, 2 föst, 3 ell. 5 aura-
sál, 8 aið 9 són, 11 súla, 13
pan, 14 kk
hvorki að raka mig né baða. Frá
laugardegi til mánudags er ég
sóðalegasti skítbuxinn í Sydney.
Gangi ykk-ur vel við blaðaflett-
ingar ykkar. Ef ykkur vantar
fatabreinsun þá komið til mín:
ég skal annast það ókeypis.
— Af hverju? spurði Malone.
— Ég vil að löggur séu hrein-
ar, sagði forstjórinn og engdist
af hlótri svo að brailflaði í
skyrtunni
— Fyndnir forstjórar eru ó-
metanlegir, sagði Clements þeg-
ar þeir stigu inn í bilinn. Hann
horfði á hlaðann af viðskipta-
bófcum sem forstjórinn hafði af-
hent þeim. — Tuttugu og sjö
í viðbót. Við hefðum átt að
hafa með okkur hjólhýsi.
Það tók þá þrjár klukkustund-
ir að safna saman við&kiptabók-
um hjá afgrelðslufólki sem var
ýmist samvinnulipurð eða fjamd.
samlegt og allt þar á mili. —
Ég hef engan tírna, sagði konan
með hennálitaða hárið, bleiku
gleraugnaumgjörðimar og svo
þykkan varalit kringum mumn-
inn að hún gat naumast opnað
hann. — Komið aftur á miorgun
og ég skal athuga hvort ég get
haft þær til þá.
— Ég vil helzt fá þær niúna,
sagði Malone þolinmóðlega. Hann
vék sér frá þegar tvær konur
komu tan með famgið fullt af
fatnaði sem þær slengdu ó borð-
ið, Hann heið í fimm mínútur
bar til þær voru famar og sagði
síðan; —• Viðskiptabækurnar,
þakk fyrir.
— Ég sagði yður að koma
ó morgun —
— Ef þér afhendið mér ekki
bækumar, sagði Malone. — þá
kem ég aftur eftir hálftíma með
lokunarheimlid. Ég loka sjopp-
unni og svo læt ég yður um að
útskýra fyrir húsbóndanum. Náið
í bækurnar á stundinní og
hættið öllu pípi.
Konan urraði eins og fjarlæg-
ur stormiur en stóð upp og gekk
í hinn enda búðarinnar, kom
til baka með nokkrar bækur og
24
skeilti þeim á borðið fyrir fram-
an Malone, Hann þakkaði henni
hæðnisiega, tók þær upp og fór
út í bHinn. — Stundum finnst
mér næstum sem lögregluríki
væri ákjósanlegt. Þó myndi ég
njóta mín vdð svona fólk.
— Daginn áður en ég hætti
störfum, sagöi Clements, þreytt-
ur, argur og sveittur eftir set-
una x heitum bilnum, — ætla
ég að skrifa upp hvern einasta
drjóla sem gerir svo mikið sem
horfa á mig.
Það sem eftir var dagsins vom
þeir að glugga í bækumar. Þeir
hættu þegar þeir vooru orðndr
hálfrangeygðiir eftir að rýrxa í
margvíslegt krotið á bleikum
miðunum. —- Ég hetf séð þama
nötfn á klæölsplöigigum sem ég
hélt að væru úr sögunni fyrir
löngu. — Brjótsfthlíf, hnjáskjól
— hér sýnist mér meira að
segja vera skiriífishelti. Hver
gengur í slífcu nú til dags?
— Strákarnir í unglinga-
reglunni liirtu pilt um daginn
sem var í slítou. Hann sagðisit
ekki vilja gefa allt upp á bát-
xnn. Malone fleygði frá sér bók
og neri auigun. — Hér er allt
nema grænm silkisloppur. Viitu
fcoma til baka og ijúka við þetta
í fcvöld?
— Nei, sagði Clements. — Ég
ætla á hundaveðhlaup í kvöld
og vita hvort ég get ékki tapað
einhverju af þessuirt penin.gum
sem ég hef unnið á hrossunum.
2
Miðvikudagur, 11. desember.
Clements kom tan í herbergi
leynilögregluiþjónanna nsesta
morgun og hristi höfuðið. — Ég
get ekki tapað. Ég veðjaði á
tilcaróféti með þrjár lappir og
hvodpafulla í þokkabót, og hún
skaut öllum ref fyrir rass. Tutt-
ugu á móti einum félck ég út
úr því. Með þessu móti sezt ég
bráðum í helgan steta nauðug-
ur, viljugur. Nokkuð nýtt?
Malone lyfti bók. — Tvívík.
Grænn siUdsloppur sem einhver
að nafni Brand kom með.
— Um leið fcom Smiler Sparks,
mæðulegur eins og úlfaldi, og
lagði blað á borðið hjó Malone.
— Telex frá Melboume. Eitthvað
í sambandi við Initerpol.
Malone las blaðið, leit siðan
á Clements sem beið í ofvæni.
— Það er ekki að spyrja að
þessum Þjóðverjum, þeir kunna
handverkið. Hér er allt gefið upp
ixema stærðin á brjóstahaldaran-
um.
— Hver var hún?
— Hún hét Helga Schmidt.
Hún var að minnsta kosti skráð
undir því nafni — það er efcki
sérlega fmmlegt. Hún kom frá
Hamborg. Þar var hún gleðikona.
Það er sennilega skýringin á
tattóveraða bossanum — Þjóö-
verjar eru smáskrýtnir í þessum
sökum. Þeir tótou hana fyrst
árið 1958 þegar hún var skráð
sextán ára. Hún hefúr ekki kom-
izt á blað hjá þeton síðast liðin
sex ár. Hann lagði blaðið við
hliðina á viðskiptabókinni firá
fatahreinsuninni. — Hún er á-
reiöanlega sú rétta.
Þeir óku út í Tvívík á enn
eimium steikjandi heitum morgni.
Það var mistur neðst við sjón-
deildarhringinn; í blindandi
ljómanum uppi yfir var eins
og flugvél bráðnaði og hyrfi,
Þetta var ekki veður fyrir gott
skap. Malorxe gekk inn í efna-
laugina og hennahærða konan
góndi á hann gegnnm gleraug-
un með bleitou umgjörðunum. —
Ég vona að þér hafði ekki týnt
neinni af viðskiptabókunum —
Malone slengdi bókunum á
borðið, . snyrtilega samanbundn-
um með seglgami. Síðan tók
hann upp græna siilkisloppinn.
— Kannizt þér við þetba?
Konan rýndi í filíMna, hún
hrukkaði ennið yfir löngu nefinu.
— Ég hef séð hann — já!
Útlend stúlka — þýzk held ég —-
— Stendur heima, sagði Mal-
one. — Hvar á hún heima? Það
stendur ekkert heimxilisfang hjá
ixafniixu.
— Við tökum aðelns heimilis-
fangið þegar einhver kemur í
fyrsta sinn. Konan var ögn
blíðari á mannirxn; það var
bersýnilega eitthvað öðru vísi en
það átti að vera og hún brann
í stotmntau að fá að vtfca hvað
það var. Hún teygði sig inn
undir horðið eftir Madda. —
Hvað er að, lejdist mér að
spyrja um það?
— Hún er dáin, sagði Malone.
Jafnvel þykki varaliturinn gat
ekki hindrað munninn í að opn-
ast í þetta sinn. — Almáttugur,
en hræðilegt! Hvemig gerðist
það? Hvar?
— Heimilisfangið, þajkk fyrir,
sagði Malohe og benti á bók-
ina sem konan viriist búin að
gleyma aftur. Þegar hann var
nýbyrjaður í starfi hafði hanm
verið éþolinmóður og leiður út
í fólk sem var manni fjötur um
fót við hvert fótmáil. En nú
var hann búinn að sætta sig
við að störf ranmsóknarlögregl-
unnar minntu nánast á land-
könrxun í gamla daga: puð og
strit dögum saman unz lcomið
var upp á fjallslbrygg og eitt-
hvað blasti við í fjarska sem
gaf fyrirheit. Nú var hann toom-
inn upp á fjallslhrygg. hafði séð
nafn og heimilisfanig. En í raun-
inni var það aðeins upphaf á
larxgri ferð og trúlega myndi
hanm mæta erfiðari ljónum á
veginum en þessum kvenmanni
•iöur en hann kæmist á leiðar-
enda.
Hann fór út á götuna og inn
í bílimm aftur. Heimilisfangið
kemur heim viö eitt af nöfn-
unum í símaskránnd, sagði hanm
við Clements. 1 símaskránni
höfðu verið þrír sem hétu H.
Brand og heimilisfanp allra í
nónd við Tvívfk. Meirhlutinn af
býzkumælandi inntflytjendum til
Sydney virtust sælija á svæðið
útvarpið
Föstudagur 4. febrúar:
7,00 Morgunútvarp: Veðurfr. kl.
7,00, 8,15 og 10,10. Fréttir kl.
7,30, 8.15 (og forustugr. dag-
blaðarxna), 9,00 og 10,00. —
Morgunbæn kl. 7.45. Morgun-
leifcfimi kl. 7.50. Morgun-
stund bamanna kl. 9,15: —
Hólmfríður Þórhallsdóttár
heldur áfram sögunni „Fjós-
kötturkxn segir frá“ eftir
Gusfcav Sandgren (9). Til-
kynningar kl. 9,30. Þingfrétt-
ir M. 9,45. Létt lög miili
liða. Spjallað við bændurkl.
10,25 (endurt. þáttur A.H.Sv.).
Fréttir M. 11,00. Tónleitoar:
Hljómsveitim Fílharmonía í
Lundúnum og Fílharmomu-
sveit Vínarborgar leika ó-
peruforieiki eftir Weber,
Smetana, Nicolai og Berlioz.
12,00 Dagskráin. Tónleikar, Til-
kynnmgar. —
12,25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar. —
13.30 Þáttur um uppelddsmól
(endurt. bátfcur). sigurjón
Bjömsson próf. talar um
þróun tilfinningalífs hjá
bömum,
13,45 Við vinmuna: Tónleikar.
14.30 Síðdegissaigan: „Breytileg
átt“ eftir Ása í Bæ. Höfund-
ur fllytur (3).
15,00 Fréttir og tilkynningar.
Lesdn daigskrá næstu viku.
15.30 Miðdegistónleikar. Yeh-
udi Menuhin fiðluleikari og
hljómsveittim Fílharmonía
leika atriði úr „Þymirósu"
eftir Tsjaikovsky. Efrerri
Kurtz stj.
16,15 Veðurfregnir. Létt lög.
17,00 Útvarpssaga barnanna:
„Höigni vitasveinn" eftir
Óskar Aðalstein. Baldur
sjónvarpið
Föstudagur 4. febrúar:
20,20 Fréttir.
20,25 Veður og auglýsingar. —
20,30 Vatoa. Daigskrá um bók-
menntir og listir á líðandi
stund. Umsjónarmenn: Njörð-
ur P. Njarðvfk, Vigdís Finn-
bogadóttir, Bjöm Th. Bjöms-
som, Sdgiurður Sverrir Pálsson
Pálmasom les sögulok (13).
18,00 Létt lög. — Tilkymning-
ar. —
18,45 Veðurtfregnir. Dagskmá
kvölldsdns.
19,00 Fréttir. — Tillkymningar.
19.30 Þáttur um verkalýðsmál.
Umsjónarmemm: Ólafur R.
Einarsscm og Sighvatur
Björgvinsson.
20.00 Kvöldvaka. — a) Islenzk
þjóðlög: Erxgel Lund syngur.
Dr. Páll ísólfssom leikur á
píanó. — b) Um Ijóðagerö:
Magnús Jónsson toennari filyt-
ur erindi. — c) Ljóð eftir
Jóraas Tryggvason frá Finms-
tungu. Sigríður Schiöth les.
d) Hailastjaman. Pétur Sum-
ariiðason flytur erm mSnn-
ingarþátt eftir Skúla Guð-
jórxsson á Ljótunnairstöðum.
e) íslands álar. Þorsteinn firá
Harnri tekur saman og flyt-
ur ásamt Guðrúnu Svövu
Svavarsdöttur. — f) Um ís-
lenzka þjóðhætti. Ámi
Bjömsson cand. mag- flytur.
g) Kórsöngur. ÞjlóðleiWhiús-
kórinn syngur lö'g eftir ís-
lenzk tónskáld. dr. Hallgrím-
ur Helgasom stj.
21.30 Otvnrpssagan: „Hinumeg-
in við heimimn “ eftir Guð-
mund L. Friðfinnsson. Höf-
undur les (8).
22,00 Fréttir.
22,15 Veðurfr. Lestur Passíu-
sálma (5).
22,25 „Viðræður við Stalín“
eftir Mílóvan Djílas. Sveinn
Kristinsson les (3).
22,45 Þetta vil ég heyra. Jón
Stefánsson kynmir tónverkað
ósdcum hlustemda.
23.30 Fréttir í situttu máli. —
DacskrárHok. —
og Þorkeil Si gurbj ('irnsson.
21,10 Adam Stnange: skýrsia
nr. 7931. Leyniiskyttan. Þýð-
andi: Kristmann Eiðssooi. —
Umsjónarmaður: Jóm H.
Maginússom.
22,00 Erlend máleflni. Umsjón-
armaður! Jón H. Magmússon.
22,30 Dagiskiráriok. —
glettan
eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum, — einkum hagkværnar fyrir sveita-
bæi. sumarbústaði og báta.
V arahlutaþ jónusta.
KLEPPSVEGI 62. — SÍMI 33069
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐI
JÓHANNS FR. KRISTJÁNSSONAR H.F.
BILASKODUN & STILLING
Súútagöfu 32
MÚTORSTILLINGAR
Láflö síiHo i tíma. <4 O "<1 rt,
Fi, ót. og ör ogg þjóousta. I W * I U U