Þjóðviljinn - 20.04.1972, Blaðsíða 5

Fimmfcudagnur 20. aprfl 1972 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA g
Jafirwægislbyggðadýrkendiur á
Alþingi færast í autoana með
nýjium mönnum. Nú skal
Reykjavík að velli lögð. Marg-
ar stofnanir skiulu á brottflutt-
air úr fjölbýlinu og staösettar
sem lengst frá þeim fjöldasem
Mzt þarfinast þeirra.
Þegar öidur rísa ihátt af þessu
taginu, ber þingmönnum borg-
arinnar sikylda til að bregðast
fljófct við og koma þessuim full-
trúum eyðistranda og útskaga í
skilnina úm að hér verðurhart
iátið mæta hörðu og enigin
stofinun burt flutt án átaka.
Elkíki heldur Alþingi, það slkal
hér „bJíva” enn um sinn, sam-
kivæmt nýjustu tízku.
Fiskvinnsluskólinn á hvergi
cugmikil vertíðarskip, sem
haildið hefiur verið út, eftir að
togarar kornu við sögu, árið
um kring með glóðurn afköstum.
Fiskuðu sum árin helming árs-
aflans. Engin veiðfetöð hefur
meiri rétt til Fiskivinnslusikói
ans en höfuðborgin, þar aö
hníga öll rök.
Hafnfirðingar bera nú ákatt
víurnar í L<andhcl gisgæzluina
Ðkiki fæ óg skilið hvert erindi
hún á í Fjörðinn. Hún er ekki
sú mjölkurikiýr að um muni.
greiðir ekki einu sinni hafinar
gjöld. Það er ékkd svo vel, að
þeir í Firðinum geti tekið skip-
in í slipp, hvað þá veitt þeim
aðra þjónustu sem Gæzlan
þarfnast.
Steindór Árnason
Þeir herða róðurinn
heima nema í Reykjavík. Borg-
in hefiur ómótmæilanleiga borið
höfuð og herðar um útgerð og
afilabrögð frá því löngu fyrir
aldamót. Hér hafa alla öldina
verið gerð út mörg fengsæl,
OSLÓ 17/4 — Konan getur ekki
haft samvinnu við karlmanninn
meðan hún stendur honum ekki
jafinfætis. Ellla ynni. hún honum
undirgefin, eins og tíðkast hjá
einkaritara unddr forstjóra. Kon-
an verður að sýna sjálfri sér, að
hiún megni að komast áfram á
eigin spýtur. — Þetta og margt
fleára kom fram á blaðamanna-
fundi sem Germaine Greer, höf-
undur bókerinnar ,,KvenigeJding-
urinn“, hélt í Osló í dag, en
biók hennar er nú komin út á
noæsiku hjá Gyldendal. Bókiin hef-
ur vakið mikla athygli, og sumir
telja hana „biblíu rauðsokkanna".
Germaine Greer er 33ja ára, prö-
fessor í enskum biókmenntum við
Warwick-háskólann í Brefclandi.
Hafnfirðingar gefca halftnægi-
leg verkiefim að dunda við þótt
Landhelgisgæzlan verði á sín
um stað. L>eir gætu t.d. snúið
sér ar alefli að útgerðinni, sem
hefur haldur betup- dregizt
saman í seinni tíð, annaxri
stærstu verstöð landsins um
áratugi til b'tils sórna.
Allra hiluta veigna verða beir
í Firðinum að halda Álverinu
gangandi meðan það fer aðlög-
um og greiðir laun og orku.
Og ekiki má gleyma Norður-
stjörnunni; hennar -erður að
gæta af náfcvæmni oghyggind-
um og reka af brafti árið um
kring. Annað sæmir ekifci fræg-
um útgerðarbœ síðan á dögum
Hnalflna-Flóka.
Mér finnst Hafnfiirðingar ekki
geta unað sér hvíldar fyrr en
þeir hafa lagt heitt vatn íhvert
hús. Þetta ástand fer að veröa
ámælisrvert, dragist fram-
kvæmdir á langinn. Það væri
betri búhmykkur en Gæzlan.
Varðskipin eru bezt komin
þar sem þau eru nú skrásett
og þeim hefur verið búin við-
unandi aðstaða við Ingólfs-
garð. Aftur á móti er hún i
húsnæðishrafci sem stendur
Chiuti af artfinum), en nýjarík-
isstjórnin verður ekki í vand-
ræðum með að leysa það mál
fljótlega með glaesilegri ný-
byggingu á eignarlóð Gæziunn-
ar við Ánanaust. Frá Ingólfs-
húsi á Lamdhelgiisigæzlunni að
vera stjiórnað.
Það er nétt að upplýsa
sundrungarmenn Alþingis um
það, að hér á höfiuðlborgarsivæð-
inu, ekki síður en út á lands-
byggðinni, hefur verið unnið
hörðum höndum og hvergi af
sér dregið. Hkkert gerist án á-
taka. Reykjavík væri ekfcd það
sem hún er í daig, hefði hér
verið legið á liði sínu. fcii sjós
eða Iands. Verðmætasköpunin
er Ijósasti votturinn.
Boirgin heffiur ekkd notið
siömu fyrirgreiðslu frá rífci og
önnur bæjarfélög, til dæmis um
sfcipakaup. Einnig heiflur bún
verið rænd fiskimiðum í sfiór-
um stíl, þó tifl þess hafi þurft
að brjóta landsiög.
Steindór Árnason.
i> ixiinoo
Tvær litlar sögur
Einu sinni var bangsi, hann átti
heima í litlu húsi, það fannst hon-
um skemmtilegt.
Einn góðan veöurdag fór bangsi til
vinkonu sinnar og fór aö róla sér, þá
kom mamma og stoppaði hann.
— Endir.
Einu sinni voru stelpa og strákur,
þau áttu heima í litlu húsi rétt fyrir
utan bæinn, það fannst þeim gaman.
Einn góðan sumardag kom sól, og
mamma settist út á pall með ruggu-
stólinn, þá komu 4 böm meö dúkku
og bíl og fóru aö leika sér.
Þessar litlu sögur eru eftir Fjólu
Eðvarðsdóttur, Bólstaðahlíð 50, í
Reykjavík. Þakka pér kœrlega fyrir
Fjóla, þetta eru skemmtilegar sögur
og myndirnar góðar með- Vonandi
sendir þú Óskasftund fleiri sögur.
GRÍNGÁTUR
— Hver segir hiumm?
— Belja, sem talar afturábak.
— Títuprjónn og saumnál gengu sam-
an í gegnum eyðimörkina. Hvort beirTa
varð á undan út úr henni?
— Títuprjónninn. Saumnálin fékk
nefnilega sand í augað.
Frá Náttúruverndarþingi:
Mengun, skipulagsmál
og fræðslumál
Náttúruverndartþing 1972 fel-
ur Náttúruverndarráði að leita
saimstarfs við aila þá aðila,
sem eigia að framfylgja laiga-
ákvæðum um mengumarvamir.
Ráðinu er ennfretmur faliðað
hafa á hverjum tíma sem bezt
yfirlit um veiMegar flram-
kvæmdir, sem ráðgerðar eru í
þjóðfélaginu. Sjái róðið ástæðu
tiíl, skal það eiga frumkvæði að
mauðsynlegum rannsóknum.
1 áliti sem mehgunarhópur-
inn lagði fram, komu einnig
fram tilmæli um að hraðað
verði samndngu reglugerða um
menigunarákvæði í Náttúru-
verndarlögunum og að nátt-
úruvemdarnefndiir á landinu
standi vörð um þessi ákvæði að
þvx er vanðar rekstur sveitar-
félaganna.
Varðandi umigengni aimenn-
imgs við náttúru landsins var
bent á að ráðinu beri að styðja
og hafa sem nánasta samvinnu
við samtök áhugafólks, en
veigamesiti þáttur þessa máls
sé skipulögð fræðsla.
1 lögunum segir að skylt sé
að leita áliis Náttúruvemdar-
ráðs áður en framfcvæmdir við
fyrirhuguð mannvirki hefjast,
sé hætta á mengun lofts eða
lagar. Bent var á ýmsar flor-
sendur þess, að ráðið geti gefið
raunhæfa umsögn um slík efni,
meðal annars innlendar rann-
sóknir, en einnig sé börf á við-
tæku samstarfi alilra aðila, sem
eiga að framfylgja laigaákvæð-
um um mengunarvarnir og
loks, að ráðið þurtfi að fylgjast
vél með þeim ráðagerðum um
framkivæmdir sem uippi eru á
hverjum tíma.
Visaði þingið þessum ábend-
ingum tíl Nátfcúruvemdarráðs.
Framsögumaður umræðuhóps
var Markús Á. Einarsson.
Skipulagsmál
Náttúruvemdarþdng beinir
þeim eindregnu tilmælum tíl
Náttúruvemdarráðs, að það
beiti sér fyrir þvi við ríkis-
stjóm, að endurskoðuð og sam-
ræmd verði löggjöf um um-
hverfismál og verði kannað
hvort þau megS sameina undir
eina yfirstjóm.
Þá samþykkti þingið að visa
tveimur ábendingum úr al-
mennu áliti umræðuhópsins til
athugunar Náttúruverndairráðs,
en eftnislega eru bær svohljóð-
andi:
Sívaxandi þörf er fyrirfleiri
göngustiga og ferðaleiðir sér-
staklega í nágrenni þéttbýlis.
Var því beint til Náttúru-
vemdarráðs að bað taki upp
samstarf við héraðssamitök.
Ferðafélag íslanids og skipu-
lagsstjóm ríkisins að kortlagðir
verði gamlir stígar og reiðveg-
ir og merktar verði slíkar leið-
ir að bær hialdi hefð sinni til
umferðar fyrir almenning.
Náttúruvemdarráð knýi á, að
menntamálaráðuneytið setji hið
bráðasta reglluigerð bá um sum-
arbústaðabyggingar, sem um
ræðir í 21. grein, og þar verði
sett nægilega ströng ákvæðium
eftirlit með að regiunum verði
framfyigt.
EYamsogumadu r umræðuhóps
var Skúli H. Norðdahl.
iFræðslumál
Náttúruvemdarþing ályktar
að féla Náttúruverndarráði að
leggja i starfi sínu ríka á-
herzlu á hvers konar fræðslu,
fyrst og fremst í þeim tilgangd
að breyta viðhorfum þjóðarinn-
ar til umhverfismáLa, en einn-
ig til að vinna baráttumálum
náttúruverndEir fylgi og stuðn-
ing.
Þingið felur Náttúruvemdai--
ráði að rnófca skýra stefinu í
fræðslumálum og ákveða röð
verfcefinai, en leggja sérstaka á-
herzlu á Idfandi og vandaða
fræðslu í skólum landsins og
að fá náttúruverndarmál felld
inn í námsefni ailra skólastiga
á markvissan hátt.
Sérstakiega verði athugað,
hvort mögulegt reynist að
koma á samsitarfi Náttúru-
vemdarráðs, Fræðsiumynda-
safns ríkisins, náttúruvemdar.
nefnda og ef til vill fleiri að-
ila um slíka fræðslu í skólum
með notkun valdra kennslu-
kvikmynda um náttúruvemd
ásamt fyririestrum sérfróðra
manna. Ennfremur hvort flram-
kvæmanlegt reynist að standa
á svipaðan hátt að kynningar-
námskeiðum fyrir almenning
um þessi efni, sem víðast á
landdnu.
í þessu sambandi virðist sér-
stök ástæða til þess að athuga
mögiulleika á gerð íslenzkrar
fcvikmjmdar og amnars mjmd-
ræns effnis um eðili og hlutverk
náttúmvemdar með tilliti til
íslenzikra aðstæðna, sem þá
jrrðu notuð jafnihliða þedm er-
lendu keninslukvikmyndum, sem
Fræðslumjmdasafn ríbisáns afl-
ar. FTamhalld á 9. síðu.
ÓSKA-
STUND
UMSJÓN: NÍNA BJÖRK ÁRNADÓTTJR
13. TÖLUBLAÐ.
Nú er vetur úr bæ
í dag er sumardagurinn
fyrsti og áreiðaniega þykir
okkur öllum gaman að sum-
arið skuli vera komiið. — Við
skulum lesa þebta ágæta
kvæði eftir Jónas Hallgríms-
son. Mörg ykkar kunna meira
að segja að syngja það.
Nú er vetiur úr bæ,
rann í sefgrœnan sœ
og þar sefur í djúpinu vœra,
en sumarið blítt
kemur fagurt og frítt
meður fjörgjafarljósinu
skœra.
Konur
Héma kemiur eitt af hinum faUegu kvæðum
Jóns úr Vör. Kvæðjð heitir ,Konur“ og Margrét
Magnúsdóttir hefur teifcnað þessa ágætu rmynd
með því.
Konur, sem bera mjóTkwrkönnu undir svuntu
sinni í hús nágrannans, þegar
b'&m eru veik,
konur, sem lauma í rökkrinu nýskotnum fugli
eða fiskspyrðu inn um eldhúsgœtt
grannkvenna sinna. ef farið hefur
verið á fjörð,
konur, sem senda börn sín til að segja:
Ekki vœnti ég, að þú búir svo vel,
að geta lánað henni mömmu hálfan
bolla af brenndu kaffi.
konur. sem rífast síðan nœsta dag út af
hænsnunum eða börnum sínum
og sættast á morgun
góðar konur.
4
— 11