Þjóðviljinn - 20.04.1972, Side 6

g SlÐA — ÞJÖÐVILJINN — Pimmtudagjur 20. apríl 1072.
Hvernig lifir kínverskur almenningur?
Takmörkuð neyzla
ódýrar nauðsynjar
Þ'jóðíólagsástandið í Kína
Virðist tiltölulega stöðugt þrátt
fyrir það hve skamimt er liðið
síðam landið engdist í átötoum
menningarbyltingarinnar. Og
hagkerfið skilar miklum ár-
amgri. Þetta þýðir það, segja
athugendur, að yfirgnæfandi
meiríhluiti fólks hefur aðlagazt
hugsun Maós og viðurkamnir
þjóðfélagskerfi hennar. Verka-
lýðurinn sem streymár til vinnu
á hverjum morgni fótgangandi
eða — í stórborigiuinium — á
miljónum reiðhjöla, eða lýtur
yfir hópvinnu-verkefni sín á
okrum eða í smdðjum sveii-
anna, þessi verkaiýður er auð-
sjáanlega fiuíllur vinnugleði og
kátinu. Einkum er áberamdi
hvaö fólkið er æskufrískt og
jafnframt alvarlegt. Það sýnist
vel halddð í mat, en kiæðnað-
urinn er iðulega slitinn og
bœttur, en hreimn. Brækur
bláar eöa gráar og stakkar
hnepptir upp í háls, bæöi fyrir
karla og konur.
Þjóð, sem frá fomu farihef-
ur tamið sér aðra eins iðni og
Kínverjar hlýtur að ná lamgt
á efnahagssviðinu þegar uinnið
er árelcstralaust, á agaðan hátt
og eftir skynsamlegri skipu-
lagningu. Það er því eikkert
undrunarefni að síðustu tvö-
þrjú árin, eftir að meniningar-
byltingin fjaraði út, hafa fært
þjóöinni milkinn árangur í
efnahagsmálum. Þjóðarfram-
leiðsla Kínverja er áætluð haia
verið um 120 miljarðar ddllara
á s.l. ári eða langdrægt eins
mikið og í Frakklandi. Hefur
hún tvöfaldazt á 15 árum.
Kornframleiðslan virðist vera
orðin nokkuö stöðug í 240 mil-
jónum tonna, en það þýðir að
Kínverjar þurfa ekki að vera
upp á aðra komnir. Kína er
nú þegar eitt af meirí háttar
stálfraimleiðslulöndum heims
með 20 miljtómir tonna á ári,
þótt það stamdi í þeim efnum
auðvitað óralartgt að baki ris-
unum tveimur, Sovétríkjuinum
og Bandaríkjunum. Almenmur
hagvöxtur í Kína hefur und-
anifarin ár numið a.m.k. 4-5%
á ári og það er meira en ger-
ist í flestum þróuðum lönd-
um. Bkkert bendir til þessseim
ætti að koma í veg fyrir að
þessi hraði haldist eða jafiwel
aukist. Efnahagsmáttur Kímaer
á heimsmælikvarða orðinn uim.
talsverður, en vitamlega er
Kína enn fátækt lamd á vest-
ræmam mælikvarða, og þess er
engin van að það nái þróuðum
iðnríkjum á næstu áratugum
hvað snertir framleiðslu á nef
hvert. Hefur þó Kinverjum
þegar tékizt að hemja fólks-
fjölgunina (m.a. með getnað-
arvamatöflum) og koma henmi
niður fýrir 2% á éri.
★
Aukin þjóðarfnamledðsla hef-
ur eitthvað komið fólki til
góða í bættum lifskjörum. I
búðum fæst viðunandi úrval og
maign af brýnum lífsnauðsynj-
uirp. En verðlag á þeim vörum,
sem ekkd eru taldar tilheyra
nauðsynjum, hátt, en þar má
nefha sjónvarpstæki, stærri út-
varpstækii, rafkmúðar sauma-
vélar og fín föt. Það á aðhalda
neyalunmd i skefjum. Aftur -á
móti er daglegum nauðsynjum
og þjónustu haldið í sérstak-
lega lágu verði, enda virðist
aðferð stjórnvalda til að bæta
lifskjör félast í laékkuðu verði
fremur en haékkuðum tekjum.
Það stendur yfiríeitt alls ekld
til aö umbuna fólki með per-
sónudegum tekjum þar eð meg-
inreigdan á að vera sú, aðhelzti
hvatinn til að leggja meira að
sér við vinnu, sé vitneskjan um
það að þjóna samfélaginu.
Byrjunarlaun iðnverkamanns
eru aðeins um 700 krónur á
mánuði og meirihluti verka-
Framhald á 9. síðu.
Iftni Kínverja er fræg, en tækni er mjög takmörkuð: hér er fólk í Mintsjin-sýslu að bera jarðveg
á sjálfu sér langar leiftir til aft Kefta sandfok.
í------------------------------
OSKA-
STUNÐ
rHfRft Jíííbirt
GULLKORON AN
Nú byrjar ný framhaldssaga, sem
heitir Gullk&rónan. Gullkórónan er
gamalt œvintýr, sem Óskastundin er
viss um að þið kunnið að meta.
Einu sinni var drengur á ferð; hann
átti að fara til næstu borgar og leita
sér þar að atvinnu. Þess vegna var
hann í beztu fötunum sínum og hafði
blóm á hattinum. Á krossgötum ein-
um mætti hann trölli.
— Hvert ætlar þú að fara? Þú ert
svo hraðfara, sagði tröllið.
— Hvað varðar þig um það? sagði
drengur, — þú munt þó aldrei ætla
að slást 1 förina-
— Hvaða blóm er það, sem þú hef-
ur á hatti þínum? sagði tröllið.
— Það fékk ég hjá mömmu minni,
sagði drengur, — og það er ekkert
algengt blóm.
— Fáðu mér það, sagði tröllið, —
annars tek ég það.
— Þú skalt ekki fá það, sagði
drengur, og samstundis hvarf tröliið
sem fis fyrir vindi.
Drengur gekk nú spölkom; þá
mætti hann stúlku; fríðari stúlku
hafði hann aldrei séð. Hún> hló og
kinkaði kolli svo kunnuglega. — Við
höfum víst sézt einhvem tíma áður.
sagði stúlkan.
— Það getur ósköp vel verið, sagði
drengur.
— Mig langar til áð ganga spöl-
kom með þér, sagði stúlkan.
2 —
— Já, góða gerðu það.
— Ég vildi þú gæfir mér blómið
þiitt.
— Nei, aldrei, aldrei, sagði drengur.
— Svei þér, lubbinn þinn. Og stúlk-
an gretti sig alla í framan, og var
þama tröliið komið aftur.
— Guð hjálpi mér, sagði drengur.
Nú gekk hann lengi, lengi og mætti
hvorki trölli né mönnum, en loks kom
lítil kerling staulandi á móti honum.
Hún bar hrísbagga á bakinu, og var
eigi annað sýnna en að hann væri
skeflilega þungur.
— Á ég aö hjálpa þér gaonla kona,
að bera hrísið? sagði drengur.
— Þakka þér fyrir það, sagði kerl-
ing, — það var betur boðið en ég
gat búizt við.
Nú varð drengur að ganga spöl-
korn til baka, — en ekki var langt
þangað sem kerling bjó.
— En hvaðá blóm er það, sem þú
hefur á hattinum þínum? spurði hún
forviða.
— Vilt þú nú líka taka blómið?
spurði drengur, — ég mætti tveimur
áðan, sem ætluðu að taka það.
— Nei, sagðf kerling, — ég læt mér
nægja að fá að skoða það, og áður en
drengur vissi af, þá var hún búin að
taka það af hattinum.
—, Þú erb hamingj usamari en þú
veizt, sagði hún, — fyrst þá átt svona
blóm; en viljirðu fara að mínum ráð-
um, þá skaltu ekki hafa það á hatt-
inum; fáðu heldur ofurlitla skjóðu
hjá mér og legðu blómið í hana, og
berðu það svo alltaf á brjósti þér,
sem næst hjarta þínu; þetta blóm
verndar þig frá mörgu illu; það held-
ur hjarta þínu hreinu og sálu þinni
síungri. En ef þú glatar því, þá verö-
ur þú ólánsamari en þig getur órað
fyrir. Nú skal ég hjálpa þér, svo að
blómið geti orðið þér að verulegum
notum.
Drengur varð nú að fara inn 1
stofu með henni; á þilinu þar hékk
skápur, fullur af flöskum og kerum.
— Líttu nú á, sagði feerling og
tók flösku út úr skápnum. — í þess-
ari flösku er augnvatn, sem ég hefi
búið til; ef þú lætur fáeina dropa af
því í augu þér, þá verður þú óðara
skyggn; þá sérð þú og skilur leynd-
ustu hugsanir manna, og þú getur
því nærri, hvort það getur ekki komið
þér að haldi. Svo laugaði hún augu
piltsins úr þessu kynlega vatni; að
því búnu gat hann haldið áfram ferð-
inni. — (Framhald í nœstu Óska-
stund).
Jón Tryggvi 8 ára teiknaði mynd af örkinni hans Nóa og sendi Óskastundinni. Þakka þér
fyrir Jón Tryggvi, þetta er skemmtileg mynd.
3