Þjóðviljinn - 27.04.1972, Page 5

Stjórnmálamaður,
hjáipaðu mér
Mér hefur sikílizt aið Alþýðu-
band'alagB'menn bafi átit frum-
kvæðið að því áfcvæði í mái-
efrnasiamningi núverandi ríkis-
stjómar, að áfengismálum
skyldi sinnt. Vitað er, að of-
drykkja fer mjög ört vax'andi
hér á landd, en vandræði vegna
drykkjusikapar autoast mun
meir að ’tiltölu heidur en auk-
in neyzla áfengis gefur ástæðu
til að ætla. Onsökin er altoohol-
ismi, — en alkohoilismi er stig-
verkandi sjúkdómur, — geð-
læguir sjúkdómur, sem fljót-
lega hefur þær verkanir á dóm-
greind manna. að þeir skynjia
ekki minnkandi andlegan við-
námsþrótt sinn gegn geðtrufl-
andi áhrifum áfengisins og alls
etoki áhrif eigin drykkjuskapar
á umhverfið, — heimili og þjóð-
félag.
Þessir eiginleitoar áfengis-
neyzlu, áfengisneyzlu sem hægt
og hljóðlega hefir þróast upp
í ofdrykkju Ojj alkoholismia, eru
þesis valdandi. a® mörgu ís-
lenzku heimili blæðir. — og
blæðir út oftar en margur
hyggur.
Þetta veit ég. Ég hef fylgzt
með hiundruðum íslenzkra heim-
ila, sem barizt hiafa við sjúk-
dóminn og berjast enn. en ég
hefi líka séð tugi sigra. Ég
veit því, að það er hægt að
sigrazt á ofdrykkj ubölinu.
Ofdrykkiuhjálp
Ofdrykkjuhjálp er þess eðlis,
að í öllum tilfellum krefst hún
óskiptrar athygli og samstarfs
sjúklings og ráðigjiaifa — og í
flestum tilfellum er þessi að-
stoS tímafrek þótt yfirleitt sé
ekki hægt að veita hana í
striklotu og sjaldan eftir fyrir-
fram gerðri áætiun. Ráðgjafi
í félaigsmálum verður því að
geta beitt sér að verkefni sínu
óskiptur. Ástæðan er m.a. sú,
að hann verður að stilla sjálf-
an sig inn á þann huigsanaigang
er verkefnið krefst. En eins og
ég saigði áðan, þá er alkohol-
ismi geðlægur sjúkdómur, og
geðflækja styður hann strax
á fyrstiu stigum hans. Að geð-
flækiu þessari verður i'iW« eft. nð
beita tangarsókn og sigla fram-
hjá áberandi meinsemdum á
meðan verig er að tína þræð-
ina saman, en sú sigling er oft
skerjótt og því seinfarin.
Aðstoð
Margir alkoholistar leita
hjáipar í laumi. Þeir vilja síð-
ur láta á því bera, a® þeir telji
sig hjálpar þurfi. Þessir menn
fá hvergi aðstoð. Svo eru aðrir,
sem fyrir áeggjan eða hótanir
maka, foreldris, atvinnuveit-
andia eða stálpaðra bama hafa
látið tii leiðast að leita sér að-
stoðar fyrir opnum tjöldum —
en þegar á herðir finna þessir
hrverri aðstóð frekar en hin-
ir. Svo eru það drykkiumenn-
imir, sem við og við eefast upp
og vilja allt í sölumiar leggja
til að losna. Vegvisir er þeim
enginn falur. Oft er örþrifaráð
þeirra að ráfa milli bnikabúðq
í leit að einhverjum leiðbein-
ingum — en venjuleigia finna
þeir ekkert. — bókabúðin eða
glugginn dregur þá samt að sér
aftur og aftur. Því þeim er
löngu oröið ljóst að þjóðfélag-
ið hefur ekki upp á neitt að
bjóða þeim til aðstoðar, en það
er eins og þeim sé huiggun í
því að glápa á erlenda bóka-
titla í búðarglugga í von um
að rekast þar á eitthvað e-
svarað gæti til þarfar þeirra,
og fyrir kemur, að þessir yfir-
gefnu sjúklingar finna huggun
í útlenzkri bók, sem leynist
innan um forlagsbækumar að
utan.
Reka undan
straumi
Og svo eru það auðvitað
aðrir, sem lesa ekki útlenzk-
una og enn aðrir, sem lesa etoki
neitt einfaldlega af því að
Fimmtudaigur 27. april 1972 — ÞJÓÐVILJINN — SlÐA J
alkoholisminn hefur náð að
lamia svo sjálfsbjargarviðleitni
þeirra, að þeir eru fegnasitir
því að fá óáreittir að reka und-
an straumi — þeir eru búnir
að sileipoa voninni. Þessir leita
ekki aöstoðar, en tatoa henni
ef hún er að þeim rétt. Að sjá
slíkan mann vakna or fegurra
en sólianuppkoma á vordegi.
s
Það er sama hvar litið er á
meinið, íslenzfcu fyllibyttumar
geita hvergi Vænzt aðstoðar —
nema þeir þá gefi allt upp á
bátinn og yfirlýsi' sig sem
ræfla. En þá er þeim líka
si'nnt. Það er kaldranalegt, að
í þjóðlfélagi, sem sitátar af
þróaðri heilbrigðislöggjöf, sikuli
einn flokkur sjúklinaa vera
hundsaður, en þó ver'ðlaunaður
ef hann bætir ofan á eymd sína
— ræfildómi.
Stjórnmálamenn
íslenzkir stjómmálamenn —
þið getið öllum öðrum fremiur
stuðiað að þvi að bafizt venði
handa við að skafa þennan
smánarblett af þjóðinni okk-
ar.
Stjórnmálamaður,
— mér skilst að köilun þín
sé að vera tengiliður þess. sem
er ekki, og þess. sem getur
orðið. Gerir þú þér ljóst, að
þú ert náðar aðnjófcamdi?
Stjómmálamaður — hjálpaðu
okkur.
Steinar Guðmundsson,
ráðgjiafi í áfengis-
málum.
Áhrif einhæfrar andlegrar fóðrunar
GÁLGAHÚMOR
EÐA EINFELDNI
Það verður ekki ofsögumsagt
af undarlegheitnm þeirra
manna, snmra hverra, sem
veljast til forystu í bæjar- og
sveitarstjórnum.
Njarðvíkurhreppur hefur ekki
farið varhluta af þessum furðu-
fuglum. Þar eiga sjö menn
sæti í hreppsnefndinni, og nú
nýverið létu þrír þeirra bók-
festa undarlegheit sín eða ein-
feldni.
Þriðjudaginn 11. apríl helt
hreppsnefnd Njarðvítour fund,
þair sem m.a. voiru rasddar og
samþyklktar álagninigarreiglur
við útsvarsálagmimgu í hreppn-
um þetta áirið.
Eftir að meiriihluiti hrepps-
nefndar, fulltrúar Aliþýðubamda-
lagsins, Alþýðufloikiksins og
Framsólkmar, höfðu samþylktot
álagmimgairreglur, — svo siem
10% álag á brúttótekjur til út-
svams (hámarkið er 11%), út-
svarsfríðindi elliMfeyris, ör-
ortouibóta, bamalífeyris og amm-
aira bóta almamnatrygginigia,
lasklkum útsvars námsfólltos um
10.000 kr., sama flrádmátt á
teikjur til útsvars og sikattstj.
veitir við álagningu fcetoju-
slkatts af ástæðum sem upperu
taldar í 1.-4. töIuMö 52. grein-
ar Ihinnar nýju sikattalagiaj, —
Framlhald á 2. síðu.

ÓSKA-
STUND
Sumardagurinn fyrsti
Jónína Einarsdóttir. 8 ára, Hvassaleiti 16,
Reykjavík, hefnr sent Óskastund skemmti-
Icga mvnd '.em heitir sumardagurinn fyrsti.
Þakka þér kævlega fyr>r Jónína Það var
gaman ^ð fá þessa mynd og hún er ágæt
hjá þér.
4 —
Fraimibald af 1. síðu.
sá hann, hvað drengurirm hugsaði: ,,Þú
ert að sönnu bezti lagsibróðir, en ég
vildi, að þú værir allur á burtu, kominn
út í skóg, því að ég hefði eignlega átt
að fá þína stöðu, — og enn er ekki séð.
nemá ég getii fengið hana“. Svona hugs-
aði ■ hann. Þá fór drengurinn heim og
(Framhald í næstu Óskastund).
GÁTUR
1. Stundum með höfuð, stundum ekki.
2. Hvað myndir þú gera, ef þú fynd-
ir heet í baðk.erinu þínu?
UMSJÓN: NÍNA BJÖHK ÁRNADÓTTIR 13. TÖLCKLAÐ.
GULLKÓRÓNAN
Hún var stór borgin sem hann kom
í; aldrei hafð'i hann séð annan eins
uirmul af fólki saman kominn. Hann
fékk atvinnu, sem hvorki var of erfið
né illa launuð. Og ekki vantaði nægju-
semina. „Héma getur mönnum lið'ið
reglulega vel“, sögðu borgarbúar, „ef
þeir eiga sér skilding. þegar kveldið
kemur“. En þið megið ekki halda, að
drengur hafi skilið, hvað þe'ir áttu við.
Aldrei hafði honum leiðst meira um
dagana, og aldrei hafði hann ímyndað
sér, að heimurinn væri svona vondur.
Augnvatn kerlingar olfi því, að hann
sá allt of mikið, sá það, sem hiann átiti
ekki að sjá.
Þetta endaði með því. að bann gat
ekki verið með öðru fólJki, þvi í sam-
kvæmum sat hann alltaf steinþegjandi
og var að velta fyrir sér einhvern
vondri hugsun. En hann hitti þó líka
menn, sem honum féllu vel í geð. Geðs-
legastur allra var ungur drengur á
sama aldri og hann: þessum dreng gaf
hann þá skildinga, sem hann mátti
missa því hann var bláfátækur. En einu
sinni, er þe'ir voru saman á gaíiigi, þá
Framhald á bls. 4.
1-,........I

/|'s “v 'VV. vS »

m ! n \ gj jf ' | í •• :r":i ‘ j : r. : ! : C i JiU ! i P i -i >. t-"
Hvaða
tvö hús
eru eins
Maríanna og Óli teikn-
uðu 9 hús, sem eru öll
lík. en aðeins tvö þeirra
eru nákvæmlega eins.
Getið bið fundið hvaða
tvö hús það ern Takið
vel eftir rfngeum ieyk-
háfum (iyrum. göflum
og þökum.
i
— 1
i
J
I
I