Þjóðviljinn - 27.04.1972, Blaðsíða 11

Fimmtuidiaigur 27. april 1972 — ÞJÓÐVILJINN — SlÐA J J'
Jöran Bundin segir frá.
Fyrsti kafli.
Síminn ihiriingdi.
Ég lagði póstinn frá mér á
eldhúsboröið. Suðursænska Dag-
blaðið, tilkynningu frá háskól-
anium í Lundi að 24.000 þúsund
króna styrtour úr sjóðnum til
eflingar vísindastarfsemi leik-
manna vasii laus til umsóknar,
þykkt umslag frá Marianne, eig-
inkonu minni, tvo reifcndnga og
auglýsingapésa.
Ég tók tólið af. ’
— Halló, sagði ég.
— Er þetta herra... Jöran
Bundin? spurði rödd. Karlmanns-
rödd, dálítið óskýr. Virtist eiga
erfitt með að segja „Jöran“.
— Já, það er hann.
— Jöran Bundin blaðamaður?
— Ég var einiú sinni blaða-
maður en er það ekki lengur,
svaraði ég og var að byrja að
verða argur. — Hvert er erind-
ið?
— Jú ... ég veit ekká hvem-
ig ég... hvernig ég á að orða
það. Hún ... bonan yðar... Mar-
ianne, konan yðar, hún ...
Það varð andartaks óheilla-
' vænleig þögn. Það var auðlheyrt
af rödd hans að hann var í
mifclu uppnámi og þegar hann
hélt áfram, var naumast hsegt
að greina tal hans.
— Marianne, konan yðar, er
dáin.
Tíminn stóð kyrr. Hjartað í
mér stanzaði í miðjum siættí og
vísarnir á kaiukkumni fyrir ofan
kryddhilluna hæftu að hreyfast.
Þeir stóðu kyrrir eáns og á ljós-
mynd: 9.55.16. Dagsetndngin var
4.
Fyrir utan hættu blöðin á
reyniviðnum að bærast og dropi
úr krananum hékk kyrr í' lausu
lofti á leið sinni niður í stál-
vaskinn. Eins og gleymd leik-
tjöld héngu myndirnar, kopar-
pönnurnar og veggteppi Mar-
iönnu. tJti í horni stóð edn-
mana inniskór, pósturinn lá
dreifður um borðplötuna. Ég
trúði ekfci orði af því sem xnað-
urinn var að segja.
— Dáin? saigðd ég og hjarta-
vöðvinn lauk við sláttinn sem
harm hafði verið byrjaður á.
Maðurinn varð allt í einu
ræðinn.
— Hún hrapaði ofanúr húsi
héma... á Strandvegi í Stokk-
hólmi... ofanaf fimmtu hæð,
• hún hrasaði og féll, ég sá þetta
allt, hvemig hún datt niðuæ á
götu og... dó... lézt samstund-
is ...
Nú var hann farinn að gráta.
Það kom þó ekki í veg fyrir
að hann hélöi áfram að tala,
þótt röddin yrði enn óskýrari
og erfiðara að greina orðaskil.
— Hún hrapaði eins og fuigl...
hún gaf frá sér hljóð. Eins og
fugl. Eins og fugl sem hrapaði
niður í djúpið.
Nú heyrði ég í sírenum gegn-
um símann. Mörgum sírenum. ,
I hugamnm sá ég hvernig sjúkra- |
bílar og lögraglubílar söfnuðust
kringum máttvana líkama. sá
forvitið fólk flykkjast að og
umferðina stöðvast. Sem blaða-
maður hafði ég kynnzt slíku
alltof oft, en það hefur þó aldroi
verið í persónulegum tengsdum
við mig. Það var aldrei neinn
mér nákominn. Enginn sem ég
elskaði.
Samt var ég enn rólegur með-
an ég stóð með símtölið í hend-
inni. I>eitta sem hann sagði gat
ekki verið satt. Það var alltof
fráleitt til að geta verið raun-
veruleigt. Það var einsog
og það næði ekki til mín
og ég gæti ekki skilið
hvað um var að vera. Eða öllu
heldur... það var eins og ég
væri alveg tómur. Tómur og
hreimþvegiinn eins oog bergmál-
andi kirkja.
— Bíðið andartak, sagði mað-
urinn í símanum. Það heyrðist
dynkur þegar hann lagði niður
tóllið. Svo kallaði hamn úr fjar-
lægð:
— Hæ. þið þarma! Hún féll
héðan. Ég er hérna uppi.
Af hveriu haföi ég svarað í
símann? Ef ég hefði látið það
ógert. h°föj allt verið eins og
vanalepn ’5' - hefðj setíð við eld-
húsborðiö eo rýnt í póstinn.
Lesið það sem Marianne seedi
* mér. Vetrið gilaður og ánægður.
JEAN BOLINDER:
OG
AÐ ÞÉR
LÁTNUM...
í
Eða atía vega laus við ótta og
skelfiogu. Marianne var í Stokk-
hólmi og bömin hjá ömmu sinni.
Ef ég hefði ekki svarað í sím-
ann, hefði allt verið eins og
vanalega. Þetta stríddi að sjélf-
sögðu gegn allri skynsemi. Eng-
in tíðindi eru góð tíðimdd. Er
þá nóg að stöðva fréttaflóðið
til að aiiburðirnir stöðvist líka?
Var ég að missa glóruna?
Með hægð hleypti ég tíðindun-
um inn í meðvitumd mína. Með
hægð fór mér að skiljast, að
Marianme, konan mín, hefði
hrapað niður af fimmtu hæð og
failið í götuna. Strandveginn í
Stokklhólmi. Með hægð fór mér
að skiljast að það var henmar
vegna sem sirenur vældu og
einhverjir hrópuðu. Smám sam-
an fór þessi óhugnanlega vitn-
eskja að smjúga út í hverja
taug.
— Hún sagði um daginn að
hún ætti heiima í Bjárred, sagði
maðurinn sem nú var búinn að
taka tölið upp aftur. Hún sagði
að þér væruð blaðamaður, þótt
bér væruð þessa stundina að
lesa sagnfræði. Ég hringdi í
90.000 og kallaði á sjúkrabíl og
lögreglu og síðan hrimgdi ég í
númerasfcrána. Til þess að geta
tilkynmt yður þetta.
Hann virtist mióðursjúkur. Það
var edns og hann þyrfti að tala
og tala til að komast hjá því
að hugsa. Sjélfur var ég að
reyna að finna einhver missmíð
á frásögn hams. I von um að
homum hefði skjátlast.
— Hvernig vitið þér að það
var konan mín.? spurði ég. Þekk-
ið — þefcktuð þér hana?
— Mjög vel, útskýrði hann.
Við fórum hingað upp saman.
Hún sagðist æöa að koma upp
um morðingja. Hún hafði með
sér lykil og hann átti að ganga
að skránni. Það gerði hann líka.
Allt í einu fékk ég eins kon-
ar aðsvif og eldhúsið hrimgsner-
ist fyrir augum mér. Ég lokaði
augunum stundarkom og hélt
dauðahaldi í borðið með vinstri
hendi. Ég vildi ekkd sleppa sím-
tólinu, það var eimi tengiliður
minn við það sem var að ger-
ast þarna í Stokkhólmi. Ég hélt
dauðahaldl í „tólið eims og
druikknamdi maður í bjargvætt
sinn.
Þykka bréfið frá Mariönnu lá
fyrir framan mig á borðinu. Um
hvað hafði hún skrifað mér?
Var nokkur skýring í þessu
brúna umslagi? Eins og margoft
áður á b 1 aðamannaferli mínum,
klemmdi ég símtólið milli axlar
og höku meðan ég reif upp um-
slagið. í því var að finna hlaða
af vélrituðum blöðum og auk
þess bréf. Hendur mínar skulfu
og nokkrar arkir fflögnuðu niöur
á gólf. Ég lét þær eiga sig og
las bréfið:
Wolilmar Yxkullsgötu, 3.
sept.
1971.
Elsikan.
Ég held satt að segja að ég
sé búin að komast á snoöir um
hver myrti Katrinu Kowalewski
og ég er nýkomin úr húsinu,
þar sem sá býr sem ég held að
hafi myrt hana. Því miður voru
dymar læstar og enginn heima,
en ég fer þangað aftur í fyrra-
miálið. Þú þarft eklci að vera
kvíðinn, ég hef með mér fylgd-
armann og lofa að fara var-
lega. Ég sendi þér skýrslu um
málið í heild. Ef þú lest hana
vandlega getur þú líka upp-
götvað hver hinn seki er. Hver
það er sem komst yfir nýfallna
snjóbreiðu án þess að skilja
eftir sig spor og enginn varð
var við, enda þótt allt svæðið
væri næstum umdir smásjá. Það
var sami maðurinn sem gekk
út og inn um læstar dyr og
deyddi menn í fárra skrefa fjar-
lægð frá mér. Og án þeiss að
til hans sæiisit. Þú getur komið
upp um þennan mann, komið
upp um það hvemig þessi frá-
leitu morð voru framin ogfund-
ið tilefnið. Góða skemmtun!
glettan
Móðir þín bað mig fyrirkveðju
til þín þegar ég hrtoiigdi til
hennar. Krökfcunum líður ágæt-
lega og hafa nóg fyrir stafni,
sagði hún. Nú er orðið skelfi-
lega framorðið og ég verð að
fara að sofa. Bless á meðan og
ef til vill sjáumst við á morg-
un ef ég hef ortou til að drífa
mig heim þá. Ég élska þig býsn-
in öH. En þú mig?
Marianne.
Hún hét því að fara varlega;
Hún hefur aldrei á ævinni hirt
um að fara variega. I hjóna-
bandi okkar hefur hún þráfald-
lega komizt í líisháska og oftar
en einu sinnj hefur aðeins mun-
að hórsbreidd að fífldirfska
hennar hefði kostað hana lífið.
Og nú hafði það sem sé gerzt.
Nú hafði hún ögrað örlögunum
einu sinni of oft.
Eiginlega hafði ég fengið itít
hugboð þegar hún hafði hringt
í fyrsta siinn og saigt mér að
hún hefði flækzt i morðmál
Katrínar Kowalewski. Marianne
hafði til að bera óvenjuiega rök-
vísi sem gerði það að verkum
að hiín hafði leyst fleiri en eina
morðgátu á liðnum árum. Nú
var hún aitekin löngun til að
ráða fram úr ráðgátunni um
Katrínu Kowalewski, en um það
mál bafði mikið verið skrifað
í blöðin.
Bersýnilega hafði henni tekizt
það sem hún ætlaði sér, en svo
gekfc hún of langt með því að
leita uppi morðingjann. Hvenn-
ig gat hún lífca verið svo
skammsýn? Hvers veigna hafð'i
htin ekki látið lögregluna um
bað? Og þessi fylgdarmaður sem
hún hafði ætlað að tafca með
sér, hvað hafði hann verið að
gera í stað þess að vernda hana?
Var það ef til vití dugleysinginn
siá sem var að hringja í mig?
Eða hafði morð'inginn sjálfur ef
til vill fyl'gt henni upp í í-
búðina?
Spurningaimar þyriuðust um
huiga mér og ég varð æ rimgl-
nðri. Ég sleppti ekfci • símtólinu,
heldur dró að mér stól og sett-
'st. Svo hélt ég áfram, vanga-
''cl.tam mínum um það, að þetta
talyti að vera rangt sem maður-
-'nn hafði verið að sesia mér
’ símann. Ef til vill hiafði konan
mín lifað failið af? Fimm hæðir
er hlátt faH en ef hepionin er
með er taært að lifa ta.að af. F.f
«1 Yiil hafði bara liðið yfir
taana?
DyrabiöHunni var hringtbarna
”fir í Stokkhólmi. Fótatak heyrð-
ist og dvr voru oonaðar.
— Var það hérna? snurði
mannsrndd einhvers staðar fjarri.
— JA. það var hér... af
VininuDöHunum hér fyrir ut-
Lykilstafír
i Krossgátu
ÞjóSviijans
Laustn á torossgátunni í Þjóð-
viljanum sl. sunnudag:
1:Þ 2:Y, 3:K, 4:J, 5:A, 6:S,
7:T, 8:H, 9:L, 10 :í, 11 :Ð, 12:1,
13 :R, 14:B, 15:Æ, 16:N 17:0,
18 :F, 19:0, 20:P, 21:G, 22:Á,
32:M, 24:Ý, 25:U, 26:ö, 27:V,
28:0, 29:E, 30:D, 31:É.
útvarpið
ÍFimmtudagur 27. apríl
7.00 Morgunútvarp. Veðurfregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Frétt-
ir ki. 7.30, 8.15 (og forustugr.
dagbl.), 9.00 og 10.00. Morgun-
bæn kl. 7.45. Morgunleikfimi
ki. 7.50. Morgunstund barn-
anna kl. 9.15: Sigríður Thon-
lacius heldur áfram að lesa
„Ævintýri litía tréhestsins“
eftir Ursuiu Moray Wiiliams
(16). Tilkynningar kl. 9.30.
Þingfréttir ki. 9.45. Létt lög
milli Hða. Fréttir kl. 11.00.
Hljómiplötiusafnið (endurt.
þáttur G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónieikar. Tii-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðunfregnir.
TiHíynningar.
13.00 Á frívafctinni. Eydís Ey-
þórsdóttir kynnir óslkalög sjó-
manna-
14.30 Viðtaisþáttur í umsjá Þóru
Kristjánsdóttur.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: Kamm-
ertónlist.
Joseph Pach og Arlene Nim-
mons leifca Sónötu nr. 3 í E-
dúr fjrrir fiðlu og píanó eftir
Badh.
Steven Staryk og Lise Bouch-
er leifca Sónötu í D-dúr fyi-ir
fiðlu og píanó eftir Jean-
Marie Xæclair.
Claude Monteux flautuleikari
og St. Martin-in-the-Fieids
hljómsveitin leika Konsert
fyrir flautu, strengi og semii>
al eftir Jean-Marie Leclair;
Neville Marriner stjórnar.
Haliffax-tríóið leikur Píanó-
tríó nr. 2 op. 76 eftir Joaquin
Turina.
16.15 Veðurfragnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tönleikar.
17.40 Tónlistartími harnanna.
Jón Stefénsson sér um tím-
ann og stjómar söng barna í
Árbæjarskóia.
18.00 Fréttír á ensku.
18.10 Tónleitoar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfreignir.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Hóprannsóknir Hjarta-
vemdar. Ottó J. Björnsson
tölfræðingur taiar um úr-
vinnslu gagna.
19.45 Saimleikur í útvarpssal.
Andrew Cautheiy óbóleifcari
og Guðrún Kristinsdióttir pí-
anóleikari leika verfc eftir
Gabriel Piemé, César Fi'anck,
Maurice Ravel og Camille
Saint-Saens.
20.05 „Ótounna toonan“, útvarps-
leikrit frá gömlu Pétursiborg
eftir Max Gundermann, laus-
lega byggt á sögu Dostojev.
ský. Þýðandi: Óskar Ingimars-
son. Leikstjóri: Gísii Halldórs-
son. Persónur og leikendiu::
Ivan Andrejevitsj Sabrín
Rúrilk Haraldsson
Stephan
Þórhallur Siguirðsson
Bobynizín
Pétur Einarsson
Ókunna konan
Edda Þórarinsdóttir
Novikoff
Siguirður Skúlaison
EkiM
Sigurður Karlsson
21.00 Sinfóníuhljómsveit Islands
heldur hljómleika í Háskóla-
bfód ásamt sönigsveitinni Fíi-
harmóníu. Stjórnandi: Dr. Ró-
bert A. Ottósson. Einsöngrvar-
ar: Svala Nielsen og Guð-
mundur Jónsson.
a) Forieilcur að „Meistara-
söngvurunurn1 ‘ eftir Ritíhard
Wagner.
b) Te Deum op. 103 eiftir An-
tonín Dvorák.
21.45 Ljóð eftir Þorgeir Svein. •
bjamarson. Svaiva Halldióirs-
dóttir les.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir.
Rannsóknir og fræði. Jón
Hnefill Aðalsteinsson fil. lic.
talar við Bjarna Kristiánsson
stoólastjóra Tækniloóla Isiands.
22.45 Létt músiik á síðkvöidi.
a) Oscar Brand. Osbome
bræður, The Weevers og Burl
Ives leifca og syngja lög frá
Bandairíkjutnuim..
b) Zoitsa Kouiroufcli, Thanos
Samios oig fleiri grísfcir lista-
menn flytja lötg frá heimá-
landi sínu. —'...
c) Laurindo Almeida, Bud-
Shank og fleiri flytja liög frá
Suður-Amerífcu.
23.30 Fréttir og veðurfregnir.
Dagsfcrárlofc.
Auglýstngasími Þjóðviljans er 17-500
ht
Snorrabraut 22
INDVERSK UNDRAVERÖLD
Urval óvenjulegra og faHegra skrautmuna til
tækifærisgjafa. Einnig margar tegundir af
reykelsi. Nýkomið: Indverskt alsilki og skyrtur.
ATH.: Erum að flytja starfsemi okkar í stærri
og skemmtilegri húsakynni á Laugavegi 133
(við Hlemmtorg) frá n.k. máuaðamótum.

BRIDGESTONE
NYLON hjólbarðarnir japönsku
fóst hjó okkur.
Allar siærðir á fólksbíla, jeppa og vörubíla.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
Verkstæðið opið alla daga
fró kl. 7.30 til kl. 22.00.
Ég held bara að hún meini það núna að hún sé að fara frá mér
6UMMIVINNUST0FAN
SKIPHOLTI 35, REYKJAVÍK,
H

II
V. •

SÍMI 31055

I
1