Þjóðviljinn - 03.06.1972, Blaðsíða 6

6.SÍÐA —ÞJÓÐVILJINN—! Lau
UODVIUINN
ur 3. júní 1972-
MÁLGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmarm.
Ritstjórar: Sigurður Guðmundsson,
Svavar Gestsson (áb.).
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 línur).
Áskriftarverð kr. 225.00 á mánuðí.
Lausasöluverð kr. 15.00.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Borgarstjórinn
misnotar aðstöðu sína
Borgarstjórinn í Reykjavík hefur orðlð uppvís
að svívirðilegri pólitískri misnotkun: Hann aug-
lýsir fasteignaskatta í Reykjavík þannig að hann
gefur í skyn að allir fasteignaskattarnir séu laga-
skylda, sem ríkisstjórnin hafi lagt á samkvæmt
breytingu á tekjustofnalögunum í vetur. Þannig
skirrist borgarstjórinn ekki við að nota embætti
sitt í áróðursskyni fyrir Sjálfstæðisflokkinn, og
kemur enn á daginn hvað Geir Hallgrímsson átti
við fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar í Reykja-
vík er hann lýsti því yfir að hann myndi starfa sem
borgarstjóri flokks síns.
Staðreyndir málsins eru nefnilega þær, að tveir
þriðju hlutar fasteignaskattanna eru samkvæmt
lagaskyldu en að öðru leyti er aðeins um að ræða
heimild til hækkunar fasteignaskattanna. Þannig
er 1/3 fasteignaskattanna í Reykjavík sérstakur
skattur borgarstjórans Geirs Hallgrímssonar.
Með vinnubrögðum sínum gerir Geir Hallgríms-
son borgarstjóri aðför að hagsmunum Reykvík-
inga, sem borgarbúum ber að hafa í huga. Mað-
ur sem þannig notar aðstöðu sína til árása á
borgarbúa á að segja af sér störfum. Honum er
ekki treystandi til þess að gegna störfum þorg-
arstjóra í Reykjavík.
Hvers vegna eru
fasteignaskattar?
Fasteignaskattar hér á landi hafa verið mjög
lágir svo lágir raunar að þeir hafa sáralitlu máii
skipt í almennum skattgreiðslum almennings.
Þeir hafa líka skipt litlu í skattgreiðslum þeirra
sem eiga margar fasteignir eða sérstaklega stór-
ar fasteignir, verzlunarhallir og glerhús. Þetta
ranglæti hefur sviðið öllum almenningi í augum,
því að vitað er, að þeir örfáu einstaklingar er eiga
margar fasteignir, eða fleiri en eina íbúð af hóf-
legri stærð, hafa byggt og eignazt fasteignir með
því að vaða í fjármuni almennings, sem eru
geymdir í sparisjóðsdeildum bankanna. Þessir
verðbólgubraskarar, sérstakir skjólstæðingar við-
reisnarflokkanna, notuðu því sparifé almennings
til þess að koma. sér upp fasteignum, sem síðan
voru nær skattfrjálsar. Af þessari ástæðu var
nauðsynlegt og sjálfsagt að taka upp fasteigna-
skatta þannig að verðbólgubraskararnir slyppu
ekki með verðbólgugróðann gjörsamlega óskert-
an frá borði. Nú hefur að frumkvæði núverandi
ríkisstjórnar verið ákveðið að leggja skatta á
þessar fasteignir stóreignamannanna og því ber
að fagna. Hins vegar eru um leið lagðir fasteigna-
skattar á íbúðir og þeir eru enn lágir, þótt þeir
séu mun hærri en áður var þegar miðað var við
gamalt og úrelt fasteignamat. Sá fasteignaskatt-
ur- V2V0 af verðmæti íbúða, sem lög gera ráð
fyrir, má teljast hæfilegur, hins vegar er viðbót
borgarstjórans í Reykjavík óeðlilegur kúfur sem
á að hverfa. Við áframhaldandi endurskoðun
skattalaganna ætti að athuga hvort ekki er rétt
að afnema heimild til handa sveitastjórnum til
hækkunar fasteignaskattsins, um leið og þraut-
kannað verði hvort ekki er framkvæmanlegt að
hafa fasteignaskattinn stighækkandi, það er að
greitt sé því hærra í skatt sem fasteignin er
stærri og dýrari og sérstakar reglur gildi auk
þess um þá sem eiga fleiri en eina íbúð. Á þetta
er vert að leggja áherzlu nú þegar almenningi
er að berast vitneskja um fasteignaskattana: Þá
verður að endurskoða í mörgum tilvikum, með
tilliti til launafólks í hóflegum íbúðum og heimilda
sveitarfélaga, en verðbólgubraskararnir mega
ekki sleppa jafn vel og nú er.
©FOciOíxáQaKíD
Russel Baker heitir
þekktur bandariskur
dálkahöfundur sem i
eftirfarandi pistli hæðist
að fláttskapartali
bandariskra stjórn-
málamann um hvatir
þær sem stýra
hernaðinum i Vietnam.
Hvenær sem einhver háttsettur
stjórnmálamaður ber fram þá
gömlu lummu, að við viljum ekki
einu sinni fá neitt i staðinn fyrir
hernað okkar í Víetnam og alla þá
peninga, sem þar hefur verið
eytt, þá ætti einhver góður maöur
i áheyrendahópi að risa á fætur og
spyrja: Hvers vegna ekki?
huga, þá hefðum við liklega verið
lausir viö það strið fyrir löngu,
öllum til hagsbóta.
Til dæmis hefði það getað gerzt,
aö Vietnamar hefðu skilið okkur.
Þeir höfðu haft reynslu af Frökk-
um i heila öld, og þeir hefðu
kannski getað ráðið við annan
aröræningja, sem vildi draga til
sin auðæfi landsins.
Þess i stað komum við til þess
eins að gjöra gott. Við ætluðum að
hjálpa vietnömum til að komast
hjá klóm hins Rauða Djöfuls,
gera þá að hluta „hins frjálsa
heims”, færa þeim á diski
stjórnarskrá Bandarikjanna,
þingræðisstjórn með verkum Lin-
colns og Thomasar Jeffersons i
skinnbandi og koma þangað með
kjörbúðir, háreistar skrifstofu-
byggingar, hamborgarastofur og
bilakandi fólk og allt annaö i þeim
dúr. Lýðræði!
Um borö i flugvélamóöurskipinu Constellationmæst skulum viö striöa i gróöaskyni.
STRÍÐ í
NAFNI SIÐFERÐIS
Það er eitthvert vit i styrjöldum
ef á þig er ráðist en það er blátt
áfram slæm pólitik að berjast i
nafni hreins, háleits og
óumræðanlegs siðferðilegs
ágætis.
Og þau strið eru reyndar mjög
grimmdarleg. Það er eins og þaö
sé eitthvað það við baráttu i nafni
góðvildarinnar sem virðist
magna slátrunarfýsnir hersins.
Liklegt er að hér sé á ferð sú
sannfæring, sem felst i slikum
striðum, að þvi fleiri menn sem
þú drepur, þeim mun hærra lyftir
þú almennu siþgæði.
.Þessi sannfæring getur hins-
vegar af sér það viðhorf, að það
sé ekki jafn skelfilegt að gera ráð
fyrir einhverju tjóni af striði og
við teljum og allavega betra en að
standa i striði til að „maður græði
á þvi”. Ef við hefðum lagt út i
striðið i Vietnam með ágóða i
Það hlýtur að hafa verið ein-
kennileg reynsla fyrir þetta fólk
að sjá þessa málsvara kapital-
ismans, sem byggir á trú á sið-
ferðilega yfirburði græðginnar,
segja þeim Vietnömum, aö þeir
vildu ekki neitt, ekki jarðnæði,
enga peninga, i staðinn fyrir þá
góðvild sem landsmönnum var
sýnd. Þessi undrun hlýtur að hafa
magnazt mjög þegar þeir sáu
okkur Bandarikjamenn leggja
iand þeirra i eyði i háleitum sið-
ferðilegum tilgangi.
Rómverjar hefðu litið svo á að
stefna okkar væri fáránleg. Þeg-
ar Rómverjar fóru i strið var það
til þess að hagnast á þvi. Vegir
hins rómverska rikis voru ekki
lagðir vegna þess að Rómverjar
teldu sig skuldbundna til þess að
færa blessun hraðra samgangna
villiþjóðum. Vegirnir greiddu
einfaldlega fyrir þvi að herfangið
kæmist fyrr til Rómar.
Bretar störfuðu á sama grund-
velli. Aö sjálfsögðu fylgdu virkir
stjórnarhættir i kjölfar landvinn-
inga Rómverja, rétt eins og
krjstindómur og góðar járnbraut-
arsamgöngur fylgdu i kjölfar
brezkra sigra. Það er auðveldara
að arðræna skipulagt fólk en
óskipulagt — og virkir stjórnar-
hættir og kristindómur komu á
skipulagningu hjá þeim sem sigr-
aðir höfðu verið. Rómverskir
vegir og brezkar járnbrautir
flýttu fyrir aðflutningi ránsfengs-
ins til Rómar og Lundúna.
Ýmislegt bendir til þess, að
þetta kerfi hafi gefið allgóða raun
að þvi er varðar þau lönd sem
sigruð voru. Reyndar mundu fáir
stjórnmálamenn i Washington
skrifa undir slika staðhæfingu.
„Heimsvaldastefna” og „ný-
lendustefna” eru ljót orð i póli-
tiskri orðabók samtimans. Jafn-
vel þótt Bretland hafi verið ein af
afieiðingum Rómarrikis og
Bandarikin séu ein af afleiðingum
Brezka heimsveldisins.
Það ætti að leggja niður hið
ameriska kerfi — að heyja strið i
þvi skyni að bæta siðferði i heim-
inum. Sem yfirlýstir trúmenn á
siðferðilegt ágæti markaðshyggju
ættum viðaöhverfa aftur til hinn-
ar skynsamlegu rómversk-
brezku stefnu. Næst skulum við
ekki hlusta á neitt hjal um það, að
við viljum ekki fá neitt út úr
styrjöld nema betra stjórnarfar
fyrir heiminn.
Næst skulum við láta alla vita,
að ef við leggjum af stað með
byssur, þá er það gert af þvi við
viljum græða eitthvað á þvi.
Græða mikið. Slik afstaða gerir
okkur mögulegt að byggja
ákvarðanir okkar um hernað á
svipuðum útreikningi og þeim,
sem við notum.þegar við ákveð-
um hvort við eigum að byggja
nýja verksmiðju eða sameina
tvær eða eitthvað það annaö, sem
við erum sterkir i.
Sem útbreiðslumenn siðferði-
legs ágætis erum við hinsvegar
öðrum til sárra leiðinda, — svo að
vægt sé til orða tekið.
t fyrrakvöld varð árekstur milli
Skodabifreiðar og Volkswagen á
Kringlumýrarbraut. Tvennt slas-
aðist i Skoda-bifreiðinni svo að
flytja varð fólkið á slysavarðstof-
una. Ennfremur ökumann i
Volkswagen-bilnum er lenti með
höfuðið i framrúðuna og braut
hana. Litið barn i Skoda-bilnum
slapp ómeitt.