Þjóðviljinn - 03.06.1972, Blaðsíða 13

Laugardagur 3. júní 1972. — ÞJÓÐVILJINN—SÍÐA 13
Q
unn, en ég hefði átt að taka
það sem aðvörun. Það er eins
gott að vara sig á fráskildum
konum.
Blóðþrýstingurinn í mér
hækkaði og ég sagði hvössum
rómi að nú yrði hann að stein-
hætta þessum sífeUdu alhæfing-
um. Hvaða rétt hefði hann til
að fella dóm yfir öllum fráskild-
um konum, þótt hans eigin
hjónaband hefði misheppnazt?
Hann setti stút á munninn
og yppti öxlum eins og lítið
barn sem reynir að afsaka sig.
— Þér verðið að reyna að
skilja mig, sagði hann svo. — Ef
til vill verð ég stundum ósann-
gjarn, en það stafar af því að
ég var svo lifandi ósköp van-
sæll í hjónabandinu. Hún not-
aði öll brögð til að angra mig.
Ef til vill var ástæðan sú að
hún hafði sjálf lifað áður í
óhamingjusömu hjónabandi. Ef
til vill hélt hún að annar hvor
aðilinn yrði að kvelja hinn og
viiljað vera gerandinn í þessu
tilviki.
— Þér eruð líkari Strind-
berg en Strindberg sjálfur, sagði
ég-
— Hún fann upp á ótrúleg-
ustu hlutum til að gera mér líf-
ið óbærilegt. Hún var einlægt
að koma með glósur og skæt-
ing, hún jagaðist og skammaðist
og veigraði sér ekki við að þykj-
ast vera veik til að gera mig
hræddan. Ef til vill var hún
allt í einu komin með svo skelfi-
lega verki einhvers staðar að
hún var að deyja. Ýmist var
það hjartað eða maginn. Ef til
vill ímyndun að einhverju leyti
en kvalalosti mestan part. Hún
naut þess hvað ég varð hræddur.
Að ég gat ekki dulið skelfingu
mína og lét hræðsluna ná tök-
um á mér. Svo batnaði henni
Lyf eru valin eftir kliniskri reynslu, en
hvernig velurðu þér tannkrem?
BOFORS TANNKREM
er með fluori sem í raun vlrkar á
karies — það er natriumfluorid.
er með örsmáum plastkúlum sem
rispa ekki tannglerunginn.
fæst með tvenns konar bragði svo
ekki þurfi misjafn smekkUr að
vera hindrun þess að þú notir
tannkremið sem í raun hreinsar og
verndar tennurnar.
BOFORS TANNKREM er árangur
framleiðslu, þar sem áhrif svara
til fyrirheita.
Reyndu sjálfur næst.
Framleiðandi:
A/B' BOFORS nobel-pharma
H€ILDSÖLUBIflGÐI«:
G. ÖtAFSSOM W.F
■REYKfAVlK':-'-
allt í einu og þá fór hún að
hæðast að mér. Ég væri nú
meiri ræfillinn. Ég væri ekki
einu sinni karlmaður. Ekkert
annað en huglaus og hrasðslu-
gjarn héri.
Fyrir utan gluggann var grátt
og dapurlegt regn. Sumarið hafði
verið hlýtt og þurrt og yfirvöld-
in höfðu hótað skömmtun á
vatni. Nú virtist góðviðrið þó
vera á enda, nú myndi haustið
taka við með myrkri og bleytu.
Dimmum kvöldum og kuli í
lofti tuiz fyrsti snjórinn félli.
— Hið óhugnanlegasta við
Katrínu var hinn ótrúlegi nirf-
ilsháttur hennar. Sparsemi er
ágæt, en þessi eiginleiki sem er
góður í sjálfu sér getur komizt
á það stig, að manni dettur
næstum geðveiki í hug. Katrín
elskaði peninga meira en allt
annað hér á jörð, hún hefði vilj-
að gera hvað sem væri fyrir
peninga.. Og ég er sannfærður
um að hún gerði það líka. Því
að hún hafði alltof mikla pen-
inga handbæra en hún hefði
getað haft af latmum sínum
sem deildarhjúkrunarkona.
— Giftist hún yður til fjár?
spurði ég ósvífnislega.
Hann andvarpaði og seig neð-
ar í stólinn sinn. Augun horfðu
dapurlega út í regnið og fínleg-
ar fiðluleikarahendurnar héngu
slakar niður með stólbríkunum.
— Ég hef ekki viljað trúa
því á hana, sagði hann. — Hef
ekki einu sinni viljað viður-
kenna það fyrir sjálfum mér. En
ef til vill var það svo. Vesölu
hlutabréfin mín og agnarlitla
frægðin. Sennilega hefur hún of-
metið hvort tveggja og orðið
fyrir sárum vonbrigðum. Ég var
misheppnuð fjárfesting. Bréf
sem gaf ekkert af sér og var
auk þess aldrei dregið út. Eins
og ég sagði vorum við ósköp
hamingjusöm fyrst í stað, en frá
og með febrúar—marz 1967,
sem sé minna en misseri eftir
að við giftum okkur, missti hún
allan áhuga á mér. Ég hélt hún
hefði eignazt elskhuga og þegar
hún var komin með fullar hend-
ur fjár nokkru seinna, fór mig
að gruna að hún seldi blíðu
sína. Hvernig hefði hún annars
átt að fá alla þessa peninga.
— En er þetta ekki skelfileg
ákæra hjá yður, andmælti ég
hneyksluð. — Þótt konan yðar
hafi haft mikla peninga handa
í milli, þá haldið þér að hún
hafi selt sig. Hafið þér engar
sannanir, styðjizt þér aðeins við
yðar eigið ósmekklega hug-
myndaflug?
— Þér eruð engu betri en
lögreglan var við mig. Sannanir
vildu þeir. Ekki bara tilgátur.
Hvernig á ég að koma með
sannanir? Ég kem aldrei á staði
af því tagi. Mér kæmi það aldrei
til hugar. Og auðvitað hef ég
engar sannanir. Hvað veit ég
svo sem? Ég veit það eitt að
hún hafði óeðlilega mikla pen-
inga undir höndum og neitaði
mér um samlíf. Hún hefur trú-
Iega ekki viljað vinna fyrir neitt.
Hún vildi ekki . . .
— Nú verðið þér að hætta
þessum andstyggilegheitum. Það
er eins og þér séuð . . . séuð
ekki með réttu ráði að láta
svona. Þér hafið engar sannanir
og samt ásakið þér látna eigin-
konu yðar sem getur ekki borið
hönd fyrir höfuð sér um hina
svívirðilegustu hluti. Það er
skammarlegt. Reglulega viður-
styggilegt. Og svo eruð þér að
kvarta yfir því að vera grunað-
ur saklaus. Hvað mætti veslings
konan yðar segja.
Hann hafði fengið xnig til að
gleyma allri varúð. Ösmekklegar
ásakanir hans gengu svo fram
af mér að ég stóð upp og æpti
að honum. Ég otaði að honum
fingri, benti á mynd'ina af |
veslings, lámu konunni hans og
var í eldlegu uppnámi yfir því
að hann skyldi hafa komið svona
fram við nokkra konu. Mér stóð
rétt á sama þótt hann yrði sjálf-
ur reiðari og reiðari, að ofsa- | fynr ill 1II
glampi kærni í augu hans, að
hann opnaði og lokaði lófunum
eins og hann langaði mest til að
I
I

| Byssur
I
I
I
I
I
I
I
Nú eru um 90 milljónir byssa
Bandarikjunum, a6 fráteknum
„ „ þeim tveim sem teknar voru af
nota hendurnar til að kyrkja mig I Arthur Bremer, sem reyndi að jj
* “drepa George Wallace á dögun- ■
- um. Þetta þýöir að enn eru til _
— Hún neitaði mér um allt, J um llOmilljónir manna, kvenna |
æpti hann. — Einkum í lokin, °6 barna i þessu landi sem ekki
, ,, *• •, , Beiga skotvopn. Þetta fólk er ■
þegar hun var orð.n taugave.kl- | svtpt ánægjunni af þvi að skjóta |
uð og illgjörn. Þá naut hún þess á dósir og möguleikanum á að
að kvelja mig. Gekk upp í því. ■ verja sig fyrir innbrotsþjófum, ■
, ■ hippum og kommum.
Allra siðasta kvoldtð sem hun
lifði vísaði hún mér á bug. Hún I, Það verður aldrei fr'&ur i ■
, 6 ■ þessu landi fyrr en allir lands- ■
la mm í ruminu s.nu og horfði menn eignast byssu.
á sjónvarpið. Það var leikrit eft- I Peningar standa i vegi fyrir I
ir Moliére og hún sagðist bara "|vi að allir eignist byssu i þessu ■
b ° ™landi. Margir vilja heldur eyða m
ætla að horfa á það fyrst. Svo | launum sinum i munað eins og gj
mætti ég koma til hennar. Og mat, föt og húsnæði. Þeir skilja
• i ac Bekki að byssa er forsenda fyrir ■
allt yrði eins og það aður var. |öryggj 0/velferð bandariskrar 1
En . . . þegar leikntinu lauk, fjölskyldu. Með þvi að láta það
var hún búin að læsa dyrunum. Bhverjum i sjálfsvald sett hvort ■
u, „ • * , *. , . ■hann eignast byssu er stjórnin ■
Hun æpti að mer að eg væn ð selj| 110 ^illjónir nianna -
gamall drjóli, reglulegur Argan I undir náð og miskunn þeirra 90 I
og ég fengi svo sannarlega ekki milljóna sem eiga byssur.
að koma inn til hennar. Svo ltló I Eina lausnin á pessu máli er |
hún illyrmislega. Hún var djöful- af) þ'ngið samþykki lög sem
leg. Andstyggileg. | skuldbindi alla Bandarikja J
b, ybb 6 ■ menn til að eiga byssu.B
Eg veit svei mér ekki hvað Það má búast við að and-
hljóp í mig. Ef til vili setti ég I byssumenn ausi og prjóni um að I
„• , v- _ , , ... Bmeð þessu móti sé verið að I
m.g . spor Katrinar sem eg tald. sker J frelsi kjósenda Aðrir
saklausa af ákærunum. Hvað I munu segja að byssur séu of ■
sem því leið þá gleymdi ég öllu *dýrar og að margir hafi ekki ■
öðru. Ég stóð þarna og hataði B0*™ á ^einl' ■
harrn svo ofsalega að ég hefði ■ En þetta stenzt ekki við nán- ■
getað barið hann, hataði hann lari atljuSu,n Það er hæ6l að ■
, ^ , , Jkaupa hér byssu fyrir aðeins 10 ■
í stað latnu konunnar. Eg ltrop- ®dali skot kosta skit og ekki *
aði örlagarík orðin, slengdli því ■neitt.
beint framaní hann sem ekki • Ekkerl land i henuinum bvÍHJf |
, . . þegnum sinum upp á meira út-
matti segja: Bval af bySSUm en Bandarikin. I
— Þér eruð slímugur hræsn- ■ Til eru smábyssur sem kom- ■
ari! Haldið þér að ég viti ekki (ast fyrir i handtösku húsmóður, -
^ , , . . ‘ ° ■hálfsjálfvirkar byssur sem ■
ao þer eigið astmey. Að þratt skjóta átta skotum i einni lotu,
fyrir allt tal yðar um ófyrir- Bbyssur sem hitta i 50 feta fjar- ■
gefanlega ótryggð hafið þér ver- B'ægh' byssur,sem sk''ja eftir si8 ■
6 , 7 ., 06 f . hnefastór got og léttar byssur
íð otrur sjálfur. Að þer eigið Bsem sex ára barn getur ráðið ■
vingort við pólska konu sem ■við. ■
vinnur í EPA. Þér hittið hana á | .. , .. . . ■
■ Stjórnin getur séð þeim sem |
kvöldin. Hun kallar yður elsk- njóta sveitarstyks eða eru at-
una sína. Og þér . . . þér eruð ■ vinnulausir fyrir byssum af um- ■
að dæmai aðra. Iframbirgðum hersinsum leiðog I
„ . , ,, afhentir eru matarmiðar og at-
Hann reis upp ur stolnum. I vinnuleysistékkar.
Náfölur í andliti gekk hann í áct ■ Engin ástæða er til að ætla ■
til mín. Augun voru svört, gljá- ■a™að eu anir get. verið vopnað- .
. . b ’ &> lir í þessu landi fyrir 1973.
andi e.ns og í páfagauknum. Andstæðingar byssa munu
— Þér drápuð hana, hrópaði |segja að glæpum muni fjölga ef ■
ég, - haldið þér að ég viti það |allir fál byssur- ■
ekki. Þér kyrktuð hana, hér í
þessu húsi. Viðurkennið það!
Hann viðurkenndi ekkert.
Hann kom bara nær og nær og
allt í einu varð mér ljóst í
hvaða skeifingarhættu ég var
stödd. Og þá rak ég upp óp. Af
dauðans angist.
NÍTJÁNDI KAFLI
Með óljósri ónotakennd kom
ég smám saman til meðvitundar.
Sólin skein inn í herbergið, loft-
ið virtist með haustblæ og fugl
sat og kvakaði einhvers staðar í
vafningsviðnum á húsinu and-
spænis. Það var furðu kyrrt og
hljótt í Wollmar Ykullsgötu
þótt mánudagsmorgunn væri.
Mánudagur 30. ágúst. En klukk-
an var ekki nema fimm. Fólkið
sem brátt myndi streyma um
göturnar, aka vörubílum og
lallir fái byssur.
IÞetta er tóm tjara. Allir vita ■
að það eru ekki byssur sem |
drepa fólk. Það eru menn sem
Idrepa aðra menn. Það er ekki ■
hægt að útrýma glæpnum með I
Iþvi að taka byssur frá löghlýön-
um borgurum landsins.
Timi er kominn að hætta að®
Itala um byssur og gera eitthvað »
fyrir þær. Auk byssuskyldu ber g
að fara i fræðsluherferð sem
Ibendir á það góða, sem er viðB
byssurnar.
Ekki eru þær aðeins fólki til |
| ánægju heldur eru þær gott
framlag til efnahagsþróunar
Iokkar.
Hundruð þúsunda manna ■
Istarfar við byssuframleiðslu, _
þeirra á meðal stálframleiðend-1
ur, sölumenn og sportvörukaup-
Imenn. Hver sá sem lætur sér ■
annt um efnahagslif landsins |
veit að það getur ekki staðizt
Ibyssulaust.
Ef þér er annt um frelsi, skot- ■
Ifimi og blómlegan byssuiðnað, _
skrifaðu þá þingmanni þinum I
strax i dag og hvettu hann til ™
Ilagasetningar um að hver borg- ■
ari þessa lands skuli eiga sina |
eigin byssu.
I I
ArtBuchwald. ■