Þjóðviljinn - 15.07.1972, Blaðsíða 8

8. SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur. 15. júli. 1972
@ EVA RAAAM:
AAANNFALL
OG
MEYJAVAL
fimm börnum i fallega læknis-
húsinu við hliðina á Henriksens-
fjölskyldunni. Þegar Hermann
Henriksen var farinn að heiman
þetta kvöld til að gegna skyldum
sinum sem trúnaðarmaður sam-
félagsins, hljóp Gunda yfir til frú
Danielsen og kallaði i ofboði:
— ó, frú Danielsen, heldurðu
að þú getir litið til með
strákunum minum i kvöld? Það
er ekki annað en gefa þeim
hrúguna af brauðsneiðum sem ég
er búin að smyrja og koma þeim i
rúmið, ég verð kannski dálitið
sein.
— Alveg sjálfsagt frú
Henriksen, sagði frú Danielsen
alúðlega. Hún var ávöl að lögun
eins og hún væri gerð úr ein-
tómum mjúkum smábollum, og
húðin lagðist yfir breiðleitt and-
litið eins og mjúkt og fint köku-
deig. Kinnarnar voru með ljós-
bleikum litblæ eins og þær væru
einlægt smuröar finasta glassúr.
Hún horfði á Gundu með vinalegri
forvitni i svipnum.
— Er það kannski heilbrigðis-
nefndin?
En Gunda brosti ibyggin.
— Nei, i kvöld ætla ég að vera
með mörgum karlmönnum, já, er
ég ekki orðin myndug eða hvað?
Og meira vildi hún ekki segja,
þótt frú Danielsen liti út eins og
spurningarmerki.
Nokkrum minútum seinna ók
hún stóra, gamla vörubilnum út
úr portinu og stefndi i áttina
norður, að miðbænum. Fyrir utan
Eldorado, eina kvikmyndahúsið i
Totta, þar sem Elisabet Taylor
skreytti auglýsingaspjaldið með
seiðandi augnaráði og útréttar
hendur, eins og hún vildi lokka til
sin hvern einasta hugsanlegan
áhorfanda.kom hún auga á Brittu
og dótturina Lillugullu i bið-
röðinni framanvið aðgöngumiða-
söluna. Hún lagði bilnum við
gangstéttina spölkorn frá og
stikaði til þeirra, i dag hafði hún
klætt sig i pils i fyrsta skipti i
marga daga, en á festulegu
göngulaginu mátti sjá aö það var
óvanalegt klæðisplagg.
Britta veifaði glaðlega til
hennar með hanzkaklæddri
hendi.
fíg þoli ekki þessa niður-
lægingu. Ef kommum á að
liðast að taka frá manni
kanasjónvarpið, er cg farinn
úr landi.
Maður er búinn að ausa
peningum i ihaldið árum
saman,og enginn virðist geta
ráðið við neitt.
Ég hitti einn komma á götu
um daginn og bað hann um
skýringu á þvi, af hverju þeir
þyrftu aö gera manni lifið
svo leitt. „Lifið” sagðan ,,er
eins og skólprör Þú færð útúr
þvi það sem þú setur i það”.
— Ætlarðu lika á mannaveiðar
með Elisabetu Taylor, Gunda?
— Ég ætla svo sannarlega á
mannaveiðar, en ekki með Elisa-
betu Taylor, sagði Gunda. — Mig
langaði til að spyrja þig, hvernig
gekk hjá bæjarverkfræðingnum i
dag. Var hann liðlegur og
almennilegur? Er von á skjótum
úrbótum i suðurbænum?
Glaðleg, blá augun i Brittu urðu
dökk af gremju.
— Nei, ég held nú siður. Veiztu
hvað hann sagði, þegar ég sagði
honum að það kæmi fiskur útum
kranann?
— Nei?
— Hann leit á mig með áhuga
og sagöi: Það hlýtur að hafa veriö
ferkvatnsaborri! Já, hugsaðu
þér,þetta sagði hann! Það hlýtur
að hafa verið ferskvatnsaborri!
Og svo bætti hann við: Ég þarf að
skreppa með veiðistöngina ein-
hvern daginn! Þessir karlmenn!
Gunda hló.
— Ég sé hann fyrir mér þar
sem hann situr með veiðistöngina
við vaskinn hjá þér. Brita.
Brita Engebretsen brosti með
semingi.
— Já, þú getur hlegið. En ég er
svo sárgröm að ég er á suðu-
marki.
Hún benti i áttina að ásunum i
suðri, þar sem nýja ibúðahverfið i
Totta var baðað i kvöldroða; rað-
hús við raðhús minntu á litrika
kubba með smáhúð á vinstri hlið
fyrir svalir, reglusemin og snyrti-
mennskan gáfu til kynna, að
nostrari hafði teiknað þessi hús
og ekkept yrði þolað sem styngi i
stúf við mynstrið i suðurbæ.
— Er þetta kannski ekki fall-
egt? sagði Brita. — Þetta er allt
svo indælt og útsýni yfir fjörðinn
og ég veit ekki hvað. En það er
ekki alveg eins indælt að skola
þvott úr vatni sem fiskar eru i.
Nei, þessir karlmenn. Stundum
fara þeir svo i taugarnar á mér,
að ég gæti myrt þá.
— Já, samsinnti Lillagulla og
skimaði i kringum sig. — tvar
hefði átt að vera kominn fyrir
löngu, hugsið ykkur, hann sagði
við mig: Nú verður þú að mæta
stundvislega, og svo er hann
sjálfur orðinn tveim minútum of
seinn. Þessir karlmenn!
Hún var með hjartalagað andlit
með brún ikornaaugu og
brúngullið hár, sem féll niður á
herðar og fyrir augun og var til
nokkurs trafala vegna þess að
það skyggði á útsýnið. En með þvi
að blása hressilega útum annað
munnvikið fékk hún það til að
flaksast frá,og þá gerðist undrið:
hún sá.
— Einmitt, sagði Gunda. —
Þeir halda að þeir viti allt og geti
allt og geri allt rétt, en i dag hef
ég verið að velta fyrir mér hvort
þetta sé i raun og veru satt. Þess
vegna er ég að hugsa um að fara á
bæjarstjórnarfund i kvöld og
athuga hvað þeir eru eiginlega að
bedrífa. Eruð þið með? Ég hef
aldrei farið á bæjarstjórnarfund
áður, og það er eiginlega
skammarlegt, þar sem maðurinn
minn er i bæjarstjórn og ég veit
ekki hvað.
— Ekki ég heldur, sagði Brita.
— Og ég sem stend fyrir leshring
Hægri flokksins um bæjarmál En
hvað um Elisabetu Taylor?
— Ætli hún hoppi ekki niður af
spjaldinu og komi með, þvi að það
er varla á hverjum degi sem hún
fær tuttugu og fimm Totta-karl-
menn framreidda á bakka, þótt
hún hafi sæmilegt úrval að jafn
aði.
— Tuttugu og fimm karlmenn,
hvislaði Brita alsæl og augnaráð-
ið varð fjarrænt. — Og ég sem
elska karlmenn, þegar ég er ekki
bálvond út i þá.
— Mamma þó, sagði Lillagulla.
— En ég skal koma með og þá
getur Ivar siglt sinn sjó.
— Jæja, eftir hverju erum við
að biða? sagði Gunda glaðlega.
— Gerið svo vel dömur minar,
þessa leið, Rollsrojsinn biður
þarna niöurfrá.
Kjörnu fulltrúarnir tuttugu og
fimm sátu við langborð i bæjar-
þingsalnum og voru mjög þýðing-
armikilir á svipinn. Gunda og
lagskonur hennar tvær stóðu
stundarkorn i dyrunum og litu i
kringum sig. Við borðsendann
trónaði forsetinn, Jens Storhaug,
meðalhár, feitlaginn maður lið-
lega fimmtugur, með breiðar
herðar og þrekið bak, flestir álitu
hann lika öruggan i sessi. Á höfði
hans spruttu gráýróttir lokkar
með miklum blóma, eins og i
stóru blómabeði á miðsumri, þeir
gáfu honum vissan unglingssvip
sem var klæðilegur á myndum.
Konurnar i flokknum höfðu lika
streymt á kjörstað, þegar myndir
af honum birtust i kosningapés-
unum, hafði hann lika verið með
glaðlegt, næstum glettnislegt blik
i augunum. En eftir að hann varð
forseti bæjarstjórnar sást
glettnisblikið æ sjaldnar i augum
hans, oftast starði hann kringum
sig með þungbúnu, ihugandi
augnaráði, og hann gekk um
hnakkakertur og með framteygða
höku eins og hann hefði mann-
drápara um hálsinn. — Nú dettur
hann bráðum aftur fyrir sig af
rembingi, sögðu andstæðingarn-
ir. En nánustu vinir hans vissu,
að það var ekki annað en hin
þunga ábyrgð sem hafði bögglazt
fyrir brjóstinu á honum og hallað
honum aftur á bak.
— 1 einkalifinu framleiðir hann
hundamat, upplýsti Gunda.
Varaforsetinn, Sivert, sat við
hlið hans eins og linnulaust stór-
bros, vingjarnlegt, kringluleitt
andlitið minnti á guðhræddan
prédikara sem tók sér sjaldan
stóryrði i munn, þótt ærið tilefni
gæfist. Kroken hafði verið
hrossakaupmaður fyrir vestan
áður en hann kom til Totta, nú
vann hann fyrir sér sem strætis-
vagnastjóri. Lillagulla benti var-
færnislega á hann.
— Þetta er pabbi Ivars. Þessi
með skallann og gráu lufsurnar
við eyrun.
Beggja vegna við þessa tvo
virðulegu menn, sátu fulltrúar
verkamannaflokksins, meiri-
hlutaflokksins, og Hermann
Henriksen var innstur við hægri
langhlið, æruverðugur og upphaf
inn og sér sýnilega meðvitandi
um ábyrgð sina. Hann hafði orðið
skelfdur á svipinn þegar Gunda
birtist en nú var andlitið aftur
komið i réttar skorður, og enginn
andlitsdráttur benti til þess að
það væri ekki úr steini.
— Hvaða maður er þarna innst,
Gunda, hann sem litur út eins og
munkur? hvislaði Lillagulla.
— Það er maðurinn minn,
sagði Gunda dálitið gröm, — og
hann er enginn munkur, það
máttu bóka.
Lillagulla flissaði lágt, og hún
skimaði i allar áttir eftir fleiri
furðuverkum.
Minnihlutinn sat við neðri enda
borðsins, og sjálfkjörinn mið-
punktur var Torén bankastjóri,
hann var forsetaefni hægri-
manna, hár og grannur i gráum
fötum og gráar hærur við gagn-
Enn sama
óvissan
Allt er enn i óvissu um fram-
hald heimsmeistaraeinvigisins i
skák. Fischer hefur nú mótmælt
úrskurði Lothars Schmk\ yfir-
dómara, en hann dæmdi Spasski
sigur i annarri einvigisskákinni
vegna fjarveru Fischers. Krafðist
Fischer endurskoðunar á úr-
skurðinum. Á fundi sem
Skáksamband Islands boðaði til
með blaðamönnum i gær var
skýrt frá þvi að dómnefnd
einvigisins hefði staðfest úr-
skurðinn. Þar var jafnframt
skýrt frá þvi að til stæði að fá þá
Spasski og Fischer i Laugardals-
höllina til að ræða um aðbúnaðinn
þar. Ekkert varð þó af þessum
fundi i gær og verður vart fyrr en
siðdegis i dag, ef ný viðhorf hafa
þá ekki skapazt. — Menn ræða
það nú mjög sin á milli hvenær
þolinmæði Spasskis muni bresta.
LAUGARDAGU R 15.
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8J5 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.45.
Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Geir Christensen end-
ar lestur sögunnar um „Gul
litla” eftir Jón Kr. Isfeld
(8). Tilkynningar kl. 9.30.
Létt lög milli atriða.
Laugardagslögin kl. 10.25:
Stanz kl. 11.00: Jón Gauti
Jónsson og Árni Ölafur Lár-
júlí.
son Sagt frá sjóferð til Is-
lands sumarið 1940. Hrafn
Gunnlaugsson les (5).
18.00 Fréttir á ensku.
18.10 Söngvar i léttum dúr.
„The Peter Knight Singers”
flytja létt lög.
18.30 Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Beint útvarp úr Matt-
hildi.
19.45 liljómplöturabb Þor-
steins Hannessonar.
usson sjá um þáttinn.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Óskalög sjúklinga.
Kristin Sveinbjörnsdóttir
kynnir.
14.30 i hágir.Jökull Jakobsson
sér um þáttinn.
15.00 Fréttir.
15.15 llljómskálamúsik a.
Hljómsveit Tónlistarskól-
ans i Paris leikur Pólovétsa-
dansa eftir Bórodin og
slavneska dansa eftir
Dvorák; Constantin
Silvestri stj. b. Rússneski
háskólakórinn syngur rúss-
nesk þjóðlög; A.Swétsnikoff
stj. c. Giuseppe de Stefano
syngur lög frá Napoli með
hljómsveit undir stjórn
’ Illers Pattacinis. d.
Hljómsveitin Filharmónia
leikur forleiki eftir Glinka,
Suppé; Nicolai Malko stj.
16.15 Veðurfregnir. A nótum
æskunnar. Pétur Stein-
grimsson og Andrea Jóns-
dóttir kynna nýjustu dægur-
lögin.
17.10 Fréttir.
17.10 Heimsmeistaraeinvigið i
skák,
17.30 Ferðabókalestur:
„Frekjan” eftir Gisla Jóns-
20.25 Framhaldsleikrit:
„Nóttin langa” eftir Alistair
McLean.Sven Lange bjó til
flutnings i útvarp. Þýðandi:
Sigrún Sigurðard. Leik-
stjóri: Jónas Jónasson. Per-
sónur og leikendur i öðrum
þætti: Mason læknir...
Rúrik Haraldsson, Jack-
straw... Flosi Ólafsson,
Joss... Guðmundur
Magnússon, Solly Levin...
Árni Tryggvason, Margrét
Ross... Valgerður Dan,
.Inhnnv Zasern Hákon
Waage, Ni.Qk...Corazz_ini_
Jón Sigurbjörnsson, Séra
Smallwood... Gunnar Ey-
jólfsson, Marie LeGarde...
Inga Þórðardóttir, Frú
Dansby-Gregg... Hrafnhild-
ur Guðmundsdóttir, Theo-
dor Mahler... Jón Aðils,
Hoffman Brewster... Bessi
Bjarnason.
21.10 Sönglög eftir Markús
Kristjánsson. Árni
Kristjánsson tónlistarstjóri
flytur formálsorð.
21.30 Smásaga vikunnar:
„Heims um ból” eftir Gunn-
vöru Braga Sigurðardóttur.
Höfundur les.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
33.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Nei, farið þið bara þið þrjú. Við Fido ætlun að taka einn slag.