Þjóðviljinn - 23.11.1972, Blaðsíða 1

Eðvarð Sigurðsson á þingi ASÍ
Kaupmáttur betri en
þekkzt hefur áður
Aðalverkefni okkar að varðveita kaupmáttinn og tryggja fulla atvinnu
Kðvarfl Sigurðsson
Höfuöverkefni okkar
núna — meö tilliti til þess
vanda sem viö blasir — er
aö tryggja kaupmátt laun-
anna og að sjá til þess að
tryggð veröi full atvinna !
landinu. Um þessi verkefni
erum við að sjálfsögðu fús
að eiga samvinnu við
ríkisstjórn landsins og
önnur stjórnvöld þessa
lands. — Meðal annars á
þessa leið mæltist Eðvarð
Sigurðssyni, formanni
Verkamannafélagsins
Dagsbrúnar, er hann hafði
framsögu fyrir ályktun
þeirri um kjara- og at-
vikkumál, sem nú er til
meðferðar á þingi Alþýðu-
sambands íslands.
Hér verður aðeins drepið á örfá
atriði i framsöguræðu Eðvarðs
Sigurðssonar, en nánari frásögn
af ræðu hans biður birtingar i
blaðinu.
t framhaldi af þeim ummælum,
sem áður eru rakin, sagði Eðvarð
Sigurðsson að nú ætti sér stað
Gæsir á haustflugi. (Ljósm. sj)
mikil atvinnuuppbygging i land-
inu. Minnti hann á skuttogara
kaupin en þegar eru ákveðin kaup
36 skipa. Sum þessara skipa eru
nú að koma i gagnið. >á minnti
hann á miklar endur- og nýbygg-
ingar um allt land. Auðvitað
hefur staða efnahags- og atvinnu-
málanna bein áhrif á kjör okkar
hvort sem við viljum það eða
ekki. Við verðum að taka fullt til-
lit til staðreynda.
Nú eru uppi áætlanir um stór-
aukna iðnþróun i landinu, áfram-
haldandi stórvirkjanir og fleira.
öllum þessum þáttum atvinnu-
byggingarinnar fagnar verka-
lýðshreyfingin heilshugar. Mark-
mið þessara framkvæmda er að
treysta atvinnu- og efnahagslif
þjóðarinnar og skapa atvinnu-
öryggi og skilyrði fyrir bættum
kjörum.
Alvariegasta málið i sambandi
við atvinnumálin er sú hætta sem
felst i þvi er áframhaldandi
minnkun verður á fiskaflanum.
Fari svo er vandséð hversu við
fengjum variö kjör okkar. bess
vegna er landhelgismálið og
verr.dun fiskimiðanna svo mikið
lifshagsm unamál þessarar
þjóðar og þá ekki sizt fólksins i
verkalýðshreyfingunni.
Fyrr i ræðu sinni rakti Eðvarð
kjaramál siðustu ára, samn-
ingana i fyrra og hitteðfyrra og
kaupmátt launa, sem hann kvað
nú betri en verkalýðshreyfingin
hefði áður þekkt.
Hér eru heimildirnar
- fyrir tölum Þjóðviljans um kaupmátt og þjóðartekjur
Ósannindi, æpir einkamál-
gagn Gylfa Þ. Gislasonar i gær,
vegna þeirra staðreynda, sem
Þjóðviljinn hefur sett fram
undanfarna daga um það,
hvernig viðreisnarstjórnin sál-
uga rændi nær öllum hlut lág-
launafólksins úr vaxandi arði
þjóðarbúsins, en deiidi arðinum
til þeirra, sem hún hafði
velþóknun á.
Ilvorki Jóhann Hafstein né
Alþýðublaðið hafa haggað staf-
krók af þvi, sem Þjóðviijinn
sýndi fram á, enda nær ein-
göngu spunnið upp talnavef um
aðra hluti, eins og óvandaðra
manna er háttur, þegar þeir eru
rökþrota.
Við birtum hér hcimiidir okk-
ar. Staðreyndirnar eru ljósar og
kastljós þeirra mun ná til við-
reisnarhöfðingjanna, þó að þeir
reyni að hylja sig i eigin þoku.
Alþýðublaðið segir, að hlut-
lausir framámenn i embættis-
mannakerfinu hneysklist á
Þjóðviljanum. Gott og vel, en
vill þá ckki Alþýðublaðið spyrja
þessa sömu embættismenn sina,
livað þeir segi um þá kenningu i
leiðara Alþýðublaðsins I gær, að
kaupmáttaraukning i tið núver-
andi ríkisstjórnar sé aðeins 10%
til láglaunafólks, þegar I
skýrslu forseta Alþýðusam-
bandsins til þings þess, sem nú
situr, segir (Sjá bls. 301 i skýrsl-
unni), að kaupmáttur tima-
kaups verkafólks i almennri
vinnu hafi á þessum tíma vaxið
úr 104,4 sligum i 133,2 eða um
milli 27 og 28%.
Og svo eru það heimildir
okkar:
Linurit Þjóðviljans um
þjóðartekjur hófst við 100 árið
1959, og endaði við 175 árið 1970
miðað við þjóðartekjur i heild
og 149 miðað við þjóðartekjur á
mann.
Heimild Þjóðviljans að upp-
hæð þjóðartekna (vergra á
markaðsvirði) árið 1959 er Töl-
fræðihandbók Hagstofu Islands,
gefin úr 1967. I henni er tafla nr.
71 sem fjallar um þjóðarfram-
leiðslu og verðmætaráðstöfun,
og þar, á bls. 85 getur að lita töl-
una 7.963 miljónir kr. um
þjóðartekjur árið 1959 á verð-
lagi ársins 1960.
Upplýsingar um upphæð
þjóðartekna fyrir lokaár linu-
ritsins, 1970, eru fengnar úr ár-
legri skýrslu Efnahagssam-
vinnustofnunarinnar um ís-
land: OECDEconomic Surveys,
Iceland, March 1972. A bls. 51 i
þvi riti stendur stærðin 13.945
milj.kr.um þjóðartekjur 1970 á
verðlági 1960. Sama tafla er gef-
in upp um þetta atriði á bls. 43 I
bæklingnum „Þjóðarbúskapur-
inn, Framvindan 1972 og horfur
1973”, útgef. Framkvæmda-
stofnun rikisins, hagrann-
sóknardeild, október 1972, en
hann kom út um siðustu helgi og
er m.a. i hödnum þingfulltrúa á
Alþýðusambandsþingi.
Talan 13.945 er 75,1% hærri en
talan 7.963. Hins vegar var
17,7% fleira fólk i landinu 1970
en 1959. Sé nú deilt með 117,7 i
175,1 er útkoman 148,8. Vöxtur
þjóðartekna á mann á timabil-
inu nemur þvi 48,8%. Svo ein-
falt er það.
Þjóðviljinn varð að sækja
upplýsingar um upphafsár og
lokaár raðanna um þjóðar-
tekjur i tvö mismunandi rit,
enda er blaðinu ekki kunnugt
um að þessar stærðir sé nokkurs
staðar að finna i einu riti. En
raðir sem hefjast 1960 er hins
vegar hægt að sjá allviða. Þetta
á ekki að koma að neinni sök,
þvi að aðeins einn aðili hefur
haft með höndum útreikning á
þjóðhagsstærðum eins og
þjóðartekjum hverju sinni i
landinu. t upphafi var það hag-
deild Framkvæmdabanka ts-
lands, siðan Efnahagsstofnunin
og nú hagrannsóknardeild
Framkvæmdastofnunar. Þær
tölur sem þessir aðilar hafa sent
frá sér hverju sinni á undan-
förnum árum verður að lita á
sem réttar, opinberar tölur. Um
þróun kaupgjalds annars vegar
og verðlags hins vegar (visitölu
framfærslukostnaðarog visitölu
vöru og þjónustu), — þ.e. þróun
kaupmáttar timakaups verka-
manna á árunum 1959 — 1972
byggjum við á prentuðum
samningum Verkamanna-
félagsins Dagsbrúnar og
Hagtiðindum, sem gefin eru út
af Hagstofu lslands.
Vilji Morgunblaðið, Alþýðu-
blaðið cða viðrcisnarráðherr-
arnirgera einhverja vitræna til-
raun til að hrekja upplýsingar
okkar, en ekki bara fimbul-
famba um hluti, sem linurit
Þjóðviljans fjölluðu ckki um, —
þá getum við sýnt þeim blað-
siðutölin.