Þjóðviljinn - 15.07.1973, Síða 13

Sunnudagur 15. júll 1973. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 13
Gengiö um gólf í Sléttuhreppi
malarkambur skilur milli þess og
sjávar. Annaö vatn minna er
framar i vikinni og heitir Hálsa-
vatn. Milli vatnanna rennur litil á
og heitir Skammá.
t fljótu bragöi viröast ekki sér-
lega búsældarlegt i Rekavik,
enda var jöröin aöeins 4-hundruö
aö stærö. Þó viröist af skráöum
heimildum sem hún hafi alltaf
veriö byggö, stundum er þar tvi-
býli og einu sinni þribýli. Má vera
aö reki og silungsveiöi hafi veriö
nokkur hjálp.
Af eiöinu fer vegurinn aö vinda
sig upp fjallshlíöina. Hann er
breiður og góöur neðan til, en
þegar ofar dregur hefur bæði
runnið úr honum og runnið á hann
úr hliðinni fyrir ofan, sem gerir
hann seinfarinn á löngum kafla.
Veðrið er alltaf að batna og þegar
við komum upp á brúnina er orðið
alveg heiðskirt. Við stöldrum á
brúninni til að litast um og taka
myndir þvi útsýni héðan er alveg
frábært.
Aðalvik, ein af perlum is-
lenzkrar náttúrufeguröar, breiðir
móti okkur sinn fagra faðm. Hún
skiptist i þrennt þannig: Vestur —
Áöalvik milli Rits og Hvarfnúps,
Miöviknabás milli Hvarfnúps og
Mannafjalls og Látrabás milli
Mannafjalls og Straumness.
Það sem gerir útsýniö héöan
svo heillandi eru andstæðurnar.
Allir litir eru óeölilega skarpir,
blásvört hamrabelti Hvarf-
núpsins, gulur sandurinn meö
hvitu bárubandi, blá, blá vikin,
grænir gróðurblettir og hvítir
snjóskaflar. Ahrifin eru svo sterk
að viö ætlum aldrei að geta slitið
augun af þessari töframynd til að
halda ferðinni áfram.
Eins og mörg Vestfjarðafjöllin
er Straumnesið slétt að ofan,
aðeins smáöldótt. Við göngum
veginn úteftir fjallinu, en hér uppi
er hann alveg óskemmdur.
Nokkuð langt út á fjalli stendur
hússkrokkur upp á hæð, gapandi
brotnum gluggum eins og holum
augnatóftum á móti komu-
mönnum. Við fáum okkur að
borða i skjóli við húsið þvi dálitil
gola er á fjallinu.
Eftir matinn flýtum við för
okkar út á Skorar, norðurhorn
nessins, en þar er bað435m áhæð.
Inn i mitt nesið skerst litill dalur,
Straumnesdalur. Sunnan við hann
er Straumnestáin og þar er
Straumnesviti, en rétt innan við
vitann er flakið af Goðafossi. Það
er logn á sjóinn eins langt og
augað eygir, en ekki sjáum við is-
röndina þvi þokubakki er enn út
við sjóndeildarhringinn. Við
sjáum inn i tsafjarðardjúp og ber
þar mest á einu fjalli, sem reynist
vera Hesturinn milli Seyðis-
fjarðar og Hestfjarðar. En
fegurst er að sjá inn i Fljóta-
vikina. Austan við hana sjáum við
stórfjöllin Kögur, Beylu og
Bæjarfjall og langt inn með
austurhliðinni. Hvestan með
Hvestuskálinni blasir við og er
liklega hvergi fallegri en héðan.
Við erum þarna lengi og reynum
að festa okkur þessa mynd i
minni, þvi kannski sjáum við
þetta aldrei framar.
Það eina, sem skyggir á, er að
horfa á hinar leiðu leyfar her-
setunnar, sem hér blasa við
augum. Það er næsta grátbros-
legt að horfa á þessar miklu og
rammgeru byggingar gapa hálf-
fullar af jökli móti opnu tshafinu.
Ollu venjulegu fólki er það alveg
óskiljanlegt hvaða tilgang vopna-
skak þetta og viggirðingar hafa
haft hér norður við Dumbshaf.
Fátt myndi gleðja mig meira, en
sú frétt að eitthvert fárviðrið
hefði hreinsað af fjallinu þennan
óþrifnað.
Fram að þessu höfðum við litið
hugsað um hvað timanum liði, en
er við snúum heim tökum við
tmann og erum nú nákvæmlega
tvo tima niður af fjallinu. Við
göngum dálitið út i Rekavikina,
en hættum við að fara að bæjar-
rústunum, þvi ofan af fjallinu
sáum við allt, sem þarna er að
sjá.
Þegar við komum i skýlið er kl.
um hálf átta og við orðnar
svangar. Helga og Ólafur eru
komin fyrir nokkru og taka á móti
okkurmeð heitum rabarbaragraul
og kaffi. Við erum mjög þakk-
látar fyrir þessa hugulsemi, en
þau hjón voru svo vel útbúin, að
vart var hægt að biðja Helgu um
þann hlut að hún hefði ekki þegar
tiltækan.
Meðan við erum að elda færi ég
það i tal við stelpurnar, að við
fáum ísfirðingana til að skjóta
okkur á gúmbátnum fyrir Hvarf-
núpinn, en það myndi spara
okkurerfiða heilsdagsgöngu. Þær
eru strax til i þetta, svo ég geng á
tal við einn drenginn, sem
staddur er hjá læknum að sækja
vatn. Hann tekur kvabbi þessu
kurteislega, kveðst þó ekki ráða
þessu einn, en lofar að flytja
málið við félaga sina.
Eftir matinn förum við að
skoða gömlu húsin hér á Látrum.
Þau eru yfirleitt illa farin nema
eitt, og ber þessi byggð allt annan
og ömurlegri svip en Hesteyri.
Ólafur stendur fram á flúðum,
lemur sjóinn með snærum sinum
og kallar veiðiskap. Allt kvikt
virðist þó hafa vit á að varast vél
þessi, og verður hann ekki var.
Við flýtum okkur heim til húsa
þvi kalt er eftir sólarlagið, en við
töluvert brenndar af sól og kul-
sælar af þeim sökum.
Skriðum þvi-skjótt undir feldi
og látum Asu lesa okkur i svefn.
HÓTEL
SELFOSS
SELFOSSI.
Matar- og kaffisala fyrir einstaklinga og
hópa.
HÓTEL
SELFOSS
SÍMI 99 - 1230.
Ingveldur Sigurðardóttir
Rannveig Eiriksdóttir.

Skúlagötu 40 - við Hafnarbíó Símar 15014 19181
otí) ad£a Gtfta
EKKI
FERÐAST
ÓTRYGGÐUR!
Á ferðalagi getur
ýmislegt óþœgilegt
hent: — myndavél stol-
ið; óhapp, sem leiðir
til skaðabótaskyldu; og
ferðamaðurinn getur
orðið fyrir slysi eða
veikzt skyndilega.
ALLT-I-EITT ferða-
trygging Ábyrgðar veitir
ferðalangnum nauð-
synlegustu vernd
á ferðalaginu, — hún
er ódýr og fullkomin
trygging, sem bind-
indismenn œttu ekki að
láta fara framhjá
sér.
Abyrgdp
tryggingarfélag
bindindismanna,
Skúlagötu 63, Reykjavík.
Simi: 26122
Bifreiöaeigendur
% BLAUPUNKT Verzlun vor býður mjög fjölbreytt
^ PHILIPS úrval af bílaútvörpum og stereo
®SANY segulböndum. Einnig er fyrirliggjandi
úrval af fylgihlutum: festingum,
loftnetum og hátölurum.
Verkstæði okkar sér um ísetningar á
tækjunum, svo og alla þjónustu.
Einholti 2 Reykjavík Sími 23220