Þjóðviljinn - 12.08.1973, Blaðsíða 14

Þjóðviljinn - 12.08.1973, Blaðsíða 14
14 SIÐA — Þ/óÐVILJINN lSunnudagur 12. ágúst 1973. PRJÓNASTOFAN SALÍNA FYRIRTÆKI í ÖRUM VEXTI Prjónastofan Salina á aöskila tæplega 2000 kápum fyri r áramót. A Siglufirði er starfandi prjónastofan SALINA. Þegar nafnið var skráð hjá Lögbirt- ingablaðinu, þá var fyrirtækið nefnt STALINA! Nokkrir aðilar á Siglufirði keyptu prjónavélar þar á staðnum, stofnuðu hlutafélag og hófu rekstur, sem gekk mjög erfiðlega fyrsta árið, en eftirað gerður var samningur við Alafoss tók að rofa til. 1 fyrra voru saumaðar 6,800 kápur fyrir Bandarikjamark- að. Nú hefur saumastofan ver- ið starfrækt stanzlaust i tvö ár og verkefnin ærin. Það er Steinar Jónasson, hótelhaldari sem fræðir okkur á þessu, en hann var aðalhvatamaður að stofnun Saiinu. Þarna vinna milli 20—30 manns og það er verið að stækka prjónastofuna þannig, að 30 manns fá þar vinnu að staðaldri. Efnið kemur til prjónastof- unnar gegnum Alafoss,og Ala- foss fær fullunna vöru til baka. f fyrra voru greíddar um 5 miljónir króna i vinnulaun, og aukningin verður mikil i ár. Fyrirtækiö þarf að skila tæp- lega 2000 kápum fyrir áramót. Nýlokið er viö að sauma prufukápur fyrir Alafoss og fyrirtækið David Crystal i Bandarikjunum, en það fyrir- tæki ætlar að hefja verzlun við okkur með ullarvörur. Ef við komumst þar inn, þurfum við engu að kviða i náinni framtið. Hugmyndin er sú að vinna voðina á staðnum i framtið- inni og sérstaklega þó prjóna- efnið. Við höfum keypt mikið frá Blönduósi og hafa það ver- ið góð viðskipti. Starfsfólkið beðið um hugmyndir Nú langar okkur að prófa hvað starfsfólkið kann að hafa i pokahorninu og höfum beðið það um hugmyndir að nýjum flikum. Við viljum fá fólkið til að starfa meira með- okkur, þannig að það hafi meiri ánægju af starfinu. Við getum framleitt hvað sem við viljum, ef við bara stöndum við samninga við Alafoss, og þess vegna kynn- um við að framleiða eitthvað fyrir innlendan markað. Svona smáiðnaður á fyrst og fremst að vera staðsettur úti á landi, vegna þess að fólkið i sjávarþorpunum sér ekkert nema fisk og aftur fisk og það vantar tilbreytingu. Það er biðlisti hjá okkur, og það fólk sem við höfum fengið er yfir- leitt áfram, vill ekki skipta. Þetta er mjög gott starfsfólk, og það má geta þess að við höfum verið með ein beztu af- köstin i kápuframleiðslunni i fyrra. Hinn versti misskilningur. Þetta er allt timavinna. Ég ætlaði að reyna nokkurs konar bónuskerfi i fyrra, en út úr öllu saman varð hinn versti mis- skilningur og ég hætti við allt saman. Við erum að reyna að finna eitthvert kerfi til að verðlauna góð afköst. Ég er á móti akkorði. Við þurfum að framleiða ákveðið magn til þess að reksturinn standi und- ir sér, og mér finnst skilyrðis- laust að fólkið eigi að njóta hjutdeildar í ágóða. Við ætlum að reyna að haga þvi þannig i framtiðinni að fólkið njóti góðs af ef vel gengur. En það vant- ar enn allmikið á að vélakost- ur sé fullnægjandi. Aftur á móti er mjög erfitt að fá lán til rekstrarins, vegna þess að fjárfestingarsjóðirnir lána ekki nema út á fasteign, en vélar eru lausafjármunir. Ég gat fengið smálán með veði i hótelinu! _____________SIGLUFJÖRÐUR — bLaÐAUKÍ „BORGAR SIG EKKI AÐ ÞRÆLA FÓLKI ÚT Á KVÖLDIN” Seljum ís og beitu Kaupum fisk til verkunar Rekum frystihús og saltfiskverkun Isafold hf. Siglufirði í námunda við gömlu sildarbryggj- urnar og ieifarnar af Rauðku- verksmiðjunni gengum við inn i hús, þar sem verið var að salta fisk. t»ar hittum við að máli Jó- hannes Jósefsson, verkstjóra. Jóhannes sagði, að bátum, er leggja upp á Siglufirði, hefði fjölgað mjög að undanförnu, — þeir væru nú 40—50 talsins, þar af nokkrir aðkomubátar, m.a. frá Hólmavik-og Skaf^a- strönd. Þessi saltfiskverkun er i eigu Þormóðs ramma hf. og hefur vérið nóg að gera i sumar enda afli miklu meiri en verið hefur undanfarin sumur. Núna var verið að salta fisk, sem kom frá frystihúsinu, en þar var allt á kafi þessa stundina. Annars salta þeir yfirleitt handfæra- fisk. Vinnuaflið er mest skólaunglingar, sem eru furðu fljótir að læra handbrögðin af þeim eldri. Saltfiskverkun hefur verið litil á Siglufirði und- anfarin ár, en er nú mjög að aukast. Yfirleitt er unnið frá 7 á morgnana til 7 á kvöldin og eitthvað frameftir á laugardögum. Kvöldvinna er hætt, nema i neyðartilfellum, „enda borgar sig ekki á nokkurn hátt að þræla út fólki til kl. 11 á kvöldin”, sagði Jóhannes. Tima- kaupið er 139,00 kr. i dagvinnu. Jóhannes sagði, að litið væri um aðkomufólk i vinnu á Siglufirði — „við lifum alveg á ungling- unum núna”. Fiskurinn er fremur smár, sérstaklega sá fiskur sem trollbátarnir koma með. Aflinn er svotil eingöngu þorskur. Miðin eru stutt undan, en dekkbátar, sem eru úti tvo sólarhringa ef vel viðrar, fara lengra, til Grimseyjar og þar um slóðir. Jóhannes keypti fisk hér áður fyrr og saltaði. Hann sagði, að verðlagið núna væri miklu betra en þá, og söltun þar af leiðandi gæfulegri at- vinnuvegur en áður var. Jóhannes Jósefsson: Söltun er gæfulegri atvinnuvegur en áður var. Bifreiðaviðgerðir, varahlutir, dekk j a viðgerðir Smurstöð Shell SÖNNAK rafgeima frá Hellu Umboð fyrir YOKOHAMA NEISTI VÉLAVERKSTÆÐI Eyrargötu 12a, slmi 71303, Siglufirði.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.