Þjóðviljinn - 06.10.1973, Qupperneq 3

Laugardagur 6. október 1973. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 3
233 verk eftir Sverri
Haraldsson á
K j arvalsstöðum
í dag kl. 6 verður opnuð
yfirlitssýning á verk-
um Sverris Haralds-
sonar, listmálara, að
Kjarvalsstöðum og er
sýningin nefnd Myndir
1942-73. Elstu myndirn-
ar gerir listamaðurinn
12 ára gamall, en nýj-
ustu myndirnar eru
gerðar á þessu ári.
A sýningunni, sem er i báðum
sölum Kjarvalsstaða, eru 233
málverk og önnur verk og flest
málverkin i einkaeign. 10 mynd-
ir verða til sölu. Fjöldi mynda
hefur aldrei verið sýndar áður,
þar á meðal margar myndanna
frá fyrstu árunum og svo allra
nýjustu myndirnar, en Sverrir
hélt siðast sýningu 1969 og átti
myndir á samnorrænni sýningu
1972.
Sverrir er fæddur. i Vest-
mannaeyjum árið 1930, sonur
hjónanna Haraldar Bjarnason-
ar og önnu Kristjánsdóttur.
Hann flyst til Reykjavikur árið
1946 og það sama ár byrjar hann
nám við Handiða- og Myndlist-
arskólann og sýnir fyrst á sam-
sýningu Félags islenskra mynd-
listarmanna árið 1948. Hann
kennir við skólann frá 1949 til
1956 og heldur fyrstu sjálfstæðu
sýninguna i Listamannaskálan-
um. Það er ekki fyrr enárið 1963
sem hann heldur aftur sjálf-
stæða sýningu, en árið 1966 og
aftur 1969 heldur listafélag
Þannig túlkar Sverrir Bryndisi
Schram. Þetta er gipsmynd, 85
sm á hæð.
Menntaskólans i Reykjavik sýn-
ingu á verkum hans.
Þeir Knútur Bruun, lög-
fræðingur, og Garðar Gislason,
lögfræðingur, hafa unnið að
undirbúningi þessarar sýningar
en þeir eru báðir listunnendur
og vinir listamannsins.
Viitneskja um
300 myndir
Myndirnar eru hengdar upp
nokkurn veginn i timaröð og er
skemmst frá þvi að segja að
þetta er glæsileg sýning, sem
sýnir mjög vel þróunina i verk-
um Sverris. Garðar Gislason,
sem einkum sá um að safna
saman verkunum, sagði að þeir
hefðu fengið vitneskju um einar
300 myndir og mætti ætla að
eitthvað á 5. hundrað meirihátt-
ar verk væru til eftir Sverri.
Einstaka fólk vildi ekki lána
myndir á sýninguna.
Gefin hefur verið út falleg
sýningarskrá og eru i henni 7 lit-
myndir, 25 svarthvitar myndir
og kaflar úr viðtölum við Sveri.
„Blekkingar-
meistari, töframaður”
Vilborg Harðardóttir spyr i
Þjóðviljanum 6. mai 1966: Hvað
reynir þú að sýna i myndum
þinum? Og listama.ðurinn svar-
ar: Að vera listamaður, það er
að vera blekkingameistari
töframaður. Það er
engin list i málverki, sem er
stæling. Það er hægt að mála
listræna stælingu, ef mótivið er
listrænt, en hún verður þó ekki
listaverk. Það verður að vera
einhver umsköpun, allt annað er
eftirliking. Segjum að maður
taki fyrir sólarlag. Til að ná
þeim áhrifum og koma þeim
áfram verður að umskaþa og
breyta, já, blekkja. Eða ég sé
fjall og mig langar að sýna öðru
fólki, hvað þetta er stórt og
hrikalegt fjall, þá kannski geri
ég f jallið enn stærra og það sem
umhverfis er smærra. Það er
þetta sem ég á við með
blekkingum. Það hlýtur að
gleðja listamanninn að ná til
annars fólks, og það er mikil
eigingirni að gera fegurð bara
fyrir sjálfan sig. En til að maður
geti orðið góður listamaður,
verður hann að gefa sig allan.
Hann verður að vera mjög litil-
Klias Mar rithöfundur. teikning er Sverrir gerði árið 1950.
látur og leggja jafn mikla rækt
við það smæsta og stærsta.
Hann má ekki vera hafinn yfir
neitt og ekki of merkilegur til að
gera hvað sem er. Ef þú vilt
skrifa leikrit, þarftu að hafa
heildarsýn, en þú þarft lika að
geta farið ofan i kjallara og kikt
þar undir divan, og þú mátt ekki
halda fyrir nefið! Þegar verið er
að mála verk, má ekki fara með
frekju að þvi. Maður má vera
myndugur, en þarf lika að geta
veriðauðmjúkur. Maður þarf að
geta orðið örlitill gagnvart öllu
og stundum dálitið stór, en þó
aldrei ruddalegur.
Að gerð sýningarskrárinnar
unnu hjónin F'riðrika Geirsdótt-
ir, auglýsingateiknari,og Leifur
Þorsteinsson ljósmyndari.
Ekki er að efa að fjölmargir
leggi leið sina i Kjarvalsstaði
meðan sýningin stendur.enda er
hér verið að sýna verk okkar
allra fremsta listamanns. SJ
Rauðinúpur með
skemmdan fisk
Togarinn Rauðinúpur
frá Raufarhöfn landaði
nú fyrir stuttu um 100
tonnum af fiski i
Héraðsdómari
Forseti Islands hefur, að tillögu
dómsmálaráðherra, skipað Jón
Eysteinsson aðalfulltrúa við
bæjarfógetaembættið i Keflavik
og sýslumannsembættið i Gull-
bringusýslu frá 1. janúar 1974 að
telja, en þá öðlast gildi lög um
breyting á mörkum Gullbringu-
og Kjósarsýslu og skipan lög-
sagnarumdæma.
Umsækjandi um embættið var
einnig Þorsteinn Skúlason fulltrúi
yfirborgarfógeta.
Hafnarfirði. Það merki-
lega við þessa löndun
var það, að nokkur tonn
aflans voru skemmd
orðin og varð að hengja
þau upp i skreið.
Framkvæmdastjóri Bæjarútg.
Hafnarfjaröar Einar Sveinsson,
sagði blaðinu að Rauðinúpur
hefði komið með um 100 tonn að
landi og lagt upp hjá BH. 12-14
tonn af þorski sem Rauðinúpur
fékk fyrst i túrnum voru ekki
dæmd hæf til frystingar og voru
hengd upp i skreið. Fiskurinn var
allur i kössum, en isinn var farinn
af þeim fiskinum sem fyrst var
innbyrtur. Annað af aflanum fór i
frystingu, og var það ágætur fisk-
ur.
Kleifarvatnsmálið:
Tækin rússnesk
og hollensk
Að þvi er bæjarfógetinn i Hafnarfirði sagði i gær kemur það fram i
skýrslu tæknimanna Landsimans, sem rannsakað hafa tækin sem fund-
ust i Kleifarvatni á dögunum, aö flest þeirra eru af rússneski gerð. Einn-
ig eru þarna tæki sem ekki er hægt að segja til um af hvaða tegund eru
og eins var þarna tæki af Philips-gerð.
Að öðru leyti er skýrslan mest um tæknihlið málsins, sagði bæjar-
fógeti. Hann sagði einnig að nú myndi hann senda málið til saksóknara
innan skamms og að hann myndi taka ákvörðun um framhalda þess.
—S.dór.
Sæmilegt hefur verið að gera
við fiskvinnslu hjá Bæjarútgerð
Hafnarfjarðar undanfarið. t
september féllu þó niður þrir
virkir dagar eina vikuna, en það
mun vera fyrsta niðurfall á vinnu
siðan loðnuvertið byrjaði i vetur
leið.
' Einar kvað mjög litið um aö
slæmur fiskur bærist að landi,
yfirleitt væri fiskurinn mjög
góður.
—úþ
ÆTLUÐU AÐ REYNA
AÐ NÁ SELFOSSI
ÚTÍGÆRKYELDI
Seint i gær var Reykjafoss, skip
Eimskipafélagsins, væntanlcgt til
Seyðisfjarðar og átti það að
freista þess að ná Selfossi út af
Vatnsdalscyrinni, þar sem liann
strandaði aðfaranótt sl. fimmtu-
dags.
Hætt var við að losa skipið á
standstaðnum þar eð menn töldu
það óþarfa,enda ekki mikið magn
af vöru um borð.
Ekki hefur verið hægt að kanna
skemmdirnar á botni skipsins, en
ekki hefur orðið vart við leka og
bendir það til þess að botn skips-
ins sé heill.
Ekkert hefur komið fram um
hvað olli strandinu og mun
væntanlega ekki koma fram fyrr
en við sjópróf. Ekki hefur enn
verið ákveðið hvar né hvenær þau
fari fram. —S.dór
Fegurstu hús og
lóðir í Kópavogi
A fimmtudaginn þ. 27. sept. s.l.,
afhenti bæjarstjóri Björgvin Sæ-
mundsson verðlaun og viður-
kenningar fyrir fagra og snyrti-
lega garða i Kópavogi sumarið
1973, sem dómnefnd um fegrun
húsa og lóða i Kópavogi hafði val-
ið.
Afhendingin fór fram i Félags-
heimilinu, Kópavogi, i kaffisam-
sæti sem boðið var til á vegum
bæjarstjórnar.
Að þessu sinni hlutu verðlaun
frá Rotary- og Lionsklúbbum
Kópavogs:
Álfhólsvegur 55: Eigendur:
Maria G. Sigurðardóttir, Magnús
Norðdahl.
Holtagerði 58: Eigendur: Helga
Nikulásdóttir, Guðmundur Ein-
arsson,
en auk þess varð dómnefndin
sammála um að veita:
Bygginganefnd Hafnarfjarðar-
vegar c/o Björn Einarsson, fram-
kv.stj. verðlaun fyrir snyrtilegan
frágang umhverfis brýr á Hafn-
arfjarðarvegi við Kársnesbraut
og Nýbýlaveg.
Viðurkenningar fyrir fagra og
snyrtilega garða hlutu eftirtaldir:
Borgarholtsbraut 23: Eigend-
ur: Jóhanna Ingvarsdóttir, Arni
Jónasson
Digranesvegur 95: Eigendur:
Jónina H. Halblaub, Ágúst Hal-
blaub
Hliðarvegur 31: Eigendur:
Alda Bjarnadóttir, Magnús E.
Guðjónsson
Kársnesbraut 72: Eigendur:
Kristrún Danielsdóttir, Ingi-
mundur Guðmundsson.
Við afhendingu verðlauna og
viðurkenninga flutti bæjarstjóri
ávarp, en að þvi loknu flutti garð-
yrkjuráðunautur Hermann Lund-
holm erindi um safnhauga i görð-
um og frágang i görðum að
hausti.
Þá var sýnd kvikmynd um
garða og gróður i Japan.
Að endingu þakkaði bæjarstjóri
gestum komuna og framlag
þeirra til fegrunar Kópavogs.