Þjóðviljinn - 01.12.1974, Qupperneq 8

8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 1. desember 1974.
að nota vinstri höndina lika, ein
og ein bassanóta farin að fylgja
með.
Og hann var rétt orðinn 4ra
ára þegar hann hafði náð full-
komnu valdi á bassanótunum og
lék nú allt sem hann kunni með
báðum höndum. Þá um leið fór
lika réttur taktur að koma, hann
leikur mjög taktfast hvort
heldur er „svingmúsik”, vals
eða eitthvað annað.
Birgir Orn hefur aldrei fengið
neina tilsögn við þetta, hann
hefur fundið þetta allt út sjálfur
og leikur eftir eyranu. Móðir
hans Guðrún Schiöth, sem
stundað hefur pianónám sagði
okkur að hún hefði ekki viljað
blanda sér neitt i þetta meðan
hann var svona litill, en nú
sagðist hún hafa gert svolitla
tilraun til að kenna honum rétta
fingrasetningu, þvi auðvitað
væri hún röng hjá honum, enda
puttarnir ósköp stuttir og oft erf
itt að ná á milli nótnanna á
pianóinu. Eins sagðisÞhún að-
eins hafa reynt uppá siðkastið
að kenna honum nótnalestur og
virtist sér það ætla að ganga
mjög vel. Hann væri mjög fljót-
ur að læra þær. En þetta er al-
veg að byrja, og mikið er ólært.
Allt frá þvi að Birgir Orn var
smábarn, hefur það verið
óbrigðult ráð að leika fyrir hann
tónlist á kvöldin, þá var litill
vandi að fá hann til að sofna. Og
nú þegar hann er orðinn 5 ára
virðist hann hafa jafn gaman af
allri músik. Hann getur setið
fyrir framan útvarpið og
hlustað jafn hugfanginn á hina
svokölluðu æðri tónlist eins og
dægurlög eða sönglög. Allt sem
heitir tónlist hrifur hann.
Birgir örn á að visu ekki langt
að sækja tónlistargáfuna. Bæði
móðir hans og amma leika á
pianó, og hann er skyldur þvi
mikla músikfólki frá Gautlandi I
Fljótum. Annars er Birgir örn
siglfirðingur.
Guðrún móðir hans sagði okk-
ur að Birgir virtist hafa mun
meiri ánægju af að leika á
pianóið en að leika sér eins og
litil börn gera. Ekki það samt,
5 ára gamall
drengur
leikur á píanó
eins og æfður
píanóleikari
án þess að
hafa nokkra
tilsögn
fengið
að hann leiki sér ekki með
öðrum börnum. Hann leikur fóÞ
bolta með jafnöldrum sinum og
aðra útileiki, en þegar hann er
kominn inn, tekur hann pianóið
framyfirhvaða leikfang sem er.
Hann er mjög fljótur að læra.
Litil lög þarf hann ekki að heyra
nema einu sinni, þá kann hann
þau, hann þekkir alla stafina
aðeins 5 ára og kann að skrifa
þá flesta, og eins og áður sagði
lærir hann nótur auðveldlega
þegar hann hefur áhuga. Stund-
um hefur hann ekki áhuga á
þeim og þá þýðir ekkert að
reyna að kenna honum þær,
hann verður að vilja það sjálfur.
Guðrún sagði að hann væri
kominn á þann aldur að hægt
væri að setja hann til náms i
pianóleik, og á þvi hefur hún
fullan hug. En tónlistarskólar
eru hér ekki á hverju strái og úr
Sólheimunum þar sem þau eiga
heima er mjög langt i tónlistar-
skólana i borginni og þvi ekki
hægur vandi að koma honum
þangað. Þó verður það að
gerast, undirrituðum sýnist
þarna alltof mikið efni á ferð til
þess að hæfileikarnir fái ekki að
njóta sin til fulls.
—S.dór
ÍSLENSKT
UNDRABARN?
Hvað á ég að leika fyrir þig?
Hvað er undrabarn? Það er
kannski erfitt að svara þvi, en
hvað myndir þú lesandi góður
segja ef þú fyrirhittir 5 ára
gamalt barn sem leikur á pianó
eins og æfður pianóleikari, án
þess að hafa nokkru sinni verið
hjá kennara. Og ekki bara það,
heldur hefði gert þetta siðan það
var þriggja ára? Jú, þú myndir
án efa segja: Þetta er undra-
barn.
Þannig er þetta einmitt með
hann Birgi örn Schiöth. Hann er
5 ára siðan 29. mai, og þeir eru
eflaust margir til sem eldri eru
og fást við pianóleik sem ekki
leika betur en hann. Hann var
ekki nema 2 ára þegar hann
byrjaði að pota með einum
fingri á pianóið heima hjá sér.
Smáttpg smátt fór hann að geta
spilað þau lög sem hann kunni,
barnalögin Gæsamanna gekk af
stað, Litlu andarungarnir og
fleiri slik. Þegar hann svo var
orðinn 3ja ára var hann farinn
Lögin voru
alveg eins
í seinna
sinniö
— Það var enginn vandi að
læra lögin, við mamma fórum
að sjá Jesús krist Súperstjörnu
og ég bara lærði lögin, sagði
Birgir örn litli pianósnillingur-
inn þegar við ræddum við hann
að heimili hans að Sólheimum
25.
— En þú sást myndina
tvisvar, sagði mamma þín,
heldurðu aö þú hafir ekki lært
þau i seinna sinnið sem þú sást
myndina?
— Nei, það er alveg satt, ég
lærði þau i fyrra sinnið, þau
voru alveg eins þegar ég fór i
seinna skiptið.
— Ertu i leikskóla á daginn?
— Já, það er ekkert voða
gaman: þar, bara dáiitið. Það
er mest gaman að „púsla” viö
megum alltaf „púsla” svo er
Birgir örn Schöth, 5 ára pianóleikari.
lika gaman i bilaleik, og lika
fótbolta. Ég fer alltaf i fótbolta
við vini mina, hann Albert og
Heimi litla.
— Er Heimir litill?
— Já, hann er smápolli, bara
3ja ára, en hann er vinur okkar
Alberts, sem er stór, hann er 5
ára eins og ég.
— Finnst þér m,est gaman af
öllu að spila á pianóið?
— Já, þaðerlangmest gaman.
Stundum spila ég fyrir Albert og
Heimi, þeir eru alltaf að biðja
mig að spila fyrir sig, af þvi að
þeir hafa ekki lært það ennþá.
— Hlakkaröu til að byrja i
barnaskólanum?
— Ég veit það ekki. Ég fer i
Vogaskólann næsta vetur, en ég
þekki alla stafina....
— Alla?
— Næstum alla, ekki kannski
alveg alla.
— Kanntu lika að skrifa þá?
— Já, næstum alla
— Finnst þér ekki gaman að
syngja?
— Jú, það er voða gaman, við
syngjum alltaf i leikskólanum.
Við syngjum þar. í leikskóla er
skemmtilegt.
— Spilar þá einhver á gitar
undir hjá ykkur?
— Já, já.
— Heldurðu að þú getir spilað
á gitar?
— Já, ég get það áreiðanlega
og kannski lika á trompett, ég
hef blásið i trompett og gat al-
veg náð tóni.
— Hvernig gastu lært að spila
á pianó?
— Ég bara ýtti á nóturnar, og