Þjóðviljinn - 05.01.1975, Side 20

OJOÐVIUINN
Sunnudagur 5. janúar 1975.
Fyrsti atburðurinn i
anda kvennaársins lét
ekki á sér standa. Strax 1.
janúar var formlega
stofnað Kvennasögusafn
islands. Stofn safnsins
eru bækur, tímarit, hand-
rit og önnur gögn, sem
Anna Sigurðardóttir gaf
safninu á stofndegi þess,
en stof nendur auk hennar
eru bókasafnsfræðing-
arnir Else Mia Einars-
dóttir og Svanlaug Bald-
ursdóttir
önnu Sigurðardóttur þarf
vart að kynna. Hún hefur i
fjölda ára starfað að réttinda-og
baráttumálum kvenna, bæði i
Kvenréttindafélagi Islands og á
öðrum vettvangi, og skrifað
mikið um þau mál, ma. oft hér i
Þjóðviljann.
A blaðamannafundi i tilefni
safnstofnunarinnar sagði Anna
um bókagjöf sina, að eiginlega
hefði hún aldrei beinlinis safnað
bókum né timaritum, en hins-
Anna (2. frá vinstri) og Else Mia (2. frá hægri) á fundi með blaðamönnum (Myndir: A.K.)
Kvennasögusafn Islands
— Ég hef ekkisafnað, en heldur ckki fleygt. — Anna Sigurðardóttir inýstofnuðu kvennasögusafninu
stofnaö
fyrsta
dag
kvenna-
ársins
vegar heldur ekki fleygt þvi sem
hún hefði eignast. En það er
ófátt sem hún hefur eignast meö
árunum og næsta ótrúlegt hve
margvislegu hún hefur haldið til
haga, td. blaðagreinum og
bæklingum.
Þær Else Mia og Anna (Svan-
laug er erlendis i vetur) sögðu á
fundinum, að ætlunin væri, að
Kvennasögusafnið safnaði is-
lenskum bókum og ritgerðum,
handritum og öðru skráðu efni,
sem konur varðar. Erlendar
bækur og timarit um sérmál
kvenna verður einnig að finna i
safninu.
Lögð verður áhersla á að leita
uppi heimildir um konur og
hvetja fólk til að halda til haga
sérhverju þvi, sem getur varpað
ljósi á lif islenskra kvenna og
störf þeirra að fornu og nýju.
Má þar tilnefna ljósmyndir,
teikningar eða myndir af kon-
um, dagbækur þeirra, bréf og
minnisblöð.
Kvennasögusafn tslands mun
þannig vinna að þvi að forða frá
glötun heimildum um konur og
benda mönnum á að láta mikil-
væg skjöl og gögn til varðveislu
i islenskum bóka- og skjalasöfn-
um. Þá kvöð má láta fylgja
gjöfum til safna, að ekki sé
leyfilegt að opna skjalapakkana
eða hagnýta sér innihald þeirra
fyrr en eftir tiltekinn árafjölda.
Samvinna óskast.
Anna og Else Mia sögðust
vonast eftir góðum undirtektum
hjá almenningi og þá ekki sist
hjá kvenfélögum viðsvegar um
landið. Ennfremur sögðust þær
vonast eftir góðri samvinnu
Kvennasögusafnsins við önnur
bóka- og skjalasöfn landsins.
Abendingar um heimildir yrðu
alltaf vel þegnar og væri ekki að
efa, að um allauðugan garð væri
að gresja hér á landi um fróð-
leik um konur, ef vel væri að
gáö.
Safnið gerir skrá yfir j-it og
gögn i eigu þess, en ætlunin er
að reyna að hafa einnig á tak-
teinum upplýsingar um heim-
ildir kvennasögulegs efnis i öðr-
um söfnum, þannig að hægt sé
að visa á það, sem ekki er til i
safninu sjálfu. Liggur fyrir
mjög mikið verk á þessu sviöi,
ekki sist skráning á þvi sem til
er I timaritum og dagblöðum,
og reyndar óvist, að nokkurn-
tima sé hægt að koma upp tæm-
andi skrá yfir það.
Á Hjarðarhaga
Fyrst um sinn verða húsa-
kynni Kvennasögusafns lslands
að Hjarðarhaga 26, þar sem
Anna Sigurðardóttir hefur lagt
til undir það herbergi á heimili
sinu, og komið upp aðstöðu til
vélritunar og ljósritunar á
staðnum, Mun safnið veita
blaðamönnum, fræðimönnum
og öðrum, sem áhuga hafa á að
afla sér heimilda um sögu is-
lenskra kvenna, alla þá aðstoð
sem unnt er. Safnið verður ekki
opið á ákveðnum tima, en eftir
samkomulagi, og má snúa sér
til önnu i sima 12204 eða Else
Miu i sima 24698. Pósthólf safns-
ins er 7005 i Reykjavik.
Erlend
kvennasögusöfn
Það var ein af tillögum Sam-
einuðu þjóðanna i sambandi við
nýhafið kvennaár, að unnið yrði
að þvi að koma upp söfnum eða
safndeildum af þessu tagi, en
nokkur eru þegar starfandi og
hcfur kvennasögusafnið is-
lenska samvinnu við þau sem til
eru á norðurlöndum. Tóku þær
Svanlaug og Else Mia þátt i
samstarfsfundi um þessi efni i
Gautaborg i mars sl. ár og nú i
janúar verður aftur haldinn
fundur fulltrúa frá söfnunum,
þar sem reynt verður að koma
sér niður á sameiginlegar
skráningarreglur i stórum
dráttum, þannig að hægt sé að
koma upp einskonar samskrá
norðurlandanna um þessi efni.
Mjög er misjafnt hversu langt
á veg söfnin eru komin. Færey-
ingar eru td. að vinna að þvi að
koma á fót sliku safni og það
hefur heldur ekki enn verið
formlega stofnað i Finnlandi. 1
Noregi hefur þingið samþykkt
fjárveitingu til þriggja ára
vinnu bókasafnsfræðings i þessu
sambandi, en bæði i Danmörku
og Sviþjóð hafa söfn verið starf-
andi um nokkurra ára bil. 1
Danmörku er kvennasögusafn i
Arósum, deild i Landsbókasafn-
inu þar auk þess sem Konung-
lega bókhlaðan i Kaupmanna-
höfn safnar og skráir sérstak-
lega bækur og skjöl um kvenna-
söguleg efni.
Merkasta safnið af þessu tagi
á norðurlöndunum er þó liklega
Kvennasögusafnið i Gautaborg,
sem var upphaflega stofnað af
þrem konum 1958, en er nú
myndarleg deild i Háskólabóka-
safninu þar með eigin starfs-
fólki. Hefur safnið i Gautaborg
stuðlað að rannsóknum i
kvennasögu, bæði með varð-
veislu gagna og útgáfustarfsemi
og hafa komið út 10 bækur i rit-
safni þess.
Þvi miður verður þess liklega
langt að bíða, að sambærilegur
skilningur opinberra aðila á
þörfinni fyrir slikt safn verði
veruleiki hér, amk. fékkst eng-
inn stuðningur við stofnunina á
siðustu fjárlögum. En mjór er
mikils visir, og má benda á, að
Fawcett - bókasafnið, sem
áhugakonur stofnuðu i London
1926 átti upphaflega aðeins tvær
hillur með bókum, en nú fylla rit
þess og gögn f jórar hæðir. Og er
ekki að efa, að það merka
framtak sem þær Anna Sig-
urðardóttir, Svanlaug Baldurs-
dóttir og Else Mia Einarsdóttir
hafa sýnt með stofnun safnsins
á visar þakkir og stuðning
áhugafólks um þessi efni hér á
landi. — vh
HAFHIiHfltl II
ÞJÓOVIUANS
1974
Skrifstofa
happdrættisins að
Grettisgötu 3 er
opin í dag
milli kl. 14 og 18
GERIÐ
SKIL
STRAX
Lí DAG ,