Þjóðviljinn - 04.05.1975, Page 19

Sunnudagur 4. mai 1975. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 19
Umsjón: Vilborg Dagbjartsdóttir
KISA MÍN
Þessir sendu efni í
kisublaðið:
Erla Sylvia Haraldsdótt-
ir, 7 ára, Guðrúnargötu 8,
Reykjavík.
Ólina Þóra Friðriks-
dóttir, 8 ára, Austurhlíð,
Blöndudal, A.-Hún.
Sigríður Jónsdóttir, 11
ára, Njálsgötu 7, Reykja-
vík.
Steinunn Hraf nsdóttir,
9,
Kaplaskjólsvegi
Reykjavík.
Svala Jónsdóttir, Lyng-
brekku 5, Kópavogi.
Þorleifur Magnússon,
Aaðlstræti 16. Reykjavik.
Allt er þetta mjög gott
efni og ekki hægt að
segja að eitt sé betra en
annað og svo mikið að það
verður i þrjú blöð. i
fyrsta kisublaðinu verður
efni frá yngstu börnun-
um, í næsta blaði verða
svo Ijósmyndir með texta
frá Þorleifi Magnússyni,
en það verður alveg heilt
blað um dýrin hans, loks
kemur svo það sem eftir
er.
Kompan þakkar fyrir
góðar undirtektir.
LÝSING A KISU
rrurvD RF/cíSu
og vi'sr
LUJl'J3 T/HDfírTáhLL^ .

Kisa mín er mjallhvít
með gráan blett á milli
eyranna. Hún er með
grænbrún augu, og hún er
einnig með mjallhvítt
skott.
Mjöllu finnst flestur
matur góður t.d. kjöt,
fiskur og grænmeti.
Ég fékk hana í jólagjöf.
Hún var aðeins þriggja
vikna gömul. Frændi
minn kom með hana.
Mamma og pabbi gáfu
mér hana.
Hún var í hvítum skó-
kassa með bleikum borða
utan um. Þegar ég opnaði
kassann, þá stökk lítil og
forvitin kisa upp úr hon-
um.
Ég var voða glöð þegar
ég sá hana. Ég fór strax
að leika mér við hana.
Erla Sylvía
Haraldsdóttir,
7 ára,
Guðrúnargötu 8,
Reykjavík.
DOPPA
Sigríður Jónsdóttir, 11
ára, Njálsgötu 7, Reykja-
vík sendir þessa fallegu
Ijósmynd af kisu sinni,
sem heitir Doppa.
Sigríður skrifar með
eina vísu úr kvæði Jóns
Helgasonar Á afmæli
kattarins.
ólundin margsinnis úr
mér rauk
er ég um kverk þér og
vanga strauk,
ekki er mér kunnugt
um annaðtal
álíka sefandi og kattar-
mal.

k
4 f
*
^ f
t ’

OJtlma,ijb&ra.
SNOTRA
Ég ætla að segja ykkur
frá þvi hvernig ég
eignaðist Snotru. Það var
um sumar að ég var að
leika mér í garðinum
heima hjá mér að ég
heyrði skerandi mjálm.
Ég gekk á hljóðið og sá
lítinn, svartan kettling,
sem hafði verið bitinn í
loppuna. Ég hljóp með
hann inn til mömmu.
Mamma batt um sárið og
lét kettlinginn í kassa
með teppi í. Sárið gréri
fljótt og kettlingurinn
varð fjörugri með hverj-
um degi. Ég skírði
kettlinginn SNOTRU og
er það vissulega rétt-
nefni, þvi hún er mjög
falleg (þrifin). Nú er
Snotra orðin fullvaxta
köttur og á fjóra kettl-
inga.
Steinunn Hrafnsdóttir,
Kaplaskjólsvegi 9,
Reykjavik.

Ste/nunn
SNOTRA
Snotra min er sæt og fin
lipur er á henni loppa.
Hún er lika kisan min
og hleypur um alla toppa.