Þjóðviljinn - 23.08.1975, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 23. ágúst 1975
DJOÐVIUINN
MÁLGAGN SÓSIALISMA
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS
(jtgefandi: (Jtgáfufélag Þjóðviljans
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan Ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson
Umsjón með sunnudagsblaði:
Arni Bergmann
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:
Skólavörðust. 19. Simi 17500 (5 linur)
Prentun: Blaðaprent h.f.
ALÞYÐUBANDALAGIÐ - FORYSTUAFL YINSTRI MANNA
Að undanförnu hafa ýmis blöð verið með
alls kyns vangaveltur um framtið
Samtaka frjálslyndra og vinstrimanna.
Þau skrif hafa öll einkennst af hugleiðing-
um framsóknarmanna og krata um fram-
boðsmál, og afhjúpa skrifin vel það
viðhorf höfundanna að stjórnmál snúist
ekki um baráttu fyrir málefnum og hug-
sjónum, heldur séu stjórnmálin eins konar
hrossamarkaður um þingsæti. Virðast
þessir menn óttar;t að til samstarfs komi
með Samtökunum og Alþýðubandalaginu.
Það undrar ekki vinstri menn, að kratar
óttist slikt samstarf, þvi erfitt hefur verið
fyrir þá að telja fólki trú um, að Alþýðu-
flokkurinn, sem i rúman áratug lyfti flokki
auðhyggju og atvinnurekenda til æðstu
áhrifa og valda i þjóðfélaginu og studdi
Sjálfstæðisflokksmenn til áhrifa i verka-
lýðshreyfingunni, sé einhver vinstri flokk-
ur. Og framsóknarmenn virðast einnig
vera farnir að velta þvi fyrir sér, hvernig
hægt sé að reyna að lita út sem „hófsamur
vinstri flokkur” eða „umbótasinnaður
miðflokkur” á sama tima og flokkurinn
veitir Sjálfstæðisflokknum stjórnarfor-
ystu og leggur samvinnusamtökin undir
ok atvinnurekenda. Bæði kratar og
framsóknarmenn sem við hátiðleg tæki-
færi reyna að vera vinstri menn i orði, en
hafa stutt ihaldsöflin á borði, óttast allt tal
um vinstra samstarf. Báðir þessir flokk-
ar, Alþýðuflokkurinn og Framsóknar-
flokkurinn, sem upphaflega voru stofnaðir
til að berjast fyrir réttindum og hagsmun-
um vinnandi stétta til sjávar og sveita
hafa fjarlægst upphaf sitt og svikið þá
alþýðu sem þeim var ætlað að vernda. Það
þýðir litið fyrir stjórnmálaritstjóra
Timans að skrifa forystugrein eins og i gær
og segja að „innst inni fylgi flokkarnir
meira og minna hinni upphaflegu stefnu
sinni, þótt þeir segi annað i orði”. Með
þessum orðum er ritstjóri Timans i raun
að viðurkenna og réttlæta fráhvarf flokks-
ins frá hugsjónum og stefnu samvinnu og
jafnaðar. Hann virðist ekki sjá neitt
athugavert við að aðskilja stefnumál
flokksins og dagleg skrif um stjórnmál,
þar sé leyfilegt að segja annað i orði, jafn-
vel ljúga! Tviskinnungur framsóknar-
manna i islenskum stjórnmálum hefur
firrt þá trausti vinstri manna, og siðustu
tólf mánuði hafa vinstri menn innan
Framsóknarflokksins verið að átta sig á
svikum forystunnar við vinstri stefnu.
Þess vegna óttast framsóknarforystan allt
tal um vinstra samstarf.
Alþýðubandalagið hefur með stefnu og
starfi verið að sanna það á undanförnum
árum, að það er eina stjórnmálaaflið sem
getur tryggt vinstri mönnum árangur.
Draumurinn um sameiningu vinstri
manna er nú orðið einvörðungu tengdur
við Alþýðubandalagið. Sá draumur hefur
verið að rætast, það sýnir best vaxandi
fylgi Alþýðubandalagsins i siðustu kosn-
ingum. Það er hið ótviræða forystuafl
vinstri manna. I starfi og framkvæmd
hefur flokkurinn fylgt fram afdráttar-
lausri vinstri stefnu.
í umræðum um vinstra samstarf á und-
anförnum árum hefur afstaða Alþýðu-
bandalagsins verið skýr og afdráttarlaus.
Alþýðubandalagið lætur málefnin ráða af-
stöðu sinni, en hefur ekki verið reiðubúið
til að taka þátt i þeim skollaleik að makka
um pólitiska framtið einstaklinga eða
flokka. Sameining vinstri manna er ekki
fólgin i samningabraski sjálfskipaðra
forystumanna, heldur með samstöðu
fólksins sjálfs um vinstri málefni. Alþýðu-
bandalagið var stofnað til þess að standa
vörð um hag og réttindi verkalýðsstéttar-
innar og er sósialiskur verkalýðsflokkur,'
opinn þeim sem af einlægni vilja berjast
fyrir sósialisma og þeirri félagshyggju og
jöfnuði, sem hann er samnefnari fyrir.
—óre.
KLIPPT...
Diplomatía
gœslunnar
Fyrir okkur islendinga er það
mjög mikilvægt að við sýnum
umheiminum fram á að við
kunnum að hlita settum veiði-
reglum, nú þegar við ætlum að
takmarka aðgang eriendra
veiðiþjóða að íslandsmiðum.
Það er mikils um vert að
islenskir skipstjdrnarmenn
virði bæði reglur um veiðisvæði,
veiðarfæri og fiskistærðir.
Margir sækja sjóinn fast og
fregnir berast stundum um
landhelgisbrot, ólögleg veiðar-
færi og smáfiskadráp, þaðan
sem þær ættu sist að koma.
Landhelgisgæslan hefur aö
undanförnu gengið hart fram I
að framfylgja settum reglum
varðandi veiðar báta á Breiða-
firði og úti fyrir suðurströnd-
inni. Um þetta er ekki nema gott
eitt að segja. Landhelgisgæslan
er löggæsla innan fiskveiði-
markanna og sem löggæslu-
mönnum er varðskipsmönnum
ætlað að framfylgja islenskum
lögum og reglugerðum.
Það hefur hinsvegar farið
fyrirbrjóstið á mörgum islensk-
um sjómanninum, að gagnvart
útlendingum kemur landhelgis-
gæslan ekki alltaf fram sem
vörður laganna, heldur sem
dipiómat. Löggæslumennirnir
sjálfir á varðskipunum eru ekki
aíltof ánægðir með að þurfa að
gegna þessu diplómatiska hlut-
verki. Það skal að visu viður-
kennt að erfitt er að halda uppi
löggæslu innan 50 milna marka
og erfiðara verður það innan 200
milna, sérstaklega ef samið
verður um flókið undanþágu-og
hólfafyrirkomulag. Samt sem
áður gæti landhelgisgæslan,
með þeim búnaði sem hún hefur
nú, gengið vasklegar fram gegn
erlendum landhelgisbrjótum en
hún gerir nú. Það eru fyrirmæli
frá dómsmálaráðuneytinu og
æðstu stjórn gæslunnar, sem
eru þess valdandi, að einungis
er stuggað við v-þýskum land-
helgisbrjótum.
Og allir vita að þessi aðferð
er ekki sériega árangursrík.
Vestur-þjóðverjar bera amk
ekki óttablandna virðingu fyrir
henni og halda áfram upptekn-
um hætti.
Allir eru farnir
að sofa lijá
Viðmælendur Páls Heiðars
Jónssonar i laugardagsþætti
hans ættu ekki að vera I vand-
Að þjóna

tveimur herrum
1 forustugrein Þjóðviljans i
gær er bent á þá stáðreynd að i
jarðhitalöndum eins og á ttaliu
og á Nýja Sjálandi teljist land-
eigendur ekki eigendur jarðhita
er sækja verður i jörð niður.
Einnig er minnt á að i hinum
borgaralegu byltingum 18. og
19. aldar hafi tekist að svipta
aðalinn eignarhaldi á ám, vötn-
um, veiðilendum og námum
jafnframt þvi sem friðhelgi
fíetty Ford:
Sefur hjá eiginmanninum
eim oft og mögulegt er”
New York21. ág. AP
FORSETAFRÚ Bandaríkjanna,
Betty Ford, itrekar þá skoðun
sína í septemberhefti timarits-
ins McCalls, að hún sé hlynnl
þvi að hjón sofi í sama herbergi
og kveðst hún njóta manns sins
að næturlagi „eins oft og mögu-
legt er." t viðtalinu segir hún
að brcf hafi henni borizt
hvaðanæva að eftir að hún lýsti
þeirri skoðun sinni að hún væri
á móti þvi að hjón hefðu sitt
hvort svefnherbergið. Segir
hún: „Margir bréfritara virtust
telja það siðiaust í meira iagi
fyrir okkur hjónin að sofa í
sama herbergi." Siðan sagði
frúin að ýmsir Bandarikja-
manna virtust halda það að
maður sem yrði forseti B >ndn
ríkjanna „hlyti að vcra
náttúrulaus geldingur."
Betty Ford hefur nokkrum
sinnum áður vakið undrun og
nokkra hneykslun landa sinna
með hreinskiinum og hispur-
lausum yfirlýsingum af siíku
tagi.
lögur um þjóðnýtingu háhita-
svæðanna á Islandi. Þar hefur
þjóðarheill ekki ráðið og sést
það best á þvi, að ibúar
Suðurnesja hafa nú orðið ræki-
lega fyrir barðinu á landeigend-
um i sambandi við sin hitaveitu-
mál. 40 landeigendur sem ekki
nytja viðkomandi háhitasvæði
á neinn hátt,hafa bundist sam-
tökum um að græða stórfé til
frambúðar á landsréttindum.
Ósvifni þeirra i fjárkröfum héf-
ur tafið framkvæmdir og aukið
kostnað Hitaveitu Suðurnesja.
Reynslan, sem fengist hefur i
þessu máli, ætti að tryggja
frumvarpi um þjóðnýtingu há-
hitasvæða framgang á næsta
þingi. Að öðrum kosti er allt tal
þingmanna um að þeir vinni
fyrir þjóðarheill tómur hégómi.
Það er svo kaldhæðni ör-
laganna að grindvikingar og
keflvikingar hafa valið til for-
ystu i bæjarmálum sinum menn
sem nú eru að reyna að auðgast
á helsta hagsmunamáli
suðurnesjamanna. Tómas
Tómasson, Sjálfstæðismaður,
og forseti bæjarstjórnar i Kefla-
vik, og Svavar Arnason,
Alþýðuflokksmaður, og forseti
bæjarstjórnar i Grindavik, eru
báðir i hópi landeigenda i
Svartsengi. Þeir sitja beggja
vegna borðsins og annar þeirra
tilheyrir flokki, sem vill þjóð-
nýta allt land. Meðal
siðmenntaðra þjóða hefðu þess-
ir menn verið knúnir til þess að
segja af sér trúnaðarstöðum
fyrir löngu. Hér hafa menn
islenskt Watergate fyrir augum.
—ekh
ræðum með að velja frétt vik-
unnar i dag. Klippt og skorið
hefur fyrir sitt leyti valið frétt
sem birtist á forsiðu Morgun-
blaðsins i gær. Morgunblaðið
segir að visu frá þvl Iika að Liz
Taylor og Burton séu farin að
vera saman aftur, en samt
finnst okkur fréttin af ástalifi
bandarisku forsetahjónanna
skemmtilegri. Það er mikið
þjóðþrifaverk, hvað Isiensk
blöð, með undantekningum þó,
eru áhugasöm að flytja almenn-
ingi fréttir af einkamálum
frægs fólks. En hvenær ætla
Mogginn og Timinn að koma þvi
I verk að segja okkur frá ástalifi
ráðherranna i islensku rikis-
stjórninni?
eignarréttarins var tryggð. t
sjálfu aðalveldi kapitalismans
eru ár og vötn þjóðareign.
Bjarni Benediktsson flutti árið
1945 frumvarp sem miðaði að
þvi að rikið slægi eign sinni á
verðmæti i jörðu niðri, og taldi
að iöggjafarvaldinu væri
heimilt að setja slika takmörk-
un á eignarréttinn, án þess að
það bryti i bága við friðhelgis -
ákvæði stjórnarskrárinnar.
Þrátt fyrir þessar staðreyndir
hefur fulltrúum eignamanna á
Alþingi tekist að svæfa allar til-
Tómas Tómasson, forseti
bæjarstjórnar i Keflavik.
... OG SKORIÐ