Þjóðviljinn - 02.11.1975, Side 3

Þjóðviljinn - 02.11.1975, Side 3
Sunnudagur 2. nóvember 1975. þjóÐVILJINN — StÐA 3 GUÐBERGUR BERGSSON SKRIFAR FRÁ SPÁNI Djöflarnir deyja aldrei Ekkert er eðlilegt i lifi ein- ræðisherrans, ekki einu sinni sá eðlilegi þáttur lifs sérhvers manns, að deyja. Hnerri ein- ræðisherrann, þá hnappast að læknar og lita ekki aðeins upp i nefið á honum, heldur yfirlita all- an hans skrokk. Einræðisherrann stigur ekki fet, án þess að honum fylgi læknir. Læknar liggja á ein- ræðisherranum eins og mara. Þess vegna er eðlilegt. að ein- ræðisherrar verði gripnir ofsókn- aræði og það snúist gegn bjarg- vættum þeirra, læknunum, likt og gerðist á bóndabýlinu, sem var „kostajörð kölluð”, eins og skáld- ið segir, þótt að nú sé svo komið, að hún þurfi að kaupa korn, svo að heimilisfókið deyi ekki úr hungri, og meira að segja það fræga korn, sem var kennt við „offramleiðslu”, sem kapitalism- inn átti að deyja úr, samkvæmt öllum uppskriftum. Svipað ástand rikir á bóndabýli hásléttu Spánar og á lágsléttum Kreml- landsins. Efnahagslifið er allt i hönk og einræðisherrann að deyja. A báðum stöðunum mun Kaninn koma til hjálpar. Þjóðirnar lifa á þvi að skálda skrýtlur um stjórnarvöldin. Þær eru þeirra kartöflur og þjóðfé- lagsleg fróun. Sú siðasta er þessi sem ég hef eftir hjúkrunarkonu: Franco liggur á banabeðinu og segir við sina frú, donju Carmen Polo de Franco: Æ, donja Car- men, ég er að missa lifið, og ný- lendan Sahara er okkur glötuð. Þá svarar Carmen: Þú hefðir átt að láta nýlenduna vera á minu nafni. Þetta sannar, að það eru fleiri en islenskir fjármálasvikarar, sem láta eigurnar vera á nafni frúa sinna. Og sagt er, að frú Car- men hafi hreiörað rækilega um sig i öllum stórfyrirtækjum Spán- ar, einkum i stóru vöruhúsunum, og auk þess á hún stórar fúlgur i svissneskum bönkum, eins og bróðir Francos, don Nikolas, en kjaftakerlingin Pilar, systir hans, og Franco sjálfur, eru sögð vera heiðarleikinn uppmálaður. Um þetta ræðir þjóðin á meðan hún biður eftir siðustu tilkynningu læknanna um, hvernig kransæð- inni liði. Fréttatilkynningin er alltaf eins: Rikisleiðtoginn hefur hvilst vel. Hann hlustaði á messu og heldur fullri rænu. Astandið heldur áfram að vera alvarlegt. Þegar ég keypti Mánudags- blaðið i morgun (hér er einnig til Mánudagsblað, en miklu siðsam- ara en það islenska), sagði blaða- sölukerlingin: Kaupir þú bláðið til að lesa um andlát dvergsins, þá sparaðu þér peseturnar. Djöflar deyja aldrei. Kringum einræðisherra mynd- ast alltaf einhver dýrð, oft eitt- hvaö, sem er kennt við hugsjón og bjarta framtið mannkynsins. Hvað Franco viðvikur hefur að- eins tekist að skapa sterka hjátrú. Almenningur trúir þvi, að dverg- urinn sé ódauðlegur, dvergurinn, sem hefur verið notaður á þjóðina sem ,,boli" i nærfellt fjörutiu ár. Þjóðin heldur, að dvergurinn sé að þykjast deyja, en muni risa aftur upp endurnýjaöur i fullum æskuskrúða og fangelsa hana alla, og fara siðan til laxveiða.. sem er hans uppáhalds iþrótt. auk golfs. Hins vegar hafa erlendar fréttastofur lesið það út úr loðn- um tilkynningum læknanna. að „hvildin mikla” merki eilif hvild. að beðið sé með að tilkynna and- látiö meðan barist er um völdin i bústaðnum. E1 Pardo, þar sem frú Carmen heimtar að vera rikiserfingi i eins konar mellustil lsabelitu Peron i Argentinu. Mar- gar fréttastofur hafa sagt frá dauða Francos. En Franco er enn á lifi, það hef ég eftir áreiðanleg- um fréttum hjúkrunarkonu, sem segir, að hann stundi læknalið tengdasonar hans, markgreifans frá Villaverde, sem er hjarta- læknir og mikill vinur hjarta- græðarans mikla, Kristjáns Barnard frá Suður-Afriku. Barn- ard var hér á ferð i siðustu viku, og þótt hann hafi borið móti þvi, að koma hans hafi verið i tengsl- um við hjartasjúkdóm Francos, gengur það fjöllunum hærra á göngum Sjúkrahúss Francisco Francos, að Barnard hafi farið aftur til Afriku i leit að hæfilegu hjarta einhvers svarts seið- skratta, og finni hann eitthvert nægilega djöfullegt hjarta af hæfilegri stærð, þá muni hann snúa aftur og græða það i Franco, þannig að þjóðin losni aldrei við einræðið. Þessar sögur munu veita örlitla innsýn inn i söguburð og hugarfar spænsku þjóðarinnar þessa dag- ana, hug hennar til leiðtoga sins. Eftir að hafa sagt „sögu”, bæta þeir við, sem hjátrúarfyllstir eru: Skelfing erum við ljót i hugsun. Okkur Spánverjum er ekki við bjargandi. Hvað sem alþýðlegum sögu- burði liður, þá er Franco alvar- lega sjúkur og bendir margt til þess, bæði gifurlegar fangelsanir um allt landið á fólki, sem stjórn- in kallar marx-leninista og morð íngja en ekki hvað sist hreyfing borgarastéttarinnar, sem er að koma sér upp „stjórnmála- stefnu” á siðustu stund, áður en allt verður um seinan: Franco fellur og fólkið ris upp. Engar lik- ur eru þó fyrir, að þjóðin risi upp þegar i stað eftir lát rikisleiðtog- ans. Það tekur þjóðir talsverðan tima að átta sig, vakna og öðlast vitund, jafnvel þótt verðbólga og atvinnuleysi hjálpist að við að ýta við almenningi. Hér mun gerast eitthvað svipað og i Porlúgal. Þjóðin heimtar hefnd, en hún veit ekki á hverjum hún á að láta hefndarlöngun sina bitna, vegna þess að allir eru samsekir, einnig hún sjálf. Borgarastéttin ber ekki ein sökina. Það er hreint mál og byrjendahjal vinstrisinna. Að sið- ustu mun skapast andlegt öng- þveiti og efnahagsleg upplausn, sem þegar ber talsvert á, þótt Franco sé enn á lifi. Eftir öllum sólarmerkjum hagfræðinnar að dæma, mun Franco fara með efnahagslif landsins með sér i gröfina: fjárfesting hefur næstum stöðvast: enginn þorir að leggja út i neitt á framkvæmdarsviði, þvi að stjórnmál og efnahagur eru nátengd, fyrr en greiðist úr einhverju. Greiðsluhallinn við út- lönd vex, allt er i uppnámi i Kauphöllinni, og einungis túrism- inn, sá mikli ismi, heldur þjóðar- skútunni á floti. En ýmsar blikur eru á lofti, eða ský, sem kunna að breiða fyrir sólina á Sólarströnd- inr.i, ótti ferðamannsins, túrist- ans, við það, að þegar Friðar- skeiði Francos ljúki gæti hent, að i stað þess að liggja i sólbaði á ströndinni, liggi ferðamaðurinn þar i bóðbaði. Stjórn Spánar reynir þessa stundina að gera ekkert, sem kunni að hræða neinn. Hún hefur meira að segja sleppt úr fangelsi mörgum „hryðjuverkamönnum” (allar fangelsanir eru handahófskennd- ar og á fáum, eða engum rökum reistar) og stefnir að þvi, sem hún kallar „hægfara þróun innan samhengisins”. Það merkir „stefna Francos i framtið friðar án Francos, og þess vegna frjáls- lyndari stefna en tiðkast hefur”. Aðeins framtiðin mun skera úr um, hvort stjórnarvöldum Spánar muni takast að jarðsyngja Franco og stefnu hans, eins og ekkert hafi gerst, en samt eitt- hvað. EZT WESTON DANSKA WESTON teppaverksmiðjan er ein stærsta teppaverksmiðja Evrópu og þekkt fyrir gæða- framleiðslu. Til þess að gefa viðskiptavinum okkar færi á að kynnast þessari úrvalsframleiðslu höfum við á Weston TEPPUM og gef ur þar á að líta yf ir 100 mis- munandi gerðir og liti, allt frá ódýrum gerviefnum og upp í dýrustu alullarteppi. Þér veljiðgerðina, við tökum málið af íbúðinni — og inn- an þriggja til f jögurra vikna er teppið komið, nákvæm-1 lega sniðið á flötinn. Þér greiðið aðeins eftir máli flatarins — þ.e.a.s. engin aukagreiðsla vegna afganga. Teppadeild • Hringbraut 121 ■ Simi 10-603

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.