Þjóðviljinn - 20.07.1976, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 20.07.1976, Blaðsíða 7
Þriöjudagur 20. júli 1976. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7 RIÐJUDEGI ófsmanna i raun bjarnargreiði. Þær þjóni einungis þeim til- gangi að magna á ný kalda- striðsspennu og hættu á nýrri ógnaröld bæði milli þjóða og innan viðkomandi landa. Styrjöld í stað friðsam- legrar sambúðar Þyngstu ásakanir Medvedevs i garð Solsjenitsins snerta hina sffelldu kröfugerð skáldsins um hatrammar aðgerðir og helst vopnaða árás á Sovétrikin. Stefna Solsjenitsins myndi i raun hafa i för með sér stórfellt blóðbað: dauða miljóna i nýrri styrjöld. „Að tala um siðgæði slikrar stefnu eða kristindóm sliks spámanns er hrein timasó- un”, segir Medvedev. Og sem betur fer hafi hinir skynsamari stjórnendur á Vesturlöndum látið kröfur Solsjenitsins sem vind um eyru þjóta. Medvedev itrekar að i stað styrjaldargöngu Solsjenitsins verði að fara leið hinnar frið- samlegu sambúðar. Hún sé hið eina raunhæfa. Ummælum og rökstuðningi Medvedevs fyrir stefnu friðsamlegrar sambúðar svipar mjög til skoðana Giscard d’Estaing forseta Frakklands sem hann áréttaði nýlega i blaðaviðtölum. Timi kaldastriðsins er liðinn. Eigi að endurvekja hinn gagn- kvæma ótta með ómenguðum styrjaldaráróðri verður niður- staðan eingöngu skerðing á þvi frelsi sem þróast hefur á siðustu árum. Afturgengin kaldastriðs- stefna myndi i framkvæmd „einungis hafa i för með sér hörmungar fyrri alda”. Svo mælir sagnfræðingurinn og and- ófsmaðurinn Medvedev i svari sinu til Solsjenitslns. Lofsöngurinn um fasism- ann Það eru ekki aðeins sovéskir andófsmenn sem hafa yfirgefið Solsjenitsin vegna hins hat- ramma kaldastriðsboðskapar. Ymsir andlegir leiðtogar á Vesturlöndum sem áður fyrr veittu útlagaskáldinu lið hafa nú lýst yfir andstöðu vegna árásar- stefnunnar. Það var fleirum en sænska ritstjóranum Olof Lagercrantz sem blöskraði þeg- ar Solsjenitsin hóf að lofsyngja fasistiska stjórnarfarið á Spáni. Solsjenitsin lýsti þvi yfir að loknum hinum miklu veislum sem fulltrúar spönsku fangelsa- stjórnarinnar héldu honum að spænska þjóðin byggi við ákjós- anlega rikisskipan og mjög hættulegt væri að breyta til i þeim efnum. Hún var nöpur kveðjan sem spænski útlagarit- höfundurinn Alfonso Sartre sendi Solsjenitsin að þessu til- efni. Lofsöngur Solsjenitslns um fasismann, sunginn við brengl- að lýðræðisstef, hljómar undar- lega i eyrum þeirra sem hafa reynt fangelsi, bókabrennur, heimilisinnrásir og fjölskyldu- kúgar.ir fasistastjórnarinnar. Þótt æ fleiri raunverulegir lýðræðissinnar og baráttumenn fyrir andlegu frelsi, bæði á Vesturlöndum og innan Sovét- rikjanna, afneiti nú boðskap Solsjenitslns.heldur hann áfram að vera óskabarn kaldastriðs- aflanna sem ráða rikjum i áróð- urshöll Morgunblaðsins við Aðalstræti. Þegar hagsmunir natóveldanna og vigbúnaðar- kapphlaupsins eru annars vegar skiptir engu máli þótt lesendur fái hvorki að vita um andstöðu andófsmanna við stefnu Solsje- nitsins né frétti ekki um gagn- rýni merkra rithöfunda og menntamanna á Vesturlöndum. Kaldastriðsmaskinan þarf sitt reglulega hráefni, og árásar- stefna Solsjenitsins hefur reynst henni hreinn hvalreki á þreng- ingartimum. Hinir islensku er- indrekar vigbúnaðarvélanna hafa eignast sitt óskabarn. — A A þriðjudegi i siðustu viku var fjallað um hvernig Morgunblað- ið hagnýtir val á erlendum fréttum til að viðhalda kalda- striðsótta með þjóðinni. Morg- unblaðið hefur beitt skáldinu Solsjenitsin mjög fyrir þennan áróöursvagn. Blaðið hefur mar- að á kröfum Solsjenitsins um meiri vígbúnað gegn Sovétrikj- unum, tekið undir gagnrýni hans á bætta sambúð Austur- velda og Vesturvelda og hamp- að heitstrengingum um vopnaö- ar aðgerðir gegn hinum sósial- istisku rikjum. Þegar kaldastriðsmaskinan hefur verið i fullum gangi á fréttasiðum Morgunblaðsins hefur hún gjarnan sveipað áróð- ursiðju sina hjúpi samúðar með andófsmönnum og öðrum gagn- rýnendum innan Sovétrikjanna. Morgunblaðið hefur þó talið nauðsynlegt að leyna lesendur sina þeirri gagnrýni sem ýmsir helstu foringjar þessara andófs- afla hafa sett fram á kalda- striðshviður útlagaskáldsins. Solsjenitsin á nú fáa formælend- ur i hópi sovéskra andófs- manna. Þeim hefur blöskrað svo styrjaldarkröfur hans að samstaða fyrri ára hefur nú snúist I harða andstöðu. Eins og lýst var i siðustu viku er sagnfræðingurinn Roy Medvedev ásamt Andrei Sakharov meðal helstu forystu- manna andófsafla i Sovétrikj- unum. Medvedev hefur nýlega tekið Solsjenitsin ærlega til bæna, sýnt fram á rökleysur hans og staðreyndafalsanir, hafnað algerlega kaldastriðs- stefnu skáldsins og útskýrt hvernig framkvæmd hennar gæti orðið gagnrýnendum og öðrum umbótaöflum inn Sovét- rikjanna til hins mesta tjóns. Ummæli Medvedevs eru merkilegt framlag til orðræðna um þróun heimsmálanna og þögnin um þau i Morgunblaðinu sýnir hve ötullega ritstjórarnir kappkosta að enginn geisli boð- skapar friðar og bættrar sam- búðar þjóða fái að lýsa upp svartnætti kaldastriðsins á fréttasiðum og i stjórnmála- skrifum blaðsins. Einangraður bandamað- ur afturhaldsins. Roy Medvedev hefur skýrt tekið fram að „hvorki meiri- hluti verkamanna, né mennta- manna, né fyrrverandi fanga vinnubúðanna, né jafnvel meiri- hluti andstæðinga sovéska stjórnkerfisins séu sammála grundvallarhugmyndum, dóm- um eða spásögnum Solsjenits- ins.” Aróður skáldsins i útlegð- inn hafi engan hljómgrunn með- al þorra andófsmanna i Sovét- rikjunum. A siðustu tveimur ár- um hafi Solsjenitsin orðið æ ein- angraðri; hann sé ekki boðberi farsællar framtiðarstefnu held- ur bandamaður afturhaldsins. Solsjenitsin hefur krafist þess að stjórnendur Vesturveldanna hættu öllum samskiptum við Sovétrikin, bæði efnahagsleg- um, tæknilegum og menningar- legum. Roy Medvedev bendir á að framkvæmd slikrar kalda- striðsstefnu á öllum sviðum myndi alls ekki ná tilætluðum árangri. Stefna Solsjenitsins myndi þvert á móti verða vatn á myllu þeirra afturhaldsafla i Sovétrikjunum sem vilja beita þvingunarstefnu á nýjan leik. Einangrunin yrði kjörin rök- semd fyrir þvi að nú yrði að sýna hörku. Möguleikar til þjóð- félagslegrar gagnrýni yrðu að engu gerðir. Umbótahreyfingin yrði kæfð i fæðingu. Einangrun Sovétrikjanna frá samskiptum við þjóðir Vesturveldanna á helst öllum sviðum væri hið versta sem fyrir andófshreyf- inguna gæti komið. Solsjenitsln er svo skammsýnn i hatrömm- um boðskap sinum að kröfur hans yrðu i framkvæmd stórt dæmir ekki einu orði kúgunar- stjórn Salazars eða harðstjórn portúgala i nýlendunum i Afriku. Medvedev telur að þó hafi keyrt um þverbak þegar Solsjenitsin i hinu fræga viðtali við breska sjónvarpið nefndi Vietnam, Laos og Angólu sem dæmi um lönd þar sem þjóðirn- ar hefðu nýlega „glatað frelsi sinu”. Dýrðlegt er frelsið og lýðræðið i draumalandi Solsje- nitsins ef hinar spilltu ógnar- stjórnir sem áður voru i þessum löndum eru sérstök fyrirmynd. Það fór vel á þvi að hinir is- lensku samherjar Solsjenitslns I kaldastriðsbaráttunni skyldu hampa mjög þessu sjónvarps- viðtali. Morgunblaðið flutti af þvi miklar fréttir og starfsmað- ur nató i útvarpsráði vildi fá það til sýningar. Sögulegar falsanir Medvedev tekur Solsjenitsin til bæna fyrir margvislegar sögulegar falsanir sem setja svip á frásagnir skáldsins af lifi og atburðum i Sovétrikjunum. Nefnir sagnfræðingurinn Medvedev ýmis dæmi um fá- ránleika frásagnar Solsjenitsins á mörgum sviðum. Solsjenitsin haldi þvi m.a. fram að Kommúnistaflokkurinn hafi fyrir byltinguna lotið stjórn Shlyapnikovs og ætli skáldið þannig að litillækka Lenin. Einnig haldi Solsjenitsin þvi fram að 1918 hafi fundur fulltrúa verksmiðjufólks i Pétursborg fordæmt aðgerðir kommúnist- anna og sé tilgangur þessarar fölsunar að sýna andstöðu al- mennra verkamanna gagnvart byltingunni. Medvedev segir Medvedev-bræður, Zhores og Roy það hins vegar óumdeilanlega og alkunna staðreynd að Lenin hafi gegnt forystuhlutverkinu og fyrrnefndur fundur hafi að- eins verið flokksdeildarsam- koma menshévikanna sem eins og allir vita voru þá stjórnar- andstöðuflokkur. Medvedev getur þessara rangfærslna sem dæmi um hvernig Solsjenitsin falsi jafn- vel minniháttar atriði til að geta stutt öfugtúlkun sina á myndun og þróun Sovétrikjanna. öfga- kenningar skáldsins, byggðar á staðleysum, séu málstað and- Oskabarni kalda stríðsins svarað spor áratugi aftur i timann — til hörðustu frostnótta kaldastriðs- ins. Hin blindu augu Sagnf ræðingurinn Roy Medvedev bendir á hve blindur Solsjenitsln reyndist vera á ávirðingar i stjórnarfari og að- gerðum Vesturvelda. Sol- sjenitsin dregur upp fáránlega einfalda mynd: Annars vegar eru 'Sovétrikin, uppspretta alls hins illa.Hins vegar eru Vestur- veldin og bandalagsriki þeirra i öðrum heimsálfum; þar rlkir frelsið og lýðræðið. Medvedev minnir Solsjenitsln á, að þessi ágætu lýðræðisriki hafi allt til okkar daga verið harðsviruð- ustu nýlendukúgarar heimsins. „Meginhlutar Afriku, Asiu og Suður-Ameriku voru fyrir 40 ár- um drottnunarsvæði Vestur- velda sem miskunnarlaust beittu vopnavaldi til að halda velli. Það var ekki af frjálsum vilja sem Vesturveldin hörfuðu frá hinum svonefnda þriðja heimi.” Þannig minnir Medvedev Solsjenitsln á ein- faldar sögulegar staðreyndir og rifjar um leið upp þær blóðugu frelsisstyrjaldir sem Ibúar ný- lendnanna þurftu að heyja til að ná rétti sinum. Medvedev bendir einnig á hina taumlausu blindni sem felst I þvi að Solsjenitsln for- Alexander Solsjenitsln

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.