Þjóðviljinn - 12.08.1976, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 12. ágúst 1976 1>JÓÐVILJ1NN — SÍÐA 5
Vikublaöiö „Le Meilleur” hef-
ur aldrei veriö taliö meöal betri
blaöa Frakklands: Sérgrein
þess er allt þaö sem getur æst
upp og kitlaö lægstu forvitni
manna, hneykslismál sem
snerta þekkta menn (einkum ef
þeir eru ekki kunnir af neinu
illu) og yfirleitt allt sem snertir
fjársvik og kynferöismál.
Þetta vikurit fer vitanlega
aldrei út fyrir landamæri
Frakklands, en einu sinni tókst
blaðamönnum þess þó að reyta
almenningsálitiö viöa um
Evrópu alvarlega til reiöi. Þeir
komust á snoöir um auöugan
forstjóra i frönskum smábæ,
sem veriöhaföi afbrotamaöur á
yngri árum og dæmdur til
dauöa, en haföi slðan veriö
náöaöur. Þessum manni heföi
siöan tekist aö koma sér ákaf-
lega vel áfram i þjóöfélaginu og
var hann 1 góöri stööu og naut
mikils álits. Blaöamennirnir
fengu viötal viö hann og
reyndist hann fús til aö segja
sina merkilegu sögu, en hann
Klukkustund sföar lést hann Ur
hjartaslagi.
Þessi frétt var birt viöa um
Evrópu og vakti mikla reiöi
manna. Vegna atburöa af þessu
tagi og hins sérkennilega frétta-
stils blaðsins, bar þvi lítiö á
samóö, þegar þaö spuröist fyrir
hálfu ári aö einn aö fréttaritur-
um ,,Le Meilleur” heföi veriö
skotinn til bana. Þessi maður,
René Trouvé, áttí aö baki heldur
grugguga fortlö á styrjaldar-
árunum, og héldu flestir aö
moröiö á honum væri eitthvert
persónulegt uppgjör eöa stæöi i
sambandi viö þær hneykslissög-
ur, sem blaöiö birtir, en á þeim
hafa önnur blöö yfirleitt engan
áhuga.
En þessi afctaða breyttist
skyndilega I lok jtíll, þegar lög-
reglunni tókst loks aö finna
þann mann sem hún telur aö
hafi staöiö á bak viö moröiö.
Þessi maöur var einn af
þekktustu borgurum Toulouse,
þar sem Trouvé var frétta-
ritari: Dr. Claude Birague,
Dr. Claude Birague, skömmu eftir handtökuna.
Dularfulli háls- nef-
og eyrnalœknirinn
vildi þó af auðskildum ástæöum
ekki aö nafn hans eöa mynd yröi
birt.
Næst þegar ,,Le Meilleur”
kom Ut var flennistór mynd af
manninum á forsiöu ásamt risa-
fyrirsögn: „Þessi forstjóri er
gamalt gálgafóöur”. Forsíöan
var prentuö sér sem aug-
lýsingaspjald og llmd upp um
alla hUsveggi I bænum, þar sem
forstjórinn bjó. Þegar hann
gekk Ut Ur heimili slnu einn
morgun, mætti honum þvi harla
óviökunnaleg sýn. Honum brá
mikið, og byrjaöi hann að rifa
niöur auglýsingaspjöldin. Eftir
stutta stund hætti hann þvi þó,
og sneri aftur heim til sin.
háls- nef og eyrnalæknir, sem
stjórnaöi sjUkrahUsi og var einn
af helstu forsprökkum Gaullfcta
i borginni. Dr. Birague haföi aö
sögn gengiö i skóla ásamt
Georges Pompidou, og þegar
Pompidou bauö sig fram til for-
setakjörs 1969, var hann for-
maður stuöningsmanna-
nefndarinnar, sem stjórnaöi
kosningabaráttu Pompidous i
Toulouse. Dr. Birague haföi
einnig fjármagnað kosninga-
baráttu ýmfcsa þekktra Gaull-
ista, þ.á m. Alexanders
Sanguinetti, sem var um tima
formaður flokksins.
En þótt dr. Birague, sem var
mjög menntaöur maöurogfróö-
ur um bókmenntir, umgengist
alla betri borgara Toulouse, var
einnig önnur hliö á starfsemi
hans: Hann var i nánu sam-
bandi viö undirheimalýö sem
sagt er aö Gaullfctar hafi notaö I
kosningaslagsmáium og alls
kyns skltverkum. Meöal
þessara manna voru afbrota-
menn af ýmsu tagi, gamllr
fasfctar, ævintýramenn og of-
stækisfullir „andkommUnist-
ar”. Þessir menn komu saman
til reglulegra funda 1 IbUÖ
læknisins og fengu þar góöan
sopa af viski og nokkra seöla.
Siöan var lagt á ráöin um þaö
hvernig best væri aö berja á
kommunum... Sveitir af þessu
tagi sem Gaullistar hafa á sln-
um snærum eru kunnar I Frakk-
landi undir nafninu „viöbótar-
lögregla”.
Eins og vænta mátti var þaö
ekki af neinum hugsjónaástæö-
um aö sorpblaöamaöurinn Réne
Trouvé fór aö berjast gegn dr^
Birague, heldur var á bak viö
þaö skuggalegt peningamál.
René Trouvé var þegar þekktur
fyrir blaöagreinar sinar, þegar
dr. Birague haföi samband viö
hann: Hann var óánægöur meö
aðalblaöiö i Toulouse og vildi
stofna nýtt blaö, kannske vildi
Trouvé veröa forsprakki þess?
Þaö vantaöi peninga fyrir þetta
nýja blaö, en Trouvé bjargaöi
þvi á gamalkunnan hátt: Hann
komst I mikiö hneykslfcmál,
sem snerti einn helsta banka
héraösins, og voru banka-
stjórarnir fUsir til aö borga tólf
miljónir isl. króna til aö þær
uppljóstranir sæju ekki dagsins
ljós. Þá var skyndilega hætt viö
Utgáfu blaösins og peningunum
skipt — en þvi miður gleymdist
Trouvé i þeim skiptum.
Eftir þetta varö hann haturs-
maöur dr. Biragues, oggróf upp
ýmis hneykslismál af svipuöu
tagi, sem snertu hann. Birtust
þær I sérUtgáfu fyrir borgina
Toulouse af blaöinu „Le Meille-
ur” sem Trouvé stjórnaöi. 1
febrUar bjóst hann svo tíl aö
skrifa yfirlitsgrein um dr.
Birague, fjárbrask hans og
stjórnmálastarf hans og undir-
heimalýösins sem hann stýröi.
Svo litur Ut sem hann hafi haft
veöuraf einhverri hættu, því aö
hann skrifaöi á handritiö: „Le
Meilleur veröur aö birta þessar
uppljóstranir jafnvel þótt viss
„viöbótarlögregla” reyni aö
myröa blaöamenn þess”.
Orstuttusiöarbiöu tveir menn
eftir René Trouvé i skUmaskoti
og skutu hann til bana. Þaö var
ekki fyrr en fimm mánuöum
seinna sem lögreglan fann
moröingjana: Þaö voru tveir
menn sem tóku reglulega þátt i
fundum dr. Biragues, og játuðu
þeir strax aö læknirinn heföi
staöiö á bak viö moröiö. Dr.
Birague neitaöi aö visu þvlekki
aö mennimir heföu veriö á hans
vegum, en hélt þvi fram aö þeir
hefðu „aðeins” átt að berja
Trouvé.
Gaullistar I Toulouse urðu
skelfingu lostnir ýfir þessari
handtökuhins kunna læknfc, og
óttast þeir aö ýmsir fleiri á-
berandi flokksmenn kunni aö
vera flæktir 1 þessi mál. A
valdatimum GauHfcta voru mál
af þessu tagi yfirleitt þögguö
niöur og llta ýmsir svo á aö þaö
sé merki um stefnubreytingu
eftir valdatöku flokks Giscards
d’Estaing, Sjálfstæöra lýöveldi-
sinna, sem er nU smám saman
aö veröa sterkasti flokkur
meirihlutans, aö menn Ur ,,viö-
bótarlögregiunni” skuli nU gista
fangelsi. En aö sögn vikublaðs-
ins ,,Le Nouvel Observateur”
eru jafnvel sjálfstæöir lýöræöfc-
sinnar farnir aö óttast þaö aö
þetta mál kunni aö hafa óheppi-
leg áhrif á fylgi allra flokka
meirihlutans i næstu
kosningUm. (Endursagt)
Urgur á hægri armi
kaþólsku kirkjunnar
A eftir flestum kirkjuþingum
hefur komið til einhvers konar
klofnings i kaþólsku kirkjunni,
og voru þvi margir viöbUnir
klofningi eftir kirkjuþingiö
Vatikan 2., þar sem leitast var
viö aö endurnýja kaþólskuna
þannig aö hUn væri i betra sam-
ræmi viö nUtimann. En flestir
bjuggust viö þvi aö það yröu nU
helst vinstri sinnaðir kaþólskir
menn sem heföu tilhneigingu til
aö gera einhvern uppsteyt, þvi
ab þeim fyndfct kirkjuþingiö
ekki hafa gengið nógu langt, og
var Páll páfi á varöbergi gagn-
vart sllku. Hann lagöi þvi sér-
staka áherslu á aö halda góöum
tengslum viö kaþólsku kirkjuna
i HoDandi, sem hefur veriö sér-
staklega róttæk i kynferöfcmál-
um, og viö guöfræöinginn Hans
Kúng, sem hefur leyft sér aö ef-
ast um óskeikulleika páfans...
Hefur Páli páfa á þennan hátt
tekfct aö koma I veg fyrir allan
klofning á þessum vigstöövum.
En nUhefur skyndUega komiö
upp klofningur i kaþólsku kirkj-
unni og er hann ekki þar sem
helst var viö honum bUfct heidur
er hann á hægri kantinum. Deil-
urnarstanda fyrstog fremstum
messusiöi en þó er annaö á bak
viö.
Svissneski biskupinn Marcel
Lefebvre vill sem sagt ekki viö-
urkenna þá tilskipun Páfc páfa
aö hér eftir skuli messan sungin
á móöurmálinu, heldur álitur
hann aö messan hafi ekkert
gildi nema hún sé sungin á
latlnu og viU hann fylgja ná-
kvæmlega helgisiöum Piusar
páfa 5. frá sextándu öld. Hefur
hann lýst þvi yfir aö messusöng-
ur á móöurmálinu sé eitthvaö i
ætt viö LUtersvillu.
Til þess aö boöa þessar kenn-
ingar sinar hefur bfckupinn
stofnaö prestaskóla i franska
hluta Svfcs og fer kennslan þar
vitanlega fram á latinu sam-
kvæmt æfagamalli hefö. Svo
undarlega vill til aö meöan
flestir prestaskólar kaþólsku
kirkjunnar standa hálfauöir,
streyma nemendur I skóla
Marcds Lefebure og hefur hann
á stuttum tima menntaö um
hundrað prestUnga.
Margir telja aö þaö sé mjög
kænlegt af svissneska biskupn-
um aö setja helgisiöina á oddinn
i deilum sinum viö páfastól, þvi
aö mjög margir kaþófckir menn
sakna gömlu helgfciöanna, enda
hefur þaö oft boriö viö aö
messutextar, sem hljómuöu vel
Marcel Lefebvre biskup syngur messuna á latinu
á iatinu, hvort sem menn skUdu
þá eöa ekki hafa reynstflatir og
andlausir i þýöingum.
Páfinn varlengi I vandræöum
meö þaö hvernig ætti að bregö-
ast viö prestlingum svfcsneska
skólans og reyndi aö fá þá til aö
gangastundir námskeiö i venju-
legum skólum. En nýlega vigöi
Marcel Lefebvre þrettán presta
— á latinu. Þá brást páfastóU
þannig viö þvi.aö hann bannaöi
biskupnum frekari vigslur og
bannaöi jafnframt þessum nýju
prestum aö fremja nokkur
prestverk.
En þeir hafa ekki allir hlýtt
þvi, og prestaskóla svissneska
biskupsins vex stööugt fylgi;
nýlega hefur sU stofnun sem
hann hefur komið á fót, keypt
hUs á Italiu, Belgiu, Frakklandi
og Bandarikjunum, og á vænt-
anlega að kenna þar ungum
prestefnum að kyrja messuna á
latinu.. (endursagt)
Áhrifameiri lækningar við psoriasis
í lok jUlí komu evrópskir og
ameriskir læknar til þings i Palo
Alto i Kaliforniu til að bera
saman bækur sinar um hUð-
sjUkdóminn illviga psoriasis. í
fyrsta skipti var einhverja vonar-
glætu að sjá á þessu þingi: „Hér
eftir verður hægt aö draga Ur
þjáningum þeirra, sem þjást af
þessum alvarlega hUösjUkdómi”
sagði dr. Eugene Faber, sem
kennir viö háskólann i Stanford.
Þvi fer enn viðsfjarri aö unnt sé
aö lækna þennan sjúkdóm, sem
talið er að 2% mannkynsins þjáist
af. Orsakir hans eru ókunnar, en
læknar hafa þó komist að þvi aö
psoriasis stendur i sambandi viö
truflun á endurnýjun húöfrum-
anna; venjulega endurnýjast
húöfrumurnar á 28 dögum en hjá
psoriasissjúklingum endurnýjast
þær á aðeins þremur eða fjórum
dögum. Afleiðingin af þvi er út-
brot, sem ná stundum yfir allan
likamann: húðin veröur að
hreisturkenndri skorpu, sem
dettur auðveldlega af.
Eina leiðin til að draga Ur þján-
ingum sjúklinganna er sú aö
græöa sárin um stundarsakir.
Læknar hafa reynt allar leiöir,
m.a. sterkustu lyf sem notuö eru
gegn krabbameini, en þau gefa
litinn árangur og hafa oft i för
með sér alvarlegar aukaverkan-
ir.
Ein lækning er þó til i
náttúrúnni: sólskiniö hefur mjög
græðrndi áhrif á psoriasissár, og
hverfa þau þegar menn veröa
brúnir; það var þessi leið sem
ýmsir þátttakendur þingsins i
Palo Alto hafa leitast viö aö
kanna að undanförnu. Tveir
læknar austurríkismaöurinn
Klaus Wolff og bandarikjamaöur-
inn Thomas Fitzpatrick, fóru aö
gera tilraunir meö aö lækna
psoriasis meö ijósbööum. Til þess
aö bæta þá aðferö fundu þeir upp
á þvl aö gefa sjúklingunum jafn-
framt ljósbööunum ýmfc lyf sem
auka næmi húöarinnar fyrir ljósi,
og eftir þriggja ára rannsóknir
telja þeir aö þeir geti þannig
grætt sár 94% sjúklinga.
En á þinginu I Palo Alto i Kali-
forniu skýröu t'ranskir visinda-
menn frá tilraunum sinum með
enn áhrifarikari meöul.sem gætu
i tengslum við ljóslækningar
grætt sárin á enn áhrifarikari
hátt. Þessum tiiraunum er ekki
enn lokið, en einn læknanna sagði
,,Ef þetta heppnast er lokiö þján-
ingum 900.000 sjúklinga."
(Endursagt eftir L'Express)