Þjóðviljinn - 19.10.1976, Side 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 19. október 1976
Blönduós.

I ^
Frá Stöðvarfirði
Frá Stöðvarfirði
AFLINN MÁ EKKI
MINNI YERA
— A vegum sveitarfélagsins,
eða Stöðvarhrepps, hefur tölu-
vert verið unnið að gatnagerð,
eins og viða hér fyrir austan I
sumar. Það var lagt á nokkuð
langan kafla, þannig að komin
er nú oliumöl á aöalgötuna
gegnum þorpið.
Þessi tíðindi og önnur sem hér
fara á eftir, sagði Guðmundur
Gislason, kaupfélagsstjóri á
Stöðvarfirði blaðinu nú fyrir
helgina.
— f vor var hafin bygging
tveggja leiguibúða á vegum
sveitarfélagsins. Þessa dagana
er verið að slá upp og steypa
hæðirnar. Ég held að ekki sé
enn búið að ráðstafa þessum i-
búðum en hér hefur verið skort-
ur á húsnæði svo að þær koma
varla til að standa auðar. Um
ibúðabyggingar hér er það að
öðru leyti að segja, aö hafin hef-
ur verið bygging tveggja ann-
arra ibúðarhúsa, á vegum ein-
staklinga.
1 undirbúningi er uppsetning á
sundlaug, á vegum sveitar-
félagsins. Er þaö plastlaug og
verður trúlega hituð upp með
rafmagni.
Svo hefur verið hér i byggingu
hús yfir heilsugæslustöð og má
heita, að henni sé lokiö, a.m.k.
byggingunni sjálfri en innan-
stokksmuni vantar ennþá.
Heilsugæslustöðin veröu hér
fyrir þorpið en okkar læknir sit-
ur á Fáskrúðsfirði. Hann kemur
hér einu sinni i viku. Með til-
komu heilsugæslustöðvarinnar
stórbatnar aðstaða fyrir hann
og hjúkrunarliðið.
Hinn 1. okt. s.l. var tekiö i
notkun nýtt hús yfir starfsemi
pósts og sima. Auk þess er i þvi
ibúð.
Samvinnubanki Islands hefur
rekið hér umboðsskrifstofu og
nú i byrjun ágúst flutti hann i
nýtt og glæsiiegt húsnæði, sem
hann reisti hér yfir starfsemi
sina.
Þessa dagana er verið aö
vinna að frágangi á vinnusal i
nýju hraðfrystihúsi. Veldur sú
bygging hreinni byltingu i allri
vinnuaðstöðu. Fiskvinnslan hef-
ur að þessu farið fram i gömlu
húsi og raunar á fleiri en einum
stað og hefur það, eins og geta
má nærri, verið óhentugt. Með
tilkomu þessa nýja húss, — sem
að hluta til er raunar endur-
bygging á gamla húsinu en að
hinum hlutanum nýbygging, —
skapast allt önnur aðstaða til
arðbærrar vinnu.
Það hefur veriö hér dálitið um
trilluútgerð. Ætli það hafi ekki
verið einar 5 til 6 trillur, sem
réru héðan i sumar, en gæftir
voru misjafnar og fiskiri tregt,
a.m.k. framan af sumri. Heita
má þó að afli hafi verið sæmi-
legur i september. Þá var og
gerður héðan út einn 150 smál.
bátur. Aflaði hann frekar illa i
sumar en sæmilega aftur i
haust. Hann er eign heima-
manna hér.
Svo er og um frystihúsið. Það
er rekið af almenningshluta-
félagi hér. Sami félagsskapur
rekur einnig sildarbræðslu og
söltunarstöð. Aður stóðu fleiri
aðilar að þessum atvinnurekstri
en nú er búið að sameina hann á
eina hendi og er trúlega heppi-
legra fyrirkomulag.
Annars hefur gætt hér nokk-
urs skorts á hráefni fyrir frysti-
húsið og það er kannski eitt
helsta vandamáiið á þessum
stöðum, sem byggja alla af-
komu sina einvörðungu, — eða
þvi sem næst a.m.k., — á
sjávarútvegi. Segja má, að
þannig sé ástatt hér. Aö visu er
hér litilsháttar þjónustuiðnaður.
Hér er t.d. búsettur rafvirki og
bifvélavirki og svo er oft ein-
hver atvinna við byggingar en
fyrst og fremst er það sjávarafl-
inn, sem byggja verður á.
Yfirleitt heid ég að það hafi
verið fremur rýr afli hjá togur-
unum hér fyrir austan i sumar.
Menn viija kenna bretanum um
það, að einhverju leyti a.m.k.,
en annars geta auðvitað komið
til fleiri ástæður eins og verður-
far og þvi um likt.
Hráefnið, sem hingað hefur
borist auk afians af triliunum og
bátnum er helmingur af afla
togarans Kaldbaks, sem er
sameiginleg eign Stöðvfirðinga
og Breiðdælinga. Togarinn hef-
ur reyndar oftast nær landað á
Breiðdalsvik og er aflanum ekið
hingað til Stöðvarfjarðar. Þetta
stafar einkum af þvi, að togar-
inn brennir svartoliu og það eru
svartoliugeymar á Breiðdalsvik
og einnig er þar meiri veiðar-
faeralager. Verið er nú að bolla-
leggja um aukna hráefnisöflun
fyrir þessi byggðarlög hér
eystra en of snemmt er að ráða i
hver niðurstaðan verður af
þeim. Mest veltur þetta auðvit-
að á fyrirgreiðslu opinberra
sjóða þvi það segir sig sjálft, að
t.d. 300 manns geta ekki byggt
upp dýr atvinnutæki af eigin fé.
Aflatregðan hefur að sjálf-
sögðu komið niður á atvinnunni.
Hægt hefur verið að halda uppi
dagvinnu en litið fram yfir það.
Hér var unnið nokkuð að
hafnarframkvæmdum i fyrra en
hafnarmannvirkin eru nokkuð
farin að láta á sjá, og þurfa
endurbóta við, sérstaklega þó
hausinn á hafnargarðinum.
Hér i þorpinu eru um 300 ibúar
og hefur það haldist nokkuð i
horfinu, undanfarið. Ætli við
höfum ekki haldist nokkurnveg-
inn i við meðaltalsfjölgun I land-
inu.
Slátrun stendur nú yfir hiá
kaupfélaginu. Hér fer fram á
Breiðdalsvik þvi aðal búskapur-
inn hér um slóðir er náttúrlega i
Breiðdalnum. Kaupfélagið rek-
ur verslunarútibú á Breiðdals-
vik. Ég skal nú ekki segja um
hvað við slátrum mörgu fé en
ætli það verði ekki svona um 11
þúsund.
—mhg
Mjólkin vex hjá
húnvetningum
— Við vorum búnir að slátra
45 þús. fjár I morgun og eigum
þá eftir svona um 15 þús., gæti
ég trúað, þetta verða um 60 þús.
fjár alls og er það svipuð tala og
I fyrra, sagði Árni Jóhannsson,
kaupfélagsstjóri á Blönduósi i
viðtali við blaðið fyrir skömmu.
— Vigtin er heldur léleg og
lakari en i fyrra Ætli það komi
ekki til með að muna svona 550
gr. á kg og það er töluvert kjöt-
magn þegar um svona margt fé
er að ræða. Ég skal nú ekki leiða
neinum getum að þvi hver or-
sökin er en gömlu mennirnir
sögðu nú, að ekki fari saman
grásár og góðir dilkar. Mun þá
átt við það, að grasvöxtur sé
mikill og snemma á ferðinni en
gróðurinn sölni þá aö sama
skapi timanlega. Efalaust eru
SKJOTTU FYRST
— SPURÐU SVO
Alþingis-
maðurinn
skotglaði
Eftirfarandi staka barst
Bæjarpósti með norðanblænum
nú nýlega:
Fyllti skjótur kölska kvóta
kari með sótugt ættarmót.
Eykon hótar hrúta að skjóta,
hristir ljótur banaspjót.
þó ástæðurnar eitthvað fleiri.
Menn hafa kannski slappt
snemma i vor. Það verður ekki
við öllu gert. Ég er að vonast tii
að við ljúkum slátrun nú um
næstu helgi.
Búið er nú að tankvæða hér
allt aðfangasvæði mjólkursam-
lagsins. Við höfum búið við
tankana að meira eða minna
leyti I 2 til 3 ár og likar mönnum
það fyrirkomulag vel. Við eig-
um þrjá tankbila en notum
aðeins tvo að staðaldri. Einn er
svona til vara ef á þarf að halda.
Mjólkin er sótt miklu sjaldnar
en áður þvi hún geymist miklu
betur i tönkunum en hún gerði i
brúsunum og við misjöfn skil-
yrði til kælingar. Bændur eru
ánægðir með þessa breytingu
og hún varð þeim ekki tilfinnan-
lega erfið fjárhagslega.
Mjólkursamlagið tekur á sig
helming af kostnaði við tankana
og færir á sameiginlegan rekst-
ur. Bændur greiða svo hinn
helminginn á 7 árum með 8%
vöxtum. En sjálfir kosta þeir
náttúrlega mjaltakerfið og svo
þær lagfæringar, sem kann að
þurfa að gera heima fyrir. Ég
held, að bændur vinni þennan
kostnað upp á nokkrum árum
bara i tfmasparnaði. Það er
mikil vinna við þessa brúsa,
koma þeim i kæli þar sem hann
var þá ekki við fjósin og flytja
þá i veg fyrir mjólkurbilinn,
sumsstaðar töluverða
vegalengd og sækja þá svo
aftur á veginn. Það er nokkuð
drjúgur timi sem fer i það yfir
árið. Svo sparast lika við þetta
fjárfesting hjá mjólkursamlag-
inu þvi við hefðum orðið aö
koma okkur upp brúsaþvotta-
vél. Þetta er þannig, að okkar
áliti, það hagkvæmasta, sem
hægt var að gera.
j Mjólkin hefur heldur vaxið
|hér, miðað við s.l. ár., núna
l'fyrstu 9 mánuðina. Viða er um
að ræða mjólkurminnkun svo
við erum ekkert óhressir yfir
þessari þróun hér. Núna er ver-
ið að byggja nokkur stór fjós i
héraðinu svo ég er að vona, að
næsta ár fari mjólkin enn vax-
andi.
Ég held, að menn séu sæmi-
lega heyjaðir en heyin eru mis-
jöfn að gæðum. Nokkur munur
er þó á þvi milli sveita og einnig
milli einstakra bæja.
—mhg
Umsjón: Magnús H. Gíslason