Þjóðviljinn - 16.02.1977, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Miövikudagur 16. febrúar 1977
Reikningur
fyrir ekkert
Hlifum Laugarneshólnum og túninu.
LaugarneshóUinn
Laugarneshóliinn er rétt viö
útidyrnar á Laugarnesi. Þar
söfnuöust saman i minu ung-
dæmi öil börn I Laugarnes-
hverfinu þegar snjór var eöa
hálka. Þau komu meö sleöa,
skauta og skiði. Þarna var siöan
veriö tímunum saman aö renna
sér. Þaö var fariö af staö af
brún hólsins og rennt alveg niö-
ur eftir túninu aö hliöinu á túni
Laugarnesspftalans sem var
fremst á nesinu.
Þetta voru dásamlegir timar
sem við áttum þarna og þau
elskulegu hjón sem þá bjuggu i
Laugarnesi, Ingibjörg
Kristjánsdóttir og Þorgrimur
Jónsson, létu aldrei I ljós aö þau
væru þreytt á öllum þeim skara
sem þarna var saman kominn.
Þó hefur sjálfsagt oft veriö mik-
Græna byltingin étur gras
Bæjarpóstur
Ég hefi fylgst meö skrifum
Þjóöviljans um Laugarnestún-
iö, sem átti aö veröa ein af rós-
um i hnappagat Grænu bylt-
ingarinnar borgarstjórnarí-
haldsins, en veröur sett undir
mannvirki.
Þá datt mér þessi samliking i
hug:
Þaö er sagt um byltingar, aö
þær éti börnin sin. En ekki
Græna byltingin. Hún étur gras.
Hanna.
ill hávaöi eins og gerist meöal
barna sem eru aö leik.
Okkur sem þarna áttum
margar af bestu stundum æsku
okkar finnst heldur ömurlegt aö
hugsa til þess ef þarna á aö risa
ein verksmiöjan enn. Er ekki
búiö aö eyðileggja ströndina nóg
meö verksmiöjum á leiöinni frá
Seltjarnarnesi upp i Gufunes?
Ég reikna ekki meö aö margar
höfuöborgir geti státaö af feg-
urra útsýni en Reykjavik haföi
áður en verksmiöjuveggurinn
kom. Hvernig væri aö hafa smá-
skarö meö útsýni út á flóann?
Hlifiö þiö nú Laugarneshólnum
og túninu og gerið heldur fagurt
útivistarsvæöi þar sem börn og
fullorönir geta unað sér I fram-
tiöinni.
Emma frá Laugaiæk.
VERÐLAUNAGETRAUN Hvað heitir skipið?
Annaö skipiö I þessari viku og
hið sjöunda frá upphafi birtist
hér sjónum lesenda Þjóöviljans.
Ef þú veist nöfn þeirra 5 skipa
sem birtist mynd af i þessari
viku áttu möguleika á bókar-
verölaunum en getraunin er
ekki i sunnudagsblaöi.
Verölaunin i þessari viku er
bókin Þrautgóöir á raunastund,
8. bindi eftir Steinar J. Lúöviks-
son.sem Orn og örlygur gáfu út
fyrir jólin. Sendiö nöfn skipa nr.
6-10 til Póstsins, Þjóöviljanum
Sföumúla 6. Veittur veröur hæfi-
legur frestur meöan pósturinn
er aö berast en sföan dregiö úr
réttum lausnum.
Þetta erfyrsta strandferöaskipiösem smiöaöer fyrir Islendinga og er nú komin meira en hálf öld sföan.
Glasgowferöir islendinga hófustmeöþessuskipi. Var selt tilChile 1938ognotaöþar sem ferja.
rafmagn
Maöur kom aö máli við Þjóö-
viljann og var hissa á raf-
magnsreikningi sem honum
haföi borist. Reikningurinn var
fyrir 56 daga I október og nó-
vember en á umræddu timabili
haföi engin rafmagnsnotkun
veriö og mælirinn staöið I staö.
Samt sem áöur hljóðaði hann
upp á 368 krónur og var sundur-
liöaður svo aö 271 króna var
færö undir liöinn önnur gjöld, 36
krónur undir veröjöfnunargjald
og 55 krónur undir söluskatt.
Til aö fá skýringar hringdi
Þjóöviljinn i Rafmagnsveitu
Reykjavikur og fékk þá upplýst
aö önnur gjöld væru svokallaö
lágmarksgjald, sem legöist á án
tillits til notkunar, og mæla-
leiga. Veröjöfnunargjaldið og
söluskattur leggjast svo á þau.
—GFr
Kveðja til
Hallvarðs
frá Markúsi
Hallvaröur
Kveöja til Hallvarös
Einvarössonar, rannsóknarlög-
reglustjóra rikisins:
Hallvarösættin i lögum lifi
lengi,
til heiliá fyrir okkar þjóö
og hennar gengi.
Af Snæfeiisnesi mörg umdeild
hetjan hefur komiö.
Meö lögum skai land byggja,
þaöan kemur voriö.
Liföu heill, frændi, í hinu
mikilvæga hlutverki er þér er
nú faliö, i anda mannúöar og
réttlætis. Þaö mælir af heilum
hug
Markús B. Þorgeirsson,
skipstjóri
ALDARSPEGILL
/
Ur íslenskum blöðum á 19. öld
Eptir ab jcg hafSi f fyrra, rátlært mig
vií) Guö í liimuimim, niitt cigi?) bjarta, og
ættingja mína og vini um, aí> taka stúlkuna
KristíÖnu Jósefsdúttur mjcr fyrir ckta konu,
(árciöanlega svaranicnn liaffci jcg líka fcngib);
gjöröi hcrra lircppstjóri þ. Magmísson <á Uall-
dorsstöfuni í Laxárdal í liclgastafcahrcppi sjer
ómak, fyrst til sýsluinanns og sífcan til mín,
og fór ab tala um vií> mig, og me& a?d#an-
legri lcmpni, aí) sýna mjcr fram á livai'a óráí)
jiab væri fyrir mig fjclausan ab gipta ínig í
þessu ári fátækri stúiku. þcgar jcg licyrui
þetta fór jcg ab malda í móinn, því jeg var
stabráfcin í áformi mínu og liaffci iíka iitifc í
1. Mós. b. 1, 27. 28. og sjcfc þar þetia, ,,auk-
ist þifc og margfalldist og uppfyllifc jorfcina“,
þctta ljet jcg hrcpjistjórann heyia, en hann er
hygginn og orfclicppinn, og segir eptir litla um-
bugsun: „Já þafc er afc segja ef þú átt ekki
Uelgastaíahrepp“.
Jeg vissi nú miklu hetur afc jcg átti fram-
færzlu hrepp á Melrakkasljettu, iieldur en þafc,
afc ritningin væri cklti gjörö cins fyrir þá sem
eru f llelgastafcabrepp og afcra. Fyrir þessa
upplýsingu, ómak sitt og gófca niciningu, þakka
jeg Iierra hreppstjóranum kærlega, en fyrst jeg
ckki Iieíi neitt annafc afc láta í tje, vona jeg
stjórnin láti ekki hjálífca, aö senda lionum svo
sem 3. mk. fyrir ómakifc.
BjarnastÖfcum í Bárfcardal 16. apríl 1869.
Ásmundur Guttormsson.
Norðurfari 15. april 1869