Þjóðviljinn - 25.03.1977, Blaðsíða 6

ffSÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 25. mars 1977
Breytingar á lögum um fiskveiðiheimildir í landhelgi
Skýrari ákvæöi um
skyndilokanir svæöa
A fundi neörideildar alþingis á
miðvikudag kom fyrir frumvarp
til laga um breytingar á lögum
um veiðar i fiskveiðilandhelgi Is-
lands. Frumvarp þetta var flutt
snemma á þinginu i haust til stað-
festingará bráðabirgðalögum frá
16.6.1976. Sjávarútvegsnefnd
deildarinnar varsammála um af-
greiöslu þess, enda um leiðrétt-
ingar að ræða. Nefndinni hafði
auk frumvarpsins borist ályktun
frá aðalfundi Landssambands is-
lenskra útvegsmanna um mál
þessi. Var erindi þeirra sent til-
umsagnar Félags botnvörpu-
skipaeigenda og kom fram 1 áliti
FIB fullur stuðningur við tillögur
LÍÚ . Þá hefur stjórn Fiskifélags
íslands mælt meö umræddum
breytingum. 1 umsögn Hafrann-
sóknarstofnunarinnar kom fram
bein andstaða viö rýmkun tog-
veiðiheimilda fyrir Norðurlandi,
en hún taldisig eftir atvikum geta
fallist á umbeðna rýmkun fyrir
Suðausturlandiog Suðurlandi. Þá
féllst stofnunin á að skynsamlegt
gæti veriö aö auka heimildir til
dragnótaveiða svo kolastofninn
yrði betur nýttur. t febrúar barst
sjávarútvegsnefnd bréf frá ráð-
herra þar sem hann fór fram á aö
nefndin flytti tillögur LÍÚ inn i
þingið. Geröi nefndin svo um leið
og hún skilaði áliti um fyrrnefnt
frumvarp.
Pétur Sigurðsson (S) formaður
sjávarútvegsnefndar neðrideild-
ar mælti fyrir nefndarálitinu, en
meðal þeirra sem til máls tóku
voru Lúðvik Jósepsson og Garðar
Sigurðsson, én Garðar á sæti i
sjávarútvegsnefnd deildarinnar.
Nefnd skoði tillögur bet-
ur
Lúðvik sagði I ræöu sinni, að
hann teldi óhjákvæmilegt að
sjávarútvegsnefnd fjallaði á nýj-
an leik og ýtarlegar um fyrr-
greindar tillögur LÍÚ.
Lúðvik lýsti þvi yfir að hann
væri samþykkur siðustu tillög-
unni, en hún gerir ráð fyrir skýr-
ari ákvæðum varöandi stjórnun
fiskveiöa og heimildir hafrann-
sóknarstofnunarinnar til lokunar
veiöisvæöa i allt að sjö sólar-
hringa er tilkynningar hefðu bor-
istum verulegt magn á smáfiski i
afla.
Hinar tillögurnar fjalla allar
um að breyta veiöiheimildum
innan landhelginnar. Kvað hann
misjafnar skoðanir uppi um slikt,
en siöan gerði hann sérstaklega
að umræðuefni tillöguna sem
snertir veiðiheimildir úti fyrir
Suðausturlandi. Þar er gert ráð
fyrir að rýmka togveiðiheimildir
tilmuna,enþingmaðurinn taldi að
þargætiverið veruleg hættaá þvi
að smáfiskur veiddist, ekki slst
ýsa. En það er i sjálfu sér ekki
Garðar Sigurðsson
útilokað að auka veiðiheimildir á
þessum slóöum, en áöur en þaö
yröi gert vildi ég athuga betur
þær beiðnir sem fyrir liggja frá
aðliggjandi svæðum.
Þá ræddi þingmaðurinn um
nauðsyn þess að ef gerðar væru
samþykktir um veiöiheimildir
yrðu þær aö vera samræmdar, en
ekki rokið til með eitt og eitt
svæöi.
t stöðugri endurskoðun
Garðar Sigurðsson kvaðst vera
fullkomlega samþykkur öllum
þeim breytingartillögum sem
þarna væri um aö ræða um fram-
kvæmd skyndilokana. Garöar
sagðist vera þeirrar skoðunar að
skynsamlegt væri að hafa veiði-
heimildirnar i stöðugri endur-
skoðun og alþingi beitti stöðugu
endurmati i þessum málum.
Hann sagðist geta fallist á allar
þær breytingartillögur sem lagð-
ar hefðu verið fram aö beiðni
ráðuneytisins, en hann teldi rétt-
mætt aö þingið tæki einnig til at-
hugunar önnur erindi sem berast
kynnu frá ýmsum aðilum.
Garðar fjallaði siðan um ein-
stakar breytingartillögur, en alls
er um sex tillögur að ræða. Hin
sjötta fjallar um skyndilokanir, og
hefurhér á undan verið greint frá
henni.
Lúðvik Jósepsson
Vitið ekki i hlutfalli við
decibel
Fyrsta breytingartillagan fjall-
ar um viðkvæmt mál, sagöi Garð-
ar, en það er svæðið frá Hvlting-
um og vestur á 18. gráðu. Þó að
þetta sé langt svæði eru ekki
mörg stór togveiðisvæði þarna.
Breytingin myndi ef samþykkt
verður rýmka svolitiö fyrirþeim
bátum, stærri bátunum, sem viö
köllum svo, en ekki eru togarar,
en þessum bátum var ýtt nokkuö
út frá 1.7.1976 og útgerð þeirra
báta er oft erfið og næstum
óhugsandi á togveiðar nema ein-
hverjar lagfæringar komi til. Og
þar er aöallega um að ræöa dá-
litla bletti og þó sérstaklega fyrir
suma bátana við Ingólfshöfða og I
öðru lagi fyrir bátana fyrir Suð-
austurlandi, þar sem um er að
ræða hornþrlhyrning sem nær frá
linu sem er réttvisandi austur frá
Hvi'tingum og að linu sem er rétt-
vlsandi suður af Hvalnesi. Þar
hefur verið dálltil ufsaveiði á
vissum árstimum, og ég tel að
þarna sé ekki verið að auka neitt
til skaða vegna fiskverndar-
sjónarmiða.
Þá minntist Garöar á ræöu
Karvels Pálmasonar sem hafði
nokkuð fjallað um breytingartil-
lögurnar: Það er ekki alltaf svo
að þekkingin á málunum standi i
réttu hlutfalli við þau decibel sem
þingmenn kunna að framleiða.
Hann var að vikja að þvl að tog-
urum væri ýtt út af Breiöa-
fjarðarsvæðinu. Sannleikurinn i
málinu er sá að það er verið aö
dýpka svolitið á þeim þarna á dá-
litlu bili viö innendann á
Kollualnum og þeir færast þarna
útum svona 6 mllna bil. Ég er illa
svikinn ef islenskir togaraskip-
stjórar hafa ekki lag á þvi að
krækja I fiskinn alveg eins 6 mil-
um itanvið þessa fyrri llnu, sem
nú er I gildi, þvl að þaö breytir
ekki miklu fyrir þá að vera þarna
6mflum nær eða fjær. Þeir draga
sinar vörpur i suðurkantinum á
Kolluálnum aðeins utar og hiröa
hann áður en hann gengur inn
fyrir. Þannig þurfa þeir togarar
sem þarna eru ekki að flýja til
Vestfjarða og angra Karvel og
kjósendur hans.
Garðar minnti á að i
breytingartillögunum væri ekki
aðeins um þrengingarákvæði að
ræða gagnvart togurunum, held-
ur einnig rýmkun, þó i smáu sé.
Að lokum sagði Garöar að þó að
ekki væri langur timi slöan lögin
gengu i gildi væri sannarlega
ástæöa til þess að alþingi fylgdist
vel með málunum og heföi þau i
sem jafnastri endurskoðun.
Er umræðum lauk fór fram at-
kvæðagreiðsla um að visa málinu
aftur til sjávarútvegsnefndar.
Það var fellt. Þá fór fram at-
kvæöagreiösla um tillögurnar, og
varð ekki næg þátttaka í at-
kvæðagreiðslu. Dró sjávarút-
vegsnefndin þá breytingartillög-
urnar aftur til þriðju umræöu.
ORLOFSMÁLIN ERU
í MEGNUM ÓLESTRI
Samrœma ber lögin um rétt til
uppsagnarfrests og veikindadaga
styttingu vinnuvikunnar
úr 48 í 40 stundir á viku
Ragnar Arnalds mælti á mið-
vikudag fyrir frumvarpi til laga
er hann flytur um breytingu á
lögum um rétt fólks tii
uppsagnarfrests og 14 daga veik-
indaorlof. Frumvarpiö felur i sér
að þessi lög verði samræmd
breytingum á lengd vinnuvikunn-
ar úr 48 dagvinnustundum i 40
dagvinnustundir.
1 ræðu sinni fjallaði Ragnar
einnig um orlofsmálin.
Hann sagði ma:
1800 stundir verði
1500 stundir.
Lög um rétt verkafólks til
uppsagnarfrests frá störfum og
um rétt þess og fastra starfs-
manna til launa vegna sjúkdóms
og slysaforfalla voru samþykkt á
alþingi veturinn 1957-1958. Þessi
lög voru stórmerkileg réttarbót.
Verkalýðshreyfingin hafði um
langtskeið reyntað ná fram þess-
um réttindum I kjarasamningum,
enekkitekist.og það var ekki fyrr
en vinstristjórnin fyrri kom til
valda sem samkomiúag náðist að
hrinda þessu máli i framkvæmd.
Samkvæmt þessum lögum ber
verkafólki með tima- og vikukaup
réttur til eins mánaöar
uppsagnarfrests og 14 daga veik-
indaorlofs, hafi fólkið verið hjá
sama atvinnurekanda I eitt ár eða
lengur
Þegar rætt er um „eitt ár” er
það skilgreint þannig að viðkom-
andi hafi verið hjá sama atvinnu-
rekandanum stöðugt i 12 mánuði
og hafi skilað þar 3/4 hlutum dag-
vinnustunda. Var þá miðaö viö
1800 stundir, þvi þá var vinnuvik-
an 48 tlmar eða 2.400 stundir á ári.
Nú hefur þetta breyst og vinnu-
vikan er 40 stundir, eða á ári 2000
dagvinnustundir. Þrir fjóröu þess
vinnutima eru 1500 stundir.
Hér er lagt til I frumvarpi að
þessum akvæðum um 1800 stundir
veröi breyttl 1500stundir. Er þaö
satt að segja furðulegt, aö þaö
skuli ekki hafa verið gert fyrr.þvi
nokkuöernú umliðið — nærri 6 ár
— siðan dagvinnustundir á viku
urðu 40 talsins.
Þetta mál er stærra en viröast
kann I fyrstu, sagöi Ragnar
Arnalds. Minnti hann i þvl sam-
bandi á,að vinna úti á landi væri
vlða stopul og miklar eyöur I
vinnu verkafólks. A þetta sér-
staklega við um fiskvinnu, upp-
skipunarvinnu og önnur skyld
störf.
þingsjé
Ragnar Arnalds.
Orlofslaun 20% hærri en
meðaltalið.
Það er ekki aöeins að athuga i
Framhald á 14. siðu.
Nýr raf-
strengur
lagður
til Eyja
Garðar Sigurðsson flytur á
alþingi tillögu til þingsálykt-
unar um nýjan rafstreng til
Vestmannaeyja. Tillagan er
svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að skora
á ríkisstjórnina að fela Raf-
magnsveitum rikisins aö
hefja nú þegar undirbúning
að þvi að nýr rafstrengur
verði lagður til Vestmanna-
eyja.”
I greinargerð er minnt á
mikilvægi Vestmannaeyja
sem verstöðvar. Þangað sé
flutt raforka eftir einum
streng sem kominn sé til ára
sinna. Stórviðgerð hafi farið
fram á streng þessum I vetur
og kostað 70—80 milj. kr.
Nauðsynlegt sé að leggja
nýjan rafstreng og þó miklu
verði til kostað beri að hafa I
huga þýðingu Eyjanna sem
einnar stærstu verstöðvar
landsins.
Gardar Sigurdsson
flytur tillögu til
þingsályktunar:
Bygging-
arlög í
einum
bálki
Rikisstjórnin hefur lagt
fram á alþingi frumvarp I 37
greinum til byggingarlaga.
Frumvarp þetta var fyrst
lagt fyrir alþingi I október
1975. Að lokinni umræðu var
þvi visað til félagsmála-
nefndar neðrideildar sem
leitaði umsagnar ýmissa
aðila. Frumvarpið varð ekki
útrætt á slðasta þingi, og er
það nú endurflutt með
nokkrum breytingum sem
gerðar hafa verið á þvl.
Frumvarpiö var undirbúið
af sérstakri nefnd sem
vinstristjórnin skipaði til
þess að samræma bygg-
ingarlög er gildi fyrir allt
landið.
Samhliða þessu frv. flytur
rikisstjórnin frumvarp um
breytingu á skipuiagslögum
til samræmis við byggingar-
lagafrumvarpiö.
Spurt um
innheimtu
söluskatts
Helgi F. Seljan og Ragnar
Arnalds hafa lagt fram fyrir-
spurn til fjármálaráðherra
um innheimtu söluskatts.
Fyrirspurnin er svofelld:
„Er fyrirhugaö að ráða bót á
þvl misræmi sem er á
innheimtu söluskatts eftir
þvi hvort um er að ræða
framkvæmdir við byggingu
ibúðarhúsa á byggingarstað
eða á verkstæðum og I verk-
smiðjum? Ef svo er, þá
hvernig?