Þjóðviljinn - 27.03.1977, Qupperneq 24

DJÚBVIUINN
Sunnudagur 27. mars 1977
Aöalsfmi Þjóðviljans er 81333 kl. 9-21 mánudaga til föstu-
daga, kl. 9-12 á laugardögum og sunnudögum.
Utan þessa tima er hægt aö ná i blaöamenn og aöra
starfsmenn blaösins i þessum simumt Ritstjórn 81382,
81527, 81257 og 81285, útbreiösla81482 og Blaöaprent81348.
Einnig skal bent á heima-
slma starfsmanna undir
nafni Þjóöviljans i sima-
skrá.
Endalausar raöir af saumavélum og kona við hverja vél,
Guöbjörg Hassing hefur unniö I verksmiöjunni Dúk h.f. i 16 ár,
„Alltaf skal
þad kjósa
íhaldið yfir
sig aftur
og aftur”
Spurning dagsins í Dag-
blaðinu 2. desember 1975
var á þessa leíð: //Hverjar
þurfa tekjur meðalfjöl-
skyldu að vera til þess að
hægt sé að lifa af þeim?"
Spurningunni svöruðu sex
manns. Þrír þeirra töldu
að komast mætti af með
100 þús. á mánuði en hinir
þrír álitu að ekki nægði
minna en 130-160 þús. á
mán. fyrir því allra nauð-
synlegasta.
Þó aö hér sé ekki um marktæka
skoðanakönnun að ræða er liklegt
að svörin gefi nokkuð rétta mynd
af þvi, hvað fjölskyldur alþýöu-
fólks hafi á þessum tima þurft að
hafa handa á milli til að liða ekki
skort. Og hafi 100 þús. verið
lágmark þá, hvað skyldi það vera
nú 16 mánuðum siðar? Samt gera
verkalýðssamtökin aðeins kröfu
um þá upphæð sem lágmarks-
kaup i væntanlegum kjarasamn-
ingum. Það þykir atvinnurek-
endum aftur á móti hin mesta
heimtufrekja og telja sig ekki
geta staðið undir þvilikum kaup-
hækkunum.
Flest konur
En hvernig skyldi fólki ganga
að lifa af 70-80 þús. á mánuði nú,
en það er algengt dagvinnukaup
verkafólks. Sumir segja að allir
hafi eftir- og næturvinnu, vakta-
vinnu o.s.frv., þannig að i raun
hafi allir meira kaup. Þetta er þó
ekki svo.
A fjölmennum vinnustöðum
vinnur svo til eingöngu fólk sem
ekki hefur önnur laun en dag-
vinnukaupið. Flest er þetta fólk
konur.
Blaðamaður Þjóðviljans og
ljósmyndari litu inn á einn slikan
vinnustaði i fyrri viku. Það er
fataverksmiðjan Dúkur h.f. Þar
vinna 40 konur og einn karl. Hann
er klæðskeri.
Konurnar vinna þarna á tima-
kaupi og er hæsti taxti nýlega
kominn upp i 74 þús. kr. á mánuði.
Konurnar eru samt ekki enn bún-
ar að fá útborgað eftir þessa
hækkun og um siðustu nánaðar-
mót fengu þær aðeins 72 þús.
Þarna inni i stórum sal eru
saumavélar I endalausum röðum
og kona við hverja vél. Við stað-
næmdumst við eina vélina og
heiluðum konunni, sem þar sat.
Hún heitir Guðbjörg Hassing.
Hún tók þvi vel að ræða við okkur
um kaup og kjör verkafólks og
hún talaði enga tæpitungu.
Verkafólk þarf ad
hálfsvelta
— Þjóöviljinn er okkar klárasta
blað, sagði Guðbjörg. Ég hef
alltaf fylgt vinstri stefnu og ég
hef oft undrast hvað verkafólk er
sljótt. Það er alveg sama hvað
Ragna Einarsdóttir veröur aö
láta sér nægja dagvinnukaupið
til að framfleyta sér og barni
sínu. Sjaldan er mikiö afgangs
i mánaöarlok, miklu oftar ná
endar ekki saman.
óánægt það er, alltaf skal það
kjósa það sama yfir sig aftur og
aftur. Ég hef oft sagt við vinnufé-
laga mina og aðra að það kosti
ekkert að prófa annað. Það sé
engu að tapa en allt að vinna.
Þetta ihald hefur stjórnað í ára-
tugi og svo er eins og fólk haldi að
vinstri stjórnin sem aðeins var
við völd I þrjú ár, gæti gert
kraftaverk og breytt öllu á engum
tima. Hún var aðeins við völd I
þrjú ár; og það var góð stjórn, en
það vill fólk ekki sjá.
— Mér finnst það einkennilegt
að nú þegar er þetta dæmalausa
góðæri, mikið fiskiri og allt fullt
af loðnu, þá þurfa þeir sem vinna
að framleiðslunni að hálfsvelta.
Þeir svelta ekki sem eiga tvo bila
og búa I finum villum. Einhvers-
staðar hlýtur að vera ójafnt skipt.
— Það þarf lika að einfalda allt
i kringum kjarabaráttuna og
launamálin. Við eigum að fá
bundin lágmarkslaun, sem eru
ekki alveg út i hött eins og núna,
og þau eiga að vera visitölubund-
in. Þá þarf ekki allan þennan
djöfulgang. Rauða strikið var
ósköp aumt, hreinn fiflagangur.
Okkur láglaunafólki dugar svona
lagað ekki lengur.
Erum lengi að vinna
upp tapið
Heldur þú að komi til verkfalla?
— Hrædd er ég um það, ef kröf-
ur okkar um 100 þús kr. lágmarks
laun eiga að hafast i gegn. Ef við
treystum okkur ekki i verkfall
verður sennilega að siá af kröfun-
um Við þurfum llka að fá annað
og meira en bara hækkun i krónu-
tölu, það verður að stöðva verð-
bólguna. Við erum I mörg ár að
ná upp þvi sem tapast i verkföll-
um, gott ef það vinnst upp milli
verkfalla.
— Annars þarf ég ekki að
kvarta persónulega, ég er nú
komin á áttræðisaldur og hef ekki
svo mikið umleikis, að mér nægir
mitt kaup sæmilega. Ég verð
samt að borga i opinber gjöld 12
þús. á mánuði. En það eru marg-
ir með fjölskyldur sem verða að
lifa eingöngu af þessum launum
og fyrir þá verðum við að berjast.
Fékk 66 þúsund um
síðustu mánaðamót
Við næsta borð situr Ragna
Einarsdóttir. Hún er með eitt
Framhald á bls. 22
STJÖRNU-feUTIRs/F
MÁLNINGARVERKSMIÐJA
Ármúla 36 - Reykjavik - Simi 84780
liMO

@11