Þjóðviljinn - 06.11.1977, Blaðsíða 16

Þjóðviljinn - 06.11.1977, Blaðsíða 16
16 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 6. nóvember 1977 Svissneskt sinfóníurokk meö brasílísku sólskini Patrick Moraz — Out In The Sun (Charisma) FALKINN hf. Stjörnugjöf: ^ ★ ★ ★ Frægöarferill svisslendings- ins PATRICK MORAZ hófst ár- iö 1973 er hann stofnaöi trióiö THE REFUGEE ásamt tveim- ur fyrrverandi meðlimum hljómsveitarinnar THE NICE (fyrir þá sem voru svo óheppnir að missa af THE NICE skal þaö upplýst aö þaö var hljómsveit meö svipaö veldi i poppheimin- um 1967 til 1970 og hljómsveitin YES er með nóna), en hann haföi kynnst þeim NICEfélög- um, LEE JACKSON gitarleik- ara, BRIAN DAVISON trommuleikara og KEITH EM- ERSON hljómborösleikara i partýi eftir vel heppnaöa hljóm- leika sem hljómsveitin hélt i Sviss stuttu áður en hún hætti þegar sá siðast nefndi yfirgaf hljómsveitina og stofnaöi EMERSON, LAKE & PALMER áriö 1970. Þaö var einmitt KEITH EMERSON sem stakk upp á þvi viö þá JACKSON og DAVISON er hann sagöi upp 1 THE NICE aö þeir skyldu reyna aö fá MORAZ i sinn staö, sem þeir og gerðu tilraun til en án ár- angurs (þá) þar eö MORAZ var viö nám (hann er háskólageng- inn meira en góðu hófi gegnir). Sumariö 1973 var MORAZ tilbúinn aö koma til Englands og ganga til liðs viö þá NICEfé- laga, en þar sem THE NICE var oröin aö goösögn og KEITH EMERSON var orðin skærasta poppstjarna þess árs o.s.frv. var ákveöiö ef tir mikil heilabrot og vangaveltur aö hljómsveitin skyldi ekki heita THE NICE heldur THE REFUGEE, þó að hér hafi aöeins veriö um beint framhald i sögu og ferli THE NICE aö ræöa. THE REFUGEE gáfu út eina (mjög góöa aö sjálfsögöu) plötu, „REFUGEE” sem kom út 1974 og sama ár var MORAZ boðið aö taka viö sæti RICK WAKE- MAN i YES, sem var þá, eins og hún er ennþá, vinsælasta hljóm- sveit heims; þetta var tilboö sem MORAZ stóöst ekki og hann yfirgaf THE REFUGEE sem þá leystist upp og gekk i YES og var hann þá á tæpum tveimur árum búinn aö taka við hljómborðssætum tveggja virt- ustu og vinsælustu hljómborös- leikara allra tima. Meö YES lék hann inn á eina plötu „RELAYER”, sem kom út það sama ár, 1974. Eftir þaö hætti YES aö starfa sem hljóm- sveit um tíma og allir meölimir hennar fóru aö leika inn á sóló- plötur og kom sólóplata MORAZ „STORY OF T” út 1976. A „STORY OF f” er MORAZ greinilega undir sterkum YES- áhrifum, sérstaklega frá þeim JON ANDERSON söngvara og STEVE HOWE gitarleikara, einnig er greinilegt aö MORAZ notar hvaöa tækifæri á plötunni sem gefst, til aö sanna aö hann séað engu leyti eftirbátur RICK WAKEMAN og tekst þaö meö á- gætum. Veröur ekki annaö sagt um „STORY OFT”enaö hún sé ein albesta sólóplata YESmeö- limanna, aö RICK WAKEMAN plötunum meötöldum, og eru þó ' plötur hinna YESmeölimanna engar tyggjóplötur. Þegar YES byrjaöi svo aftur s.l. vetur, mætti MORAZ ekki til leiks og tók þá WAKEMAN sitt gamla sæti á ný, en MORAZ fór aö vinna aö sinni annarri sólóplötu og er nú árangurinn kominn i ljós. Nú þarf MORAZ ekki aö sanna hæfileika sina fyrir nein- um þvi hann er margbúinn aö sanna þá og sýna og er „OUT IN THE SUN” mun sjálfstæöari, léttari og auömeltari en aörar piötur sem MORAZ hefur átt leik á og YESáhrifin eru horfin (aö mestu leyti). Tónlistin, sem öll er samin og útsett af MORAZ spannar yfir ýmsar rokktegundir, sinfóniur og brasiliska danstónlist, lögin eru sum hver þaö létt aö þau telj ast hiklaust vera „commércial” önnur eru þaö þungmelt aö þaö þarf aö hlusta á þau a.m.k. þrisvar sinnum áöur en manni finnst þau skemmtileg.og veröa nokkur þeirra alveg sérstaklega skemmtileg þegar búið er aö hlusta á þau nokkrum sinnum. MORAZ er mikið betri laga- smiður en WAKEMAN og ekki nálægt þvi eins þjófskur, en hvor þeirra er betri hljómborös- leikari er erfitt um aö dæma og veröur aö teljast smekksatriöi Gamlar lummur Dúmbó og Steini Steinar hf. Stjörnugjöf: ★ ★*r Þaö þarf ekki aö þvi aö spyrja aö þegai; einhver tónlistar- tegund, sem litið þarf til aö kosta, selst vel hér á landi, þá rjúka allir, sem svo lágt vilja leggjast (þetta eru i öilum tilfell* um lélegar tónlistartegundir), upp til handa og fóta og setja hver annan á hausinn — óviljandi — meö þvi aö fjölda- framleiöa tónlistartegundina I óhófi. Um þessar mundir er allt heilbrigt fólk búiö aö fá ógeö á amerisku , sveitaslögurunum meö Islensku vitleysistextun- um, sem rignt hefur yfir is- lenska eins ótt og titt og gengis- fellingum. Núna virðast gamlar rokk-og roillummur falla f góðan jarö- veg hjá börnum undir tólf ára aldri og fólki á fertugs- og fimmtugsaldri vegna þeirrar gifurlegu auglýsingar sem rokk og rollið hefur fengiö aö undan- förnu á hinn ýmsa hátt,t.d. var kvikmyndin American Graffity og dauöi rokkkóngsms, Elvis Prestley, þær albestu auglýsing ar sem ein tónlistartegund hefur. hlotið hér á landi frá því aö ég man fyrst eftir mér. Eins og hin óskráöu lög gera ráö fyrir þá er nú orðið erfitt aö þverfóta fyrir (hálf) íslenskum rokk-og roll meö nýjum bull- textum plötum, sem eru nú búnar aö leysa amerisku sveitaslagarana af hóimi — eöa svo gott sem. Dumbó er ein af þeim hljóm- sveitum sem spruttu upp á gull- timabili rokk og rollsins þ.e. um svipað leyti og Bítlarnir fóru af stað. A þvi timabili, sem hljóm- sveitin starfaöi, en hún hætti störfum um svipaö leyti og Bltlarnir, kom hún litillega við á hljómplötumarkaönum. Lítil og ómerkileg plata kom frá Dúmbó & Steina fyrir tíu árum, og tveimur árum seinna, sama ár og hljómsveitin hætti, gaf Tóna- útgáfan út Poppfestivalplötu, þar sem ýmsar hljómsveitir og söngvarar léku og sungu eitt lag hver og þ.á m. var eitt mjög gott lag flutt af Dúmbó & Guð- mundi Hauk I Blood, Sweat & Tearsútsetningu, og þrátt fyrir betri upptöku á nýju plötunni, þá stendur poppfestivallagiö „Þú Gafst Mér Svo Mikía Gleöi” ennþá uppúr sem besta framlag Dúmbó á hljómplötu fyrr og síðar. Megin uppistaöa þessarar siðustu Dúmbóplötu eru gamlir og margþvældir erlendir rokk og rollslagarar auk fjögurra áöur óþekktra slagara eftir Jóhann G. Jóhannsson og Finnboga Gunnlaugsson (git- arleikara Dúmbó). Útsetning- arnar eru það einfaldar og hlutverk hljóðfæraleikar- anna yfirleitt þaö smá að það er algerlega ógerlegt fyrir ókunnuga að greina að hér sé á ferðinni átta manna hljómsveit. Ég er viss um að Gunnar ( Þórðarson og Roy Wood færu' létt með aö endurtaka þessa sömu plötu svo aö engu munaöi nema siöur sé, við þriöja mann. Enginn Dúmbófélaganna er góður hljóöfæraleikari, aö und- anskildum Ragnari Slgurjóns- syni, sem er skemmtilega smekklegur, léttur og öruggur trommuieikari og ásamt þeim Karli Sighvatssyni, sem útset- ur og stjórnar strengjaleik og Sigrúnu Hjálmtýsdóttur (Díddú i Spilverkinu), sem syngur I laginu „Angelía”, fer hann meö áhugaveröasta hiut- verkið á þlötunni en þessi þrjú siöastnefndu framleiöa þaö eina þvi aö munurinn er ekki mikill, báöir eru þeir smekklegir, vandvirkir og léttir, MORAZ er liklega heldur léttari, alla vega á „OUT IN THE SUN” og það er furða hvað honum tekst að halda hljóðfæraleiknum hrein- um miðað við aö t.d. i laginu frábæra „TIME FOR A CHANGE”, nánar tiltekið i kafla þess „BIG BANDS OF ANCIENT TEMPLES” leikur hann á ellefu mismunandi hljómborðshljóöfæri, þó aö ég haldi þvi reyndar fram að þessi kafli hefði komiö alveg eins vel út, þó aö ekki heföi hann notaö nema tæpan helming þessara hljómboröa, annars er þaö allt i lagi þó að hann noti eins mörg hljómborö og hann kemst yfir á meðan honum tekst að hafa leik sinn þetta hreinan, þvi fátt er eins leiöinlegt og hljóöfæra-of- notkun og ofhleðsla, s.br. ROY WOOD o.fl. Auk hljómborösleiksins sem er hiti og þungi plötunnar, radd- ir MORAZ i flestum lögunum á- samt VIVIENNE McAULIFEE. Söngvarinn frábæri JOHN McBURNIE semur aö venju flesta textana og syngur öll lög- in aö undanskildu „hardrokk- laginu” „LOVE-HATE-SUN- RAIN,YOU”, sem FRANCOIS ZMIROU öskrar. Textarnir eru lélegir en söngur McBURNIE er mjög góður og fallegur. Helstu hljóöfæraleikararnir sem koma viö sögu á plötunni fyrir utan áöurnefnda kappa eru: RAY COMEZ gitarleikari, WORNELL JONES bassagitar- leikari og ANDY NEWMARK trommuleikari, voru þeir allir ásamt söngvurunum áöqr- nefndu einnig á „STORY OF T” aö undanskildum WORNELL JONES, þvi þaö ar JEFF BERLIN sem sá um bassaleik- inn á henni. Allir fara þessir kappar með hlutverk sln með á- gætum og hógværö. Auk þessara „föstu” leikara ber og lemur trumbuhópurinn . RIO DE JANEIRO ýmis áslátt- arhljóöfæri þ.á m. kinverskar og brasiliskar trumbur, tam- bórinur o.m.fl., HERBIE MANN blæs i flautu svo litið ber á o.m.fl. koma við sögu i ein- stökum lögum. PATRICK MORAZ er þaö mikill tónlistarmaður (LEE JACKSON hefur látið hafa eftir sér aö MORAZ sé einn af þrem- ur fremstu tónlistarmönnum heims), þrælmenntaður á tón- listarsviöinu lika og fær eftir þvi, að hann ætti með réttu að halda sig aö þyngri tónlist en megnið af „OUT IN THE SUN” er, hann hefur sýnt það oft og sýnir þaö einnig á stöku staö á þessari plötu að hann fer létt með aö afgreiöa þyngri og flóknari verk. Umslagiö er á- gætt og textarnir fylgja meö á nærhaldinu. Bestu iög: Time For A Change Kabala Silver Screen —jens F.v.: Reynir Gunnarsson (saxófón), Trausti Finnsson (bassl), Finnbogi Gunnlaugsson (gltar) Asgcir Guömundsson (hljómborö), Sigursteinn Hákonarson (söngur), Ragnar Sigurjónsson (tromm- ur), Jón T. Hervarsson (saxófón) og Brynjar Sigurðsson (bassi). sem eitthvert vit er i og gaman er aö á plötunni. Sigursteinn Hákonarson er alls ekki lélegur söngvari, nema þegar söngur hans er borinn saman viö söng frumútgáfu laganna sem Dúmbó & Steini flytja frá Bítl- unum.Swinging Blue Jeans o.fl. rokkrisum. Textarnir, sem allir eru á islensku, eru vægast sagt mjög lélegir, innantómir bulltextar, hnoðaðir lauslega saman af Þorsteini Eggertssyni og Ellert B. Þorvaidssyni (fjórir hvor), Jóhann G. Jóhannsson (viö lög- in sin tvö), Theod6r Einarsson og Guöný Jónsdóttir (einn hvor). 1 sömu viku og þessi Dúmbó- plata kom út, kom önnur mjög svipuö rokk og rollplata út meö leik og söng Lúdó & Stefáns og er þaö Dúmbó til happs aö þvi le)tinu til aö nokkur gæðamunur er á plötunum, Lúdó i óhag, sér- staklega koma yfirburbir Dúmbó & Steina vel i ljós I lag- inu „The Birds And The Bees”, sem er tekið fyrir á báöum hljómplötunum. Umslagið er það lélegasta sem Pétur Halldórsson hefur hannaö til þessa og er þaö miður ef á aö þynna hugmyndaflug Péturs út með f jöldaframieiðslu á framlögum hans á plötuum- slög. Hann er of góöur listamaö- ur til þess aö slikt megi eiga sér staö þegjandi og hljóöalaust. Textarnir fylgja með á sér- prentuðu blaði. Bcsta lag: Angelia —jens

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.