Þjóðviljinn - 18.12.1977, Blaðsíða 3

Sunnudagurinn 18. desember 1977 ÞJóÐVILJINN — SÍÐA 3
Fjármálamenn trúa
á stjörnuspádómana
og fjórði hver Bandaríkjamaður að auki
Enda þótt enginn hörgull
sé á f rægðarmönnum sem
hafa kallað stjörnuspá-
dóma vitleysu kemur það á
daginn, að kapítalismi
okkar aldar hefur reynst
einkar þægilegur við-
skiptavinur stjörnuspá-
manna. Eða svo segja at-
vinnumenn í þessari blóm-
legu atvinnugrein að
minnsta kosti.
Stjörnuspádómar eru orðnir
svo öflug og hratt vaxandi iðn-
grein, að 186 þekktir bandariskir
visindamenn sáu sig tilneydda
fyrir tveim árum til að senda frá
sér skjal, þar sem þeir fordæmdu
kukl þetta. Þeir réðust á „gervi-
visindi” stjörnukuklaranna og
svo á fjölmiðla fyrir ógagnrýna
afstöðu til þessa fyrirbæris sem
kemur fram i birtingu stjörnu-
spádóma af ýmsu tagi.
verðleika umsækjenda um stöður
i fyrirtækjum, velja saman
starfsmenn til að vinna að
ákveðnum verkefnum. Þeir
spyrja stjörnurnar að þvi, hvort
þeir eigi að kaupa hlutabréf,
hvort viðskiptafélagar þeirra séu
áreiðanlegir og þar fram eftir
götuin.
Að visu getur enginn svarað þvi
með neinni vissu, hve margir þeir
séu sem nota stjörnuspádóma sér
til ráðleggingar um ákvarðanir i
fjármálum. Margir þeirra sem
styðjast við stjörnuspár vilja ekki
um það tala, einkum þeir sem eru
fremur ofarlega i metorðastiga
þjóðfélagsins.
Andúö á óvissu
James Mosel, deildarforseti
sálfræðideildar George Washing-
ton háskólans, segir að ástæðurn-
ar fyrir vinsældum stjörnuspá-
fræða séu nákvæmlega þær sömu
i dag og þær voru fyrr á öldum.
— Aðalforsendan er sú, að fólki
er illa við óvissuna, það vill
þrengja svið óvissunnar. Menn
reyna að finna eitthvað það, sem i
senn geti hjálpað þeim aö útskýra
eigin athafnir og annarra og einn-
ig veitt þeim ráð. —
Atvinnumenn i þessari fornu at-
vinnugrein telja, aö um 50 miljón-
ir Bandarikjamanna trúi á
stjörnuspádóma. Flest hinna
1.500 dagblaða sem út koma i
landinu birta á degi hverjum ein-
hverskonar stjörnuspádómadálk.
Ritstjórar hins virta stórblaðs
Washington Post segja, að blaðið
hafi lengi spyrnt við fótum — en
fyrir tveim árum gafst það upp og
hefursiðan birt stjörnudálk, þrátt
fyrir mótmæli nokkurra af rit-
stjórunum.
\
FÖT
meö vesti
hönnuð af Colin Porter
Engu að siður geta atvinnu-
menn i greininni rakið fjöldann
allan af dæmum fyrir blaðam.
um blómleg og vaxandi viðskipti
við ótrúlegasta fólk. Viðskipta-
vinir spyrja spámenn hvenær
þeir eigi að byrja kosningabar-
áttu, þeir láta þá meta og vega
Þrakneskir
listmunir
til sýnis
BEOGRAD — Fornir þrakneskir
dýrgripir úr gulli og silfri eru nú á
sýningu i Beograd, hafa áður ver-
iö á sýningum i New York, Paris,
Lundúnum og Mexikóborg og
munu siðar verða sýndir I austur-
evrópskum höfuðborgum og
Tókió. Þrakar byggðu til forna
nokkurnveginn það landsvæði
sem nú er Búlgaria, evrópski
hiuti Tryklands og austasta svæði
Noröur-Grikklands. Með þeim
stóð listmenning i blóma frá fjórt-
ándu til annarrar aldar fyrir
Krist.
Þrakar munu hafa tilheyrt sér-
stakri grein indóevrópska þjóða-
bálksins og voru margar fleiri
frægar fornþjóðir þeim skyldar,
þar á meðal liklega Trjóumenn
þeir er Grikkir börðust við.
Armenar munu nú vera eina nú-
lifandi þjóðin eftir af þessum
tungumálaflokki, sem kallaður
hefur verið þrakó-kimmerskur.
Eitthvaö
hreint og
stórfenglegt
Alexandra Kollontai varð árið
1923 sendiherra Sovétrikjanna i
Noregi og var hún fyrsta kona
sem sliku embætti gegndi. Alex-
andra var rithöfundur ágætur og
orðheppin vel. Einhverju sinni
hafði hún boð inni fyrir bók-
menntamenn og meðal gesta var
ungt skáld, sem ekki þótti of-
snjall, og setti hann leiða að öðr-
um gestum með svartagallsrausi
sinu.
Að lokum sagði hann:
— Áður en ég dey vildi ég
gjarna gera eitthvað hreint og
stórfenglegt.
— Þú skalt reyna að þvo fil,
sagði Alexandra Kollonta.
i