Þjóðviljinn - 13.01.1978, Qupperneq 7
Föstudagur 13. janúar 1978 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
Spurningarnar eru 7, sumar langorðar og jafnvel
svívirdilega ordaöar, en menn í þínu standi
veröa aö venjast slíku. Vænti ég svara innan
mánaöar....
Sigurjón Bjarnason,
Egilsstööum:
BAKNIÐ BURT
Komdu blessaður, Friðrik Sóf-
usson.
Ég sest niður og rita þessar
linur eftir að hafa hlýtt á þin
gáfulegu svör við heimskuleg-
um spurningum ónefndra
fréttamanna útvarpsins i kvöld i
þættinum „Spurt i þaula”.
Mjög fannst mér vanta af
hálfu spyrjenda spurningar,
sem færðu áheyrandann nær
sanni um viðhorf þin til ýmissa
vandamála hinnar islensku
þjóðar.
Þess vegna ætla ég að leyfa
mér að birta hér nokkrar við-
bótarspurningar, sem kannske
snerta hina dýrðlegu hugsjón
„Báknið burt” ekki svo mjög,
en svör við þeim gætu gefið al-
þjóð betri hugmynd um hugar-
far þitt, ef svör fást af þinni
hálfu. Kannske gætu þau lika
fleytt þér nokkuð á veg upp i
þingsætið, sem þú sérð nú hilla
undir.
Spurningarnar eru 7, sumar
langorðar og jafnvel svivirði-
lega orðaðar, en menn i þinu
standi verða að venjast sliku.
Vænti ég svara innan mánaðar,
og vonast til þess að ritstjórar
þessarar blaðnefnu ljái þér
pláss undir andsvörin.
1. Einu sinni voru til tvö
„frjáls og óháð” fyrirtæki sem
hétu Slippstöðin á Akureyri og
Alafoss hf.
Mér þætti vænt um að þú upp-
lýstir mig og almenning um:
A) Hvers vegna þau eru nú rek-
in undir rikisforsjá.
B) Hvað bæri að gera, ef i ljós
kæmi að einstaklingar þeir sem
nú hafa áhuga á að taka við
rekstri þessara fyrirtækja yrðu
gjaldþrota eftir að hafa spreytt
sig á rekstri þeirra i nokkur ár?
Er það meira lýðræði, að láta
einn kaupmann eða tvo,
kannske fleiri, sjá um allan
verslunarrekstur fólksins, en að
fólkið sjálft bindist samtökum
um þessa atvinnugrein?
4. Þig hryggir mjög að fé lif-
eyrissjóða skuli i svo gifurleg-
um mæli vera lánað til rikisins,
eins og gert er ráð fyrir á gild-
aft þar yrfti um miklu meiri
gjaldaaukningu aft ræða.
Er þetta virkilega svona,Frið-
rik Sófusson? Og hvað éta þeir
sem ekki hafa efni á þvi að
kaupa fyrrnefnda artikla? Blá-
vatn, brauð og bútung? Er mis-
réttið svona gifurlegt hjá okk-
ur? Og er eina leiðin til að laga
það með þvi að minnka stjórn-
2. Það er álit þitt að Siglu-
fjarðarbær gæti átt þátt i rekstri
Siglósildar.
Hvert yrði viðhorf þitt, ef
starfsfólkið hjá Siglósild óskaði
eftir þvi að fá að reka fyrirtækið
sem samvinnufélag?
3. Þú aðhyllist valddreifingu,
ekki satt? og telur hana best
framkvæmda með þvi að koma
atvinnurekstri úr höndum al-
mennings i hendur einstaklinga.
Hvernig var það þegar sveita-
alþýða þessa lands tók sig til og
setti á stofn eigin verslun og
náði þar með versluninni úr
höndum einstaklinga viða um
land? Hvaö var þarna að ske?
Er ekki hægt að flokka svona
aðgerðir undir valddreifingu?
Þú segist aðhyllast lýftræði.
andi fjárlögum 1978. Hefði þér
ekki fundist eðlilegt að eigendur
þessara sjóð'a krefðust stórauk-
inna valda yfir þeim stofnun-
um, sem fé þetta fá að varð-
veita? Að visu er hér um lán að
ræða, en taktu eftir þvi hvenær
að gjalddaga kemur, og hvað
verður þá til ráða?
5. Þú telur að afnema eigi nið-
urgreiðslur af landbúnaðaraf-
urðum. Þú vildir i þvi sambandi
friða landslýð og segja að efna-
minna fólk keypti svo litið af
landbúnaðarvörum, að það
munaði ekki mikið um verð-
hækkanir á þeim i vösum
þeirra.
Hins vegar ætu þeir sem
meira ættu undir sér svo mikið
af sméri og keti, skyri og mjólk,
arleg áhrif almennings á þjóðfé-
lagið, eins og felst óneitanlega i
kröfunum um minnkun rikis-
geirans (og eflingu rikis-Geir-
ins)?
Burt með betlibréfin.
6. Já, þér finnst nú heldur
mikið hafa verið fjárfest i sjáv-
arútvegi og landbúnaði. Hins
vegar er ekki sömu sögu að
segja um verslun og þjónustu.
Arðsemissjónarmiðin hafa ekki
verið látin ráða.
Ættum við þá ekki að selja
nokkra togara og fá i staðinn
fleiri fasteignasölur, breyta
nokkrum frystihúsum úti um
land i vegleg verslunarmaga-
sin?
7. Að siðustu: Hvað heldur þú
að myndi gerast ef að vextir i
landinu yrðu hækkaðir vel upp
fyrir verðbólgumörkin, það
veitir sjálfsagt ekki af ca. 50-
60% ?
Ég get reynt að hjálpa þér við
svarið.
öll islensk atvinnufyrirtæki
ættu heimtingu á stórhækkuðu
verði á seldri vöru og þjónustu
út á vextina af þvi fé sem bundið
er i eignum þeirra, hvort heldur
sem það er eigið fé eða fengið að
láni.
Dýrtið myndi magnast meir
en nokkru sinni fyrr.
Og hvað gæti verkalýðshreyf-
ingin gert við slikar aðstæður?
Minnstu þess að íslendingar
eiga meira af skuldum en inni-
stæðum.
En þú sem ert lögspekingur
og leiðbeinandi við stjórnun fyr-
irtækja hefur sjálfsagt gáfulegri
svör á reiðum höndum.
Og nú btð ég spenntur ef tir þvi
að lesa það sem úr viskubrunni
þinum kann að seytla. Og bless-
aður hafðu það ekki i framboðs-
ræðustil. Það er ennþá langt til
kosninga, og sennilega ekki sér-
lega margir af væntanlegum
kjósendum þinum sem lesa
snepil þann, sem bréfkorni
þessu er ætlað að birtast i.
Hins vegar máttu gjarna
vitna i Milton Friedman, mann-
vininn og frelsisunnandann.
Sennilega hefur islensk alþýða
meðtekið kenningar hans i of
smáum skömmtun hingað til.
Ritað eftir miðnætti
23/121977.
Sigurjón Bjarnason.
Guftrún Asmundsdóttir og Sólveig Hankidóttir I hlutverkum sinum i
Barnaláninu.
Leikfélag Reykjavíkur:
Blessað barna-
lán á ný
Ærslaleikur Kjartans Ragnars-
sonar, Blessað barnalán, verður
nú tekinn aftur til sýninga eftir
mánaðarhlé. Leikurinn var sýnd-
ur i Austurbæjarbiói i allt haust
fyrh' fullu húsi. Sýningar eru alls
orðnar 38 og hafa um 20.000
Sigurður Karlsson, Sólveig
Hauksdóttir, Valgerður Dan,
Ásdis Skúladóttir, Soffia Jakobs-
dóttir, Steindór Hjörleifsson,
Margrét ólafsdóttir, Guðmundur
Pálsson, Gisli Halldórsson og
Gestur Guömundsson.
manns séð leikinn.
Með aðalhlutverk i Blessuðu Sýningarnar verða i Austur-
barnaláni fara Guðrún As- bæjarbiói klukkan 23.30 á laugar-
mundsdóttir, Sigriður Hagalin, dagskvöldum.
Hættulegt að synda í
Miðjarðarhafi?
Sagt vera mengaöasta haf heims
MONTE CARLO 9/1
Reuter—Mostafa Tolba,
framkvæmdastjóri Um-
hverfisáætlunar Samein-
uðu þjóöanna (UNEP) og
þekktur vísindamaður á
alþjóðavettvangi, sagði í
dag Miðjarðarhafið væri
nú orðið svo mengað,
einkum af völdum oliu,
að heilsu manna færi að
verða hætta búin ef þeir
syntu i þvi sumsstaöar.
Mest er mengunin sögð
vera við strendur Frakk-
lands og Italiu.
Hér er um alvarlegt mál að
ræða, þar eð miljónir túrista
sækja til baðstranda við Mið-
jarðarhaf á ári hverju. Tolba
sagði að Miðjarðarhafið væri nú
sennilega orðið meira mengað
en nokkurt annað haf. Af fljót-
um þeim, sem i hafið falla, eru
Rhone i Frakklandi og Pó á
Italiu taldar bera mesta meng-
un með sér, enda fer i þessi fljót
gifurlegt magn af úrgangi frá
iðnaði auk sorps og efna sem
notuð eru við akuryrkju.
Erfiðasta viðfangsefnið við að
draga úr menguninni er sá mikli
kostnaður, sem það myndi hafa
i för með sér að koma upp við-
hlítandi hreinsunartækjum við
þúsundir verksmiðja i Frakk-
landi, ítaliu og annarsstaðar.
Talið er að það myndi kosta um
fimm miljarða dollara á næstu
tiu til tuttugu árum.
öll riki, sem lönd eiga aö
Miöjarðarhafi, taka þátt i ráð-
stefnu um þessi mál i Monte
Carlo, að Albaniu einni undan-
skilinni. Rammasamningur
hefur verið gerður til hindrunar
frekari mengun og hafa sex
Miðjarðarhafsriki nú undirritað
hann, siðast þeirra Júgóslavia.
Að þeim árangri náðum getur
samningurinn orðið að alþjóða-
lögum.
'Jf?. 5 #8$