Þjóðviljinn - 23.09.1978, Side 13

Laugardagur 23. septembcr 1978 ÞJOÐVILJINN — SIÐA 13
Jóhann Ingi Gunnarsson
er 24 ára Reykvíkingur og
leggur stund á sálfræði við
H.i. Jóhann hefur leikið
handknattleik bæði með
Val og í’R. og var fyrir-
. liöi ungiingalandsliðsins á
sinum tíma. Á undanförn-
um árum hef ur hugur hans
hneigst æ meira til þjálf-
unar, og hefur hann aflað
sér menntunar í þeirri
grein bæði í Júgóslavíu og
Sviss. Síðast liðinn vetur
þjálfaði hann I. deildarlið
Fram og unglingalandslið-
ið sem krækti í silf ur á síð-
asta NM. í sumar var Jó-
hann ráðinn í f ullt starf hjá
handknattlei kssa mband-
inu m.a. sem einvaldur og
þjálfari landsliðsins.
Umsjón: Ásmundur Sverrir Pátsson
LjósmynaÍK Le,
„Það er
sérlega
hvimleitt að
þurfa að
velja eftir
mati annarra
og hvað þá
ef ekkert
er við að
styðjast nema
mat leik-
manna
sjálfra, eins
og stundum
hefur
viðgengist"
Jóhann Ingi var fyrst beöinn
um að skýra hugmyndir slnar I
sambandi við valið á fyrsta
landsliðshópnum:
— Það er auðvitað fleira en
eitt atriði sem þar býr á bak við.
1 fyrsta lagi vil ég benda á, að
markmiðin eru aöallega tvö.
Annars vegar að byggja upp lið
fyrir HM 1982, og hins vegar að
farameð sterkasta liðið sem við
eigum í B-keppnina á Spáni i
vetur. Eg tel rétt að lita á þenn-
an hóp sem liö i uppbygging-
unni, fyrst og fremst. Vináttu-
leikirnir við Færeyjar eru upp-
lagt tækifæri til þess að leyfa
nýjum mannskap að spreyta
sig. 1 öðru lagi vil ég benda á að
landsliðssætin hafa verið of föst
undanfarin ár. Það hefur oft á
tiðum reynst erfibara að komast
út úr landsliðinu en inn i það.
Þarna tel ég að blaðamenn eigi
m.a. sök að máli, þvi þeir eru
mjög ihaldssamir. Þeir lita yfir-
leitt aðeins á þá sem skora
mörkin, vilja eintómar stór-
skyttur i liðið. En ég er að leita
að liðsheild. Liðið þarf að hafa
ákveðna samsetningu til að telj-
ast gott. Þar þurfa að vera
ákveönir hornamenn, sterkir
varnarmenn, skyttur og siðast
en ekki sfet góðir menn I hraba-
upphlaup.Hraðáupphlaupin eru
atriði sem ég kem til með að
byggja mikiö á, en þau hafa
mjög verið vanrækt hér. Hið
eina sem ég er hræddur viö I
sambandi við þennan hóp er
smæð leikmanna, en þeir ættu
þó að geta nýtt sér snerpuna i
viðureign við stærri og þyngri
spilara.
— Er þessi árstimi ekki frek-
ar óheppilegur til þess að velja
landsiiðshóp?
— Jú, það er vissulega rétt.
Það er slæmt að hafa ekki séð
leikmenn i alvöru kappleikjum
og erfitt að dæma um getu
þeirra. Margir leikmenn eru
einnig seinir til á haustin, kom-
ast seint I æfingu og sýna ekki
raunverulega getu fyrr en
seinna. En valiðá fyrstahópnum
gæti þa orðið til þess að ýta við
þeim. Félagsliðin hafa einnig
flest verið með mjög stifar æf-
ingar undanfarið og leikmenn
þvi stifir og þreyttir.
— Ég hef prófað helming
hópsins nú þegar og líkamlegt
ástand þeirra er mjög mismun-
andi. Það sýnir sig að þeir leik-
menn sem stunda æfingar að
einhverju marki yfir sumartim-
ann eru mun betur á sig komnir.
Það er að mlnu viti ekki nóg að
taka skorpu á haustin. Næsta
skrefið hjá okkur hlýtur að vera
fólgið i æfingum allan ársins
hring. Nokkur félagsliðanna
færast stöðugt nær þessu mark-
miði, og er það vel.
Strax
tekið
tfl
við
að
%ggja
upp
Uð
iyrir
HM
1982
— Ætlarðu ab nota leikmenn
sem dveljast hjá erlendum
félögum ef þeir reynast nægi-
iega góðir?
— Það er ekkert feimnismál,
og ég sagði það við leikmenn
strax á fyrsta fundi, að ég kém
til með ab nota þá bestu sem
dvelja erlendis. En ég ætla að
kanna ástand þessara leik-
manna sjálfur, reyna að sjá þá
með eigin augum i leik. Það er
sérlega hvimleitt að þurfa að
velja eftir mati annarra og hvað
þá ef ekkert er við að styöjast
nema mat leikmannanna
sjálfra, eins og stundum hefur
viðgengist. Hléð sem verður á
lslandsmótinu frá 14. desember
til 15. janúar er einmitthaft með
leikmenn i Þýskalandi i huga. A
þessum tima er einnig hlé i
Bundesligunni, þannig að ef ein-
hverjir „útlendinganna” yröu
valdir, gætu þeir æft með okkur
og spilað allt upp I 10 landsleiki
á einum mánuði.
— Hver er staða islands I
handknattleiknum? Ertu sam-
mála þvi sem Rúmeninn Kunst
sagði hér i blaðinu fyrir viku?
— Ég tel að stefnumarkmið
sé eitt mikilvægasta hugtakið i
iþróttasálarfræðinni. Stefnu-
markmiðið var reist of hátt fyr-
ir HM i Danmörku i fyrra. Þá
var einungis raunhæft að stefna
að þvi að vinna Spánver ja. Þær
miklu kröfur sem gerðar voru
til leikmanna þrúguöu þá, og
stóryrtar yfirlýsingar forvigis-
manna fyiltu fólk af falskri
bjartsýni. Allt I einu áttum við
að sigra þjóðir sem við höfum
aldrei áður unnið á útivelli. Slikt
kann ekki góðri lukku að stýra.
Ég hef sagt frá þvi áður að ég tel
hæfilegt stefnumarkmið fýrir
okkur núna að ná einu af sex
efstu sætunum I B-keppninni á
Spáni. Þá veröum við I fiokki
með þjóðum eins og Spánverj-
um, Normönnum, Svium, Tékk-
um, Svisslendingum og Búlgör-
um. Ég er ósammála Kunst að
einu leyti, mér finnst að Ung-
verja beri að flokka með þeim
bestu, þótt þeir taki þátt I.
B-keppni að þessu sinni. En ég
vil vara við of mikilli bjartsýni
meö keppnina á Spáni. Við
gætum hugsanlega lent i
riðli meö tveimur mjög
sterkum þjóðum, t.d.
Ungverjum og Svisslend-
ingum. Margar bestu þjóöirnar
i C-flokki hafa tekið ótrúlegum
framförum. En ef við náum að
tryggja okkur i B-flokkinn held
ég að við getum vel viö unað.
— Telur þú að islenskur
handbolti hafi einhverja sér-
stöðu? Þurfum við að breyta
einhverju ákveðnu I sambandi
við landslið okkar?
— Kunst vildi meina að is-
lenski handboltinn hafi ætið ver-
ið sérstakur að einhverju leyti.
Hann á þar eflaust við hinn
mikla fjölda af skyttum san
einkennt hefur landslið okkar að
undanförnu. Það koma sifellt
upp nýir leikmenn, stórir og
sterkir, og þeir vekja skiljan-
lega mestu athyglina erlendis.
Björgvin er t.d. eini leikmaður-
inn af þeim sem hafa fengið at-
vinnutilboð erlendis frá, sem
er ekki stórskytta. En ég
hef trú á að þetta sé að
breytast núna, það er sifellt
meira lagt upp úr libs-
heildinni. Æskileg liðsskipan
gæti verið t.a.m. 2-3 horna-
menn, 2-3 linumenn og 4-5 skytt-
ur. Viö getum ekki lengur verið
þekktir fýrir að fara i keppni
með 9 skotfreka útispilara og 1
linumann, eins og hent hefur.
Mér finnst danska liöiðsem stóð
sig svo vel á siðustu HM gott
dæmi um það hversu liðsheildin
er stórt atriði.
— Ert þú ánægður með þann
starfsgrundvöli sem þér hefur
verið búinn af hálfu H.S.t.?
— Það má segja aö abstaða
súsem éghef tilstarfa séheldur
bágborin. Núnaer t.a.m. lands-
leikur i sjónmáli, en ég hef ekk-
ert iþróttahús til að þjálfa i.
Fjárhagur H3.1. er einnig mjög
erfiður og sniður mér þröngan
stakk, en viljinn er vissulega
fyrir hendi hjá stjórninni. Þegar
rætt er um fjármál íþrótta-
hreyfingarinnar kemur ætið að
sama atriði, þ.e.a.s. framlagi
rikisvaldsins. Það er allt of lágt
og stjórnvöldum til lltils sóma.
Við i íþróttahreyfingunni erum
ekki siður aö skila af okkur góð-
um þjóðfélagsþegnum, en önnur
æskulýösstarfsemi. tþróttir eru
æskilegar frá samfélagslegu
sjónarmiði, þar fá menn útrás
sem er m jög nauðsynleg, i sam-
bandi við geðvernd, t.d. Það
virðist þó sem stjórnvöld hafi
skilning á fjárþörfinni, en þegar
kemur að framkvæmdum lypp-
ast þau niður.
— Ég vil taka það skýrt fram
að ég llt ekki á starf mitt ein-
göngu sem landsliðsþjálfari. Ég
legg rika áherslu á aukna
þjálf aramenntun og nám-
skeiðahald i þvi sambandi. Slik
starfsemi á örugglega eftir að
skila sér i bættum árangri. Það
hefur oft einkennt islenska
handboltann hversu misjafn
hann er frá ári til árs. Astæðan
fyrir þessu or hversu fáir þeirra
sem fást við unglingaþjálfunina
eru hæfir i starf sitt. Með auk-
inni menntun leiðbeinenda ættu
árgangarnir að geta orðið jafn-
ari.
— Annars er helsti gallinn við
starfsaðsröðuna sá, að ég þarf
að snúast i of mörgu. Það fer
t.a.m. mikill timi iað semja um
landsleiki o.fl. sem ég ætti að
vera laus við. Vegna þessa er
erfitt að einbeita sér að sérstök-
um þáttum, eins og starfinu i
tækninefnd sem er mjög knýj-
andi. Ég er núna að prófa eina
nýjung I sambandi viö lands-
liðsæfingarnar. Ætlunin er að
skipuleggja æfinguna nákvæm-
legafyrirfram og láta leikmenn
hafa aðgang að henni uppteikn-
aðri u.þ.b. hálftima áður en hún
hefst. Þá geta þeir skipulagt
hana fyrir sjálfan sig, fram-
kvæmt hana i huganum og
Framhald á 18. siðu

■ ; - ■ .-