Þjóðviljinn - 11.11.1978, Side 7

Laugardagur 11. nóvember 1978 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7
Skelfing veröur það hvimleitt þegar reynt er að
læða því inn hjá almenningi að verkafólkið hjá
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar sé hálfgerður skríll
og þurfalingar á bæjarfélaginu
Sófus
Berthelseri/
verkamaður:
B.U.H.
veður-
viti eða viðundur
Blaö Framsóknarflokksins i
Hafnarfiröi, Hafnfirðingur, út-
gefiö 25. okt. siöastl. birtir viötal
viö Markús A. Einarsson veöur-
fræöing, reyndar hef ég þaö á
tilfinningunni, aö Markús sé
bæöi spyrjandinn og svar-
andinn, en þaö skiptir mig engu,
heldur hitt, aö þaö er þó nokkuð
sem ég verö aö andmæla, þar
sem hann ræöir um Bæjarút-
gerö Hafnarfjaröar. En fyrst
langar mig til aö bæta aðeins viö
þær vangaveltur hans um
kosningaúrsli tin. Flestir
kannast viö þá gullvægu setn-
ingu, sem enn er I fullu gildi:
„Eins og maöurinn sáir, svo
mun hann og upp skera.” Ekki
er ég aö beina neinu spjóti aö
persónu veöurfræðingsins meö
þessum oröum, þvi báöir bárum
viö vist sömu von i brjósti, en ég
er lika verkalýðssinni. Og ekki
meir um þaö.
Þegar ég var ungur, þá var ég
aö myndast viö aö vera I karla-
kór, eitt sinn sungum viö lag, og
tekstinn byrjaöi þannig. „Rokk-
arnir eru þagnaöir.” Satt að
segja hélt ég, að þaö væri útrætt
um þetta leiöinda mál, sem átti
sér staö i B.ú.H. En svo heyrist
allt i einu ónota skrölt i
vindrellu.
Ég skil þaö vel, aö menn geti
oröiö gramir og sárir, þegar
þeim finnst þeir veröa fyrir
ósigri, þaö heitir vist mannleg
geöbrigöi, og þaö eru vist mann-
leg viöbrögö, aö láta gremju
sina fá útrás. Og ef til vill hefur
einhver fundiö hvöt hjá sér, til
aö ná sér niðri á okkur, starfs-
fólkinu i B.O.H.
En mér þykir þaö mikiö
viöundur, þegar veöurfræöing-
urinn gerist farvegur fyrir útrás
á gremju annarra, en honum
fyrirgefst, ef hann veit ekki
hvaö hann er aö gera. Hvaöan
hefur veöurfræöingurinn alla
þessa vitneskju um Bæjarút-
geröina, ekki er hann daglegur
gestur þar? Kannski hefur hann
fengiö vitneskjuna hjá út-
geröarráði, aö visu heldur út-
geröarráö fundi ööru hvoru, og
fær upplýsingar um ýmsar
staöreyndir, en þaö eru bara
ekki allar staöreyndir æskilegar
aö upplýstar séu. Menn sem eru
uppteknir og önnum kafnir af
sinum eigin málum, einn lög-
fræöingur, annar bóksali og
þriöji verkstjóri hjá óskyldu
fyrirtæki o.s.frv. þeir menn
hafa litinn kost og kannski litinn
áhuga á aö kynna sér af eigin
raun vinnslu og gang mála
innan frystihússins. Veöur-
fræöingurinn segir þaö staö-
reynd, aö verkstjórarnir, sem
voru látnir vikja, hafi náö veru-
legum árangri á rekstri fyrir-
tækisins. Já, já, viö höfum heyrt
þann tón sunginn áöur, er þaö
kannski hinn eini sanni tónn?
Viö verkamennirnir sem
unnum niöri i hráefnisgeymsl-
unni, erum fullir undrunar yfir
þessum ummælum, viö heföum
betur trúaö þvi gagnstæöa, eins
og gengiö var um hráefniö, fyrir
utan stjórnina á vinnutilhögun,
kannski höfum viö ekki vit á
þessu, en þegar viö höfum
samanburð vakna spurningar.
Annars ætla ég ekki aö ræöa um
piltunga þessa, ég hef áöur gert
þaö i blaðagrein, og ætti þaö aö
nægja. Veöurfræöingurinn
vitnar i sérfróöan mann.
Sérfræöingar eru nauösynlegir,
og finnst mér trúlegt, aö viö
eigum ekki nóg af þeim á
ýmsum sviöum þjóölifsins. En
sérfræöingar eru mannlegir, og
eru ekki óskeikulir. Vitaö er aö
þrátt fyrir alla sérfræöi, tækni
og tölvur, standast ekki allar
spár veöurfræöinganna og
þannig getur þaö veriö á fleiri
sviöum.
Ég er sammála veöur-
fræöingnum um þaö, aö ágrein-
inginn var hægt að leysa meö
skjótum og einföldum hætti, en
veöurfræðingurinn og meiri-
hlutu bæjarstjórnar komu i veg
fyrir þaö, þeir bæjarfeöurnir
heföu átt aö sjá fyrir tjóniö sem
af þessu leiddi, og sýna meira
vit en viö fáráölingarnir, þvi
kostnaöurinn heföi oröiö enn
meiri, heföi ekki komiö óvænt
maöur fram á sjónarsviöiö og
boöist til aö bjarga þeim út úr
þeirri sjálfheldu, sem þeir voru
komnir i. Hvaö forstjórann
áhrærir, þá er þaö áreiöanlegt
og öruggt, aö enginn er svo
góöur, aö hann sé ómissandi, og
alltaf kemur maöur i manns
staö.
Ég er sammála veöur-
fræöingnum, aö enginn getur
hrósaö sigri eftir þessa deilu,
þvi hún var vissulega til tjóns.
En Islendings-eöliö er nú
þannig, og hefur veriö þannig
gegnum aldirnar, þrátt fyrir
hungur og hörmungar, aö
enginn vill láta traöka á sér,
ekki einu sinni viö, þriöjaflokks
skrfllinn i B.Ú.H. og allra sist
hrokafulla piltunga, sem varla
er farin aö vaxa grön. öll
teljum viö okkur sjálfstætt fólk,
hvort heldur sem viö erum i
kapitaliskum Sjálfstæöisflokki
eöa sósialiskum flokki, eöa
einhvers staöar þar á milli. 011
göngum viö með Bjart i
Sumarhúsum i maganum, allt
frá þjóökunnum athafnamanni
niöur i þurfaling vegna leti og
ómennsku, og allt þar á milli.
En skelfing verður þaö hvim-
leitt til lengdar, þegar veriö er
aö læöa þvi inn hjá almenningi,
aö verkafólkiö hjá B.Ú.H. sé
hálfgerður skrill og þurfalingar
á bæjarfélagin þvi aö 200 millj-
ónir á aö borga meö okkur á
næsta ári. Og varla er hægt aö
hætta sér út á götu, svo aö ein-
hver viki sér ekki aö manni og
hreyti út úr sér: „þiö eruö aö
setja Bæjarútgeröina á
hausinn.” En ef svo illa til
tækist, þá er gott aö geta falist á
bak viö skrflinn i B.Ú.H. En nú
koma mér i hug endurbæturnar,
það kemur mér á óvart, aö þær
skuli þó ekki hafa kostaö meira
en 200 miljónir, eins og aö þeim
var staöiö. Ef til vill er veöur-
fræöingnum ekki kunnugt, aö
þaö stendur til aö gera endur-
bætur á endurbótunum, þær
voru nú ekki haldbetri en þaö,
og kæmi mér ekki á óvart, aö
þar færu aörar 200 miljónir.
Þaö er áreiöanlegt, aö viö
hugsuöum okkur ekki, aö máliö
tæki þessa stefnu, svo sjálfsögö
fannst okkur krafa okkar, þó
fyrstaflokksfólk skilji þaö ekki.
Og vitanlega var forysta verka-
lýösfélaganna hörö, eins og vera
bar, til hvers erum viö aö kjósa
okkur forystu, ef hún vinnur
ekki aö okkar málum?
Ég vil þó benda
veðurfræöingnum á þaö, aö
annar formaöurinn var i fram-
boöi i kosningunum til bæjar-
stjórnar, fyrir þann flokkinn
sem er þar i meirihluta. Þó
vann hann meö trúnaöi og
dugnaði aö okkar málum, og
reyndar báöir formennirnir,
þökk sé þeim fyrir þaö. Um
aðild starfsfólks aö stjórn fyrir-
tækisins þýöir vist ekki aö tala,
ekki er æskilegur i útgeröarráö
fulltrúi, sem kemur frá vondu
fólki, meö óæskilegar upplýs-
ingar eöa spurningar.
Eitt hefur mig langaö aö
minnast á, og nota tækifæriö
hér, þaö eru þakkirnar sem sá
maöurinn fékk, sem bjargaöi
þessu leiöinda máli út úr
ógöngunum. Hann bauöst til aö
taka aö sér verkstjórnina, þar
til nýir verkstjórar væru ráönir,
og þaö geröi hann meö svo
miklum myndugleik og rösk-
leika, aö betur verður þaö ekki
gert. Útsjónarsemin og verk-
stjórnin þannig, aö allir fylltust
kappi og áhuga, prúömennskan
og persónutöfrarnir slikir, aö
hann varö hvers manns hug-
ljúfi. Nú var allur sá fiskur, sem
ekki var hægt aö vinna I vélum,
tekinn um leiö og hann barst aö,
og handflakaöur, en ekki
geymdur þar til hann varð
ónýtur, ekki lengur keyrt heilt
bflhlass i vikulokin suöur i Lýsi
og Mjöl. Afköstin fóru úr 20
tonnum af hráefni þegar best
lét, uppi 30 til 35 tonn. Enn
hverjar voru svo þakkirnar,
sem þessi heiðursmaöur fékk
frá ráöamönnum fyrirtækisins?
Jú, þaö var látiö á þrykk út
ganga, aö aldrei heföu afköst og
nýting veriö eins léleg, eins og
þennan mánuö, sem hann var
verkstjóri. Ef til vill var reynt
aö kasta skit i þetta vonda fólk
hjá B.Ú.H. en mér gremst að
þaö skuli hafa lent á þeim
manninum sem sist skyldi.
Ekki þarf endilega aö lofa svo
einn, aö öörum sé hallmælt meö
þvi, þeir verkstjórar sem nú
eru, eru ágætir I alla staöi, og
góö samvinna meö þeim og
starfsfólkinu. Til marks um
þaö, voru hráefnis afköstin einn
daginn i siöustu viku 40 tonn, og
hærra verður sennilega tæplega
komist meö núverandi aöstöðu.
En hvernig get ég fullyrt um
afköst og nýtingu? Einu viröast
þeir hafa gleymt ráöa-
mennirnir, þegar þeir eru að
birta tölur, þeir hafa gleymt
einum aöilanum sem er I þjón-
ustu B.Ú.H. og þaö er Tölvan
hjá Tölvutækni h.f. Viö vinnum
eftir bónuskerfi, og allt hráefni
sem fer i vinnslu er vigtaö, hver
einasta manneskja fær sina
nótu dagsdaglega, þar sem
tölvan hefur skráö afköst
hennar og nýtingu, og þar er
einnig hægt aö sjá sameiginleg
afköst og nýtingu. Ef rekstur
frystihússins sýnir halla, þá er
skekkjuna tæplega aö finna hjá
vonda fólkinu, en fólk utan
frystihússins viröist skilja skrif
ráöamanna þannig. En þaö er
skaöi, aö ekki skyldi vera hægt
aö koma tölvunni viö, til aö sýna
afköst og nýtingu, þegar
breytingar i húsinu áttu sér
staö.
Aö lokum þetta:
Veöurfræöingurinn ræöir siöast
um félagsheimili sinna
samtaka, og vonast til aö menn
liti þar inn til aö spjalla saman
og skiptast á skoöunum,
vonandi er ég llka velkominn,
og þá gætum viö spjallaö saman
og skipst á skoöunum yfir kaffi-
bolla — um B.Ú.H. þvi ég hef af
nógu aö taka.
Sófus Berthelsen
Hetjubókaflokkur frá
Hörpuútgáfunni
af norömanninum Jan Baalsrud,
sem var eltur af hundruöum
þrautþjálfaöra Gestapo-her-
manna I hálendi Noregs, i stór-
hriö og vetrarstormum.
30. marz 1943 klifraöi hann upp
fjöllin á Ribbenesey til aö foröa
lifi sinu. Hann skaut þjóöverjana,
sem eltu hann og synti yfir jökul-
köld sjávarsund. Tveim mánuö-
um siöar komst hann til sænsku
landamæranna.
Skúli Jensson þýddi bókina,
sem er 175 bls.
A mcöan fæturnir bera mig (2.
útgáfa)
Þýskur liösforingi særist á
austurvigstöövunum i lok striös-
ins. Hann er tekinn til fanga og
sendur i þrælabúöir I Siberiu.
Honum tekst aö flýja eftir
stranga vist og hefst þá þriggja
ára ganga um auönir og byggöir
Siberiu, þar sem ótrúlegar mann-
raunir biöa hans.
Þórunn Jónsdóttir þýddi. Bókin
er 220 bls.
Báöar bækurnar eru prentaöar
i Prentverki Akraness h.f. og
bundnar I Bókbindaranum h.f.
Hetjudáðir nefnist nýr sannar frásagnir af hetju-
bókaflokkur frá Hörpuút- dáðum og mannraunum.
gáfunni á Akranesi. I þess- EfUr,ýStur af Gestapo (2. útgáfa)
um flokkl verða eingongu Þetta er sönn, skjalfest frásögn

„Vinnan” komin út „Vinnan” timarit Alþýöu- fyrir alla-, allir fyrir einn. Grein sambands Islands 5. hefti 1978 eftir Magnús Kjartansson. Vissi er komiö út, fjölbreytt og vand- aldrei hvert ég átti aö snúa mér. aö aö venju. Viötal viö Sigurberg E. Guö- Af efni I blaðinu sem sérstaka jónsson. Er hér i góöri þjálfun. athygli vekur má nefna grein Viötal viö Einar Th. Hallgrims- eftir Magnús Kjartansson fyrr- son. Einn af þeim. Viðtal viö verandi ráöherra um málefni Hlyn Höskuldsson. Oll aöstaöa fatlaöra.sem hann nefnir „Einn miklu betri. Viötal viö Hjörleif fyrir alla, allir fyrir einn”. Siö- Sigurösson um Listasafn ASt. an eru viötöl viö fólk sem hefur Forkastanleg og einstök vinnu- slasast og hlotiö örkuml I vinnu- brögö. Rætt viö Arnmund Back- slysum. man um málsókn VMSl á hend- Annars er efni blaösins sem ur frystihúsaeigendum. Heim- hér segir: Ólga og klofningur? sókn i sláturhús á Sauöárkróki. — Fræöslustarf. Dagbók skúr- Viötöl viö Steinunni Hafstaö og ingarkonunnar. Frásögn eftir Aöalheiöi Arnadóttur, Lasse- Ingu Huld Hákonardóttur. Einn Maja á ferö og flugi.
AUGLY SINGASÍMI
ÞJÓÐVILJANS ER
81333