Þjóðviljinn - 03.03.1979, Síða 16

16 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 3. mars 1978
Mót-
mæli
við aukaálagn-
ingu skatta
Frá Búnaöarsambandi Austur-
Húnavatnssýslu hefur Búnaöar-
þingi borist svohljóöandi erindi:
Formannafundur Búnaðar-
sambands Austur-Húnavatns-
sýslu mótmælir þvi eindregið aö
við aukaálagningu skatta á s.l.
hausti var á lagður sérstakur
skattur vegna atvinnurekstrar.
Kom sá skattur mjög óeðlilega út
I mörgum tilfellum. Skorar
fundurinn á Búnaðarþing að taka
þetta mál til meðferðar meö þvl
augnamiöi, að hindra, aö sllk
ákvæði verði lögfest I skattalög-
gjöfinni I framtíðinni. —mhg
Rekstrar-
lán beint
til bænda
Engilbert Ingvarsson hefur lagt
fram á Búnaöarþingi svohljóö-
andi erindi:
Búnaöarþing telur sjálfsagt
réttl'ætismál, aö rekstarlán veröi
greidd bændum milliliðalaust.
1 greinargerð segir:
Alyktun þessi er samhljóða til-
lögu, sem samþ. var á aðalfundi
Búnaðarsambands Vestfjarða
1978.
Eins og kunnugt er, leggja
sauðfjárbændur afurðir slnar inn
einu sinni á ári. Verða þeir þvl að
blða eftir tekjum, lengur en aðrar
stéttir I þjóðfélaginu.
Útlagður reksturskostnaður
búanna safnast upp I a.m.k. 1-2
ár, áður en tekjur fást I handbæru
fé.
Hér er þvi fyrst og fremst átt
við rekstrarlán til sauðfjárbænda
og annarra, sem svipað er ástatt
hjá með framleiöslu.
Fáanleg rekstrarlán út á bú-
vörur, meðan þær eru á fram-
leiðslustigi, verði afgreidd beint
til bænda gegn tryggingarvíxlum
og ávisunum á innlegg hjá
viðkomandi afurðasölufélagi eöa
gegn öðrum tryggingum.
Ekki er tekin afstaða til afuröa-
lána, sem afurðasölufélög fá út á
landbúnaðarvörubirgðir, á
meðan þær eru til sölumeðferðar.
—mhg
Marka-
skrár
í tölvu
Stefán Halldórssonbeinir þvi til
Búnaðarþings aö það beiti sér
fyrir könnun á þvl, hvort unnt sé
að vinna markaskrár I tölvu,
enda komi skrárnar út samtímis
um land allt.
—mhg
, Er
sjonvarpið
bilað?
Skjárinn
SjónvarpsverkstfflSi
Be rg staáa st r<ati 38
simi
2-1940
Umbætur
Ennþá þekkist aö rúiö sé meö þessum hætti þótt vélklipping aö vetrinum ryöji sér mjög til rúms
á ullarframleiðslu
Búvörudeild SÍS hefur sent
Búnaöarþingi ályktun, sem gerö
var á fundi samstarfsnefndar
Búvörudeildarinnar og kaup-
félagsstjóra afuröasölufélaganna
I haust en fundurinn taldi „mikla
nauösyn á þvi aö umbætur veröi á
ullarframleiöslunni.
Leggur fundurinn áherslu á, að
leiðbeiningar um framleiðslu og
meðferð ullar verði efldar og
grundvöllur að leiðbeiningum
verði styrktur sem mest með öfl-
ugum rannsóknum. Einkum
þurfa rannsóknirnar að beinast
að þvi, með hvaða móti sé best að
bæta ullargæði með bættri hús-
vist.”.
Telur samstarfsnefnd Búvöru-
deildar og afurðasölufélaga innan
Sambandsins að Búnaðarþing
ætti að taka þetta mál til athug-
unar og afgreiðslu. —mhg
Afnám
byggingar-
gjalds
af
útihúsum
Búnaöarsamband Austur-Hún-
vetninga hefur sent Búnaöarþingi
eftirfarandi erindi:
Formannafundur Búnaðar-
samb. Austur-Húnavatnssýslu
haldinn að Blönduósi 14. febr. 1979
skorar á Búnaðarþing að vinna
ötullega að þvi að afnema 2%
byggingargjald af útihúsabygg-
ingum I sveitum.
1 greinargerð segir:
Með tilkomu 2% byggingar-
gjalds á útihúsabyggingar I sveit-
um er aukið enn frekar á að-
stöðumun þeirra bænda, sem enn
eiga eftir að byggja upp á jörðum
sinum.og þeirra, sem lokið hafa
uppbyggingu jarða sinna. Þetta
byggingargjald er viðbót á þau
vandamál, sem nú er við að etja I
landbúnaðinum, og gerir þeim
enn erfiðara fyrir, sem hvað höll-
ustum fæti standa I dreifbýlinu og
gengur þar með þvert á byggða-
stefnuna.
—mhg
Nýjung í Lundarskóla
Aö losna vid samkeppnis-
og streituandann
t Lundarskóla á Akureyri hefur
nú veriö tekiö upp nýtt fyrir-
komulag viö mat á námsárangri
nemenda. Einkunnargjafir upp á
gamla móöinn hafa veriö lagðar
tii hliöar en hinsvegar gefin um-
sögn um frammistööu
nemandans og nær hún til fleiri
þátta en árangur á prófi eins
samans.
Norðurland hefur átt tal við
Hörð Ólafsson, skólastjóra
Lundarskóla, um þessa breytingu
og sýnist Landpósti ástæöa til að
birta það hér.
— Það má segja, sagði Hörður
ólafsson, — að þetta kerfi sé til-
komiö vegna þess, að við vildum
frekar láta koma til álita en hing-
aö til hvernig okkur hefur gengið
með uppeldisstarfiö sjálft. Mark-
mið skólans er ekki eingöngu að
koma nemendum i gegn um próf
heldur einnig að mennta fólk I al-
hliða tilliti. Við vildum llka losna
við þann óþægilega samkeppnis-
og streituanda, sem óneitanlega
fylgir gamla prófafyrirkomulag-
inu. Nýja fyrirkomulagið er frá
því I haust. Viö sendum
umsagnarspjaldið til kynningar á
heimilin snemma I vetur. Eftir að
kennarar höfðu lagt mikla vinnu I
að útfylla umsagnareyðublaðið
voru þau afhent foreldrum I
yiðurvist nemenda. Máske er það
einmitt jákvæðasti þáttur þessa
fyrirkomulags, að það eyöir tor-
tryggni, sem annars kemur hæg-
lega upp. Nemandinn hlýðir nú á
umsögnina og getur tekið þátt i
umræðum um hana með kennara
og foreldrum.
Þá sagöi Hörður aö gifurleg
vinna væri aö baki svona um-
sögnum. 1 skólunum er varð-
veisluskylda á prófum I nokkur
ár, svo það geta hæglega komið
upp geymsluvandræöi vegha
þessa eins. Þetta er eini skólinn á
Akureyri, sem hefur þetta fyrir-
komulag. En samkvæmt fræðslu-
lögunum þá er námsmat I hönd-
um skólanna sjálfra. Samvinna
hefur veriö um málið við
skólarannsóknardeild Mennta-
málaráðuneytisins. Dr. Þurlöur
Kristjánsdóttir hefur sinnt náms-
matinu nýja með miklum áhuga
og fleiri hafa lagt hönd á plóginn.
Slðan sagði Höröur aö foreldrar
almennt heföu sýnt málinu mik-
inn áhuga og verið ánægðir meö;
nýja kerfið. Nemendur hafa einn-
ig verið ánægðir með fyrirkomu-
lagið. Þessu mun verða beitt
óbreyttu I vor. En samt sem áður
höfum við fundið nokkrar ambög-
ur á umsagnarfyrirkomulaginu,
sem við komum til með að losa
okkur við I náinni framtið, sagði
Hörður að lokum. —mhg
VQJ
Umsjón: Magnús H. Gíslason
Leið-
beiningar
um tæknibúnað
o.fl.
Lagt hefur verið fram á
BúnaOarþingi eftirgreint erindi
frá Bjarna Guöráðssyni:
Undirritaður (Bjarni Guðráðs-
son) beinir þvl hér með til
Búnaöarþings 1979 að taka til
athugunar á hvern hátt megi
auka leiðbeiningar um fóðurverk-
un, einkum er varðar tæknibúnað
til súgþurrkunar, véla- og verk-
færakost viðheyöflunog val véla
eftir staðháttum.
—mhg
Sérhver skerðing á
kjörum bœnda leiðir
af sér fœkkun þeirra
Sú ályktun Búnaðarfélags
Lundareykjadalshrepps sem
hér fer á eftir var samþykkt I
einu hljóði á fundi i félaginu
þann 24. febr. 1979, eftir umræð-
ur og umfjöliun á félags- og
fræðslu fundum undanfarnar
vikur. Alyktunin var send Bún-
aðarþingi, Stéttarsa mba ndi
bænda og Landbúnaðarnefnd
n.d. Alþingis.
Ályktun um landbún-
aðarmál:
Þróun undanfarinna ára I
framleiðslu búvöru hefur leitt til
mikjlla vandræða I sölu afurð-
anna. Við blasir að á bændur
falli útgjöld af þessum ástæð-
um, sem nema á aðra milljón
króna á hvern bónda.
Ekki verður þvi I móti nælt, að
hið opinbera hefur leitt þá þróun
meðhvetjandi lána- og styrkja-
kerfi, en neitað samtökum
bænda um öll stjórntæki, sem
þar gætu hamlað á móti.
Úr því mun ætlað að bæta meö
frumvarpi til laga um breytingu
á lögum nr. 101/’66 um fram-
leiðsluráð landbúnaðarins o.fl.,
sem nú liggur fyrir Alþingi og
sniðið er eftir tillögum
7-manna-nefndar.
Þaðer hins vegar mikið vafa-
mál að þær leiðir, sem þar er
heimilað aö fara, leiði til um-
taisverðrar minnkunnar fram-
leiðslu. Þá er augljóst, að
meginþungi þeirra ráðstafana
leggst á kúabúin, þótt kinda-
kjötið hafi verið mun fyrir-
ferðarmeira I útflutningi en
mjólkurafuröir. Þetta hefur
verið afsakað með þörf ullar- og
skinnaiðnaðar fyrir hráefni, en
það þýðir i raun að vanda hans á
aðleysa með álögum á bændur.
Þvi vill fundurinn eindregið
vara við því að tillögur þessar
verðilögfestar, a.m.k. nema um
leið verði geröar viðtækar hlið-
arráðstafanir til að bæta úr
ofangreindum annmörkum.
Sérstaka áherslu leggur fund-
urinn á mótmæli gegn þeirri
ósvinnu, sem I frumvarpinu
felst, að sá vandi, sem við blas-
ir, verði leystur á kostnað
bænda einna og bendir sérstak-
lega á tvö atriði I þvi sambandi.
í fyrsta lagi þá ábyrgð, sem
stjórnvöld óneitanlega bera á
þróun þeirri, sem orðið hefur i
framleiðslu búvöru, ogáöur var
á minnst. I öðru lagi, að um
langan aldur hefur verðlagning
búvöru verið með þeim hætti, að
mikið hefur vantað á að bændur
hafi náð þeim tekjum, sem lög
kveða þó á um. Því má segja, að
þjóðfélagið skuldi bændum fjár-
hæðir, sem eru langt umfram
það fjármagn, sem þarf til að
tryggja þeim fullt verð fyrir alla
framleiðsluna nú. Hins vegar
þarf bersýnilega að nýta það
fjármagn til að ná fram
samdrætti I framleiðslu án þess
að kjör bænda skerðist.
Eins og að likum lætur hafa
orðið miklar umræður um þessi
mál aðundanförnu. Ekki verður
annað ráðið af yfirlýsingum
ýmissa stjórnmálaafla en aö til-
tölulega viðtækt samkomulag
ætti að geta tekist um það að
vandi landbúnaðarins verði
Framhald á 18. siðu