Þjóðviljinn - 14.09.1979, Qupperneq 4
4 StDA — ÞJ6ÐVILJINN Föstudagur 14. september 1979
DWÐVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Ctgetandi: Otgáfufélag Þjó&viljans
FramkvKmdaitjöri: Ei&ur Bergmann
Ritstjórar: Arni Bérgmann, Einar Karl Haraldsson.
Fréttastjéri: Vilborg Har&ardóttir
Umsjónarmabur Sunnudagsbla&s: Ingólfur Margeirsson.
Rekstrarstjóri: Olfar Þormó&sson
Auglýsingastjóri: Rúnar Skarphébinsson
Afgrei&siustjóri: Valþór Hlö&versson
Bla&amenn: Alfhei&ur Ingadóttir, Einar Orn Stefánsson, Gu&jón
Fri&riksson, Ingibjörg Haraldsdóttir, Magnús H. Gislason, Sigurdór
Sigurdórsson.
Erlendar fréttir: Halldór Gu&mundsson.
tþróttafréttamaftur: Ingólfur Hannesson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Leifur Rögnvaldsson.
Otlit og hönnun: Gu&jón Sveinbjörnsson, Sævar Gu&björnsson.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elias Mar.
Safnvör&ur: Eyjólfur Arnason
Augiysingar: Sigrf&ur Hanna Sigurbjörnsdóttir, Þorgeir ölafsson.
Skrifstofa: Guörún Gu&var&ardóttir, Jón Asgeir Sigur&sson.
Afgrei&sla:Gu&mundur Steinsson, Kristín Pétúrsdóttir.
Sfmavarsla: Ólöf Halldórsdóttir, Sigri&ur Kristjánsdóttir.
Bfistjóri: Sigrún Bár&ardóttir
Húsmó&ir: Jóna Sigur&ardóttir
P&kkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónadóttir.
Otkeyrsla: Sölvi Magnússon, Rafn Gu&mundsson.
Ritstjórn, afgreí&sla og auglýsingar: Sl&umúla 6, Reykjavik, sfmi 8 13 J3.
Prentun: Bla&aprent hf.
Hvers konar
fjölmiðlun?
# Eftir hálfs mánaðar hlé koma blöðin út að nýju, og
blaðamaðurinn verður aftur að nýtum þegni í þjóðfélag-
inu, vinnandi verk sín í allra augsýn. Þetta útgáfuhlé
sem blaðamenn og ritstjórnir báðu ekki um, hefur
reyndar verið notað til ýmissar nytsamlegrar iðju hjá
blöðunum: safna efni til síðari birtingar, raða heim-
iidargögnum, hagræða vinnufyrirkomulagi og jafnvel
hugsa skipulagið upp á nýtt. Það fer því f jarri að þetta
hafi verið tími iðjuleysis á blöðunum, en vissulega mátti
stöðvunin ekki lengri vera til að vinnustaðurinn færi ekki
úr skorðum og menn dreifðust til annarra verkefna.
# Onnur áhrif stöðvunarinnar eru öllu óhagstæðari.
Fjárhagsvandi blaðaútgáfunnar, sem var hjá oss fátæk-
um smáum ærinn fyrir, hefur auðvitað færst í aukana.
Um það verður ekki rætt meira hér og nú, en hinir tryggu
lesendur Þjóðviljans vita, að hér eftir sem hingað til eru
það í rauninni þeir sem gefa út blaðið, og fjárhagur
blaðsins er einnig þeirra áhyggjumál og úrlausnarefni.
# Lesendur blaðanna: hvers hafa þeir farið á mis þenn-
an hálfa mánuð? Fréttir? Fræðslu? Skemmtun? Upp-
byggilegt og menntandi efni? — Sjálfsagt allt af þessu,
en í mismunandi ríkum mæli, oq fer það bæði eftir því
hvernig blöðin eru skrifuð og eftir viðhorfum lesenda.
# Það er ekki okkar, sem eru málpípur blaðanna, að
dæma um það hvort lesendur haf i saknað okkar, — í því
máli höfum við ekkert úrskurðarvald. En umhugsunar-
ef ni má það vera okkur, hve mikið er um þann almanna-
róm semsegir: „Þaðer léttirað vera laus við blaðafarg-
anið í bili". Þetta virðist ekki beinast gegn neinu tilteknu
blaði sérstaklega, og menn eru ekki að f rábiðja sér blöð-
in f yrir f ullt og allt, en fólki f innst þau ósköp þreytandi,
— etv. í líkingu við það þegar foreldrar þreytast á börn-
um sínum.
# Hvernig má það vera að blöðin séu talin „fargan"?
Er það ekki til vitnis um fjarlægð á milli lesenda og
blaðanna? /E meiri fjölmiðlun ríður yfir þjóðfélagið
og almenning. Fjölmiðlunin: miðlun frá fáum til
margra, er ekki aðeins æskilegur og nauðsynlegur tengi-
liður, heldur er hún líka til vitnis um að einstaklingarnir
nái ekki hver til annars nema í gegnum þessa miðlun,
hún felur því í sér aðskilnað og einangrun hinna mörgu
frá hverjum öðrum. Nú getur fjölmiðlunin verið af
mörgu tagi eftir tilgangi hennar og aðferðum. Við hér á
Þjóðviljanum viljum að blaðið okkar sé rödd fólksins
sjálfs í hagsmunabaráttu þess og menningarviðleitni.
Við viljum eiga hlut aðþví aðef la f rjálst og sjálfstætt al-
menningsálit á grundvelli upplýsingar og menntunar.
# Þessu markmiði okkar verður vitaskuld ekki náð
nema með virkri hluttöku lesenda okkar f sjálfri gerð
blaðsins. Viðá ritstjórninni erum ekki þeir snillingar að
geta matað fólk á öllu því efni sem blaðið þarf að f lytja.
Við viljum ekki heldur gera það, því að blaðið okkar á
ekki að vera einstefnufjölmiðill. Við leitumst við að
miðla ef ni f rá fólki til f ólksins aftur, en ekki einlægt lesa
því pistilinn „frá okkur til ykkar".
# AAargir tala hástöf um um lýðræðisást sína án þess að
sýna hana svo mjög í verki. Fjölmiðill getur eftilvill
aldrei verið fyllilega lýðræðislegur, — það eru nefnilega
svo veigamiklir þættir lýðræðisins sem liggja handan
allrar f jölmiðlunar. Hins vegar getur f jölmiðill leitast
við að vera lýðræðislegur með þvf að skapa lesendum
sínum vettvang til skoðanaskipta og annarrar miðlunar.
Það er brúarbygging sem er full þörf á í firringarþjóð-
félagi nútímans. Ef þetta heppnast þolanlega vel, þá er
ekki breitt bil á milli blaðsins sjálfs og lesenda þess,
heldur skapast samstaða hóps þar sem hver og einn f inn-
ur til samábyrgðar og segir „við", hvað sem líður form-
legri verkaskiptingu.
# Það er hollt að staldra við öðru hverju, gá til veðurs
og athuga sinn gang. Nú röltir blaðið okkar af stað aftur,
og ef lesendur sýna í verki að þeir haf i saknað blaðsins
sins og f agni þvi að við hittumst á ný, þá er blaðið okkar
á réttu róli: f jölmiðill til tengingar milli hinna mörgu.
— h.
Fréttir
í verkfalli
Báöar fréttadeildir rikisút-
varpsins, hljóövarp og sjón-
varp, féllu á prófinu, sem þau
hafa þreytt siöustu 10 dagana,
þá daga sem þetta voru einu
opnu fréttastofurnar á landinu.
Báöar þessar fréttadeildir
störfuöu sem tilkynningastofn-
anir fyrir mismunandi mikiö
opinbera aöilja þessa daga og
aö slepptum agnarlitlum fjör-
kippum, svo sem upp á eitt stig
á Richterskala fréttamennsk-
unnar, stóö frumkvæöismælir
fréttastofanna á núlli allan tim-
ann.
Jón Baldvin; heföi sómt sér vel
hjá rlkisfjölmiölum.
Þeim sem þekkja til á þessum
stofnunum og vita eftir hvaöa
leiöum fólk er þar valið til
starfa, kom þetta ekkert á ó-
vart. En þeir eru fáir. Þvi ætti
útvarpsráöaö láta gera hávaöa-
lausa úttekt á tilkomu frétta-
manna inn á fréttastofurnar
báðar og jafnframt könnurt á
starfslegum áhuga þeirra sem
þar híma. Skaðlaust væri aö
athuga starfsgetu fréttamann-
anna jafnframt.
Fullyröa máaö alvöru frétta-
stofur myndu taka niöurstööur
könnunar þessarar til birtingar.
Verkfallsblöð
Nokkrir friölausir fréttamenn
dagblaöanna, ásamt meö
gróöahyggjumönnum Heim-
dallar, réöust i blaöaútgáfu I
verkfallinu og sendu á markaö-
inn misjafnlega merkar rit-
smiöar.
Heimdallur stóö fyrir útgáfu
Frétta-Póstsins og sá klippari
aöeins eitt eintak hans og hefur
ekki lengur undir höndum. Ekk-
ert er minnnistætt Ur þvi blaði
annaö en auglýsing frá Kaup-
stefnunni i Laugardal.
Kratar ætluöu aö nota nafniö
Frétta-Póstur, sbr. Helgarpóst-
ur, og höföu tilbUiö blaö meö þvi
heiti þegar Heimdellingarnir
höföu rutt Ut sinu blaöi. Breyttu
Kratar þá heiti sins blaðs i
„Nýjustu fréttir” og þótti frjó-
semdarleg nafngiftin. Komu
þeir út 2 tbl.
Sjálfsdýrkun
Nýráöinn ridstjóri Alþýðu-
blaösins — fjórblööungsins —
Jón Baldvin Hannibalsson,
skrifar leiöara I Nýjustu fréttir.
Úr honum verðu ekki klippt hér
— menn veröa aö sýna nýliöum
tillitssemi — (skilji hver á þann
hátt sem hann er maöur til),
annaö en sýnishorn af orögnótt-
inni, klipptúr samhengi: ”... án
þess aö dýsharmonia hags-
munakllkanna reki upp eitt
allsherjar skaöræöis rama-
kv ein.”
A baksiöu Nýrra frétta er siö-
an „frétt” sem Jón Baldvin rit-
stýrir, þar sem segir frá fá-
dæma góöri frammistöðu Jóns
Baldvins i sjónvarpsþætti um
vaxta- og veröbólgumál.
Klippari sér ástæöu til aö
bjóöa Jón Baldvin hjartanlega
velkominn til starfa viö Alþýöu-
blaöiö, en bendir honum jafn-
framt á, að þótt þaö blaö hafi
ekki öllu jafnan siglt hrööum
byri, þá heföi þó Jón frekar átt
aöfá sér vinnu á rikisútvarpinu.
Hinir líka
Af ööru tölublaöi Nýjustu
frétta er ljóst aö Jón Baldvin
ætlar sér ekki aö sitja á friöar-
stóli á Alþýöublaöinu og heggur
hann þar til Björgvins Guö-
mundssonar, borgarfulltrúa AI-
þýöuflokksins.
Klippum viö hér Ur blaðinu og
birtum i heilu lagi lagiö aö
Björgvini:
„Vegna frétta um aö athugun
færi nú fram á starfsafköstum
Björgvins Guömundssonar,
skrifstofustjóra viöskiptaráöu-
neytisins, höföu Nýjustu Fréttir
, tal af Björgvin og spuröu hvað
hann heföi um máliö aö segja.
„Ég vil fyrst segja þaö aö
þessi frétt Visis hafði ekki viö
nein rök aö styöjast. Þaö hefur
ekki veriö f gangi nein athugun
á minum störfum i ráðuneytinu,
enda iiggur ljóst fyrir í hverju
þau eru fólgin og hef ég ekki
hlotið neina gagnrýni fyrir
þau”, sagöi skrifstofustjórinn.
Hann bætti viö: „Hinsvegar
er þaö rétt aö eftir síöustu borg-
arstjórnarkosningar jukust mín
störf fyrir borgarstjórn Reykja-
vikur. í þvi sambandi vil ég
taka fram aö þaö er borgaraleg
skylda aö taka viö kjöri borgar-
fulltrúa og vinna þau störf sem
þvi fylgir.”
— Eru þau störf unnin i vinnu-
tlma ráðuneytisins?
„Borgarstjórnarfundir eru
haldnir kl. fimm, eftir venjuleg-
an skrifstofutlma ráöuneytisins,
og standa oft fram á nótt. Nii,
þauforsetastörfsem ég hef unn-
iö eru unnin á kvöldin og um
helgar.”
— Eitthvaö er þó unniö á
skrifstofutima ráöuneytisins?
„Jú, ég hef einnig oröið að
sækja ýmsa fundi á vegum
borgarinnar I vinnutlma ráöu-
neytisins. Og fyrir alllögnu siö-
an geröi ég ráöherra grein fyrir
þvi hvaöa fundi hér væri um aö
ræða og aö eigin frumkvæði
bauöég lækkkun á eigin launum
af þessum sökum,” sagöi Björg-
vin.
Þá spuröu Nýjustu Fréttir
hannhvaöa upphæö hér væri um
aö ræða: „Eg sé ekki ástæöu til
aö fára út i' þaö á þessu stigi.”
— Hefuröu þá tekið saman
hve vinnuvika þln er löng i ráöu-
neytinu?
„Já, ég hef látið ráöherra
hafa nokkurs konar töflu þar
um.”
— Hve löng er vinnuvika þin
þá?
„Um þaö vil ég ekkert segja,
enda tillaga min á umræöustigi
milli min og ráöherra.”
Nýjustu Fréttir spuröu þá
Björgvin hvorthann ynni meira
en hálfan dag I ráöuneytinu.
Hann kvaö svo vera, og bætti
þvi viö aö vel mætti athuga störf
ýmissa annarra stjórnmála-
manna hjá opinberum fyrir-
tækjum.”
Björgvin; vill ekki segja hvaö
hann vinnur lengi né mikiö I
vinnutimanum.
Önnur
i
uppátæki
Starfsmenn Þjóöviljans sendu
frá sér fjölritaö blaö og stálu
nafninu frá einni af merkari
blaösiöum Þjóðviljans — Notaö
ognýtt —ogbrugöuþar fyrir sig
betri fætinum og geröu grin aö
öllu og öllum.
En fyrstu verðlaun fyrir
frækileg viöbrögö i verkfalli
veröa aö Uthlutast til Dagblaös-
ins, sem kom sér upp vegg-
spjöldum viöa um landið llkt og
Dagblaö alþýöunnar austur i
Kina. Vonandi aö framhald
verði á hjá þeim Dagblaös-
mönnum aö sækja sér fyrir-
myndir austur þangaö.
— líþ. a
1
■
1
■
1