Þjóðviljinn - 16.09.1979, Qupperneq 23

Sunnudagur 16. september 1979 ÞJÓÐVILJINN — SIOA 23
Umsjón:
Vilborg
Dagbjartsdóttir
HELGI NAGLI
Smásaga eftir Sigurbjörgu
Jóhannesdóttur, 12 ára
A bæ sem heiti Fagra-
brekka, á heima 8 ára
drengur hjá móður sinni
og afa. En pabbi hans
hafði drukknað í sjóróðri
fyrir fimm árum. Frá
Fögrubrekku var hálf-
tíma gangur í skóla sem
var í litlu sjávarþorpi
sem heitir Týshöfn.
Drengurinn heitir Helgi
og móðirin Marta en afi
hans Gísli.
Helgi var í skóla alla
daga nema sunnudaga.
En hann var ekki
ánægður í skólanum því
krakkarnir uppnefndu
hann, og kölluðu hann
Helga nagla. Helgi var
ofast í bættum fötum því
það var ekki of mikið til á
heimilinu og ekki alltaf
nóg til að borða. Hann var
stór eftir aldri en
grannur og frekar höf uð-
stór.
( dag var laugardagur
og verið að hringja út úr
skólanum klukkan f jögur
og Helgi á leið heim til sin
þegar sex strákar komu á
eftir honum og sungu
„Helgi nagli, Helgi
nagli" og hentu snjó í
hann, en Helgi skipti sér
íítið af þeim fyrr en ein
snjókúlan lenti í
hnakkanum á honum. Þá
tók hann snjó og henti á
móti í Eirík sem var
sonur hreppstjórans.
Hann hitti svo vel að snjó-
kúlan tók húfuna af
Eiríki og fór hún beint í
vök á læk þarna rétt hjá.
Þá réðust allir strákarnir
á Helga, rifu fötin hans,
og fóru illa með hann, en
höfðu þó aldrei að fella
hann nema á hnén. I
þessu átti bekkjarsystir
hans leið framhjá, hún
hét María, og má segja að
hún hafi bjargað því að
ekki fór enn verr. Hún
spurði hvort það þyrfti
sex stráka á móti einum,
og þá skömmuðust þeir
sín og hættu slags-
málunum. En Helgi fór
heim til sín.
Daginn eftir gekk Helgi
niður í þorpið. Þá voru
strákarnir að leika sér á
skíðum, og átti Helgi leið
framhjá þeim. Helgi var í
sömu fötunum, en það
var búið að bæta þau enn
meira eftir áflogin í gær.
Eiríkur var verstur í
munninum og kallaði
Helga mörgum Ijótum
nöfnum. Helgi stóðst ekki
mátið að svara fyrir sig
og spurði Eirík hvort það
væri svona stór kjaftur á
honum af þvi að það væru
ekki til nógu margar
skeiðar heima hjá honum
og hann þyrfti að borða
með ausunni. Síðan hélt
Helgi áf ram niður í
þorpið, þangað hafði
hann verið sendur til að
reyna að fá fisk í soðið.
Bátarnir voru að koma
að þegar hann kom niður
á bryggju og gáfu karl-
arnir honum stóra
lúðu sem hann réð
varla við. Þá sa hann
kassafleka þarna og
band rétt hjá. Hann batt
og setti lúðuna á svo dró
hann flekann sem sleða í
snjónum á eftir sér.
Þegar hann var kominn
dálítið út fyrir þorpið á
leiðinni heim, var bíll
stopp þar, bilaður. Bíl-
stjórinn sagði að syði á
bílnum og spurði Helga
hvar hægt væri að ná í
vatn. Helgi sagði við hann
að ekkert vatn væri
nálægt en það væri nóg af
snjó í kringum hann, og
snjórinn myndi bráðna og
verða að vatni ef hann
setti hann á heitan bílinn.
Mikið gat fullorðna fólkið
stundum verið ráðalaust.
Maðurinn hló og
byrjaði að setja snjó á
vatnskassann og snjórinn
bráðnaði jafnóðum og
hann kom við sjóðandi
kassann. Svo ók maður-
inn af stað í átt til þorps-
ins. En hélgi hélt áfram
heim til sín.
Framh.í næstu Kompu.
!§§ óíuqt viÖ keMvjr genqínn i' bariO' dóm Und ir faeti \ tj n i r ending m
S\IBR ■ i í > 2 '■V L 'i' *
M-O t?T> i ? j i fyrstur roó
6 75 •s> 'D CL a_ 1 •9 r
lr \ f>rott i ÖL Spdn i i - t
Sve i t
trj33 4 m
K 1 2 3 k s b
Soffia Halldórsdóttir skýring. Skrifaðu stafina
sendi krossgátuna. Hún í númeruðu reitunum í
er létt og vel samin. tölusettu reitina hér fyrir
Ýmist er orð- eða mynd- neðan og þá færðu út þýð-
ingu á natninu hans
Péturs postula.
Sendu lausnarorðið og
teikningu af Pétri, þá
færðu kort frá Komp-
unni.
Góð fréttabréf
Kompan bað ykkur að
skrifa fréttabréf. Þið
hafið brugðið fljótt við
eins og þið eruð vön og
þakkar Kompan ykkur
fyrir góð fréttabréf. I
síðustu Kompu var ágæt
frásögn Þórhildar Jóns-
dóttur frá Bjarghúsum í
Vesturhópi af sumarferð
Alþýðubandalagsi ns í
Norðurlandskjördæmi
vestra. Nú er í blaðinu
skemmtilegt bréf frá
Hildi Loftsdóttur á
Akureyri. Hún segir frá
sérkennilegum siðum
krakkanna á Akureyri í
sambandi við ösku-
daginn. Vonandi fara
fleiri að þeirra dæmi og
senda Kompunni fréttir
og frásagnir.
Svona gerum viö
Halló kæra Kompa!
Hér á Akureyri er ösku-
dagurinn einn af
skemmtilegustu dögun-
um á árinu. Þá eru
krakkar í alls konar
búningum. Svo eru 5-10
vinir saman i liði. Liðin
fara svo inn í búðirnar og
spyrja hvort þau megi
syngja. Þegar liðið er
búið að syngja fær það
sælgæti eða peninga. Við
hengjum líka öskupoka í
fólk þegar það tekur ekki
eftir. Sumir hafa ösku,
steina eða málshætti í
öskupokunum, og sumir
hafa ekki neitt.
Með kveðju,
Hildur Loftsdóttir,
Hamragerði 25
Akureyri.