Þjóðviljinn - 08.01.1980, Blaðsíða 15

Múmínálfarnir
Sjónvarpiö hefur tekift upp á
þeim skemmtilegheitum aö
sýna teiknimyndaflokk um
Múmfnálfana eftir fréttir og
auglýsingar á mánudögum og
þriöjudögum. Þriöji þátturinn
er i kvöld, en samtals veröa
þeir þrettán.
MUminálfarnir eru ævin-
týrapersónur, sprottnar úr
hugarheimi sænska rit-
höfundarins Tove Jansson.
Þessar figúrur hafa náö mikl-
um vinsældum á Noröurlönd-
Sjón varp
kl. 20.30
um, og hafa bækurnar um þær
veriö þýddar á islensku. Þetta
er létt og skemmtilegt efni
fyrir börn.auöskiliö en þó ekki
um of, og ætti aö koma
imyndunarafli krakka i fullan
gang.
-ih
Nasser á
skjánum
t kvöld veröur á skjánum
þáttur úr framhaldsmynda-
flokknum bandariska um
Þjóöskörunga tuttugustu ald-
ar, og fjallar aö þessu sinni
um Nasser hinn egypska. Þaö
er vist óhætt aö segja aö
Nasser eigi þaö skiliö aö vera
meö i þessari seriu, en sama
veröur ekki sagt um alla þá
„þjóöskörunga” sem þar eru
teknir fyrir og sagöir hafa haft
mikil áhrif á tuttugustu öld-
ina. (Eöa hafa menn oröiö
varir viö mikla strauma frá
Elisabetu Englands drottn-
ingu?)
Enhvaöum þaö, Nasser var
merkur karl á sinum tlma og
umdeildur eins og sllkir karlar
vilja veröa. Hann fæddist 1918
og hlaut menntun slna I her-
skóla I Kairó. 1942 var hann
oröinn liösforingi i egypska
hernum og uppfrá þvl fór hann
aö láta til sín taka I egypskum
stjórnmálum. Hann var á móti
Bretum, sem höföu yfirráö
yfir SUezskuröi.og hann var á
móti FarUk konungi sem var
gjörspilltur og duglaus stjórn-
Gamal Abdel Nasser, leiötogi
Araba.
Sjónvarp
kl. 20.40
andi.
1952 stjórnaöi Nasser valda-
ráni og steypti þar meö Farúk
úr stóli. I júnl 1956 varö hann
forseti Egyptalands, og
mánuöi siöar var Súez:
skuröurinn þjóönýttur. 1958
varö Nasser forseti Sam-
einaöa Arabalýöveldisins og
gegndi þvi embætti þar til
hann lést úr hjartaslagi 28.
september 1970. —ih
Födurlandiö og
nikkan
Evert Ingólfsson hefur um-
sjón meö útvarpsþætti I kvöld,
sem hann nefnir þvi fróma
nafni A brókinni, — þáttur um
ullarnærfatnaö. Lesari meö
Evert er Elisabet Þórisdóttir.
— Þetta er semsagt þáttur
um ullarföt — sagöi Evert —
og má segja aö hann sé tvi-
skiptur. I fyrsta lagi lesum viö
úr Jónasi frá Hrafnagili, sem
skrifaöi um nærfatnaö á 18.
Útvarp
kl. 21.10
öld. Hinsvegar fór ég út á götu
og geröi smá-nærfatakönnun,
en þaö atriöi er eiginlega
leyninúmer, og á aö koma
hlustendum á óvart.
Inn á milli leikum viö svo
létta harmonikkutónlist af
plötu sem Einar Kristjánsson
frá Hermundarfelli er nýbúinn
aö gefa út ásamt öörum.
-ih
Þriöjudagurinn 8. janúar 1980. iÞJÖÐVILJINN — StÐA 15
Hringið í síma 8 13 33 kl. 9-5 alla virka
daga eða skrifið Þjóðviljanum
Síðumúla 6, 105 Reykjavík
Hver er
maðurinn?
Enga
fordóma
takk!
Móöir hringdi:
Mig langar til aö vekja athygli
þeirrasem semja efni I STUND-
INA OKKAR á þvi, aö þeir
mega ómögulega innræta
krökkunum fordóma i garö
ákveöinna þjóöa eöa þjóðfélags-
hópa.
Égsegiþettaafgefnutilefni. I
Stundinni okkar á þrettándan-
um var bankastjóri Brandara-
bankans aö segja brandara aö
venju, og ég hjó eftir þvl hjá
honum tvisvar aö hann sagöi,
alveg úr í hött, aö mér fannst: ja
þessir Gyöingar, svona eru
þessir Gyöingar. Brandararnir
komu Gyöingum hreint ekkert
viö. Þarna viröist bara vera á
feröinni vanhugsaö grin.
Brandararnir voru venju frem-
ur þunnir á þrettándanum, og
kannski hefur bankastjóranum
fundist hann þurfa aö krydda þá
dálitiö.
Sumum kann aö viröast þetta
tittlingaskítur, en ég held aö
þarna sé á feröinni „grín” sem
áekkert erinditileinseöa neins,
og allra sist barnanna okkar.
Viö viljum ekki aö þau fari aö
endurtaka þetta I sinum brönd-
urum. Brandarar á kostnaö
ákveöinna þjóöa eöa hópa eru
alltaf varhugaverbir.
Stjórnendum Stundarinnar
okkar er mikil ábyrgö á heröar
lögö, þvl aö krakkar eru áhrifa-
gjarnir og drekka I sig allt sem
sagt er og sýnt I barnatímum.
Þessvegna þarf aö vanda til
þess efnis sem þeim er boöiö
upp á. Aö minu mati hefur
Bryndísi Schram aö mörgu leyti
tekist vel upp i vetur, þættirnir
hafa verib fjölbreyttari en oft
áöur, fjörugri og skemmtilegri.
En viö eigum rétt á aö gera til
hennar enn meiri kröfur. Og ein
krafan er: enga fordóma, takk!
Bryndisi Schram hefur aö mörgu leyti tekist vel upp I Stundinni
okkar, en bankastjóri Brandarabankans má vara sig á fordómum,
segir „Móöir” I bréfi sinu.
Hversvegna þarf ad þegja
um þad sem vel er gert?
Heiðraöi ritstjóri.
Mig langar til aö koma á
framfæri i blaði yöar smá at-
hugasemd viö fréttamennsku
yfirleitt. 1 öllum blööum höfuö-
staöarins hefi ég lesib svokall-
aöa annála ársins: Þaö er yfirlit
um helstu atburöi ársins 1979.
Þaö sem vekur sérstaka athygli
mina er aö hvergi — ég endur-
1 tekhvergi — er minnst á Viku
gegn vimuefnum, dagana 21.-27.
okt. s.l., sem 22 félagasamtök
stóöu að og var aö flestra dómi
einhver best heppnaöa og alvar-
legasta tilraun sem gerö hefur
veriö til aö vekja athygli á
mesta og versta vandamáli
Islendinga i dag, áfengisvanda-
málinu.og hvernig unnt væri aö
j snúa þeirri öfugþróun viö.
■ Hins vegar sá ég I einu eöa
tveimur blööum getiö lofsam-
lega um reglugerðarbreytingu
Steingrims Hermannssonar
fyrrverandi dómsmálaráöherra
um opnunartima veitingahúsa,
þar sem áfengisbölið er aukiö.
i Þessi reglugerðarbreyting var
gerö endaþótt vitaö væri aö hún
1 nyti ekki meirihluta á Alþingi.
Engum ráöherra ber aö fara
eftir naumum meirihluta borg-
arfulltrúa I Reykjavik eins og
gert var i þetta sinn. Þaö má
raunar koma fram i þessari at-
hugasemd að Reykjavikurborg
; og Garðabær voru einu bæjarfé-
! lögin sem neituöu samstarfs-
nefndinni, sem stjórnaöi Viku
| gegn vlmugjöfum um fjárfram-
lög, og undirstrikar sú stað-
: reynd enn betur hvaða hags-
munum borgarfulltrúar
Reykjavikur kjósa aö þjóna. í
aöeins einu dagblaöi sé ég aö
getiö er um baráttu Krabba-
meinsfélagsins og reyklausa
daginn 23. janúar s.l.
Hvaö veldur þessu brenglaöa
gildismati hjá fjölmiðlum? Get-
ur verið að áfengisauömagniö
sé hér að verki? Þiggur t.d. rit-
stjóri laun fyrir aö leika trúö I
áfengisauglýsingu eins og nær-
tækt dæmi er um? Hér er verk-
efni fyrir rannsóknarblaöa-
menn.
Ekkert auðvald er eins
óprúttiö og svivirbilegt I
baráttuaðferðum og áfengis-
auömagniö. Um þaö hefur meö-
al annarra hinn frægi rithöfund-
ur Alex Haley vitnaö.
Arið 1979 var ár barnsins.
Ekkert er uppeldi barna á
vesturhveli jaröar eins skaölegt
og ofneysla áfengis hjá hinum
fullorönu.
IViku gegn vimugjöfum var
haldið uppi samfelldum áróöri i
skólum og fjölmiölum gegn
vimugjöfum. t þeirri herferö
tóku þátt fjölmargir þekktustu
og bestu þegnar þjóöarinnar.
Ekkert viðtal á þessu ári var
einsáhrifamikið og þarfteins og
sjónvarpsviðtal barna I tilefni af
Viku gegn vimugjöfum.
Hvers vegna þarf alltaf aö
þegja um það sem vel er gert en
hampa þvi sem leiðir til ills og
veldur þjáningum og kvöl?
Þetta skyldu blaðamenn og
forrábamenn fjölmiöla hugleiða
á nýbyrjuöu ári.
Hilmar Jónsson.
Þjóðsagan
Einu sinni komu tvær kerling-
ar að þúfu nýsleginni. „Tarna er
fallega skoriö,” sagði önnur
kerlingin. „Og þú lýgur þvi,”
sagöi hin. „Hvaö er þaö þá?”
sagði hin. „Þaö er klippt,” sagöi
hún. „Og hvaöa vitleysa er i
þér. það er skorið.” „Ekki er
það skorið, þaö er klippt.”
Þarna voru kerlingar aö hnakk-
rifast hvort grasið væri klippt
eða skorið, þangað til þær flug-
ust á og ultu báöar á kaf ofan i
tvibytnupytt sem þar var. Þaö
sást síöast til þeirra aö ekki
stóöu upp úr nema fingurnir.
Myndaði hin kerlingin þá til
meö fingrunum aö þaö væri
klippt, en ekki skorið. Þarna
drápu kerlingarnar hvor aðra.
Þvi segja menn þegar menn eru
þrákelknir og stagast á hinu
sama einlægt: „Klippt eöa skor-
ið, sögöu kerlingarnar, og svo
fer þér.”
lesendum