Þjóðviljinn - 23.08.1980, Blaðsíða 25

Þjóðviljinn - 23.08.1980, Blaðsíða 25
Helgin 23.-24. ágúst 1980 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 25 Kvenfólk er ekki að mínu skapi Aidrei skal ég giftast Manni er ekki einu sinni boðið upp á gos ■ visna- mál f Umsjón: Adolf J. Petersen Best er að halda trútt í taum Andófsmenn eru til I f lestum löndum heims, þeir hafa veriö þaÖ s.l. 3-4 þúsund ár eöa leng- ur og veröa þaö örugglega enn um óákveöinn thna. Þaö er nefnilega svo, aö þaö eru fleiri en gyöingar f Sovét- rikjunum eöa zionistar I aust- antjaldsrikjum sem eru andófsmenn. Viö tslendingar, arfarnir komnir af norrænum vikingum og getum rakiö ættir okkar til konunga og keisara er réöu rikjum löngu fyrir Kristsburö, erum llka andófs- menn. Á tslandi eru andófsmenn fjölmennir gegn rikjandi stjórnkerfi. Hver einasta rikisstjórn býr viö þaö hlut- skipti aö vita af andófsmönn- um gegn sér í hverjum krók og kima þjóöfélagsins. Hvaö eru hernámsandstæöingar annaö en andófsmenn? Er t.d. Sjálf- stæöisflokkurinn ekki samtök andófsmanna gegn núverandi rfkisstjórn, og er höfundur eft- irfarandi vlsna ekki fyrrver- andi andófsmaöur? Hann nefnir sig aöeins 2 plús 10. Maöur gæti haldiö þaö vera leyndarheiti hans I einhverri leynilegri andófshreyfingu gegn eldgosum. En hvaö um þaö, visur hans eru andóf gegn andófi. Gunnar leysti þunga þraut, þings var heiöur nærri falli. Stjórnleysi hann bægöi á braut, brást af reisn viö tlmans kalli. Flokkur Geirs er flótta á, fækkar liöi, móöur brostinn. Gremjan ein er eftir þá og illa dulinn valdaþorstinn. Steingríms viskan vlöfræg er, vel hann stundar formanns iöju. Framsókn hefur fundiö sér fasta stööu nálægt miöju. Lúövik gengur beina braut beitir hvössum mælsku vigri, öruggur I allri þraut unnum getur hrósaö sigri. Iilan hiaut af hrösun skell háttuö I brúöarrúmiö, yfir hana ellin féll eins og næturhúmiö. Skyndilega Trúddi tók tilþrif mörg aö reyna, ástina úr elli skók og óhreinkaöi meyna. Ei varö Möngu og Trúdda traust tilfinninga gaman. Varla geta vor og haust veriö lengi saman. Burtu Manga úr bóli flaug betri rekkju þráöi, frjáis úr Trúdda faömi smaug fegin ööru ráöi. Eilin deyfir aldinn hæng eigin glöpum veldur. Trúddi má i sinni sæng sofa einn og kaldur. ZX. Þeir gera að gamni slnu þarna vestur I heimi, svona likt og aörir. En meöal ann- arra oröa, þaö heföi liklega veriö hyggilegt af Trúdda aö kunna visu Jóns Þorlákssonar á Bægisá: Lukkutjón þá aö fer ört ekki er hægt aö flýja, betur heföi guö mér gjört aö gelda mig en vigja. Siguröur Breiöfjörö kvaö: Best er aö halda trútt i taum á tiifinningameri, hófgatan er hál og naum og hætt viö út af beri. Bólu-Hjálmar fann ellina nálgast: Af mér legg ég iöjutól, óöum styttir daginn, lifsdaganna slgur sól senn i dauöans æginn. Lilja Gottskálksdóttir kvaö um eiginmann: Gröndals ekki er getiö meir, garpur sá úr leik er talinn. Gti I kuida álma freyr una má á hjarta kalinn. Viimund iika muna má mest sem áöur geröi þvaöra, nú er oröa eyöir sá aöeins lftii sprungin blaöra. Greitt til verka gengiö var, garpar hraöa störfum brýn- um. Reiöir krata ráöherrar reknir voru úr stólum finum. Gunnar þjóöar þakkir fær, þörf er mannsins sátta iöja. Geir er öllu gamni fjær, glöggt aö fáir mál hans styðja. Stjórnin hefur hafiö störf, henni berast óskir góöar. Stjórnarbótar brýn var þörf, biómgast hagur lands og þjóöar. Vestan úr hinum stóra heimi hefur borist sú fregn, aö þar væru hjón að skilja samvist- um. Ekki myndi þaö þykja saga til næsta bæjar á Islandi, svo algengt sem slikt er hér, en þeim I Vesturheimi finnst aö svoleiðis nokkuö sé heims- frétt, ekki sist fyrir þær sakir aö eiginmaöurinn er röskum 30 árum eldri en eiginkonan sem er aðeins tvitug aö aldri. En fréttin er þannig: Ellin fjötrar æskulýö — engu sagnir leyna —. Manga ung og munaösbllö mátti þetta reyna. Eiga aö vini þaö er þraut þann sem hinumegin ýmist drynur eins og naut eöa stynur þungt af graut. Jón Jónsson á Gilsbakka kvaö I raunum sinum: Einlifinu á eymdarnóttum ekkjui tlöum þola bágt, getnaöur i gluggatóftum girndaruglan skrækir hátt. En Kristján Jónsson haföi annaö aö segja: Einn ég gleöst og einn ég hlæ er amastundir linna; aöeins notiö einn ég fæ unaösdrauma minna. 1 þrettán ára gömlum Spegli eru þessar vlsur sem viröast geta átt vel viö nú á timum. Höfundurinn kallar sig Flat- rimara. Honum til heiöurs, samvisku þjóöarinnar til minnis og valdsmönnum til viövörunar birtast þær hér: Ekki viröast úrráö ný ætla vel aö blessast. Engar horfur eru á þvl aö ..Eyjólfur” sé aö hressast. Ei skal strengi æöru slá eöa lengja spjallið. Nú er enga náö aö fá, nú er gengiö falliö. Hve nú erfitt aur aö fá ekki vissi ég fyr um. Blár af kulda beið ég hjá bankans úti-dyrum.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.