Þjóðviljinn - 29.08.1980, Blaðsíða 9

8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN 'Föstudagur 29. ágúst 1980
Föstudagur 29. ágúst 1980 ÞJÖÐVILJINN — StÐA 9
Menn halda þetta ekki út til lengdar
segja þeir Alexander Þórsson og Kristján Jóhannsson járnidnaöarmenn
Tekur þrjá sólarhringa fyrir fjóra menn aö sjóöa saman tvö rör
„Þetta er alveg ótrúlega mikil
vinna, stáliö er svo hart I þessu,
þaö tekur þrjá heila sólarhringa
og jafnvel lengri tima fyrir fjóra
suöumenn aö sjóöa tvö rör
saman”, sögöu þeir Alexander
Þórsson og Kristján Jóhannsson,
já rniöna öa rm en n.
Þeir höföu tekiö sér smáhvild
frá suöunni, meöan félagi þeirra
Sigmar Sigurösson slipaði suöu-
kantinn meö heljarmikilum rokk.
„Viöerum að vísu ekki btinir aö
vera hérna lengi, viö réöum
okkur hingaö uppeftir hjá Stál-
smiöjunni, en þaö hafa veriö ör
mannaskipti hérna i suöunni. Þaö
hættu 6 starfsmenn á einu bretti
fyrir skömmu. Menn halda þetta
bara ekki út, þetta er það mikil
þrælavinna”.
Þar sem þeir félagar voru aö
sjóöa saman rör I einni plpulengj-
unni er brött beygja í aörennslis-
skuröinum og veröur því aö
steypa sökkul undir pipurnar og
eins veröur Steypt yfir þær svo
ekkert hreyfist þegar vatns-
flaumnum veröur hleypt eftir
plpunum aö stöövarhúsinu.
Þaö fóru um 1500 rúmmetrar af
steypu I sökkulinn en hann er
nærri þrjár mannhæðir á dýpt og
um 800 rúmmetrar fara af steypu
yfir plpurnar þrjár, en hvert rör
er nærri 5 m í þvermál.
Hver pipulögn veröur um 270 m
löng og alls fara 99 rör I pipurnar.
1 þá pipulögn sem lengst er komin
er búiö aö sjóöa saman 14 rör, aö-
eins er byrjaö á annarri lögninni
en ekkert á þeirri þriöju.
„Þaö sem hefur tafiö verkiö
mest hérna er aö suöuvirinn sem
italski aöalverktakinn hefur út-
vegaö til verksins er alveg ónýtur
þaö hefur komist i hann raki og
engin leiö aö vinna meö honum
auk þess sem viö erum með mjög
léleg rafsuöutæki. Þeirsuöumenn
sem hafa komiö hingaö til vinnu,
hafa ekkert getaö unniö aö viti
meö þessum tækjum þótt þeir
heföu staöistallarprófraunir meö
prýöi á Keldum”, sögöu þeir
Alexander og Kristján.
„Ætli vandamáliö liggi ekki I
þvi aö ítalir eru vanari aö vinna
fyrir vanþróaöri þjóöir þar sem
ekki eru geröar eins miklar kröf-
ur til verka og hér. Við höfum
verið eins og sniglar inni I rör-
unum.3m uppádag og síöari 2 m
aftur niöur til aö gera viö. Okkur
skilst þó aö veriö sé aö útvega
betri tæki ef verkiö á ekki aö
dragast fram úr hófi.
Kaupiö er alls ekki nógu gott
fyrir þessa vinnu, þvi viö fáum
akkúrat ekkert fyrir mælinguna.
Hún hefur einhvern timann veriö
reiknuö út á pappir en þaö hefur
ekki staöist i verki hingaö til.
Viö megum þó til meö aö taka
þaö fram aö öll aðstaöa hér er til
fyrirmyndar”, sögöu þeir félagar
aö lokum.
Þeir Alexander Þórsson til v. og Kristján Jóhannsson voru ekki beint
hrifnir af þeim verkfærum sem italski verktakinn útvegaöi til rafsuð-
unnar.
Hvert rör er um 5 m I þvermái en alls fara 99 rör i allar
þrjár pipurnar. Eins og sést á myndinni er ekki auövelt aö
athafna sig viö rafsuðuna innf rörunum.
Fullkomnasta steypustöö landsins er viö Hrauneyjarfoss
Heimir og Hannes Sigurgeirsson steypubflstjóri biða f stiórn-
stööinni eftir aö billinn fyliist. Til vinstri sést á tölvuskjána
og fyrir neðan gluggann á miöri myndinni er útskriftarvélin,
en allar upplýsingar um hverja lögun eru prentaöar jafnóö-
segir Heimir Hafsteinsson steypustööyarstjóri
„Okkur semur alveg ágætlega,
aö visu hreytir hún i mig ónotum
annaö slagiö. Ég taia stundum viö
hana, bæöi skamma hana og er
ástúölegur þess á milli, en þaö
hafa engin eiginleg vináttu-
bönd myndast á milli okkar, f
raun er hún bara stjórntæki sem
maður segir fyrir verkum.”
Nei, þaö er óþarfi aö æsa sig út
af þessu, hann Heimir Hafsteins-
son steypustöðvarstjóri var ekki
aö tala um konuna sina, heldur
tölvuna sem hann hefur fyrir
framan sig 12 klukkustundir á
dag og sér um aö blanda rétta
steyputegund á svipstundu eftir
nánari fyrirskipunum Heimis.
„Þetta er nýjasta og fullkomn-
asta steypustöö á landinu. Hún
vartekin inotkuni mai s.l. en þaö
voru Sviar sem komu henni upp
og tengdu tölvubúnaöinn. Þeir
tóku mig siöan i nokkrar kennslu-
stundir, en til allrar hamingju
skildu þeir kennslubókina eftir,
svo ég gat áttaö mig beturá þess-
um tækjubúnaöi.
Steypubilstjóramir voru sifellt
aöhlaupa upp og niöur stóra járn-
stigann sem liggur upp í steypu-
stöövarturninn þar sem stjórn-
stööin er.
Snyrtimennskan var til fyrir-
myndar I stjórnstööinni og Heim-
ir skipaöi tölvunni aö fylla hvern
bilinn af öörum. Þessi var aö fara
upp aö stiflugaröi og átti aö fá
þessa tegund af steypu. Hinn bill-
inn var aö fara i stöðvarhúsiö og
þurfti allt annars konar steypu.
„Þaö fara þrjár hrærur í hvem
steypubfl og hver hræra tekur um
11/2min. Viö höfum fariöuppi 55
hrærur á klukkustund en þaö er
búiö aö vera alveg sérstaklega
mikil steypuvinna hérna i sumar.
Þaö eru 6 steypubílar i gangi, en
Landsvirkjun rekur steypustöö-
ina og hér er öll steypa fyrir
virkjunarsvæöiö blönduö.
Steypuefniö er tekiö á árbökk-
um Köldukvlslar þar sem þaö er
harpaö og malaö.
Viö höfum veriö I hálfgeröum
vandræöum meö sement I sumar.
Sementsverksmiöjan á Akranesi
hefur varla haft undan aö fram-
leiöa handa okkur og hingaö
koma á hverjum degi stórir
sementsbilar sem taka nærri 30
tonn. Þaö hafa fariö nærri 800
tonn af sementi á einni viku, en
steypuframleiöslan i þessari viku
veröur um 2400 rúmmetrar.
Þaö er gömul steypustöö uppi I
Sigöldu um 10 km héöan og þar
erum viö meö varabirgðir af
semenfi, auk þess sem viö verö-
um aö setja þá stöö I gang ef eitt-
hvaö kemur uppá hérna niöur-
frá”.
„Hefur tölvan bilaö?
„Jú, hún á þaö til greyiö aö
detta úr sambandi og þá veröa
góöviljaöir menn aö hjálpa henni. »
Húnersérstaklega viökvæm fyrir
öllum rafmagnstruflunum. Um
daginn varö spennubreyting i Sig-
öldu og þá klikkaðist hún svo illa
aöég hélt hún næöi sér ekki aftur.
En ég á formatið á segulbandi og
gaf henni einn skammt af þvl, slö-
an hefur allt gengiö slysalaust.”
Þaöer hægt aöhafa meira gagn af Þjóöviljanum en lesa hann. 1 stjórn-
stöö steypustöövarinnar var Þjóöviljinn notaöur fyrir ljósaskerm.
„Þaöer gottaö vita af blaöinu þarna”,sagöiHeimir.
Fáum varla nógu mikid sement
um.
tveggja flutningabíla á viku
blaöamönnunum uppá kaffi og
með því.
„Jú, jú, vinnuaöstaöan er alveg
ágæthérna, þetta erumikiö sömu
tækin og viö notuöum I Búrfelli á
sinum tlma, en þaö hefur alltaf
veriö aö smáaukast viö þetta.”
„Hvernig er vinnutíminn hjá
ykkur?”
„Þaö eru átta máitiðir á sólar-
hring, þvi vinnuflokkarnir eru á
vöktum, og þá tvfskiptum við
vinnunni I tvær 12 tima vaktir frá
7-7.
Flestar kvennanna i eldhúsinu
áttu fjölskyldu heima fyrir og
sumar stunduöu auk þess sveita-
störf.
„Helgarfriin hafa komiö ágæt-
lega út fyrir okkur, en sveitakon-
urnar sem þurfa aö fara beint I
heyskapinn þegar heim er komið,
eru oft dauöþreyttar þegar þær
koma hingaö uppeftir aftur.
Viö höföum fengiö svo indælis-
góöa kanelsnúöa meö kaffinu aö
okkur langaöi aö vita meira um
gerö þeirra og vorum þá leiddir
fram i eldhúsiö til aö heilsa uppá
hana Disu bakara eins og hún er
kölluö af starfssystrum sinum.
„Þaö er nú alltaf sama vanda-
máliö meö þessi mötuneyti. Þeir
sem aö hanna þau, gleyma alltaf
aö gera ráö fyrir einhverri aö-
stööu fyrir bakstur. En þaö er
velvilji þeirra sem vinna meö
mér sem hefur bjargaö þessum
málum. Þetta eldhús er þó hátið
miöaö viö aö þaö sem viö höföum
á Grundartanga, þar var þetta
bara einn geimur og hvaö ofani
ööru, en nú eru bæöi geymslur og
minni herbergi hólfuö út úr eld-
húsinu”, sagbi Disa og bauð
okkur uppá meiri kanelsnúöa.
„Strákar þiöfariöekkert meö þaö
lengra en ég setti allan afganginn
af kartöflustöppunni frá i iyrra-
dag I deigiö. Finnst ykkur þetta
bara ekki ágætt”. Við samsinnt-
um þvi og tókum okkur nokkra i
nesti til viðbótar.
„Þaö er ágætis laun aö hafa
hérna”, sagöi Herdis eldhús-
stúlka en þetta er fyrsta sumarið
sem hún starfar I mötuneyti á há-
lendinu, en hún er i skóla á
vetuma. „Þaö fylgir þessu starfi
lika mikil vinna. Siöan fáum viö
ferðapeninga og bónus eftir þvl á
hve marga diska er eldað og
framreitt”. „Nei, þaö er ekki sér-
staklega mikiö um aö vera hérna
á sumrin. Viö förum þó I bló,
þegar þau eru og hvetjum strák-
ana I fótboltanum”.
Ekki minna en 500fiskbollur þarf aö steikja ef ailir eiga aö fá fylli slna I
hádeginu.
Frá h. Disa bakari og Guöbjörg ráðskona. Hún var sam-
mála DIsu I þvi aö gera þyrftiráö fyrir aöstööu fyrir bakst-
ur þegar mötuneyti væru útbúin.
Stúlkurnar í Fossvirkjamötuneytinu elda ofaní 200 svanga karla
Eta farm
Mötuneytiö hjá islenska verk-
takanum, Fossvirkja, er þaö
stærstaá Hrauneyjafosssvæöinu I
sumar en þar hafa aö meöaitali
starfaö 16 konur viö aö matreiða
ofani 200 soltna munna.
Viö skeiltum okkur I morgun-
kaffi I þessu stóra mötuneyti og
fórum beinustu leiö inn i eldhúsiö
til aö forvitnast um starf og hagi
þeirra sem þar starfa.
Þar var nóg að gera, því byrjað
var aö undirbúa hádegismatinn. 1
þetta sinn skyldu þaö vera fisk-
bollur. „Ætli víð steikjum ekki
um 500 fiskbollur, viö hökkuöum
nærri 40 kg af fiski i morgun”,
sagöi Guöbjörg ráöskona en hún
hefur starfaö og stjórnaö verk-
takamötuneytum i mörg ár.
Okkur lék forvitni á aö vita
hversu mikill matur færi að
meðaltali I gegnum eldhúsiö yfir
háannatimann.
„Þaö kemur hingaö stór vöru-
flutningablll tvisvar i viku, yfir-
fullur af matvörum og þær eru
bókstaflega étnar upp. Þiö sjáiö
þaö lika á istrunum á körlunum
hvort þeim finnst ekki fæöiö gott
hjá okkur” sögöu yngri stelp-
urnar sem voru sestar niöur I
kaffikrókinn og búnar að bjóöa
á dagskrá
/ Noregi eru búum sett stærðarmörk.
T.d. mega þar ekki vera nema 2000 hœnur
á eggjaframleiðslubúi og 500 grisi á ári má
hver bóndi framleiða mest. Þetta er það
sem okkur vantar en ekki fóðurbœtisskatt
til þess gerðan að útrýma smærri bændum
Á tæpu vaði
Almannavarnir rikisins eru
þörf stofnun. Þar reyna menn aö
gera sér grein fyrir aösteðjandi
vanda og hvernig viö skuli bregö-
ast.
Þar er vegiö og metiö hvaöan
hættan stafar — hvort hún eigi
upptök I ibrum jaröar eöa mebal
vanvitugra manna. Þegar þeir.er
þar starfa,sjá váboöa, reyna þeir
aö hafa tilbúna áætlun um skipu-
legan flótta fólks af hættusvæöum
— og viöbúnaö til aö taka á móti
flóttamönnum. Flóttamenn ger-
ast viöar en þar sem Pol Pott
ræöur útrýmingu. Þetta meö Al-
mannavarnir kom mér I hug þeg-
ar ég las Timann frá 8. júli. Þar
var rætt viö Framkvæmdastofn-
un rikisins um væntanlegan flótta
þeirra bænda sem ekki stunda
stórbúskap. Rædd áætlanagerð —
sem komin er I fullan gang — um
aöstoö viö bændur, sem flosna
upp vegna afleiöinga af kvóta-
kerfi og fóðurbætisskatti. Er vel
þegar opinberar stofnanir gera
sér grein fyrir þvi hvert stefnt er
af forsjármönnum bænda. Sem
vestfirskur smábóndi — og þar
meö hugsanlegur flóttamaöur —
hef ég áhuga á þessari áætlun. Á
Vestfjöröum — og öörum sveitum
sem ótrygga og erfiöa aöstööu
hafa til heyöflunar og samgangna
— mun fóöurbætisskattur bitna
fyrst og verst. Almennt munu
bændur hafa trúaö ,,sinum“mönn-
um, þegar þeir sögöu aö þessar
aögeröir væru til aö styrkja stööu
smærri bænda og ekki siöur til
verndar strjálli byggö. Þaö skýt-
ur skökku viö þegar i ljós kemur
aö Framkvæmdastofnun er þegar
byrjuö aö skipuleggja aöstoð viö
væntanlegt flóttafólk. „Stofnunin
er að vinna aö áætlun um hvernig
foröast megi aö sveitafólk flosni
uppfrá heimilum sinum” — svar-
aöi Bjarni Einarsson — „þegar
Timinn ræddi við hann um hætt-
una af þvi aö bændur flosnuðu upp
og flyttust á mölina vegna afleiö-
inga kvótakerfis og fóöurbætis-
skatts.” ööruvlsi mér áöur brá.
Hætt er viö aö sumir formælendur
fóöurbætisskatts skipti um skoö-
un, þegar þeir sjáifir veröa búnir
aö lifa um tima eins og Magnús
sálarháski — eina viku á að
syngja Blessuð sértu sveitin min,
aöra viku á munnvatninu og þá
þriöju á guðsblessun. Þvi er hald-
iö fram aö niðurgreiöslur EBE á
kjarnfóöri séu alveg sérstakur
djöfulskapur sem verði aö verja
okkur fyrir hvað sem öllu ööru
liði. Ég vil benda á aö þessu er
þann veg farið aö þaö fé sem EBE
ver til aö greiða niöur kjarnfóöur
á Islandi kemur neytendum og
þar meö kaupendum vinnuafls til
góöa i lægra verðlagi. Þetta vita
allir sem eitthvað geta skiiiö. Ef
kostnaöarliöur lækkar þá kemur
þaö til skila i útreikningi verös á
sauöfjár- og nautgripaafuröum.
Aö segja annaö er visvitandi
blekking svo ekki sé meira sagt.
Dagblaðiö gerði sér alveg grein
fyrir afleiöingum — þegar þaö i
leiöara fyrir skömmu lýsti mikilli
velþóknun á fóðurbætisskatti sem
kæmi á sauöf jár.og kúabændur en
mótmælti framleiðsluskeröingu
stærri búa. Dagblaöiö fann i
fóöurbætisskattsmönnum banda-
menn i baráttu sinni fyrir eyðingu
byggöar — t.d. á Vestfjöröum.
Einhverntima komst ég yfir tölur
sem sýndu aö hlutfallvestfirskra
bænda i heildarframleiöslunni
haföi minnkaö um nær 20% miöaö
við árin 1951—1960 annars vegar
og 1971—1976 hins vegar og varla
hefur hlutfalliö hækkaö siöan. Viö
sem erum andvigir fóöurbætis-
skatti höfum vist ekki eignast
nýjan bandamann nýlega — ef frá
er talin Framkvæmdastofnunin
meö slna áætlun um aöstoö viö
uppflosnaöa bændur. Hvort sú
uppflosnun verður meöal smærri
bænda eöa stærri — I strjálli
byggö eöa þéttri — þarf ekki aö
ræöa — þaö er ljóst hverjum sem
hefur eðlilegt mannvit. Þeir
bændur sem mest hafa hnotið um
Dagblaösstefnuna en sjálfir stutt
áform um fóöurbætisskatt velta
þvi fyrir sér þessa dagana hver sé
vitlaus — Dagblaöið, eöa þeir
sjalfir. — Annarhvor hlýtur aö
vera þaö.
„Hvenær drepur maöur mann
og hvenær drepur maöur ekki
mann”, sagöi Jón Hreggviösson
bóndi á Rein. „Markaösnefnd” er
iöjusöm eins og kóngulóin. Fyrst
gat hún selt 10 páskalömb svo lét
hún slátra nokkrum horgemling-
um fyrir hvitasunnuna — þeir át-
ust ekki. Nú siöast er hún á bóla-
kafi i heysölumálum til Græn-
iands, Færeyja og Noregs. A þvi
er sá galli aö Grænlendingar geta
ekki dreift hjá sér heyi. 1 Færeyj-
um er aöeins markaöur fyrir
hrossafóöur. Aöur fyrr voru þess-
ir frændur okkar þekktari fyrir
annaö en reiömennsku — þar hef-
ur bersýnilega oröiö breyting á.
Norömenn vilja ekki kaupa nema
einhvern andskotans rudda og
borga i samræmi viö þaö. Sem
sagt þaö er enginn markaöur fyr-
ir heyiö i norölægum löndum. En
áfram er unniö aö málinu og
næsta skref verður aö reyna viö
Arabana — þar mun spretta illa i
þurrkum. Eitt hefur markaös-
nefnd gert sem orö er á gerandi.
Hún gekkst fyrir fjölmennri
veislu i Reykjavlk til aö kynna
frosiö dilkakjöt . Á kynninguna
valdi hún kjöt af vannæröum
hraknings aumingja — og kynnti
rækilega i blöðum aö kjötiö af
þessum vesalingi væri dæmigert
fyrir frosiö dilkakjöt. Þaö er sök
sér þó „Nefndin” geri ekkert
gagn — en þegar hún stofnar til
ófrægingarherferöar gegn sölu á
frosnu dilkakjöti þá væri best
fyriralla — nema Nefndina sjálfa
— aö hún tæki saman dótiö sitt.
Þaö er nefnilega þannig að mest
allt dilkakjöt i heiminum er selt
frosið — en þaö dettur engum i
hug nema Nefndinni aö bjóöa
fólki sem dæmigert dilkakjöt —
skrokk af vannæröum undanvill-
ingi sem hefur veriö á mörkum
þess aö drepast. En þetta er svo
sem I samræmi viö veröfelling-
una á þroskamiklum og vel hold-
fylltum lambsskrokkum. Þaö ei
ekki á góöu von þegar svona er aí
málum staöiö. Viö teljum okkur
stundum geta sótt vit til Norö-
manna. Þeir haga sér töluvert
ööruvisi en viö I sinum land-
búnaöarmálum. Ekki eru mér til-
tæk þeirra ráö nema eitt og eitt
sem slæðst hefur óvart inn I fjöl-
miöla. Ég vil þó nefna þaö að
þeirra jaröabótaframlög hafa
alltaf veriö miðuö viö % af kostn-
aöi — en ekki eins og hér þar sem
greiddur er þvi stærri hluti sem
kostnaöurinn er minni. Þaö sem
ég sá siðast var grein Gisla
Kristjánssonar um norsk ákvæöi
um stærö hænsna- og svínabúa.
Þar rekur hann norsk lög frá 1975
um búfjárrækt sem atvinnugrein.
Þar eru búum sett stærðartak-
mörk. T.d. mega ekki vera nema
2000 hænur á eggjaframleiðslubúi
og 500 grísi á ári má hver bóndi
framleiða mest. Þetta er þaö sem
okkur vantar en ekki fóöurbætis-
skattur til þess geröan aö útrýma
smærri bændum sem búa viö
ótrygg skilyröi til heyöflunar.
Fóöurbætisskattur er ofan á allt
annaö ómennskur ef svo má aö
orði kveöa. Hann er þannig upp-
byggöur aö þeir sem veröa fyrir
áföllum viö heyöflun — verða —
áfallanna vegna aö borga meira i
sjóðinn — ofan á kal, grasleysi
eöa einhver önnur óhöpp — vél
brotnar eöa bóndinn fær gigtar-
kast I bakiö á úrslitadegi hey-
skapar. — Þetta er eins og vega-
gjald af bensini — þvi djöfullegri
sem vegurinn er og minna fyrir
hann gert — þess meira skal sá
borga i vegaskatt sem veginn
verður aö aka.
Er ekki alveg nóg aö skatt-
leggja vestfirska bændur i Viö-
lagasjóö — sem er samtrygging
gegn skaöa af jaröskjálftum og
eldgosum, sem aldrei hafa hrjáö
vestfirska bændur — Þaö er ekki
hitinn sem ógnar þeim — það er
kuldinn i jöröinni — auk misvit-
urra manna — sem ógnar búskap
á Vestfjörðum. Hvorugt þetta er
innifaliö I Viölagatryggingu.
Þrátt fyrir þingmanna-skort suö-
vesturlandsins hefur tekist aö
láta vestfirska bændur tryggja
fyrir eldgosum húseignir suð-
vestanlands. Þetta er ekki alveg i
samræmi viö leiöara Vestfirð-
ingsins sem ræöur Alþýöublaö-
inu. Hann ræddi um ofriki Vest-
firskra þingmanna og nefndi sem
dæmi — óeölilega fjármagns-
flutninga til Vestfjaröa og efna-
hagsvandræði almennt. Mig
minnir aö 3/4 allra fasteigna i
landinu séu á suövesturhorninu.
Eitthvað hefur straumurinn frá
Vestfjöröum lagt suöur þau árin.
Reyndar þarf ekki aö ræöa þessi
mál viö ritstjórann. Hann er
búinn aö greiöa atkvæöi um þau.
Hann greiddi atkvæöiö með fót-
unum þegar hann flúöi suöur. 1
ágústmánuöi verða kjörmanna-
fundir um land allt og vonandi al-
mennir bændafundir i sambandi
við þá. Þangaö til getum viö velt
þvi fyrir okkur hvort þaö er *r
ekki bara „þak” sem okkur vant-
ar — „þak” á bústæröina eins og
Norömenn hafa. Ég vil I lokin
beina þvi til forráöamanna okkar
bænda aö þeir eyöi fáeinum
minútum til aö hugleiöa — hvers-
vegna Dagblaöiö mæli meö fóöur-
bætisskatti en sé á móti fram-
leiðsluskerðingu á stórbúum. —
Venjulegir bændur gætu svo hug-
leitt eins og ég nefndi áöan hvort
þaö er ekki „þak” sem vantaiv
„þak” sem takmarkaöi fram-
leiöslu stóru búanna sem valda
offramleiðslunni. Þá breyttist
áætlunin um Flóttamannahjálp
Framkvæmdastofnunar og
smærri búum og strjálli byggö
yröi hlift viö eyðingu. Þann dag
sem þetta yröi gert yröi enginn
gleöisöngur I leiöara Dagblaös-
ins.
( — Þes» skal getiö ab grein þessi birtist i nær sama bún-
ingi I Tlmanum þann 15. agúst s.1. Hún er birt i V>jöftviljan
um nú aö ósk höiundar meft sérstöku tilliti til aöalfundar
Stéttarsambands bcnda, sem haldinn verftur nú um kom-
andi helgi.)