Þjóðviljinn - 23.09.1980, Qupperneq 7

Þriðjudagur 23. september 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 7
G
sO
E
Umsjón
af hálfu
Þjóðviljans:
Kristin
Astgeirs-
dóttir
Klin
ólafsdóttir
Katrln
Didriksen
Eirlkur
Guðjónsson
Hildur
Jónsdóttir
Kristin
Astgeirsdóttir
Þing Rauðsokkahreyfingarinnar á Selfossi
Mikill áhugi á fjöl-
Rökkur-
fagnaður
Rauðsokka
Það á að byrja veturinn með
fjöri. A föstudagskvöldið 26.
sept. verður rökkurfagnaður
Rauðsokkahreyfingarinnar i
Lindarbæ. Hann hefst kl. 21 og
verður að vanda eitthvað til
skemmtunar og síðan verður
dansað af hjartans list fram á
nótt. Allir velkomnir meðan
húsrúm leyfir. Aðgangur kl.
3000.
skyldupólitík
Starfið og stefnan í endurskoðun
Kjarnafjölskyldan eða annað
form. Það rikti mikill áhugi á
málefnum fjölskyldunnar á
þingi Kauðsokka.
Kauðsokkahrey fingin hélt
þing sitt um siðustu helgi á Sel-
fossi. Til umræðu var skipulag
og stefna hreyfingarinnar en nú
er orðið langt um liðið slðan rætt
hefur verið um þá þætti.
Eins og allir vita sem fylgst
hafa með Rauðsokkahreyf-
ingunnifrá þvi' aðhún var stofn-
uð fyrir 10 árum hefur hún
breyst töluvert, einkum eftir
að sú stefna var mörkuð árið ’74
að berjast fyrir jafnrétti karla
og kvenna á grundvelli stéttar-
Fimm ár frá kvennaverkfallinu
Ræðum málefni
láglaunakyenna
Hinn 24. okt. næst komandi
verða fimm ár liðin frá
„kvennaverkfallinu” fræga eða
kvennafrideginum eins og
sumir vilja kalla þann dag. Þaö
má eflaust deila um árangur og
framkvæmd 24. okt. 1975, en vist
er um það að islenskar konur
vöktu heimsathygli og héldu
reyndar margir erlendis aö
mikill baráttuandi væri rikjandi
og öflug kvennahreyfing. Stað-
reyndin var hins vegar sú aö
eftir „friið” héldu konur áfram
að elda, taka til og ala upp
börnin, auk vinnunnar utan
heimilis. Þaö þarf meira til en
einn dag til að breyta stööu
kvenna, það þarf langa, stranga
og róttæka baráttu.
Það hefur frést að ýmsir hafi
hug á aö nota fimm ára afmælið
til að koma umræðum af stað á
nýjan leik t.d. hefur Jafnréttis-
ráð stungiö þvi að Útvarpsráði
að dagsins verði minnst i sam-
ráði við kvennahreyfingar
landsins. Þá hefur verið stungið
upp á ráðstefnu um konur og
fjölskylduna á siöum Morgun-
blaðsins, en ekki hefur heyrst
neitt um undirtektir.
Það veitir ekki af að taka
jafnréttismálin til ýtarlegrar
umfjöllunar enn einu sinni og
finna á þeim nýjar hliðar og
nýjar baráttuleiöir, svo að ein-
hverju verði þokað. Jafnréttis-
Framhald á bls. 13
Konur sem vinna viö framleiöslugreinarnar eru sá liópur sem mestu
misrétti er beittur. Þaö væri veröugt verkefni aö minnast kvenna-
verkfallsins meö þvi aö ræöa málefni þeirra.
baráttunnar. Sú stefnumörkun
olli miklum deilum og klofningi,
en siðan hefur henni verið fylgt
að nokkru, þó aö oft hafi verið
litið um tengsl við þá hópa þjóð-
félagsins sem við mest misrétti
búa- láglaunakonur, einstæðar
mæður, að ekki sé talað um
þann þögla hóp kvenna sem
situr innan veggja og elur upp
nýjar kynslóðir, og sér um við-
hald vinnuaflsins, allt saman
launalaust.
A þinginu á Selfossi varð ekki
nein bylting eöa stefnubreyting,
Rauðsokkahreyfingin heldur
sinu striki, en þaö er ýmislegt á
döfinni til að efla hreyfinguna
og bæta, ekki veitir af i krepp-
unni.
Einer sú breyting sem vert er
að segja frá og sem sennilega á
eftir aö hafa mikil áhrif á allt
innra starf. Sú ákvörðun var
tekin sl. vetur að stofna svo-
kallaöa grunnhópa (basishópa)
semhafa þvi hlutverki að gegna
að veita konum tækifæri til að
ræða saman um lif sitt og
vandamál, auk þess að sinna
alls kyns verkefnum. Slikir
hópar hafa verið starfandi i er-
lendum kvennareyfingum allt
frá 1970, en einhverra hluta
vegna hafa þeir aldrei komist á
legg hér. Þó er vitað um
nokkrar tilraunir frá fyrri
árum, en þeir hafa aldrei verið
hluti af skipulaginu. Erlendis
eru þeir taldir algjört grund-
vallaratriði til að konur kynnist,
skilji aö reynsla þeirra og kúgun
er sameiginleg og til þess að
losa um allar þær hömlur sem
hver og einn byrgir innra með
sér. Reynslan er sú að konur fá
mikiö út úr þvi að ræöa við
aðrar konur og þar með finnst
þeim að þær séu einhverju
bættari og eflast i baráttu-
andanum.
Þingiö á Selfossi ræddi mikið
um grunnhópana, sagt var frá
starfinu síðasta vetur og allar
Islenskir kvennahóp-
ar í Kaupmannahöfn
Það er ekki aðeins hér
heima sem íslenskar
Ársf j órðungsf undur
Vetrarstarfið er að hefjast og á fimmtudaginn
verður ársf jórðungsf undur i Sokkholti kl. 20.00. Þar
verða lagðar línur fyrir veturinn, rætt um kvenna-
hátíðina sem framundan er, rætt um nýju stefnu-
skrána, kosið í miðstöð og væntanlega ræddar hug-
myndir um efni Forvitinnar Rauðrar auk annars
þess sem liggur Rauðsokkum á hjarta.
konur hefja vetrarstarf í
kvennabaráttunni. Oti í
Kaupmannahöf n eru
starfandi íslenskir
kvennahópar sem eru
einmitt þessa dagana að
fara í gang.
1 fyrravetur var ákveðið að
kalla konur saman þar ytra til
að kanna hvort ekki væri grund-
völlur fyrir róttæku kvenna-
starfi. Þeim konum sem þar
voru staddar fannst tilvaliö að
nota útiveruna til að lesa,
fræöast og ræöa saman og kom i
ljós að áhugi var mikill. Alls
störfuðu um 40 konur i 7 hópum,
einn varð strax grunnhópur sem
ræddi um kvennavandamál,
annar las ýmsar grein-
ar og ræddi út frá persónu-
legri reynslu, tveir lásu bók-
menntir.einn ætlaöi að fjalla um
konur i listum, en varð ekki
meira út starfi en aö þær tróðu
upp á skáldavöku. Þá voru
einnig starfandi tveir blandaðir
hópar karla og kvenna sem
„ræddu málin” og þóttu þeir
gefa mjög góöa raun. Einn
Framhald á bls. 13
voru sammála um að þaö væri
verið að fara inn á rétta braut.
Af frekari umræöuefnum má
nefna blaöiö Forvitin Rauð sem
i ráði er aö efla eftir mætti.
Jafnréttissiðan kom einnig til
tals að rikti eining um að hún
væri oröin ansi stöðnuð og lúin
ogkominntimitilaöhvila hana.
1 ráði er aö efla morgunkaffið á
laugardögum og á hver grunn-
hópur að sjá um einn laugardag
ogfá gest til að flytja framsögu.
Kvennahátið er framundan og
verður það næsta verkefni Rsk.
að undirbúa hana.
Drög að grundvelli hreyf-
ingarinnar voru lögö fram, en
þau fara nú til umræðu út i
hópana og eiga að afgreiðast i
janúar. Þaö kom fram að mikill
áhugi er á fjölskyldupólitik, þvi
var varpað fram að i raun og
veru veit enginn hvað við er átt
með þvi hugtaki. Stungiö var
upp á að halda ráðstefnu um
fjölskyldupólitik, bæði til að
ræða hlutverk f jölskyldunnar og
þær aöstæðursem hún býr við i
okkar hrjáða verðbólguþjóð-
félagi.
Eitt af þvi sem rætt var um
var nýliðastarf þ.e. hvernig á að
taka á móti konum sem vilja
ganga til liös viö hreyfinguna.
Það hefur löngum þótt brenna
við að konur hafi hrökklast út úr
Sokkholti af ótta viö þessar
„meðvituðu menntakonur” sem
þar eru sagðar vera (ein goð-
sögnin um Rauösokkur).
Það var almenn skoðun aö
ekkert væri aö óttast, þarna eru
skólastelpur, kennarar og
launafólk eins og annars staðar,
sem hafa róttækar skoðanir og
vilja berjast fyrir jafnrétti. A
næstunni verða haldnir
kynningafundir og siöan verður
þeim sem áhuga hafa boðið að
fara i grunnhóp. Framtiðin
verður aðleiöa i ljós hvaöa starf
fylgir svo á eftir.
Það væri hægt aö fylla alla
siöuna meö frásögnum af þing-
inu en væntanlega verða þvi
gerð betri skil i Forvitinni
rauðri. Aö lokum skal vikiö að
gesti þingsins sem að þessu
sinni var Bjarnfrfður Leósdóttir
frá Verkalýösfélaginu á Akra-
nesi.
A kvöldvökunni sl. laugar-
dagskvöld ræddi hún um kjör
verkakvenna og reynslu kvenna
á Akranesi af bónusvinnu og
kvennaverkfallinu fræga 1976.
Hún spjallaði um stöðuna i dag
og leiddi hugann að þvi hvort
Rauðsokkur gætu á einhvern
hátt orðið að liði i baráttunni.
Ekki varö komist að neinni
ákveöinni niðurstöðu sem von-
legt var, en það var álit hennar
að þaö væri mikils viröi að til
væri róttæk kvennahreyfing
sem héldi umræðunni um jafn-
réttismál vakandi og e.t.v. væri
hægt að nýta reynsluna af
grunnhópastarfinu i þágu
verkakvenna. Þeim væri ekki
sist þörf á að ræða saman um
sin mál, bæöi einkalifið og þann
aöbúnaö sem þær búa við á
sinum vinnustöðum. —ká