Þjóðviljinn - 12.09.1981, Side 20

Þjóðviljinn - 12.09.1981, Side 20
t/l * 1 uJ 1^,1 y /,» / llt 20 SÍÐA — ÞJÓDVILJINN Helgin 12.—13. september 1981 Níundi áratugurinn Gunnar M. Magnúss rithöfundur skrifar Samantekt um áratugi 20. aldarinnar Siðasti hluti Viö erum aöeins á fyrstu tröppu niunda tugar aldarinnar. Mun þvi ekki vera frá mörgu aö greina. Og þó. Frá því er aö segja, aö viö völdin situr rlkisstjórn, sem ekki á sinn llka fyrr á öldinni. I byrjun aldarinnar tók Hannes Hafstein við ráöherravöldum, fyrstur Is- lendinga, og var einn. Nd eru þeir tlu. Ef hægt er aö nota samlíkingu viö náttiiruna, þá er þetta litauöug stjórn. Hún er skrýdd eiginleikum margra sannra íslendinga, sem eru þjóölegir og velviljaöir litla fólkinu I landinu og skyggnir inn I framtföina. Einn þeirra, sem sennilega er I ætt viö Stgrlöi frá Brattholti, telur aö viö eigum hvorki aö selja né gefa fegurð og auöæfi i andsi ns, sem alfaöir setti okkur til aö njóta hér um stundarsakir. Og munu allir vera sama sinnis. Annar ráöherrann ber höfuðiöhátt, þegar hannmætirá Englagrund til þess aö ræöa mál tslands viö stórveldiö. Þaö var einu sinni.aö menn eyddu hnjánum vlr buxunum sínum, þegar þeir komu á erlenda grund I rikiserindum.Nú halda þeir broti I buxum sinum og mæta sem fulltrúar forustu- þjóöar, sem heimsbyggöin tekur tillit til og fer eftir, svo sem I landhelgismálinu. Og ráöherra okkar er enginn læöupoki, þegar hann gengur inn I múrsteinsbyggingar viö Themsá. Einn ráðherra okkar lætur berja þrjú högg á bæjardyr sinar, áöur en hann ansar. En þegar aökomumaöur kemur upp á þekj- una, guöar á glugga, og segir: — Hér sé guö, þá rls hann upp og kalJar á móti: — Hver er maöurinn? — Hallúr á Homi. — Gjöröu svo vel, Hallur á Horni, segir ráöherrann og leiöir hann tilbaöstofu. — Þá tekur ráðherrann upp hrútspung sinn, býöur gestinum aö fá sér i nefiö, og segir: — Þaö er einmitt viö þig, sem ég þarf aö tala. Þú hefur drepiö bjarndýr. Nú ætla ég aö biöja þig aö verja land okkar fyrir öðrum rándýrum. Attu byssu? — Gamlan bakhlaöning. — Ég læt þig fá almennilegan fram- hlaöning og sjónauka. Og ráöherrann skýrir frá þvi á næsta rikisstjómarfundi, aö hann hafi gert ráö- stafanir I vörnum landsins. Hinn f jóröi stendur tlöum ,,meö járnstaf i hendi” úti á ströndinni og stuggar viö flögöum og forynjum, sem aö landinu sækja. E n aö baki honum verpir æöur I mó, og eitt fegursta og snyrtilegasta dýr i hag- anum hleypur um meö fjölskyldu sinni og vinnur aö byggingum. Músin og maðurinn eru einu spendýrin á landinu, sem byggja heimili sln. Ekki byggir hesturinn, kýrin, kötturinn eöa hundurinn. En músin gerir bústaö sinn Iþúfu eöa baröi, kannski nálægt huldufólkssteini, og þar eru nokkrar vistar- verur, löng göng, mýslinga herbergi, matarforða geymda og svo aðsetur hjón- anna. Aö baki mannsins meö stafinn þróast friösælt lif og öryggi fyrir vörgum. Tveir þeirra eru söngvabræöur. Þeir kunna ljóöum gróöur jaröar, um dalalifiö,, um blómin, sem skarta I litum og dreifa ilmi um nágrenniö, en eru þannig sköpuö, aö kindurnar, sem eru aö bita grængresiö, ganga framhjá þeim og lofa þeim aö lifa. Þennan gróöur mega hermannahælar ekki trampa, þvi"að þetta er lif landsins og þar meö lif okkar. Viö heitum þvi aö láta ekki hermannahæia trampa á voru landi. Og þeir hafa yfir kvæði Jakoblnu: Hvaö mun dreyraa dögg á grasi og lyngi? Vel aö svala sælum gróöri, sóley bjartri, fjólu hljóöri, ölhi lffi aö yrkja þrótt. Engan her, — ekkert ljótt dreymir morgundögg á grasi og lyngi. Hvaö mun dreyma geisla sumarsólar? Frjálsa menn á miöi og velli, móöurgleöi, hæga elli, barnaærsl og æskuljóö dreymir hlýja geisla sumarsólar. Hvaö mun dreyma brúöi elds og Isa? Börn, sem gullna hlekki hata, heill og rétti aldrei glata, tnia á lffsins lausnarorö. Ekkert stál, — engin morö dreymir hvita brúöi elds og isa. H vaö mun dreyma barn meö bros I augum? M$öurhönd, sem vonum vaggar, Tveir islendingar hafa hlotiö bókmennta- verölaun Noröurlanda. Snorri Hjartarson tók viö þeim I upphafi niunda áratugsins. veröld sólar, gróöurs, daggar. Barnsins draumi leggjum liö. Ekkert striö, — aöeins friö. dreymir saklaust barn meö bros I augum. Sá sjöundi bjó sig undir aö verða for- stööumaöur I þjóöfélaginu, strax á yngri árum. Hann taldi aö hjá verkamönnum fengi hann mesta og besta undirstöðu til nytsemdar i þjóöfélaginu. Honum tókst aö komast i skurögröft og holræsagerö og vinna með Sigga Guönasyni, hinum fræga verkalýösforingja, sem steig upp úr holræsum höfuöborgarinnar. haföi buxna- skiftiog héltinn i þingsalina sem Alþingis- maður. N iöri I skurði, þar sem þeir voru aö vinna saman, núverandi ráöherra og verkalýösforinginn, læröi hann þessi visu- orb, sem Siggi Guöna raulaði oft fyrir munni sér. Sé takmark þitt hátt, þá er alltaf öröug för, sé andi þinn styrkur, þá léttast striösins kjör. Sé markiö hreint, sem hátt og djarft þú ber, snýr hindrun sérhver aftur, sem mætir þér. Sagt er, aö sá áttundi hafi á unglings- árunum lesiö sögu Grikkja og hrifist af manninum, sem æföi sig i mælskulist og hreif þjóö sina til baráttu fyrir frelsi slnu. „Demosþenes er einhver óeigingjarnasti og flekklausastiættjaröarvinur.sem sagan getur um”, segir Agúst H. Bjarnason. „Meö hinni einföldu og karlmannlegu rök- visu mælsku sinni talaði hann jafnan máli frelsis, mannúöar og sjálfstæöis. En þjóö sú, sem hann talaöi til og baröist fyrir, var tvlstruð, þreklaus og sjálfri sér sundurþykk.” Og ráöherra okkar hét þvi aö feta i fót- spor Demosþenesar aö vinna meö orðum fremur en vopnum. Hann æföi sig á sjávar- Nfundi áratugurinn veröur áratugur kvenna. Upphafiö var kosning Vigdisar Finnbogadóttur til Forseta islands. strönd, haföi steinvölu undir tungurótum og hrópaöi móti drunum brimsins. Og meö einbeitni varö hann ræöusnillingur. Stýrimaöurinn á þjóöarskútunni hefur I hálfa öld veriö aö búa sig undir aö taka viö stjórninni. Hann er fæddur hagleiksmaöur til orös og æöis og um tvltugt tók hann aö kenna mælskulist. Jafnframt kynnti hann sér flest sviö þjóðlifsins og fór út á leikvöll stjórnmál- anna. Sagt var, aö honum mætti likja við þrjá menn Islendingasögunnar, Siöu-Hall, Njál á Bergþórshvoli og Skarphéöinn Njálsson. Hann bar jafnan öxina Rimmugigi undir skikkju sinni. Og þegar lögspeki Njáls gagnaöi dcki til sigurs, greip hann til öx- arinnar. Þeirsigldu áöur eftir sól og stjörnum, en sem núti'mamaöur læröi hann á kompásinn og heldur um stjórnartaumana á þjóðar- skútunni meö fullum réttindum. Þetta einvalalið styöjum viö til stjórn- unar áfram. Öfætt vor bjó I kvistum, sagöi hann fyrr- um. — Snorri Hjartarson ljóöskáld tók á mdti bókmenntaverölaunum Noröurfanda á þessu ári, annar Islendingur, sem hlýtur þau verðlaun. Friörik Olafsson hefur gengiö upp tröppu eftir tröppu I skáklistinni og er oröinn formaður alheimsskáksambandsins FIDE. Honum fylgja margir skáksnillingar, sem eru orönir alþjóðlegir meistarar og stór- meistarar. íþróttimar tefla frammönnum á Evrópu- og jafnvel á heimsmælikvaröa. Hér eru Öskar aflraunamaöur og Hreinn kúiu- varpari, sem slegiö hefúr öll fyrri Islensk '■met i fþróttinni. Og viö eigum sjómenn, sem meö aöstoö fiskifræöinga hafa kannað hafdjúpin meira en áöur og flutt aö landi fjölbreyttari fisk- tegundir og meiri auöæfi en nokkru sinni fyrr. Viö erum á fyrstu tröppu og þessvegna ekki hægt aö segja um staöreyndir. En vel má spá til seinustu tröppunnar 1990. Þetta veröur áratugur kvenna. Þetta helgast af þvi aö konur hafa stigiö sifellt fastari skrefum fram til jafns viö karla og munu setja svip á áratuginn, — auðvitaö menningarsvip. Konur hafa þegar tekiö yfirráðin i sumum stéttum. Dæmi: Af hverjum eitt hundraö kennurum i grunnskólum Reykjavikur eru nú sjötiukonur. Spáin er, aö 1990 veröi áttatíu konur I kennarastétt Reykjavfkur, af hverju hundraði, en aöeins tuttugu karlar. Sennilega veröa hlutföllin svipuö annars staöar á landinu. Viö áttum engan kvenprestfyrr en á áttunda áratugn- um. Nú eigum viö tvo. Spáin: Fjórir kven- prestar I lok tugarins. Viö eigum konur i dómarasætum, sýslu- mannsembætti, læknastööum og prófessor viö Háskóla Islands, félagsmálafrömuöi, nokkra hreppsstjöra, iönaöarfræöinga, list- fræöinga, skáld og rithöfunda, söngkonur, listmálara og myndhöggvara, loftskeyta- menn, stýrimenn, landbúnaöarfrömuöi og er þó fátt eitt nefnt I framsókn kvenna. Þó eru völd kvenna I þjóöfélaginu ekki Ij samræmi viö getu þeirra og framlag til mála. Arið 1975 gaf Alþingi út rit, þar ssm nefndir voru 611 menn, sem setið höföu á Alþingi frá endurreisn þess 1845, þar af 19 konur. Er hér ekki hlut að vinna. Spáin er, aö aðrarl9 komitilstarfaá Alþingi þennan áratug. 1 sambandi viö konur hefur islenska þjóðin sett tvö heimsmet I félagsmálum. Hiö fyrra 1915 meö kosningalögunum. „Fremstar I heimi”, skrifaöi Inga L. Lárusdóttir I 19. júnl. — Annað heimsmet var sett þegar Vigdis Finnbogadóttir var kjörin forseti tslands 1980. Greinarhöfundur heitir á yður, Islenskar konur, aö setja þriöja heimsmetiö og vera fyrstar til aö leysa þjóö úr fjötrum, meö oröum en ekki vopnum, og endurheimta land undan hervaldi. Karlmenn hafa hvorki haft þrek né vilja til þess aö gegna þessari þjóöarnauðsyn. En þér hafiö máttinn. En hver er þessi þjóöarnauðsyn? Hún er sú aö frelsa þjóöina úr lffsháska. Þjóöin átti enga óvini. En meö hernámssamningnumrufuþeir hiutleysi og I raun og veru báöu þeir um óvini. Siöan eru Islensk börn skírötil haturs og ódæða.Og Is- land er leppriki herveldis. Er þetta ekki að afkristna þjóbina? Rökin til þess að vinna aftur réttindi okkaroglög i stjórnarskránni frá 1. desem- ber 1918 liggja fyrir: Samningurinn er ógildur. Fyrrverandi umboðslausir al- þingismenn frömdu þetta ódæöiaö þjóöinni fornspuröri. Þetta voru menn af götunni, sendir heim i slöasta sinn að fjögurra ára kjörtlmabili loknu. En engar kosningar höföu fariö fram. Engin þjóöaratkvæöa- freiösla um máliö. Fyrir 1918 fór fram þjóöaratkvæðagreiösla um skilnaöinn viö Dani. En þessir fyrrverandi alþingismenn fóru I leyfisleysi inn i sali Alþingishússins til þess að gera samþykktina, — þó meö samviskunnar mótmælum. Þeir gátu alveg eins gert þessa samþykkt i Sænska frysti- húsinu eöa I Rauöu myllunni. Þaö liggur beint fyriraö kæra þetta athæfi fyrir mann- réttindadómstóli. En áöur en aö þvi kemur, þarf aö vinna þjóöina til fylgis viö máliö. Þaö þarf aö ræöa máliö á heimilum og mannamótum, flytja þaö inn I félögin og samkomur flokk- anna. Engum skal greiða atkvæöi til Al- þingis, nema hann heiti þvi aö standa meö uppsögn hernámssamningsins. Slöan verður aö fiytja máliö inn I Alþingi. Þá þarf aö leita til stærstu félagsstofn- unar þjóöarinnar, kirkjunnar, aö hún taki málið i sinar hendur og þjónar hennar prediki tæpitungulaust I anda Krists gegn vopnum og ánauö hermamsku. Vei þeim, sem vekur hatur i brjósti barnanna, sem fæöast inn I samfélag okkar. Nú er heitiö á yður, hugsandi og lögvlsar konur, aö hefja baráttuna meö fullum rökum og endurheimta stjórnarskrána frá 1918. Hafiö baráttu og rök Jóns Sigurös- sonar aö leiöarljósi. islenskar konur hafa unniö tvö heimsmet I féiagsmálum. Ariö 1915 meö kosningaiögunum og 1980 var kona kosin forseti. Veröa islenskar konur til aö setja þriöja heimsmetiö og leysa þjóöina úr fjötrum erlendrar hersetu?

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.