Þjóðviljinn - 22.05.1982, Qupperneq 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 22.-23. mal 1982
DJOÐVILJINN
Málgagn sósfalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Ctgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: EiBur Bergmann.
Ritstjórar: Arni Bergmann, Einar Karl Haraldsson, Kjartan
ólafsson.
Fréttastjóri: Þórunn Sigurðardóttir.
úmsjónarmaður sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson'.
Auglýsingastjóri: Svanhildur Bjarnadóttir.
Afgreiöslustjóri: Filip W. Franksson.
Blaðamenn: Auöur Styrkársdóttir, Helgi Ölafsson, Magnús H
Gislason. Olafur Gislason, óskar Guömundsson, Sigurdór Sig
urdórsson, Sveinn Kristinsson, Valþór Hlöðversson.
tþróttafréttaritari: Viðir Sigurösson
Útlit og hönnun: Andrea Jónsdóttir, Guðjón Sveinbjörnsson.
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Gunnar Elisson.
Handrita- og prófarkaiestur: Elias Mar, Trausti Einarsson.
Augiýsingar:Hildur Ragnars, Sigriöur H. Sigurbjörnsdóttir.
Skrifstofa: Guðrún Guövaröardóttir, Jóhannes Harðarson.
Afgreiösla: Bára Sigurðardóttir, Kristin Pétursdóttir.
Slmavarsla: Sigriöur Kristjánsdóttir, Sæunn Oladóttir.
Húsmóöir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Bflstjóri: Sigrún Báröardóttir
innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Gunnar Sigurmunds-
son.
Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jóns-
dóttir.
Útkeyrsla, afgreiðsla og augiýsingar: Siöumúla 6, Reykjavlk,
simi: 8 13 33
Prentun: Blaðaprent hf.
ritstjornargrei n
Kj ósum
gegn kvíða og
kreppu
i dag gengur íslenska þjóðin til afdrifaríkra kosn-
inga. Þjóðviljinn hvetur alla kosningabæra menn í
landinu til þess að nýta sér kosningaréttinn. Við skul-
um ekki misvirða þann rétt einmitt í þann mund sem
vopnin eru látin tala í viðskiptum þjóða. Kosningar og
kosningabarátta eru friðsamlegur vígvöllur stefnu-
mála og stéttaátaka. Niðurstöður þeirra ráða því hver
vígstaða er til þess að takast á í lýðræðisstofnunum
þjóðfélagsins um skiptingu þjóðartekna og þeirra
gæða sem landið hefur uppá að bjóða.
I þeirri kosningabaráttu sem háð hef ur verið f yrir
bæjar- og sveitarstjórnarkosningarnar hefur á læ-
vísan hátt verið reynt að breiða yf ir hin raunverulegu
þjóðfélagsátök sem yfir standa. Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur haldið uppi trúðleik kringum jarðfræði (s-
lands, og kvennaframboðið hef ur farið í skemmtiferð
á vígvöll íslenskra stjórnmála.
Alþýðubandalagið hefur tekið kosningabaráttuna
alvarlega. Frambjóðendur f lokksins um allt land hafa
borið fram rök um samhengi sveitarstjórnar- og
landsmála, og þýðingu kosninganna fyrir almenn lífs-
kjör launafólks. Alþýðubandalagið hefur á liðnum
fjórum árum borið mikla ábyrgð á stjórn lands- og
sveitarstjórnarmála. íhaldsáróðurinn hefur dunið á
flokknum linnulaust í þessi fjögur ár. Þjóðviljinn er
sannfærður um að hugsandi alþýðufólk mun ekki láta
blekkjast af öllum áróðrinum um að engin skil séu á
milli vinstri og hægri, f lokkamunur hverfandi, og að
engu skipti hvort Sjálfstæðisf lokkurinn og Vinnuveit-
endasambandið, eða Alþýðubandalagið og verkalýðs-
hreyfingin séu áhrifameiri í stjórn lands og sveitar-
félaga.
Baráttan i flestum grannríkjum Islands hefur
verið háð í skugga atvinnuleysis og kreppu. Við
skulum ekki kalla yfir okkur kvíða og kreppu í kosn-
ingunum. Við skulum ekki láta pólitíska venslamenn
Thatchers og Reagans læðast aftanað íslenskum
launamönnum í kosningunum i dag. Kjósum G-lista
um land allt og lokum leið til leiftursóknar.
— ekh
Verjum
Reykjavík
„Atkvæði greitt Sjálfstæöisflokknum er ávísun á:
Eins flokks stjórn í Reykjavik.
Davíð Oddsson sem borgarstjóra.
Hægri sveiflu í landsmálum.
Geir Hallgrímsson sem forsætisráðherra.
Nýja leiftursókn.
Kaupmáttarskerðingu.
Atvinnuleysi
Landflótta.
Alþýðubandalagið eitt getur lokað leið til nýrrar
leiftursóknar og tryggt vinstri meirihluta i Reykja-
vík".
Morgunblaðiðsem kallarsig biaðallra landsmanna,
hafnaði auglýsingu með áðurgreindum texta frá
áhugamönnum um áframhaldandi forystu Alþýðu-
bandalagsins i Reykjavík. Sannleikanum verður hver
sárreiðastur.
— ekh
úr aimanakinu
Nú i vikunni var borinn heim til
min litill bæklingur, blár aö lit
og all snoturlega geröur. Bækl-
ingurinn heitir: „Viö ætlum” og
þaö er Sjálfstæöisflokkurinn,
sem sendi hann heim til min.
Þar er taliö upp allt þaö sem
flokkurinn ætlaraö gera ef hann
nær meirihluta i borginni á ný.
Hann ætlar t.d. aö afnema
punktakerfiö viö lóöaúthlutanir,
lækka fasteignagjöld, hefja
uppbyggingu dagvistarstofn-
ana, endurreisa miöbæinn,
byggja 4 heilsugæslustöðvar á 4
árum, styöja aldraöa, afnema
biðraöir i Bláfjöllum (!) og
fleira og fieira. Sem sagh Sjálf-
stæöisflokkurinn ætlar aö gera
allt þaö sem hugurinn girnist,
nái hann meirihluta hér i
Reykjavik — eöa svo segir hann
aö minnsta kosti.
Ég hef heyrt þetta allt marg-
oft áöur. Ekki aðeins frá Sjálf-
stæöisflokknum, heldur öllum
flokkum. Allir flokkar lofa öllu
fögru — sérstaklega fyrir kosn-
ingar. Þeir ætla allir allt fyrir
mann aö gera, byggja dag-
vistarstofnanir, gera bæinn
„manneskjulegan”, færa fólki
aur i vasa og annað i þeim dúr.
Kosningaloforöin keyra stund-
um svo úr hófi, aö menn segja
jafnvel sem svo: „Það er bara
sami rassinn undir þeim
öllum”.
Ég held aö Kvennaframboöið
gangi þó einna lengst i þessum
efnum. Konurnar þar hafa lýst
þvi yfir, aö allir flokkar séu
eins — alls staöar séu sömu
karlpungarnir — lika á
konunum sem þar vilja starfa.
Karlkonur heita þær konur. Til
einskis fóru þær Adda Bára og
Guðrún Helga meö sinn
reynsluheim inn i stjórnmálin.
Sá heimur nýttist þeim ekki þar,
aö sögn Kvennaframboðs-
kvenna. Þær tóku upp háttu
karla og höfnuöu hinum sér-
staka. reynsluheimi kvenna.
Ég viðurkenni hreinlega, að
ég skil ekki svona rugl. Mér er
fyrirmunaö aö skilja hvernig
hægt er að öðlast sérstakan
reynsluheim út á sitt kynferði i
einu oröinu, en kasta þeim
hinum sama heimi fyrir borð i
hinu, eins og ekkert hafi i skor-
ist. Liggur þá ekki beinast viö
að álykta sem svo, aö allar
konur sem út i stjórnmálin
haida, hljóti aö glata sinum sér-
staka kvenlega reynsluheimi?
Eöa hvaö skyldi greina Kvenna-
framboðskonur frá öðrum
konum i stjórnmálum? Mér er
spurn.
Og
karl-
konur
Auður
Styrkársd.
skrifar
Nei, hér er éitthvað bogiö á
feröinni — annað hvort i kenn-
ingunni eöa i stjórnmálunum.
Og ég kenni kenningunni hikl-
laust um. Þaö hlýtur hreinlega
aö vera eitthvaö aö kenningu,
sem segir að bæöi verði sleppt
og haldiö. Það veröur að
minnsta kosti aö gera grein
fyrir þvi, hvenær og hvernig
maöur er kona og hvenær og
hvernig maður umbreytist i
karl. Þaö gerir þessi kenning
ekki.
Þaö er þvi ekki nema von, aö
ég og ýmsir fleiri áttum okkur
ekki á þvi hvaö hér er á seyði.
Viö áttum okkur hins vegar á
ööru. Þaö erverulegur munur á
hægri og vinstri stefnu i pólitik.
Sjálfstæöisflokkurinn ber hag
atvinnurekenda meir fyrir
brjósti en hag launafólks i land-
inu og hefur alla tiö gert. Sjálf-
stæðisflokkurinn kom þvi til
leiðar, að i þessu landi býr svo
gott sem hersetin þjóö. Sjálf-
stæöisflokkurinn kom þvi til
leiöar, aö auöhringar hreiðruðu
hér makindalega um sig. Sjálf-
stæðisflokkurinn fylgir vigbún-
aöarkapphlaupi stórveldanna út
i ystu æsar. Sjálfstæðisflokkur-
inn styöur þau Thatcher og
Reagan i niöurskuröarstefn-
unni. Og aö leggja aö jöfnu
hægri og vinstri stefnu i stjórn-
málum er hin argasta mógðun
við þær miljónir atvinnuleys-
ingja sem nú mæla göturnar i
stórborgum Bretlands, Banda-
rikjanna og fleiri landa og hafa
ekkert fyrir sig að leggja og
horfa framan i hungurvofuna.
Ég vil mótmæla þessum sam-
jöfnuði.
Það hefur skipt þessa þjóð og
margar fleiri verulegu máli, að
hér reis eitt sinn upp verkalýðs-
hreyfing sem meö samtaka-
mætti sinum innleiddi félags-
hyggju. Þaö hefur skipt þessa
þjóð verulegu máli, að inn-
an verkalýðshreyfingarinnar
spratt stjórnmálahreyfing, sem
kenndi sig við vinstri og starfaði
i þeim anda. Og ég held þvi
fram, að þaö skipti þessa þjóð
ennþá verulega máli, að vinstri
hreyfing starfi áfram — og það
jafnvel þótt innan hennar séu
bæði karlpungar og karlkonur.
Það skiptir aö minnsta kosti al-
þýðu landsins verulegu
máli — þeirri alþýöu sem ávallt
hefur þurft aö strita i sveita sins
andlits fyrir brýnustu nauö-
þurftum.
Arni Björnsson skrifaöi þarfa
grein hér i blaðiö fyrir nokkru.
Þar sagöihann m.a. aö þaö væri
barnaleg freisting að „refsa”
flokknum fyrir hafa ekki staðið
sig nógu vel og að sú freisting
væri léttúðarfull. Nú er flokkur-
inn auövitað engin heilög kýr né
heldur allt yndislegt sem frá
honum kemur. En ég held að
flengingin verði að fara fram
með öðrum hætti en þeim að
leiða Sjálfstæðisflokkinn til
valdahériborginni.
I:
\
LESTHAUKVI.il
IIA.VDA
IIELDRIMANNÁ BÖRNUM
Bkdl
l M STU IIOFIÐ
og annaX þartil lioyrandi,
8f
RÁSMVHI RAHK,
i iM&mrftíiifr*?*, WlnrrrH
ijurCitm »f ymMigum l*r*un» Vil&gum.
A6 (ÍlliWtUft
»ino títmpkn tioíunfnotcOös.
BlSKXSXr*!
DAaaaaÖ-i**!
2165
M
i < .
r
r;
' : .
Kaujimannaliiífn, 1830,
l>nt»la8 lijá llircl,l«r Jrt.t llm/iúp Sriúh
k’mútftlt,* of HÍaíúW ptr*un».

1 |
Stafrofskver
Minni nianna börnuin,
we» nokfcrum rjettritunar regtum,
’$
l<Ufl m .kUNH mlOBl
M
úlgefara Ktlffólfs.
ReySýsvft 1853.
HnraiS I ÍtlMit.
aÓKABArw
. qap8B»únaii
Zt6*