Þjóðviljinn - 25.06.1982, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 25. júnl 1982
viðtalið
Rætt við Þorstein
Jónsson leikstjóra og
höfund handrits
Atómstöðin
kvikmynduð
Kvikmyndagerö á islandi
virðist siöur en svo vera aö
leggja upp laupana, ef marka
má siðustu fréttir frá kvik-
myndafélaginu Óöni. Það hefur
nýlega gefiö „Punktinn” út á
myndbönd, og er að ganga frá
samningum um sýningu mynd-
arinnar viða um heim. Þá hefur
veriö ákveöið aö næsta verkeíni
Óöins verði kvikmyndun á At-
ómstööinni eftir Halldór Lax-
ness. Þorsteinn Jónsson kvik-
myndagerðarmaöur hefur gert
handrit að þeirri mynd og verö-
ur jafnframt leikstjóri. Hann
var fyrst spuröur hvers vegna
Atómstööin heföi oröið fyrir vai-
inu.
— Það er bara okkar áhugi á
þessu verki, og viö höldum aö
þetta geti orðiö góö mynd.
Heldur þú að Atómstöðin eigi
jafn mikið erindi til almennings
nú og á þeim tima þegar bókin
kom út?
—- Já,ég er alveg viss um þaö.
Friðarhreyíingarnar núna, gera
það að verkum að þetta umíjöll-
unarefni er enn þá meir á dag-
skrá i Vestur-Evrópu og viðast
hvar i heiminum en nokkurn
timann áöur. Þetta er auk þess
spurning um grundvallartilvist
litillar þjóðar. Sjálfstæöi litillar
þjóðar, eru þær spurningar sem
verið er að velta fyrir sér i bók-
inni.
Þorsteinn Jónsson kvikmyndagerðarmaður: Viö erum tráir andan-
um I sögunni.
Hvernig hefur gcngið að fjár-
magna þessa myndgcrð?
— Viö komum lil meö aö gera
þaö á svipaöan hátt og „Punkt-
inn”, nema kannski meö þeirri
breytingu að þaö gætu orðið ein-
hverjir erlendir meöframleið-
endur.
Er búið að velja i aðalhlut-
verk?
— Það má segja að við séum
að ganga frá þeim hlutum i
þessari viku.
Hvenær verður byrjað að
mynda?
— Það verður byrjaö að taka i
mars á næsta ári og myndin
verður siöan frumsýnd um
mánaðamótin ágúst-september
sama ár.
Verður kvikmyndað aðallega
hér i Iteykjavik og citthvað fyrir
norðan?
— Já að mestu leyti i Reykja-
vik, og einnig úti á landi i eina 10
daga næsta sumar.
Er þræði sögunnar fylgt i
kv ikmyndahandritinu?
— Já, nokkuð svo. 1 það
minnsta erum við trúir andan-
um, en það er ýmsar breytingar
sem þarf að gera, en engar
breytingar sem eru i andstööu
við bókina.
Nú er „Punkturinn” kominn á
myndband, hvernig hefur ann-
ars gengið að koma honum á
framfæri erlendis?
— Það hefur gengiö mjög vel.
Myndin hefur ekki verið synd
viða ennþá, en þaö er búiö að
semja um sýningar i Þýska-
landi, bæði i sjónvarpi og bió.
Siðan i Hollandifen þar verður
hún sýnd i sjónvarpi nú i ágúst.
Bióréttinn höfum við selt i Dan-
mörku og siðan er i athugun
samningur viö finnska og
norska sjónvarpiö, auk þess
sem verið er að alhuga með
franska sjónvarpið.
Hafa ekki mikil feröalög fylgt
þessari sölustarfsemi?
— Við fórum á nokkrar hátið-
ir, Cannes i fyrra einnig til Mil-
anó, á kvikmyndadaga i Lifbeck
i fyrrahaust og siðan var hún
send á kvikmyndahátið i Dub-
lin.
Er búið að liala inn fyrir
kostnaði við gcrð myndarinnar?
—■ Jú við höfum gert það, en
það er mikill kostnaður af sölu-
i starfseminni svo við erum ekki
farnir aðsjá neinn ágóöa ennþá.
Við litum á þetta sem braut-
ryðjendastarf, þvi þetta sem við
erum að gera fyrir þessa mynd
það selur svo næstu myndir.
— lg-
Enginn gat
rétt um
fjölda
kvenna
Kvenréttindafélag íslands
gekkst fyrir kosningagetraun i
tengslum viö sveitarstjórnar-
kosningarnar 22. mai sl. Attu
þátttakendur að geta upp á þvi
hversu margar konur næðu
kosningu i Reykjavik, á Akur-
eyri og á landinu öllu. Var ein-
göngu miðað við úrslit á þeim
stöðum sem kosið var á 22. mai.
A Akureyri náðu 3 konur
kosningu, i Reykjavik 5 og á
landinu öllu 72. Engin rétt lausn
barst og skiptist vinningsupp-
hæðin 7.200 krónur á milli þeirra
8 sem reyndust vera með eitt
frávik.
Af fílum
— lleyrðu mamma
— Hvað er það vinur?
— Hefurðu heyrt þennan:
Hvað er hægt að koma mörgum
filum inn i Volkswagcn?
— Nei,
— Tveim í framsætið og tveim i
aftursætið, hchehe.
— Ég hcyri að þú hefur aftur
verið að hlusta á þessa krakka-
bjána! Veistu ekki að við höfum
samþykkt að berjast gegn fíla-
fyrirlitningu i filabröndurum?
— Nei, mamma, hvernig átti ég
að vita það?
— Gleymdu þvi ekki væni. Við
segjum bara mannabrandara!
Fugl dagsins
Vatnalóa — Dharadrius dubi-
us likist litilli sandlóu, en er án
hvits vængjabeltis og með hvita
rák ofan við svarta ennisbeltið,
fætur eru holdlitir en erfitt að
greina slikt oft á tiðum, þar sem
þeir eru oftast ataðir leðju. A
stuttu færi má greina gulan
augnahring. Ungfuglarnir geta
minnt á strandlóu, þar sem
brúnt bringubeltið er oft slitið
sundur i miðju, en þeir eru með
ljósholdlita fætur og án hvits
vængjabeltis.
Rödd vatnalóunnar er hátt,
flautandi „ti-tú”. Vellandi
söngur minnir á söng sandlóu,
en er ekki eins hljómmikill og
aðallega endurtekið „tri-a,
tri-a...”
Kjörlendi vatnalóunnar er við
sand- og malareyrar við ár og
vötn. Vatnalóan verpir á sönd-
um og melum við ósalt vatn,
stöku sinnum þó við sjávar-
strendur.
Vatnalóan er vel þekkt um
alla Evrópu, utan Norður -
Skandinaviu og hún er flæk-
ingur i Skotlandi og á írlandi.
Rugl dagsins:
Afrakstur rannsóknar-
blaöamennsku???
Samskipti fólks gegnum sima
eru öðru visi en undir fjögur
augu.
(Fyrirsögn i Helgarpóstinum.)
Gætum
tungunnar
A islensku er x borið fram egs
(ekkieggs). Þess vegna er sex
borið fram segs en ekki seggs.
„Og - ég held -
guðrækni”
Ilaustið 1817 var svo fyrir
mælt að um land allt skyldi
hátíöleg haldin þriggja alda
minning siðabótar Lúthers. Og
I þar sem siðabótin taldist nú 300
ára þótti ekki minna mega við
| una en þriggja daga afmælishá-
1 tið frá 31. okt. til 2. nóv.
„Fóru þessi hátiðahöld fram
með mestu stillingu, spekt og —
ég held — guðrækni”, segir
Magnús Stephensen, virðist þó
vera i nokkrum vaía um guð-
ræknina.
Dómkirkjan, þótt hrörleg
væri, var miðstöð hátiðahald-
anna i Reykjavik. Biskupinn,
Geir Vidalin, embættaði þar
báða messudagana en dóm-
kirkjupresturinn, Arni Helga-
son, annaðist kvöldsönginn.
1 Bessastaðaskóla flutti Jón
lektor Jónsson hátiðaræðu á
latinu, en boðsbréf á latinu,
höfðu áður verið send fyrir-
mönnum þeim ýmsum, sem
töldust skilja það tungumál.
Nokkrir þeirra mættu á Bessa-
stöðum en „þó máski fleiri af is-
lendingum, sem ekkert skildu i
ræðunni”. Hefur kannski komið
ieinn staðniður.
Þótt aldurinn bagaði ekki
dómkirkjuna, hún hafði verið
lengi i smiðum og fæöingarhrið-
irnar stundum þrautafullar, þá
var ástand hennar þegar orðið
næsta bágborið og það svo, að
væri veður ekki upp á það besta,
þótti þar ekki messufært. Hinn
17. mars 1817 var Ole P. Chr.
Möller kaupmanni falið, með
konungsúrskurði, að sjá um við-
gerð á kirkjunni. Þótti
óhjákvæmilegt að skipta alveg
. um þak, smiöa nýja glugga o.fl.
Var unnið að viðgerðinni meira
• og minna allan veturinn og fram
á vor. Kostaði hún 56. þús. rikis-
bankadali og þótti mikið. —mhg