Þjóðviljinn - 29.06.1982, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 29. júni 1982
Franz Mixa afhendir fulltrúum Landsbókasafns handrit sitt af óperunni um „Fjalla-Eyvind”. Taliö frá
v. Arni Kristjánsson pianóleikari, dr. Franz Mixa, Finnbogi Guömundsson og Grimur M. Helgason.
viðtalið
Rætt við Grím
M. Helgason á
handritadeild
Landsbókasafnsins
„Orðinn
rykfallinn
eins og
bækumar”
A dögunum barst Lands-
bókasafni íslands að gjöf frá
austurriska tónskáldinu dr.
Franz Mixa eiginhandrit
hans aö óperu i þremur þátt-
um sem byggö er á leikriti
Jóhanns Sigurjónssonar um
„Fjalla-Eyvind”.
Handritiö er skrifað á
fjóröa áratugnum hér á
islandi, en Mixa er isienskum
tónlistarmönnum aö góöu
kunnur.
Okkur lék forvitni á aö vita
hvort handritadeild Lands-
bókasafnsins ætti mikið af
tónlistarhandritum og lögöum
þá spurningu fyrir Grim M.
Iielgason forstöðumann
handrit adeildar.
— Já, við eigum handrit
ýmissa islenskra tónskálda.
Við eigum t.d. frá Sigurði
bórðarsyni, Björgvin Guð-
mundssyni, Sigfúsi Einars-
syni, Sveinbirni Sveinbjörns-
syni. Þetta eru svona aðal-
nöfnin sem koma upp i hug-
ann.
Hvað er mikið af handrit-
um og öörum skjöium á skrá
hjá ykkur?
— Ef ég man rétt, þá eru i
kringum 13 þúsund númer
skráð. Það er auðvitað lika
til ýmislegt sem ekki er búið
að fá númer og þarf að biða
skráningar einhvern tima
einsoggengur.
Hvaöa handrit geymið þið
aðallega?
— Viö erum mikiö meö
einkagögn, og handrit frá
fyrri öldum. Bæöi ljóöahand-
rit sagnahandrit, og dag-
bækur. Handrit skálda eins
og Þórbergs, Laxness og
fleiri.
Hvað bætist árlega við hjá
ykkur i safnið?
— Þvi get ég ekki svarað,
það yrðu svo falskar tölur.
Það kemur alltaf eitthvað inn
á hverju ári.
Hverjir gefa helst?
— Við kaupum pinulitið, en
þó ekki nóg kannski. Svo
koma hingað einstaklingar
auk þess sem viö reynum aö
afla okkur upplýsinga um
handrit sem aö hingaö gætu
fariö þvi aö þaö eru engin
gögn skilaskyld hingaö til
okkar.
Er þá allt vel þegið?
— Já.sérlega.
Er handritasafnið mikið
notaðGrimur?
— Það er nokkuð breytt
notkun. Það var dálitið mikið
um gesti hér áður, en aftur á
móti nýta menn sér meira
ljósrit og filmur nú, þannig
að það eru ekki eins margir
sem sitja hér og áður. Þá á ég
við handritasalinn sjálfan.
Hverjir sækja helst i safnið
hjá ykkur, grúskarar?
— Já, það sem menn kalla
grúskara eða fræðimenn.
Ætli þeir heiti ekki bara einu
nafni fræðimenn. Þá er tölu-
vert um háskólanema sem
eru að vinna að ritgerðum.
Athugun á kvæðum og sögum
og samanburð á útgáfum.
Það er allmikiö um það og
svo alls kyns fræðimenn bæði
lærðirogleiknir.
Þú hefur alltaf jafn gaman
aðgrúska i gömlum textum?
— Já, það held ég. Ég get
ekki neitað þvi, maður er
orðinn innlyksa og rykfallinn
einsog bækurnar.
—lg-
Fugl dagsins
Sandlóa
Sandlóa- Charadrius hiati-
cula er þybbinn, fjörlegur,
litill fjöruíugl með breitt
svart þverbelti á hvitri
bringu. Ljósgrábrúnn að ofan
með hvitan hálshring, svart
þverbelti ofan við áberandi
hvitt enni og svarta augn-
kámu. Nefið er rauðgult,
svart i oddinn: fætur eru
rauðgulir, oft sýnast þeir
grábrúnir, þá ataðir leðju.
Sandlóan er auðgreindust frá
vatnalóu á vængjabeltinu,
fótalit og rödd. Á ungfuglum
er bringubeltið brúnleitt og
oft rofið i miðju. Þeir likjast
þvi strandlóu.
Sandlóan er frá á fæti og
hleypur með mjög tiðum
fótaburði, milli þess sem hún
staönæmist andartak til að
tina smáskordýr. Hún flýgur
hratt og með reglubundnum
vængjatökum.
Röddinerhljómþýtt ,,tú-li”
eða „kú-ip”. Söngurinn
byrjar hægt, en verður
smám saman vellandi
endurtekning stefsins „kvitú-
viú”.
Kjörlendi sandlóunnar er
við sendnar sjávarstrendur
og leirur. Hún verpir i fjöru-
sandi, á sjávargrundum eða
á melum við sjó. Sandlóan er
að nokkru farfugl. Aöalað-
setur hennar eru á tslandi og
i Skandinaviu og við
strendur Bretlands og
trlands.
Hún hefur orpið i Tékkó-
slóvakiu og hefur stundum
vetrardvöl i Suður-Frakk-
landi.
Rugl dagsins:
Mikil viska
„Nokkuð djúpt mun vera
niður á þann stað sem útslög-
in mældust. Til þess að kom-
ast niður á staðinn þarf að
grafa nokkuð d júpt og til þess
þarf stóra kranagröfu.”
(Morgunblaðið i baksiðu-
frétt)
Gætum
tungunnar
Sagt var': Þeir ganga i fötum
hvors annars.
Kétt væri: Þeir ganga hvor i
annarsfötum.
Leiðréttum börn sem flaska á
þessu!
Tvær nýjar
hasarbækur
Flateyjarútgáfan hefur
sent frá sér tvær æsispenn-
andi hasarbækur. „Þeysi-
reið” heitir önnur, sú fyrsta i
bókaflokknum um hetjurnar
Bill og Ben eftir Marshall
Grover.
Hin bókin heitir „Gull og
græðgi” og er fyrsta bókin i
bókaflokki um Lassister en
um hann segir m.a. i bókar-
kynningu. „Enginn veit hver
hann er eða hvaðan hann
kemur. Stundum heldur hann
sig réttu megin við lögin —
stundum hinum megin....”
Það er Baldur Hólmgeirs-
son sem þýddi bækurnar.
Ef þið stofnið fuglavinafélag, þá ætla ég að stofna sportvinafélag fugla...
Svínharður smásál
Eftir Kjartan
Arnórsson
<
Q
O
Er sjónvarp hjá þér?
—, en mér'N
•'finnstþað
leiðinlegt!
'Tonlaust! Þetta er |
eins og að kasta perlum
fyrir svin!
( Kasta perslum fyrir
V._______ HVERN4
Af hverju þarf hann að
taka allt svona til sin!