Þjóðviljinn - 03.11.1982, Blaðsíða 8

8 SiÐA — ÞJÓÐVILJINN Miðvikudagur 3. nóvember 1982
Miðvikudagur 3. nóvember 1982 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9

íííííííídfi
WM
vXv:
^/XvXv/XvXvXv/X’XwXv.v.v.'.
iwHWSíwXívXv
XOX’Xjmftv.;
innistæðum í bönkum, þykir ekki
ástæða til að hafa reglur um endur-
greiðslu svo rúmar sem nú er. Ættu
því viðbótarlán til þeirra sem
geyma skyldusparnað sinn inni hjá
Byggingarsjóði ríkisins að c/va til
sparnaðar.
Lœgri vísitalan
notuð
Verðtrygging afborgana og vaxta
húsnæðislána verði ætíð bundin við þá
af vísitölunum tveimur, kauplagsvísi-
tölu (samkvæmt útreikn. kjararann-
sóknanefndar) og lánskjaravísitölu sem
er lægri. Hins vegarvcrði eftirstövar
iánsins reiknaðar upp eftir lánskjara-
vísitölu. Ef t.a.m. lán sem veitt var til 26
ára er ekki að fullu greitt (vegna bind-
ingar eftirstöðva við lánskjaravísitölu)
verði veitt nýtt lán sem framlengir þvi
gantla eftir þörfum. Með þessu móti er
tryggt að afborganir af húsnæðislánum
hækki ekki úr hófi fram á tímum lífs-
kjarasamdráttar.
Þessari tillögu er ætlað að
tryggja að greiðslubyrði húsnæðis-
lána þyngist ekki á tímum kjara-
rýrnunar. Samkvæmt riti Seðla-
bankans, Hagtölum mánaðarins
hefur til dæmis hækkun vísitölu
kauptaxta launafólks síðan 1969
verið minni en hækkun lánskjara-
vísitölunnar. Þetta hefur gerst all-
an þann tíma síðan farið var að
miða verðtryggingu við lánskjara-
vísitölu. Hins vegar er það einróma
álit allra að þegar til lengdar lætur
muni lánskjaravísitalan hækka ívið
minna en launatekjur fólks.
Þessi tillaga þýðir í raun að á tím-
um lífskjararýrnunar er slakað á
verðtryggingunni enda þótt
sjóðirnir verði ekki látnir gjalda
þess heldur gefist lántakandanum
kostur á að lengja lánstímann -
dreifa greiðslum á lengra tímabil.
Skipulegar byggingar
leiguíbúða
Hafnar verði skipulagar byggíngar
leiguíhúða og verður lögð áhersla á
eftirtalda liði:
Félagsmálaráðherra, Svavar Gestsson, skipaði á s.l. hausti
starfshóp til að fjalla um fjárhagsvanda hinna opinberu
byggingarsjóða, Byggingasjóðs ríkisins og Byggingasjóðs
verkamanna. Einnig var starfshópnum ætlað að kanna og gera
tillögur um ýmsa þætti húsnæðismála.
í starfshópnum voru þessir: Alexander Stefánsson, Guðmundur
G. Þórarinsson, Jón Ormur Halldórsson, Olafur Jónsson og
Þorvaldur Mawby. Með hópnum störfuðu sem sérfræðilegir
starfsmenn þeir Ingi Valur Jóhannsson og Jón Rúnar Sveinsson.
Tillögur starfshópsins, sem félagsmálaráðherra starfaði náið
með, litu dagsins Ijós fyrir helgina og vöktu allmikla athygli. Hér
skal á eftir gerð grein fyrir heistu tillögum starfshópsins til lausnar
vanda húsbyggjenda.
óhæfa á örfáum árum að gegna
hlutverki sínu.
Samrœming
lánakerfisins
Ríkisstjórnin beitir sér fyrir samkomii
lagi við viðskiptabanka og sparisjóði
um samræmda þátttöku í fjármögnun
húsnæðislána. í þessu skyni verði stofn-
aðir nýir húsnæðisreikningar í viðskipta
bönkum og sparisjóðum þar sem inn-
lán í 2-4 ár veiti rétt til 15 ára viðbótar-
láns við lán frá Byggingarsjóði ríkisins.
Upphæð láns ákvarðaSst af reglum sem
taka mið af innlánstíma. Það fjármagn
kvæmdaaðila í tvennu lagi, fyrri hlut-
ann einum mánuði cftir fokhcldisstig,
seinni hlutann 6 mánuðum síðar.
Viðskiptabankarnir veita nú
byggingasamvinnufélögunum og
öðrum framkvæmdaaðilum lán í
vaxandi mæli til starfsemi sinnar.
Að því er stefnt að bankarnir taki
að fullu við veitingu framkvæmda-
lána á byggingatímanum en Bygg-
ingasjóður endurgreiði þau síðan
með lánurn til kaupenda íbúðanna
með venjulegum hætti. Með þessu
losnar Byggingasjóður undan víxla
í fyrsta lagi verði veitt lán til bygg
ingar sérhannaðra leiguíbúða fyrir
aldraða með hlutafjárþátttöku
leigjenda.
I öðru lagi verði gert sérstakt átak í
leiguíbúðarmálum námsmanna og skal
stefnt að því að byggðar verði eigi færri
en 150 námsmannaíbúðir á næstu 3
árum. Leitað verði eftir þátttöku eftir-
talinna aðila, auk Húsnæðsstofnunar í
fjarmögnun þessa átaks: Byggðasjóðs,
Jöfnunarsjóðs sveitarfélaga og Lána-
sjóðs sveitarfélaga.
Þörf aldraðra fyrir smærri íbúðir
ellegar sérhannaðar fer vaxandi.
Til lausnar þessum vanda hafa
komið fram hugmyndir í starfs-
hópnum um hluthafaíbúðir fyrir
aldraða. Slíkt fyrirkomulag er alg-
engt á N orðurlöndum og felur það í
sér að íbúðarhafinn á hluta í þeirri
íbúð sem hann býr í, sem að mestu
er þó í eigu sameignarfélags eða
fyrirtækis sem hann greiðir venju-
legar leigugreiðslur til. Hlutaeign
íbúðarhafans tryggir honum hins
vegar ótakmarkaðan seturétt og
mjög rúman ráðstöfunarrétt yfir
íbúðinni.
Stofna mætti hlutafélög um
húsnæði fyrir aldraða og væri í
byrjun auglýst eftir þátttakendum,
sem legðu til dæmis fram 20% af
verðmæti væntanlegrar íbúðar.
Ávöxtun þess fjár og endurgreiðsla
væri tryggð. Sveitarfélag legði fram
20% og opinberir lánasjóðir lán-
uðu síðan þau 60% sem á vantaði.
Varðandi námsmenn er starfs-
hópurinn sammála um að þörf sé
sérstakra aðgerða til að bæta úr
húsnæðisvanda þeirra. Gerir hóp-
urinn því tillögur um tiltekinn lág-
marksfjölda námsmannaíbúða og
framkvæmdahraða. Byggingasj-
óður ríkisins mundi fjármagna allt
að 65% byggingakostnaðar.
Frumvarp strax
í vetur
Frumvarp til laga um breytingu á
lögum nr. 51/1980 um Húsnæðisstofnun
ríkisins sem flutt var á síðasta alþingi
verði flutt á yflrstandandi löggjafar-
þingiað lokinni endurskoðun sem taki
mið af þeim tiUögum setn komið hafa
fram hér að framan.
Þá verði núgildandi lög unt bygging-
arsamvinnufélög (V. kafli laga nr. 591
1973) endurskoðuð og felld inn í frum-
varpið sem sérstakur kafli.
Þetta voru helstu atriði tillagna
starfshóps um húsnæðismál og er
þess að vænta að umræða um tillög-
urnar verði ýtarleg og gagnleg. í
Þjóðviljanum er vettvangur fyrir
slíka umræðu.
—v.
Betri nýting f jármagns
í þágu núsbyggj endanna
Lán til þeirra sem eru að byggja eða
kaupa sína fyrstu íbúð hækki verulega á
næstu árum og eigi minna en um 25%
að raungildi þegar á árinu 1983 frá og
með næstu starfsáætlun Húsnæðis-
stofnunar. Fyrir 1984 skal tekin ák-
vörðun um frekari hækkun.
Gert er ráð fyrir að nýbygginga-
lántil þeirra sem eru að byggja í
fyrsta skipti verði 400 og lán til
þeirra sem kaupa sína fyrstu íbúð
verði 1200. Þá er einnig gert ráð
fyrir því að útgjöld sjóðsins til frar
kvæmdalána hækki um 6 milljón-
ir en lán til framkvæmdaaðila mið-
ist við nýbyggingalán og myndi því
25% hækkun lána til þeirra sem
ekki eiga íbúð, gæta þar.
Þessi 25% raungildishækkun
þýðir að 29 milljónir króna bætast
við til nýbygginga, 44 milljónir til
kaupa á eldri íbúðum auk þeirra 6
milljóna sem fyrr eru taldar í formi
framkvæmdalána.
Tvöföldun framlaga
Framlag ríkissjóðs til Byggingarsjóðs
ríkisins verði tvöfaldað að raungildi frá
árinu 1982.
Byggingarsjóður vcrkamanna haldi
óskertum tekjum sínuni samkvæmt
lögum, þ.e. eigi lægri tekjum en sem
nemur 1% launaskatti, eins og hann er
að raungildi 1982.
í nýframlögðu fjárlagafrumvarpi
ríkisstjórnarinnar er framlag ríkis-
sjóðs áætlað 71,5 milljónir króna.
Tvöföldun þess jafngilti 143 mill-
jónum króna. Samkvæmt lánsfjár-
lögum er framlagið í ár til Bygginga
sjóðs ríkisins 53,8 milljónir og ef
við reiknum með tvöföldun þeirrar
upphæðarog42% verðlagshækkun
yrði raunverulegt framlag úr ríkis-
sjóði til Byggingasjóðsins 152,8
milljónir á næsta ári.
45% úr lífeyris-
sjóðunum
Öllum lífeyrissjóðum á landinu verði
skylt að kaupa skuldabréf fyrir eigi
lægri fjárhæð en sem nemur 45% af
ráðstöfunartckjum sínum af Bygging-
arsjóði ríkisins, Byggingarsjóði verka-
manna, ríkissjóði, Framkvæmdasjóði
eða öðrum fjárfestingarlánasjóðum
atvinnuveganna sem viðurkenndir eru
af fjármálaráðuneytinu og samkvæmt
þeirri skiptingu sem ákvcðin er í fjár-
lögum. Seðlabankinn geri tillögur um
fyrirkomulag, sem tryggi betur en nú
er, aðild lífeyrissjóða að húsnæðislán-
akerfinu.
Eins'Og kunnugt er af fréttum
nýverið hafa lífeyrissjóðirnir í heild
ekki staðið við fyrirheit um kaup á
skuldabréfum byggingasjóðanna
enda þótt fjölmargir einstakir
sjóðir hafi staðið við sinn hlut. Sala
á skuldabréfum til lífeyrissjóðanna
hefur á liðnum árum verið einn hel-
sti tekjuliður byggingasjóðanna.
Bent er á að þar sem allir eigi sama
rétt á lánum hjá Byggingasjóði
ríkisins, en réttur manna til lána úr
lífeyrissjóðum sé misjafn, skapist
misrétti milli sjóðsfélaga ef ekki
verði komið á föstu skipulagi á
skuldabréfakaup lífeyrissjóðanna.
Þá er gerð um það tillaga að regl-
um lífeyrissjóðanna verði breytt á
þann veg að lán verði aðeins veitt
til húsnæðismála. Verði gengið til
viðræðna við lífeyrissjóðina um
þessi mál.
Binding útlánsvaxta
afnumin
Fellt verði niður ákvæði í lögum nr.
51/1980 um Húsnæðisstofnun ríkisins
sem kveður á um bindingu útlánsvaxta
Byggingarsjóðs ríkisins og Byggingar-
sjóðs verkamanna. Ákvörðun um vcxt
ina tekur ríkisstjórnin að fengnum til-
lögum húsnæðismálastjórnar og Seðla-
banka ísiands.
Vextir á nær öllum útlánum
Byggingarsjóðs ríkisins eru nú
bundnir við 2% og vextir af meg-
inhluta Byggingarsjóðs verka-
manna við 0,5%. Öll þau skuldab-
réf sem sjóðirnir selja eru hins veg-
ar með 3,5% vöxtum og til 15-16
ára, sem er styttri lánstími en á
obbanum af útlánum sjóðanna.
Með þessu er því verið að grafa
undan fjárhag sjóðanna og gera þá
sem bankarnir lána til lengri tíma í
þessu skyni verði heimilt að draga frá
bindiskyldu viðkomandi banka hjá
Seðlabanka íslands.
Jafnframt verði kannað hvort unnt sé
að beita skattfríðindum til að hvetja til
sparnaðar í bönkum í þágu húsnæðis-
mála.
Stór hluti útlána banka og spari
sjóða fer til að fjármagna íbúðar-
húsnæði. Mest er þó um að ræða
skammtímalán sem flestum reynist
erfitt að standa undir. Með stofnun
sérstaks húsnæðisreiknings í þágu
húsnæðismála væri hægt að auka
samvirkni fjármagns- og húsn-
æðiskostnaðar. Þá er til athugunar
að beita skattaívilnunum í þágu
sparnaðar til íbúðabyggingu og
íbúðakaupa.
Lán greidd út
á skemmri tíma
Viðskiptabankarnir taki að sér að
veita framkvæmdaaðilum í byggingar-
iðnaði framkvæmdalán á byggingar-
tímanum sem Byggingarsjóður ríkisins
endurgreiðir þegar íbúðirnar eru láns-
hæfar samkvæmt reglum sjóðsins.
Jafnframt því sem framkvæmdalán
frá Byggingarsjóði ríkisins falli niður
verði tekinn upp sá hátur að sjóðurinn
grciði nýbyggingarlán til byggingar-
samvinnufélaga og viðurkcnndra fram-
viðskiptum sem fylgja fram-
kvæmdalánum en á móti kemur að
framkvæmdaaðilar fá lán sín frá
Byggingasjóði greidd út á skemmri
tíma en áður.
Aukin þjónusta
við lántakendur
Til hagræðingar og einföldunar fyrir
lántakendur húsnæðistengdra lána leiti
Húsnæðisstofnun samstarfs við banka,
sparisjóði og lífeyrissjóði um nýtt fyrir-
komulag lánveitinga og afliorgana
húsnæðislána. Fyrirkomulag þetta
byggi á því, að lántakandi eigi aðgang
að upplýsingum og gögnum frá öllum
ofangreindum aðilunt í sínum eigin
viðskiptabanka, þar sem útborgun og
innheimta húsnæðistengdra lána fari
sömuleiðis fram.
Með aukinni samvinnu þeirra
sem lána er stefnt að bættri þjón-
ustu við lántakendur varðandi al-
mennar upplýsmgar um húsnæðis-
lán.útborgun lána og afborganir.
Þannig verði fyrir hendi hjá Húsn-
æðisstofnun og viðskiptabönkum
og sparisjóðum almenn þjónusta
sem veiti upplýsingar um réttindi
og möguleika til lána hjá húsn-
æðislánakerfinu ásamt ráðgjöf við
útreikning á greiðslubyrði lána og
gerð greiðsluáætlana. Þá verði
gjalddögum fjölgað og greiðslu-
byrði dreifist jafnar yfir árið.
Viðbótarlán vegna
skyldusparnaðar
Innheimta skyldusparnaðar ungs
fólks til húsnæðismála verði bætt og
reglur um endurgreiðslu hertar, auk
þess sem að efld verði kynning á ávöxt
unarkjörum og skattfríðindum sk j ldu
sparnaðar. Heimilt verði að veita við-
bótarlán til þeirra sem taka út skyldusp-
arnað sinn til að byggja eða kaupa íbúð.
Viðbótarlán miðist við innlánstíma og
upphæð skyldusparnaðar. Húsnæðis-
málastjórn setji nánari reglur um þess-
ar lánveitingar.
Innheimta skyldusparnaðar er í
mjög úreitu formi í dag og vantar
rnikið á að hann komist allur til
skila. Þar sem ávöxtun skyldusp-
arnaðar er nú betri en af öðrum

:-«t *
25% hækkun
lána fyrir unga
húsbyggjendur
Tvöföldun
f jár til
húsnæðismála
Aukin
binding fjár
lífeyrissjóða
Skipuleg
bygging ,
leiguibúða
Róbert Arnfinnsson og Herdís Þorvaldsdóttir voru í nánum tengslum við anda leiksins... (Ljósm. - eik -).
Hjálparkokkamir
Höfundur: George Furth.
Þýðandi: Óskar Ingimarsson.
Leikstjóri: Helgi Skúiason.
Leikmynd: Baltasar.
Búningar: Helga Björnsson.
Lýsing: Kristinn Daníeisson.
Þjóðleikhúsið frumsýndi á
föstudagskvöld bandarískan
gamanleik, nýjan af nálinni, sem
hlotið hefur heitið „Hjálpar-
kokkarnir“ í íslenskri þvðingu
Óskars Ingimarssonar, en nefnist
á frummálinu „The Supporting
Cast“. Höfundurinn, George
Furth, er kunnur leikari og
leikritahöfundur og hefur getið
sérgott orð vestan liafs uudanfar-
in tíu ár eða svo, ekki síst fyrir
framlag sitt til vinsælla söngleikja
á Broadway.
Meginhugmyndin í „Hjálpar-
kokkunum“ er einföld og ekki
óhnvttilega útfærð. Hún gefur
höfundinum tilefni til að henda
góðlátlegt gaman að lífsstílog láí-
æði efnaðra góðborgara sem
tengdir eru frægu fólki, afhjúpa
veikleika þeirra og minnimátt-
arkenndir, fordild þeirra og hég-
ómaskap, en undirniðri gríninu
er einhverskonar jákvæður og
háleitur „boðskapur" um hetjur
rúmhelginnar, dulin afrek þeirra
miðlungsmanna sem aldrei kom-
ast í forsíður dagblaðanna en
halda veröldinni gangandi og
gera stjörnunum fært að spegla
sig í frægðarljóma og aðdáun
múgsins.
Allt er þetta gott og blessað, og
vísast á svona leikrit brýnt erindi
við og greiðan aðgang að vestur-
heimskum leikhúsgestum, sem
bæði þekkja til hlítar félagslegan
bakgrunn verksins og kunna að
rneta að verðleikum græskulausa
ádeilu hans' á bandaríska lífs-
hætti. Mér er afturámóti talsverð
ráðgáta, hversvegna svo stað-
bundinn leikur er talinn eiga er-
indi við reykvíska leikhúsgesti,
þó aldrei nema ýmsir nýríkir ís-
lendingar beri sterkan keim af
hliðstæðum sínum vestan hafs.
Það hlýtur að vera ein meginfor-
senda þessaðgamanleikur hæfi í
mark, að leikhúsgstir þekki að
einhverju marki þá mannlífsþætti
og þær persónugerðir sem
skopast er að.
Það er væntanlega grínið í
leiknum sem ráðið hefur valinu í
þetta sinn, og enginn neitar því
að full þörf sé á léttleika og nota-
legheitum í skammdegissortan-
um. Ég heyrði ekki betur en þorri
frumsýningargesta skemmti sér
bærilega á föstudagskvöld, og
sjálfur hló ég ósjaldan hjartan-
lega að smellnum athugasemdum
og tilsvörum, en þó ekki nærri
eins oft og mér fannst efni standa
til, því mörg fyndnin féll gersam-
lega flöt til jarðar, vakti ekki þau
viðbrögð sem vænta hefði mátt,
og þá er hætt við að maðkur sé í
mysunni.
Þó gamanleikir á borð við
„Hjálparkokkana“ séu sjaldan
merkileg eða djúpsæ verk, þá eru
þeir engu að síður vandmeðfarn-
ir, útheimta mikla nákvæmni í
hrynjandi og blæbrigðum, eigi
þeir að hafa tilætluð áhrif. Oft má
engu skeika um tón og tímasetn-
ingu tilsvars, svo það líði ekki
máttvana útí tómið. Það þótti
ntér of oft brenna við á föstudags-
kvöldið, þó margt væri vel um
túlkun einstakra hlutverka, og er
vissulega umtalsverður ljóður.
Helgi Skúlason hefur sett
leikinn á svið og kvatt til liðs við
sig fimm trausta og reynda
leikara, sem hver urn sig stendur
Sigurður A. Magnússon
skrifar um
leikhús
fyrir sínu og sumir gott betur en
samt var einsog í uppfærsluna
vantaði eitthvert það bindiefni
sem fengi hana til að ioða saman
og hæfa beint í rnark. Atburða-
rásin var hröð og óvíða dauðir
punktar, en samt fann maður til
einhverrar ófullnægjutilfinning-
ar, sem ég held að hafi stafað af
því að í sýninguna vantaði bæði
samtengingu og umframallt lyft-
ingu, sem hrifi áhorfendur mef.
Hvort sem um er að kenna
æfingaleysi eða einhverju öðru,
þá var því líkast sem sýningin
væri ekki fullunnin, þó leikendur
kynnu texta sína og flyttu þá
snurðulaust.
Helga Bachmann fór með
aðalhlutverkið í leiknum, hlut-
verk rithöfundar og gestgjafa
serir kvatt hefur fjóra vini sína á
vettvang til að fagna nýútkom-
inni bók, þó sá fögnuður sé að
vísu galli blandinn. Ellen er að
jafnaði hress, fjörleg, bjartsýn og
ánægð,að því er höfundur upp-
lýsir, en í leiknum er hún kvíðin
og taugaóstyrk útaf bókinni og
leitast við að dylja það. í túlkun
Helgu var Ellen hljóðlát og íhug-
ul, greinilega kvíðin og stundum
annarshugar, einsog eðlilegt var,
en það var einhver angurvær
þreytu- eða þyngslablær yfir
henni sem stakk mjög í stúf við
aðrar persónur leiksins og gerði
henni afartorvelt að draga fram
skoplegu þættina í fari gestgjaf-
ans, sem vissulega eiga að koma
fram. Þessi mishljómur kann að
hafa ráðið einhverju um það, hve
mikið af fyndni leiksins fór for-
gorðum,en þar kom fleiratil eins-
og fyrr segir.
Herdís Þorvaldsdóttir lék Mae
Risian, þróttmikla, örgeðja og
afareinlæga konu sem hefur
brennandi áhuga á öllu í kringum
sig. Herdís dró upp verulega
hnyttna og heilsteypta mynd af
þessari alkunnu amerísku mann-
gerð og var ásamt Róbert Arn-
finnssyni í nánustum tengslum
við anda leiksins.
Róbert fór með hlutverk Arn-
olds, eina karlmannsins í
leiknum, veikgeðja og teprulegs
eintrjánings, sem er bæði upp-
stökkurogtaugaspenntur, en eigi
að síður viðfelldinn í öllum sínum
kjánaskap og smásmygli. Fannst
mér Arnold lifandi kominn í
meðförum Róberts.
Edda Þórarinsdóttir lék Sally, ,
litríkasta og fyndnasta hlutverk
leiksins. Henni eru lögð í rnunn
mörg óborganleg tilsvör, sem
fóru því rniður mörg hver fyrir
ofan garð hjá lcúhúsgestum. Þó
niargt í túlkun Eddu væri prýöis-
vel gert, ekki sist æðisköstin og
drykkjuatriðin, þá var einsog
hana skorti þá ofgnótt tilfinning-
anna, þann óhamda lífsþrótt sem
fyllti útí hlutverkið og gerði þéssa
kæringarlausuogmótsagnakennd-
u konu heila og ómótstæðilega á
sviðinu.
Loks fór Margrét Guðmunds-
dóttir með hlutverk Florrie,
hinnar samviskusömu, heima-
kæru, óhefluðu og sístarfandi
húsmóður og fimm barna móður,
sem leitast við að halda manni
sínum, kvikmyndastjörnunni, á
mottunni. Florrie varð í túlkun
Margrétar heilsteypt og aðlað-
andi persóná, einföld en þóttafull
þegar a reyndi. Margrét fór hægt
af stað, en náði sér verulega á
strik í seinna þætti þegar hún var
að munnhöggvast við Ellen og
bölsótast útaf bókinni.
Ég fékk ekki betur séð en
hvörfin í leikskok yrðu leikend-
unt talsverð þolraun og alveg á
takmörkum að þeim tækist að
gera þau „trúanleg“ - jafnvel
innan ramma gamanleiksins.
Helga Björnsson gerði bún-
inga fyrir sýninguna, sem eru
einkar smekklegir og sérgreina
hinar ýmsu manngerðir skemmti-
:lega. Leikntynd Baltasars var
einföld og snyrtileg, en gaf satt að
segja ekki rétta mynd af því glæsi-
húsi sem um er rætt í texta
leiksins. Húsakynnin voru björt,
mikið gler í stað veggja og hús-
gögnin ljós og falleg, en glæsi-
leikann sá ég hvergi. Kannski er
það sparnaðarráðstöfun.
Þýðing Óskars Ingimarssonar
virtist ntér lipur og mátulega
menguð slanguryrðum. Hún lét
vel í eyrum þó sumir orðaleikir
frumtextans ættu erfitt uppdrátt-
ar á ástkæra, ylhýra málinu.
Sigurður A. Magnússon