Þjóðviljinn - 16.11.1982, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 16. nóvember 1982 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Stinson Voyager 1 hreyfils flugvél.
Síðar eignaðist hann 1 hreyfils-
vél, Super Cup, þá vél gerði hann
upp sjálfur. Síðast átti hann hlut í
2ja hreyfla 5 sæta flugvél, Piper
Apache, í fyrra sumar eignaðist
hann vélina einn. Honum þótti
vænt um þessa vél, sem bar ein-
kennisstafinaTF-MAO, hann kall-
aði vélina „Mao formann“. Hann
var óspar á að nota hana, ef
skreppa þurfti inn í Djúp vestur á
firði eða til Reykjavíkur, enda var
hann kallaður „kaupfélagsstjórinn
fljúgandi".
1977 gerist hann kaupfélags-
stjóri hjá Kaupfélagi Saurbæinga í
Dölum, reyndist hann mjög vel í
því starfi. Vorið 1980 er Kaupfélag
Isfirðinga í miklum vanda,
kaupfélagsstjórinn hafði sagt upp
starfi, en hann var sá fjórði á fáum
árum. Félagið var illa farið eftir sí-
felldan taprekstur og mannaskipti.
Með milligöngu forráðamanna
Samb. ísl. Samvinnufélaga var
Hafþór beðinn að fara til ísafjarðar
og freista þess að drífa félagið upp.
Þetta ákveðna verkefni tók hann
að sér. Og þá fóru hlutirnir að snú-
ast, 1981 ári eftir komu hans kaupir
kaupfélagið Fiskiðjuna Freyju á
Suðureyri, ásamt Sambandinu og
Suðureyrarhreppi, kaupfélagið átti
fyrir hlut í þessu fyrirtæki. A sama
ári kaupir kaupfélagið Steiniðjuna
h/f, sem rak steypustöð, timbur-
sölu o.fl. Árið 1981 kom svo út með
góðum hagnaði. Nú í haust kaupir
svo kaupfélagið vörumarkað
Ljónsins á ísafirði. Þessi umsvifa
miklu eignakaup vöktu mikla at-
hygli og juku trú manna á félaginu.
Það var skoðun Hafþórs að vænleg-
asta leiðin til að rífa félagið upp,
væri að renna fleiri stoðum undir
reksturinn. Því voru tækifærin
gripin þegar félaginu buðust þessar
eignir til kaups. Auk þessa var
fyrirhugað að byggja vörumarkað
á ísafirði og sláturhús.
Undirritaður hefur haft náið sam-
starf við Hafþór síðan hann kom til
ísafjarðar, ég er ekki í neinum vafa
um að allt þetta hefði tekist á
skömmum tíma, ef hans hefði not-
ið lengur. Hafþór var slíkur
atorku- og dugnaðar maður, að
leitun mun að öðrum slíkum, hann
lagði sig allan í starfið, annað
komst ekki að. Hafþór hreif fólk
með sér og sá margar leiðir til
ávinnings og líka til sparnaðar,
ekki síst. Hlutur hans í uppgangi
Kaupfélags ísfirðinga er ómælan-
lega stór. Hann var glaðlyndur og á
góðum stundum eða þegar starfs-
fólkið gerði sér dagamun, var
hann hrókur alls fagnaðar. Við
kaupfélagsmenn höfðum vænst
þess að halda honum í starfi í nokk-
ur ár í viðbót, eða eins og hann
sjálfur sagði á meðan hann væri að
hressa upp á félagið.
Það var mikið áfall fyrir okkur
að missa hann og ekki síst á þennan
hátt. Þó er þetta miklu meiri missir
fyrir eiginkonu hans og drengina
ungu, sem treystu á handleiðslu
hans og forsjá. Að leiðarlokum
þakka ég af alhug góðum dreng
fyrir mikið starf og góð kynni og
bið guð að blessa hann og
varðveita. Við hjónin vottum
Guðnýju og drengjunum, móður
hans og öðrum vandamönnum
okkar innilegustu samúð.
Konráð Jakobsson
Það var „þrútið loft og þungur
sjór“ og stormur í lofti yfir Vest-
fjörðum þriðjudaginn 26. október.
Þann dag stýrði Hafþór Helgason
kaupfélagsstjóri á ísafirði flugvél
sinni hinsta sinni á loft - í ferð sem
lokið hefur í hafinu úti fyrir sunn-
anverðum Vestfjarðakjálkanum.
Þannig er lífið - menn vita aldrei
fyrirfram hvenær skyndilega kann
að verða klippt fyrirvaralaust á lífs-
þráðinn. En sárt er þó alltaf þegar
ungum og hraustum mönnum, í
blóma lífsins og með fulla starfs-
orku er kippt burtu jafn snögglega
og hér gerðist.
Hafþór Helgason fæddist í
Reykjavík 12. janúar 1945, sonur
Helga J. Hafliðasonar bifvéla-
virkja og Sigurbjargar Jónsdóttur.
Hann lauk gagnfræðaprófi úr
verknámsdeild 1962 og hlaut skip-
stjórnarréttindi á 30 tonna bát
sama ár. Árið 1965 lauk hann
einkaflugprófi, og atvinnuflugprófi
með blindflugsréttindum á árunum
1975-76. Hann vann ýmis störf
framan af, en var framkvæmda-
stjóri og einn eigenda flugfélagsins
Vængja hf. árin 1973-76. At
persónulegum ástæðum seldi hann
hluta sinn í því fyrirtæki og lét af
störfum fyrir það. í framhaldi af
því réðist svo að hann fluttist vestur
í Saurbæ í Dölum og tók þar árið
1977 við starfi kaupfélagsstjóra hjá
Kf. Saurbæinga.
Við erum margir sem minnumst
þess að þegar í byrjun vakti þessi
nýi kaupfélagsstjóri á sér talsverða
athygli innan samvinnuhreyfingar-
innar. Það var ekki aðeins sú sér-
staða hans að vera lærður atvinn-
uflugmaður og fara allra sinna
ferða milli landshluta um loftsins
vegi. Það kom fljótt í ljós að hann
var hörkuduglegur til vinnu, á-
kveðinn og atorkusamur, en kom
sér jafnframt vel við menn, svo að
hann ávann sér snemma virðingu
félagsmanna og viðskiptavina Kf.
Saurbæinga. Það fór heldur ekki á
milli mála að hann var góður leið-
togi og einlægur samvinnumaður,
sem vel kom fram í þátttöku hans í
umræðum á fundum hreyfingar-
innar.
Þessir eiginleikar réðu því svo að
árið 1980 var leitað til Hafþórs um
að taka við kaupfélagsstjórastarfi
hjá Kf. ísfirðinga, sem þá hafði átt
við erfiðleika að etja um nokkurt
skeið. Það vill svo til að ekki eru
nema örfáar vikur síðan rækilegt
viðtal við hann birtist í einu af dag-
blöðunum (Dagblaðið og Vísir 12.
okt.), og þar segir hann nokkuð frá
þessu máli og verkefnum sínum
vestra. Ég má kannski leyfa mér að
taka hér upp lýsingu hans sjálfs á
eigin viðbrögðum við beiðninni og
afstöðu sinni til starfsins, en þessu
lýsti hann þannig:
„Snemma árs 1980 er leitað til
mín að koma til ísafjarðar og tók
ég því fálega í fyrstu. Ég vissi vel að
það yrði erfitt enda búin að vera
lognmolla yfir þessu lengi. Það
voru búin að vera tíð kaupfélags-
stjóraskipti sem segir sína sögu.
Aftur á móti hefur alltaf heillað
mig að takast á við hlutina og helst
reyna eitthvað sem hefur gengið
skrykkjótt. Ég sló því til og lít á það
sem verkefni mitt að koma fyrir-
tækinu á toppinn. Ég er einlægur
samvinnumaður og trúi því að fólk-
ið eigi að hafa hönd í bagga með
verslunarrekstri og ekki sé væn-
legri leið en að kaupfélögin reki
myndarlega verslun á öllu landinu.
Ég ann þó öllum að reka verslun ef
þeir vilja.“
Það var burt frá þessu verkefni,
sem hann tók svo alvarlegum
tökum, að honum var kippt fyrir-
varalaust. Um störf Hafþórs fyrir
Kf. ísfirðinga, þann skamma tíma
sem hann stýrði málum félagsins,
er það annars í stuttu máli að segja
að hann sýndi þar afburðahæfni og
var stórvirkur í starfi jafnt sem
framkvæmdum. Framkvæmdasaga
félagsins síðustu tvö árin skal ekki
rakin hér, enda er hún alkunn
þjóðinni úrfjölmiðlum. Umhverfis
þá uppbyggingu hefur á stundum
orðið stormasamt, eins og oft vill
verða þar sem ráðist er af stórhug í
miklar framkvæmdir. En í öllum
þeim stormum lét Hafþór engan
bilbug á sér finna. Hann var þar
hvarvetna hinn öruggasti í öllu og
stýrði uppbyggingunni með gætni
og lagni hins fædda leiðtoga.
Það fer ekki á milli mála að
Hafþór var kominn vel á veg með
að gera það sem hann kallaði sjálf-
ur að koma fyrirtækinu á toppinn.
Honum var að takast að leysa það
verkefni, sem nú verður annarra að
leiða til lykta. En samvinnumenn
hafa misst úr röðunt sínum einn af
bestu mönnum hreyfingar sinnar,
og skaði þeirra er mikill.
En þó er hann kannski lítill mið-
að við það skarð sem er fyrir skildi í
fjölskyldu hans. Eiginkona hans,
Guðný Kristjánsdóttir, og synir
þeirra þrír hafa misst góðan eigin-
mann og föður. Hjá þeim hlýtur
hugur okkar hinna að dvelja á þess-
um erfiða tíma í lífi þeirra mæðgin-
anna. Megi það verða þeim nokkur
huggun harmi gegn að í hópi okk-
ar, sem kynntumst honum í starfi
hjá samvinnuhreyfingunni, skilur
Hafþór einungis eftir sig góðar
minningar.
Eysteinn Sigurðsson.
Konsúlshúsið, Urðargata 2 á Patreksfirði, sem í framtíðinni verður hótelið í þorpinu.
Gistihús á svona
stað er nauðsyn
Þótt Patreksfjörður sé ekki stórt
þorp, þá er það nú svo, að hingað
kemur fólk til að vinna í lengri eða
skemmri tíma; hingað kemur fólk
sem stoppar fáa daga einhverra er-
inda vegna, og svo er alltaf tals-
verður ferðamannastraumur
hingað yfir sumarið. Því er það
staðreynd að þörf fyrir gistihús,
með fullkominni aðstöðu, er mikil,
sögðu þau Erla Hafliðadóttir og
Kristján Jóhannesson á Patreks-
firði, en þau reka matsölu og gisti-
aðstöðu í þorpinu.
Okkar draumur er að koma upp
hóteli og í því skyni höfum við
keypti þetta hús (Urðargata 2 sem
kallað er Konsúlhúsið á Patreks-
firði). En það þarf mikið að gera
við húsið til þess að hægt sé að taka
iað í notkun og okkur vantar pen-
inga til þess. Við höfum leitað til
Ferðamálasjóðs og var vel tekið,
lannig að vonandi getum við hafist
handa áður en langt um líður,
sögðu Erla og Kristján.
Þau sögðust hafa byrjað með
lennan rekstur sinn fyrir 14 árum í
húsnæði sem hreppurinn átti. Síð-
an keyptu þau húsið Aðalstræti 15
og ráku þar matsölu og höfðu smá
gistiaðstöðu. En nú, eftir að þau
keyptu Konsúlshúsið reka þau
matsölu í því, en hafa nokkur her-
bergi sem þau leigja út heima hjá
sér. Og þannig verður það að vera,
Rabbað við Erlu
Hafliðadóttur og
Kristján
Jóhannesson
sem reka
matsölu og
gistiaðstöðu á
Patreksfirði
þar til lagfæring hefur farið fram á
Konsúlshúsinu.
Yfir sumarið er, eins og áður
segir, all-mikill ferðamanna-
straumur um Patreksfjörð. Þar eru
engin ákveðin tjaldstæði og því er
þörf fyrir svefnpokapláss mikil, og
sögðust þau Erla og Kristján hafa
leigt fólki slík pláss sl. sumar og
hefði það líkað vel. Sögðust þau
ákveðin í að gera slíkt áfram.
Talið barst að slæmum sam-
göngum við Patreksfjörð, og sögðu
þau að Patreksfirðingar almennt
væru undrandi á þeim ummælum
eins fréttamanns sjónvarpsins fyrir
skömmu að samgöngur þangað
væru svo góðar að ný ferja yfir
Breiðafjörð væri óþörf. Sann-
leikurinn er sá að þörf fyrir nýtt
skip, sem sigli á milli Stykkishólms
og Brjánslækjar er mjög brýn. Það
er að vísu rétt að flugáætlun Flug-
leiða h.f. gerir ráð fyrir 3 ferðum í
viku til Patreksfjarðar, en það líður
stundum vika eða tvær, sem ekki er
hægt að fljúga vegna veðurs. Og þá
er engin leið til nema Baldur yfir
Breiðafjörð, því að vegir eru meira
eða minna ófærir yfir vetrarmán-
uðina. Þá er því við að bæta, að
skip Ríkisskips taka ekki lengur
farþega, fólki er meira að segja
meinað um far milli fjarða hér fyrir
vestan, sögðu þau Ería og Kristján.
f þeirri viku sem þetta rabb fór
fram var aðeins hægt að fljúga
tvisvar til Patreksfjarðar, mánudag
og föstudag. Og sama dag og við
ræddum saman var manni neitað
um far með einu skipa Ríkisskips
til Þingeyrar frá Patreksfirði. Sá
maður og undirritaður, sem var
veðurtepptur á Patreksfirði, hefðu
ekki átt margra kosta völ ef mat-
sala og gistiaðstaða þeirra Erlu og
Kristjáns hefði ekki verið til stað-
ar.
-S.dór.