Þjóðviljinn - 04.06.1983, Blaðsíða 7

Eva Benjamíns-
dóttir sýnir í
r
Asmundarsal
Helgin 4. - 5. júní 1983. ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7
Lofar
góöu
í húsi Arkitektafclags íslands
sýnir um þessar mundir ung lista-
kona, Eva Benjamínsdóttir. Hún
hefur stundað nám í Bandaríkjun-
um undanfarin ár og er þetta fyrsta
einkasýning hennar hér á landi.
Flest verk Evu eru unnin með
blandaðri tækni, olíu á pappír og
samlímingum. En hún sýnir einnig
vatnslitamyndir og olíumyndir á
striga.
Málverk Evu bera með sér að
hún leggur mikið upp úr frjálsri leit
í efni og innihaldi. Þetta gerir sýn-
ingu hennar frísklega og tilrauna-
kennda, lausa við stífni og akadem-
ísma. En þetta bitnar nokkuð á
heildarsvip verkanna. Þau eru
fremur unnin af kappi en mark-
vissri stefnu. Það er því auðsætt að
Eva á eftir að móta sér eigin ákveð-
inn stíl.
Sýningin er hins vegar full af vís-
bendingum um hæfileika og kraft-
urinn er nægur. Það virðist vera
nær eðli Evu sem listamanns að
vinna óhamið og sjálfsprottið, en
agað og nett. Myndir hennar eru
betri eftir því sem þær eru stærri.
Þar nær hún þeirri hráu ásýnd sem
rífur upp verk hennar og gefur
þeim frumlegt líf. Reyndar hafa
slík vinnubrögð verið aðal amer-
ískrar listar frá stríðslokum. Er
skemmst að minnast Pollock og de
Kooning sem læddust „aftan að“
evrópskri list eftirstríðsáranna,
með beínskeyttum og hráum
vinnubrögðum, sem andstæð voru
hinni fínu og penu yfirvegun París-
arskólans.
Ég nefni þetta einungis vegna
þess að mér virðist að þessir tveir
meginpólar séu ríkjandi í sýningu
Evu, amerísk áhrif og frönsk.
Dæmi þeirra fyrrnefndu er sarnlím-
ing, mynd nr. 47 sem heitir „Vegs-
auki“ og er allstór, kraftmikil og
laus við óþarfa tilfinningasemi.
Gagnstæð áhrif birtast í Eldspan,
nr. 5 og Heimþrá, nr. 6. Þetta eru
einnig samlímd pappírsverk, næm
og viðkvæm, en skortir þá festu og
framsækni sem einkennir áður-
nefnda mynd. Svo er mismunur
verkanna einnig fólginn í litameð-
ferð. Stóra myndin er litlaus, en
báðar hinar minni eru í sterkum
litum.
Annars er þetta tal um áhrif
fremur til skilgreiningar en hins, að
sýna aðföngí verkum Evu. Fyrst og
fremst er hún íslenskur málari, sem
virðist ætla sínar eigin götur. Álfa-
dans, nr. 50 og Gegnum þykkt og
þunnt, nr. 45, eru meðal skemmti-
legustu tilrauna hennar. Þær eru
ólíkar en persónulegar, hvor á sinn
hátt.'Báðar sýna köfun í efnivið og
aðferðir. Að öðrum myndum er
syna sérstæð tilþnf má nefna
Draumsynd, nr. 11, íti, nr. 52.
báðar málaðar með olíu á pappir
og vatnslitamyndina Trúlofun, nr.
44.
Sýning Evu lofar góðu um fram-
haldið. Ráðist hún í stærri flöt og
sameini undir færri stílbrigðum það
besta sem verk hennar geyma, nær
hún vafalaust langt.

reuvwos
hjmmMm
SVfSAVAfÍNAftíAGS
ÍSIANOS ......
Spllar þú með? Gleymdu þá elski gíróseðlinum.
LUKKULEIKUR. HAPPDRÆTTI
SLYSAVARNAFÉLAGS ÍSLANDS.
SPILAR ÞÚ MEÐ ? ) VTÐ ÞÖRFNUMST ÞÍN - ÞÚ OKKAR