Þjóðviljinn - 04.06.1983, Blaðsíða 15

Helgin 4. - 5. júní 1983. ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 15
Frí og frjáls á Mallorka
gróðurmoldin var honum heilög,
þar gat hann áorkað ótrúlegustu
hlutum svo til afreks má telja.
Þarna bjuggu þau í fimm ár, góðu
búi. En þó Margrét væri góð bú-
kona þá blundaði aíltaf í vitund
hennar listhneigðin og með anna-
sömum búverkum gat hún ekki
fengið þá útrás fyrir handmennt
sína sem hún þráði.
Þau hættu því sveitabúskap og
fluttu að Selfossi. Þá fyrst var Mar-
grét í essinu sínu, hún vann alla
daga að saumaskap og með því
móti gat hún borgað allt sem þurfti
til heimilishaldsins en Guðbjöm
sem vann við húsbyggingar og
múrverk á daginn, vann við að
koma upp sínu eigin húsi á kvöldin
og um helgar. Þannig tókst þeim
með sameiginlegu átaki að byggja
sér stórt og myndarlegt hús er þau
nefndu Ásheima, þar ríkti
glaðværð eins og ávallt hefur fylgt
Margréti. Guðbjörn hafði góða
söngrödd og þegar gesti bar að
garði var glatt á hjalla og það komu
oft gestir því þeim var báðum gest-
risni í blóð borin en umfram allt
voru þau góðar og hjálpsamar
manneskjur. Á meðan þau bjuggu
í Jórvík var hjá þeim stúlka er
eignaðist barn, þegar barmo var
orðið 3ja mánaða og stúlkan ætlaði
að fara, gat Margrét ekki hugsað
sér að hún færi með barnið milli
vista, svo hún tók barnið og þau ólu
það upp sem sitt eigið bam til full-
orðinsára. Það er Ragna Páls-
dóttir.
Eftir að þau fluttu í Ásheima á
Selfossi, andaðist í þorpinu móðir
frá 4um börnum, Margrét gat ekki
staðið aðgerðarlaus hjá, hún
bauðst til að taka eina 9 ára gamla
telpu heim með sér. „Ég gat ekki
annað“, sagði hún síðar. Telpuna
ólu þau upp. Það er Guðrún Guð-
mundsdóttir. Báðar eru þær giftar
og hafa átt mörg börn og Margrét
hefur verið þeim eins og sönn
amma. Sjálf eignaðist hún tvö
börn: Margréti Sigrúnu f.
28.12.1921, hún var gift Karli Þor-
steinssyni frá Bakkafirði, þau eign-
uðust 4ar dætur, hann lést skyndi-
lega 1981. Barnabörn þeirra eru
12.
Margrét eignaðist annað barn
sitt eftir 17 ára hjónaband, 30.6.
1937. Hamingja þeirra var mikil er
þau litu litla soninn, hann var
látinn bera nafn afa síns Sigurjóns.
Kona hans er Gunnlaug Jónsdótt-
ir. Þau eiga 3 börn.
Enn átti eftir að verða mikil
breyting í lífi þeirra hjóna, Guð-
birni bauðst vinna við viðhald hjá
Mjólkursamsölunni í Reykjavík.
Föst vinna í augum aldamótakyn-
slóðarinnar veitti heimilinu örugga
afkomu. Þau slógu því til og
kvöddu Ásheima og Selfossbúa
með söknuði og settust að í Safa-
mýri 93. Eftir það var Safamýri 93
ævinlega viðkomustaður Selfoss-
búa er vildu veita og þiggja, því
aldrei gat Margrét þegið án þess að
gjalda vinargjöf og vinirnir voru
margir, óendanlega margir og allt-
af gladdist hún jafn innilega við
hverja heimsókn.
í Safamýri 93 hófst nýtt tíma-
skeið í lífi Margrétar, þá sneri hún
sér alfarið að þjóðbúningasaum,
hún saumaði ailar gerðir, frá upp-
hlutsettum og skúfhúfum upp í
möttla og skautbúninga. Eftir-
spurnin var mikil, hún fékk ótal
upphringingar utan úr hinum stóra
heimi, svo sem Ameríku og Evr-
ópu, þá var hún beðin um að kaupa
í búningana og sauma eftir máli,
sem að henni var gefið upp í
símann, allt fór þetta vel og allir
voru harðánægðir, hún gat hvergi
nærri liðsinnt öllum og var ósátt við
að þurfa að segja nei, en hún gat
ekki annað. Vinnutími hennar var
oft frá kl. 7 að morgni til kl. 23 að
kvöldi, og færi hún í heimsókn var
hún vís að hafa með sér verkefni,
svo tímanum væri ekki eytt til
einskis. Fáir dagar á ári voru of
heilagir fyrir vinnu, og henni
leiddist slíkir dagar. Hún naut þess
að eiga góðan mann sem hjálpaði
henni við allt sem í hans valdi stóð.
Hann setti allar merkingar á stak-
kpeysu stakkana fyrir saum, hann
sneið öll skinn á möttlana, hann
ryksugaði hvern tvinnaspotta af
gólfinu, svo það var eins og spegill.
Það er áreiðanlega sú besta hjálp
sem nokkur saumakona fær. Bæði
unnu þau af kappi að tekjuöflun
nokkuð fram yfir áttrætt. Það fé
var ekki lagt á vöxtu í banka, nei,
nei. Það fór til að gleðja aðra, bæði
innan fjölskyldunnar og ekki síður
utan, því margur var vinurinn. Um
árabil var námsfólk til húsa hjá
þeim á vetrum, það fólk á áreiðan-
lega ljúfar minningar frá þeim
tíma. Þau hafa sjálf reist sér þann
bautastein, sem mölur og ryð fær
ekki grandað. Þeirra beggja verður
ævinlega getið í einu af kunnugum,
fyrir rausn þeirra og sanna vináttu.
Margrétar mun lengi verða getið
sem einnar mikilhæfustu þjóðbún-
inga-saumakonu á liðnum ára-
tugum. Sjálf er ég innilega þakklát
að hafa átt kost á því að þekkja svo
mikið mannkostafólk. Guðbjörn
andaðist 20.11.1981 eftir þunga
legu á Landskotsspítala og Margrét
Ingibjörg kvaddi þennan heim
hálfu öðru ári seinna úr sama sjúk-
dómi, eða 24.5.1983 eftir 2ja mán-
aða legu á Landspítalanum. Hún
verður jarðsett frá Selfosskirkju
4.6.1983.
Blessuð sé minning mætrar
konu.
Hulda Pétursdóttir,
Útkoti.
Serstakur 30%
afsláttur fyrir börnin.
Mallorka
þar sem mannlífið er
fjörugast og fjölbreytast
3. vikna ferð
með SÖGU
15.júní
fyrir ungt fólk á öllum aldri, sem
vill njóta lífsins í sól og sumaryl
við leik, glaðvœrð og afslöppun.
Glcesilegir gististaðir-íbúðir og
lúxusvillur- í
SANTA PONSA og PUERTO DE
ANDRAITX
FERÐASKRIFSTOFAN
Verið velkominn á skrif-
stofu okkar og sjáið alla
aðstöðu af myndbandi.
íslenska járnblendifélagið hf.
óskar aö ráöa
Vélaverkf ræði ng/
tæknifræðing
til starfa í viðhaldsdeild félagsins.
Starfið er fólgið í umsjón með rekstri véla- og
fartækjaverkstæða, auk ýmissa tilfallandi
verkefna við þróun og hönnun búnaðar á
tæknisviði.
Allar nánari upplýsingar gefur Guðlaugur
Hjörleifsson, verkfræðingur í síma 93-3944.
Umsóknarfrestur er til 25. júní n.k. og
æskilegt að sá sem ráðinn verður geti hafið
störf fyrir 1. september n.k.
Grundartanga, 3. júní 1983.
V
LAUGAVEGI 66 SÍMI 28633