Þjóðviljinn - 05.10.1983, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 5- uktdber.1983' PJÓÐVILJINN .- SÍPA U
íþróttir Víðir Sigurðsson
Málsvörn ÍBV
Opið bréf til StjórnarKnattspyrn-
usambands íslands frá íþrótta-
bandalagi Vestmannaeyja.
Iþróttabandalag Vestmanna-
eyja krefst þessaf Knattspyrnu1-
sambandi íslands að úrskurður -
aganefndar KSl,kveðinn upphinn
27. september 1983, verði ógiltur
þar sem hann er efnislega rangur.
Samkvæmt 2. málsgrein 2. gr.
starfsreglna aganefndar er heim-
ild til að kalla nefndina saman og
kveða upp nýjan úrskurð. Er þess
hér með óskað að svo verði gert
og forráðamönnum gefinn kostur
á að koma sjónarmiðum sínum á
framfæri með munnlegum og/eða
skriflegum málflutningi áður en
nýr úrskurður verður kveðinn
upp. (Hér er vísað í lögfræðilega
álitsgerð sem fylgir bréfinu).
Málsaðstæður ÍBV eru eftir-
farandi:
1. 6. grein 8. töluliður starfs-
reglna aganefndar hljóðar þann-
ig: „Ef félag notar vísvitandi leik-
mann í leikbanni, skal því vísað
úr keppni. Jafnframt skal það
sæta sekt að upphæð kr. 5.000,-“
IBV lét leikmanninn Þórð
Hallgrímsson ekki leika gegn
Breiðabliki vitandi það að hann
var í leikbanni.
Þrátt fyrir að skeyti þess efnis
hafi verið móttekið í Eyjum af
knattspyrnuráðsmanni ÍBV var
engum ljóst að Þórður hefði feng-
ið þriggja leikja bann. Má í því
sambandi benda á að mörg sam-
verkandi atvik urðu þess vald-
andi að forráðamenn ÍBV stóðu í
þeirri saklausu trú að Þórður
hefði aðeins fengið leikbann í
einn leik. Við viljum þar nefna
blaðafregnir í DV og innskot
fréttamanns í lýsingu á leik Vals
og ÍBV sem staðfestingu á því að
fleiri hafi staðið í sömu trú, og af
jafn óskiljanlegum ástæðum.
Einfaldast er þó að vísa til munn-
legs málflutnings Jóhanns Ólafs-
sonar sem móttók skeytið, en
hann er stjórnarmaður í Knatt-
spyrnusambandi íslands og
þekktur fyrir samviskusemi og
heiðarleika í sínu starfi, enda
treystum við fulltrúum í stjórn
KSÍ manna best til að dæma þar
um. Þá er einnig hægt að vísa til
blaðaviðtals við Jóhann, þar með
er ljóst að úrskurðarorð aganefn-
dar eru ekki á rökum reist.
2. Ákvörðun aganefndar um
að taka þetta mál fyrir var tekin í
gífurlegu hasti. Ekki var litið
nægilega á orsakir málsins og hins
mannlega þátt, sem þar kemur
við sögu. Leikskýrslan úr leik
ÍBV-UBK var komin, á heldur
óskemmtilegan hátt, á borð aga-
nefndar strax daginn eftir
leikinn, þrátt fyrir að það sé í
verkahring íþróttabandalags
Vestmannaeyja að koma henni
til KSÍ. Skýringin er sú, og getur
starfsmaður íþróttamiðstöðvar-
innar í Vestmannaeyjum staðfest
það, að Ingvi Guðmundsson
starfsmaður móta- og dómara-
nefndar KSÍ tók skýrsluna úr
höndum dómara leiksins strax
eftir leikinn og flaug með hana til
Reykjavíkur samdægurs, algjör-
lega án vitundar knattspyrnuráðs
ÍBV.
Það er augljóst að það er ekki í
hans verkahring að taka skýrslur
af leikjum 1. deildar heldur að-
eins aé taka við þeim frá fram-
kvæmdaaðilum, sbr. 6. grein
reglugerðar KSÍ um knattspyrnu-
mót. Þar kemur einnig skýrt fram
að félögin hafi 7 daga frest til að
skila leikskýrslum inn til móta-
nefndar KSÍ. Síðan er málið
keyrt í gegn og úrskurður liggur
strax fyrir þriðjudaginn 27. sept-
ember sl. eða daginn áður en
leikmenn ÍBV áttu að leika mikil-
vægan leik í Evrópukeppni
UEFA. Enn gleymist hinn mann-
legi þáttur. Enginn úr knatt-
spyrnuráðinu var staddur á
landinu til að verja málið af hendi
ÍBV, því allir leikmenn ásamt
forráðamönnum þess voru stadd-
ir í Austur-Þýskalandi.
Samt tekur aganefndin þá á-
kvörðun að vísa IBV úr keppni 1.
deildar 1983. Óneitanlega er
þetta stór ákvörðun fyrir litla
nefnd á stuttum tíma. Málsmeð-
ferðin er varla verjandi.
3. Starfsreglur aganefndar
þurfa mjög endurskoðunar við.
Það er einkar furðulegt að aga-
nefnd KSÍ sem er í raun og veru
ekkert annað en starfsnefnd
skipuð af stjórn KSÍ, skuli vera sá
hæstiréttur að ekki sé hægt að
áfrýja hennar ákvörðunum, sbr.
4. grein starfsreglna hennar, en
þar segir: „Urskurði aganefndar
verður ekki áfrýjað“. Aganefnd
er aðeins skipuð mönnum, sem
aðeins starfa eftir reglum en ekki
lögum, og þeim geta orðið á
mannleg mistök eins og öðrum
mönnum, án þess að verða refsað
fyrir. Sem dæmi í þessu sambandi
nægir að benda á bréf frá títt-
nefndri aganefnd til ÍBV, dagsett
4. maí 1983, þar sem hvergi er
minnst á í upptalningu, sem ætti
þó að vera tæmandi, að Þórður
Hallgrímsson hafi refsistig, frá
því á síðasta keppnistímabili, þó
er Þórður með 10 refsistig í dag,
samkvæmt skeyti því er aganefnd
sendi ÍBV, og hlýtur eins leiks
bann fyrir þessi mistök er nefndin
gerir. Samkvæmt okkar vitund
hafði Þórður aðeins fengið 6
refsistig í leikjum sumarsins, fyrir
gul kort í leikjum ÍBV og Þór,
Akureyri (3 refsistig) og ÍA (3
refsistig). Enda kemur þetta fram
í viðtali við formann aganefndar í
vikublaðinuFréttum 29.09.1983.
Hvar skyldi aganefndin hafa
grafið upp þau 4 refsistig sem hún
segir nú að Þórður Hallgrímsson
hafi frá því í fyrra og hvers vegna
sáu þeir ekki ástæðu til að nefna
þau í áðurnefndu bréfi til okkar?
Það skyldi þó ekki vera að hér
væru hin mannlegu mistök aftur á
ferðinni, en nú hjá þeim er dæma
aðra? Reglur aganefndar virðast
því miður ekki nógu vandaðar,
og því hættulegt að einblína um
of á þær, þegar svo mikið liggur
við sem nú.
Stjórn íþróttabandalags Vest-
mannaeyja fer þess á leit við
stjórn Knattspyrnusambands fs-
lands, að ákvörðun verði ekki
tekin í þessu máli nema að því vel
athuguðu.
Þar má ekki gleymast hinn
mannlegi þáttur, né hinn sanni
andi íþróttanna. Við teljum það
afar ósanngjarnt að lið, sem hef-
ur mikið á sig lagt og staðið sig
með prýði, sé rekið úr keppni 1.
deildar vegna mistaka eins manns
er orsakast fyrst og fremst af sam-
verkandi óhappaþáttum. Stórar
ákvarðanir krefjast tíma og íhug-
unar. Augljóst er að hér er ein-
hver að hengja einhvem, án þess
að gefa sér neinn tíma eða tæki-
færi til að kanna sannleikann í
þessu tilfelli, hverjum svo sem
það er að kenna. Þetta mál hefði
horft öðruvísi við ef það hefði
komið upp á miðju keppnistíma-
bili. Þá hefði ekki verið eins
auðvelt að vísa liðinu úr keppni,
þar sem ekki er einu orði á það
minnst hvert því sé vísað.
Með íþróttakveðju og von um
drengilega málsmeðferð,
f.h. ÍBV,
Gísli Magnússon,
formaður.
/ysá/sfj/?/ a//p 3
^) KNATTSPYRNUSAMBAND ÍSLANDS
ÍPRÓTTAMIOSTÖOIN LAUGAROAI. REYKJAVlK HOX 1011 SlMI 04444
Reykjavik, .4. ma í 1983.
1-B.V.
15o
S3mkvaemt bókum Aganefndar K.S.I. er staða leikmanna 145
íélagsins, sem hér segir :
14o
Na in : Refsistlg. 135
Guðmundur Marísson 4 stig.
Johann Georgsson 1 13o
Kari Þorvaldsson 4
ómar Jóhannsson 5 125
Snorri Rútsson 5 12o
Valþór Sigþórsson 4
Örn öskarsson 12 115
Sigurlas Þorleifsson 2
llo
lo5
loo
Aganefnd vonast eftir góðu samstarfi við télagið í ár.
tga y 1 lst.
/ZOf
;ur8ur Hannesson
1orma ður.
Bréf aganefndar til ÍBV þar sem ekki kemur neitt fram um að Þórður Hallgrímsson hafi flutt refsistig með sér
milli ára.
Ársútgjöld meðalfjölskyldu:
Minnst á Akranesi
Mest á Austurlandi,
ísafirði og í Vestmannaeyjum

IÐUNN hefur gefið út nýja út-
gáfu á Vísnabókinni, hinu gamal-
kunna safni sem Símon Jóh. Ág-
ústsson tók saman, en Halldór Pét-
ursson myndskreytti.
Vísnabókin kom fyrst út árið
1946, og hefur síðan verið ein allra
vinsælasta og útbreiddasta barna-
bók í landinu. Þessi nýja útgáfa er
hin sjöunda og skiptir upplag bók-
arinnar nú nokkrum tugum þús-
unda. Hin nýja prentun Vísnabók-
arinnar hefur verið vönduð eftir
föngum og eru margar myndanna
litprentaðar. Hún er 110 blaðsíður
að stærð.
Lægstu ársútgjöld
fjögurra mannafjölskyldu
vegnakaupaámat,
drykkjar- og
hreinlætisvörum er aö
meðaltali í verslunum á
Akranesi eða113,3
þúsund (rúmlega9
þúsund á mánuði). Hæst
er meðaltalið á
Egilsstöðum eða 124,5
þúsundkrónur(103
þúsund ámánuði).
Mismunurinn er um 10
prósent.
Þetta kemur fram í nýjustu
könnun Verðlagsstofnunar, en
stofnunin gerði samanburð á út-
gjöldum vegna kaupa á mat,
drykkjar- og hreinlætisvörum í 14
sveitarfélögum víðs vegar um
landið og var verðið kannað dag-
ana 12.-16. september sl. Kannað-
ar voru 67 vörutegundir og þeim
gefið vægi í samræmi við það hve
mikið magn meðalfjölskylda
kaupir af þeim og sams konar
vörum yfir heilt ár skv. neyslu-
könnun Hagstofunnar. Eru vör-
urnar 67 látnar endurspegla árs-
innkaup fjölskyldunnar á öllum
mat, drykkjar- og hreinlætis-
vörum. Könnunin sýnir ávallt
heildarútgjöld miðað við lægsta
verð þessara 67 vörutegunda í
hverri verslun.
Á höfuðborgarsvæðinu var valið
úrtak 14 verslana, sem taldar eru
dæmigerðar fyrir alhliða mat- og
nýlenduvöruverslanir á því svæði.
Á öðrum stöðum náði könnunin til
þeirra verslana sem seldu allar
vörurnar sem kannaðar voru.
Dýrast á Austur-
landi, ísafirði og
í Vestmannaeyjum
Dýrustu verslanirnar reyndust
vera á Austfjörðum, en þar var
verð athugað á Egilsstöðum og í
Neskaupstað. Meðaltal á Egils-
stöðum reyndist vera 124,5 þúsund
krónur, eins og áður sagði, en í
Neskaupstað 123,4 þúsund krónur.
Á ísafírði reyndust meðalársút-
gjöldin vera 112,7 þúsund krónur
og 122,6 þúsund krónur í
Vestmannaeyjum. Er þetta langt
fyrir ofan meðaltal allra verslan-
anna, en það var 117,3 þúsund
krónur.
Fjarðarkaup
ódýrust á höfuð-
borgarsvæðinu
Meðaltal ársútgjalda á höfuð-
borgarsvæðinu reyndist vera 114,7
þúsund krónur. Lægsta heildar-
verð var í Fjarðarkaupum, Hafn-
arfirði, 109.6 þúsund krónur, en
hæsta heildarverð í Borgarbúð-
inni í Kópavogi, 119-120 þúsund
krónur. Verslanir sem liggja undir
meðaltali á höfuðborgarsvæðinu
voru Fjarðarkaup, Hagkaup, Kjöt-
miðstöðin, Vörumarkaðurinn,
J.L. húsið og Stórmarkaður
KRON. Fyrir ofan meðaltal voru
Kaupfélag Hafnfirðinga, Breið-
holtskjör, Víðir, SS Glæsibæ, Kjot
og fiskur á Seljabraut, Kaupfélag
Kjalarnesþings. KRON á Dun-
haga og Borgarbúðin í Kópavogi.
Verðlagsstofnun þykir rétt að
benda á, að á höfuðborgarsvæðinu
var tekið úrtak verslana. Mundu
tugir verslana á þessu svæði lenda í
hinum hærri verðflokkum ef sömu
reglu væri fylgt þar og annars stað-
ar á landinu.
Þá kemur einnig fram í fréttatil-
kynningu Verðlagstofnunar, að í
15-20 tilvikum var vöruverð óleyfi-
lega hátt, en hefur nú verið
leiðrétt.
Verðtrygging Verðlagsstofnun-
ar nr. 16, þar sem könnun þessi er
kynnt, liggur frammi endurgjalds-
laust á skrifstofu Verðlagsstofnun-
ar, Borgartúni 7, og hjá fulltrúum
Verðlagsstofnunar úti á landi.
ast