Þjóðviljinn - 14.02.1984, Síða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 14. febrúar 1984
Þriðjudagur 14. febrúar 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13
Tíminn kastar okkur sífellt til og frá
Tíminn hlœr
og hann kastar okkur
sífellt til og frá
og ég geng
götu reiðinnar
sem er grá og dimm og Ijót
en það er ég
sem gœti
fundið farveg fyrir þig
því að innst
innst í allri minni reiði
œpir von
syngur Silja í Sjallanum þessa dag-
ana, en nú líður að frumsýningu á
Súkkulaði handa Silju hjá Leikfé-
lagi Akureyrar.
Leikritið Súkkulaði handa Silju
eftir Nínu Björk Árnadóttur var
frumsýnt í Þjóðleikhúsinu 30. des.
1982 og var sýnt þar fyrir fullu húsi
fram á vor.
Nú hefur höfundurinn í samráði
við leikstjórann Hauk J. Gunnars-
son breytt leikritinu að hluta.
Endirinn er nýr og hlutur einnar
persónu gjörbreyttur en sagan sú
sama.
Súkkulaði handa Silju er marg-
slungið verk. Þar geta margir séð
eitthvað í sjálfum sér, einstæðar
mæður, unglingar, miðaldra karl-
menn með „gráa fiðringinn“ og
aðrir þeir sem lífsbaráttuna heyja.
Þungamiðja leiksins er líf Önnu,
einstæðrar móður í láglaunavinnu
og samskipti hennar við 15 ára
dóttur sína, Silju, sem vill finna sér
annan lífsstfl en móðirin.
Frumsýningin verður
fimmtudaginn 16. febrúar nk. í
Sjallanum á Akureyri, en þarhefur
verið útbúin ágætis aðstaða til
leiksýninga með viðbótum við
svið, áhorfendapöllum og leiklýs-
ingu. Þar sem söngleikurinn My
Fair Lady er enn á fjölum leikhúss-
ins hefur Leikfélag Akureyrar
fengið sitt „litla svið“ í Sjallanum.
Þar mun leikhúsgestum vera gefinn
kostur á sérstökum mat fyrir sýn-
ingu og fjölbreyttari veitingum
fyrir og eftir sýningu og í hléi.
Aðalhlutverkið, verkakonuna
Önnu, Ieikur Sunna Borg, Silju
dóttur hennar leikur Guðlaug Mar-
ía Bjarnadóttir, Dollý vinkonu
hennar leikur Þórey Aðal-
steinsdóttir, Theodór Júlíusson og
Gestur E. Jónasson leika tvo af
mörgum karlmönnum í lífi Önnu,
Þráinn Karlsson leikur fylgisvein
Dollýjar, vini Silju leika Gunnar
Rafn Guðmundsson og Ragn-
heiður Tryggvadóttir og Edda V.
Guðmundsdóttir er Hin konan,
ráðgjafi Önnu.
Tónlistin, sem er eftir Egil Ólafs-
son, er flutt af Ingimar Eydal og
Ingu Eydal. Lýsingu annast Viðar
Garðarsson og hönnun leikmyndar
og búninga er eftir Guðrúnu Sig-
ríði Haraldsdóttur.
Önnur sýning á Súkkulaði handa
Silju verður sunnudaginn 19. fe-
brúar.
Dúlla: Troddí pípuna. Elsku bínusinn minn. Við förum svo að koma
okkur út og ná í milljón köggla svo við getum farið að díla og lifa
eins og alminlegt fólk.
Silja: Síðasti köggullinn, ha..? Og mamma fer að koma heim úr vinn-
unni. Mamma, oooo, - mamma og heitt súkkulaði og bláir
draumar og bíó og mamma og allt i lagi mamma mín, ég veit að við
höfum ekki efni á öðru en láta sjúga úr okkur lífið. Óg til hvers er
annars okkar líf, - og allt í lagi mamma mín, ég veit að pungarnir
leggjast bara ofan á þig og þú ert svo þreytt og sljó og steinsofandi.
En af hverju ertu þá svona hundsár yfir öllu saman, ha - og af
hverju er þinn sársauki hnífur í hjartanu á mér, - ha - af hverju
ertu svona djöfulli hundsár, mamma, ha, fyrst þú vilt heldúr ekki
gera neitt í þessu... Reyndu að skilja það maður... - af hverju
selurðu þig ekki bara eins og Dollý, - líður glöð inn í maskínuna, -
heilaþvegin og heppin með einn giftan gaur, - ha? Dollý draumur
dúllaði sér í drullunni.... Dollý draumur svamlaði þar sæl... en
við... við gerum eitthvað í þessu... við byltum - ...ha félagar....
Örn: Við byltum engu. Við reykjum. Og þó svo við reyktum ekki. Við
erum hinn fullkomlega útskúfaði og getulausi aldursflokkur.
Silja... comon, svona, - vertu sterk stelpa...
Silja: (Við Örn) Blúndubínus. (Við Dúllu) Og Bangsalína.
(Dúlla: Ragnheiður Tryggvadóttir. Silja: Guðlaug María Bjarnadóttir.
Örn: Gunnar Rafn Guðmundsson.)
Ljóðrænn þokki
Sigurður A. Magnússon skrifaði í gagnrýni um sýningu Þjóðleik-
hússins á Súkkulaði handa Silju m.a.:
Styrkur leiksins felst fyrst og fremst í einfaldleik og réttri tilfinningu.
Hvert einstakt atriði orkar á mann eins og lifuð og mikilsverð reynsla.
Blæbrigði öll eru fínleg og hárnákvæm....
Hve margar skyldu þær einstæðu mæður og einmana dætur vera í
íslenska allsnægtar þjóðfélaginu sem hitta sjálfar sig fyrir í gervum
mæðgnanna? Leikritið er vissulega tímabært af því það leiðir okkur
fyrir sjónir veigamikinn part af lifandi veruleik samtíðarinnar og knýr
okkur til að taka þátt í kjörum olnbogabarna samfélagsins, þó ekki sé
nema eina stutta kvöldstund. Slík reynsla ætti engan að skaða.
Það sem gerir leikrit Nínu Bjarkar hugtækt er þó ekki fyrst og fremst
efni þess, heldur efnistökin, hin nárnákvæma tilfinning fyrir því sem
um er fjallað og hin skáldlega skynjun sem rýfur raunsæisramman og
ljær þessu nöturlega verki mikinn innileik og ákveðinn ljóðrænan
þokka.
Þjóðviljinn 4. jan. 1983.
Jóhann: Jú. En þú þarft ekki að vera hrædd við mig. Mundu það. (Þögn). Ég hef hugsað um
Þ«g-
Anna: Mig? Hvaða vitleysa. Er það?
Jóhann: Já, - ég hef hugsað um þig. Það hefur haldið í mér líflnu upp á síðkastið. Þó ég þekki
þig ekkert.
Anna: Ja... jæja, er það?
Jóhann: Þó ég þekki þig ekkert, þá... þá þekki ég þig samt.
Anna: Er það?
Jóhann: Já - þú ert falleg og mild og augun í þér eru blá og góð og hrædd.
Anna: Er það?
Jóhann: Og þú getur sagt mér frá ótta þínum.
Anna: Já - það er s'att. Ég er hrædd. Hrædd við allt mögulegt. Hræddust um Silju.
Jóhann: Dóttur þína?
Anna: Já. Dóttur mína.
Jóhann: Ég skil. Komdu. '■
Anna: Já. Dönsum. Sjáðu stuðið á Sigga og Dollý.
(Jóhann: Theódór Júlíusson. Anna: Sunna Borg.)
Anna: Silja mín. Reynum að... reynum... á ég kannski að hlýða þér yfir?
Silja: Nei, það þýðir ekkert.
Anna: Þýðir það ekkert?
Silja: Nei, það setur okkur bara báðar í frost.
Anna: Frost? Silja... Gerðu það fyrir mig, reyndu allavega að klára skólann.
Silja: Fyrir þig? Fyrir þig? Heyrðu.. gerirðu þér grein fyrir... nei annars, þetta þýðir ekkert.
Anna: Ég meina... sjáðu nú hvernig ég stend að hafa ekkert lært.
Silja: Já, en er það ekki bara af þvi að þú eignaðist mig?
Anna: Eignaðist þig?
Sifja: Æ, það þýðir ekkert að vera að pæla í því. (Þögn). Ég hef kynnst krökkum, sem kunna
að lifa án þess að pæla of mikið. Maður á ekki að standa í endalausum pælingum. Ha?
Þær þreyta heilann og... það er alveg ástæðulaust... ég meina...
Anna: Silja mín. Ég ætia að laga súkkulaði, ha? Okkur flnnst það báðum gott, ha?
Sijja: Ja... já. (Þögn) Á ég að... á ég að hlaupa út og kaupa kex eða eitthvað?
Anna: Já - gerðu það. Kex og ost. Þú lætur skrifa það hjá mér. Og einn pakka af winston.
(Silja fer).
(Silja: Guðlaug María Bjarnadóttir. Anna: Sunna Borg.)
Dollý: (Hlær vandræðalega) Já og eiginlega bjóst ég við þér í gær. Eigin-
lega sko.
Siggi: I gær? Sagði ég það kannski líka?
Dollý: Þú sagðir að það gæti vel verið að þú myndir ná því að droppa inn,
- ég bjóst sko eiginlega við þér...
Siggi: Dollý, þú veist ég kem bara þegar ég get komið. Heyrðu, engan
fýlusvip. Og ekkert múður. Þú ert ekki vön því, - og þú veist að það
er heldur ekki meiningin, - ha, - Dollý...
Dollý: Nei, - nei.
Siggi: Dollý... Já, þetta, var betra - og svo bara gamla, góða stuðið, - ha -
Dollý...
DoUý: (Brosir enn meir) Guð - já, auðvitað, Siggi. Auðvitað.
(DoIIý: Þórey Aðalsteinsdóttir. Siggi: Þráinn Karlsson.)
Anna: ... Ég er alltaf búin að vera
klukkan flmm. En meðan hún og ég
vorum vinir gerði þetta svo miklu
minna til. Þá vaknaði ég líka klukk-
an hálfsjö. Fór út að glugganum.
Gladdist yflr því að anda að mér
tæru loftinu. Gladdist yfir því að
útbúa nestispakkann. Hita súkkul-
aði syngjandi. Henni fannst svo
gott að hafa það með sér. Heitt á
brúsann. Vekja hana. Vaknaðu
Utla blóm. Hún teygir sig. Hún
faðmar mig. Hún faðmaði mig.
Ég hugsaði víst aldrei nógu vel
um hana. Ég gat aldrei gefið henni
neitt... ekki gott líf... ekkert fal-
legt... ekkert spennandi.
Það eina sem ég hef gerið henni
er þetta nafn...Silja... Si|ja.
(Anna: Sunna Borg.)
Dollý: Já, blessuð vertu ekki svona vonlaus. Við getum farið öll út saman um næstu helgi. Þeir töluðu um
það. Sjarmerandi þessi vinkona þín, sagði hann. Hann heitir Jóhann. Fráskilinn.
Anna: (Háðslega) Fráskilinn...
Dollý: Ja - allavega er hann að skilja. Allavega er hjónabandið alveg vonlaust... allavcga.
Anna: Dollý mín... þú ert svooooooo, Dollý, ég man ekki einu sinni hvernig hann leit út, ég meina þessi sem
kom heim með mér.
Dollý: Vertu bara fegin. Hugsaðu þér ef þú myndir það, það væri áreiðanlega bara enn verra maður...
Anna: Já.....ætli það ekki.
(Dollý: Þórey Aðalsteinsdóttir. Anna: Sunna Borg.)
Þau koma „Súkkulaði handa Silju“ á fjalirnar.
Sitjandi á gólfi, frá vinstri:
Gunnar Rafn Guðmundsson, Guðlaug María Bjarnadóttir, Ragnheiður Tryggvadóttir.
Fyrir aftan, frá vinstri:
Þórey Aðalsteinsdóttir, Inga Eydal, Sunna Borg, Edda V. Guðmundsdóttir, Þráinn Karlsson, Ingimar
Eydal, Nína Björk Árnadóttir, Theodór Júlíusson, Guðrún Sigríður Haraldsdóttir, Viðar Garðarsson,
Gestur E. Jónasson og Haukur Gunnarsson.
Súkkulaði handa Silju frumsýnt í breyttri mynd í Sjallanum