Þjóðviljinn - 02.03.1984, Blaðsíða 4

4 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Fftstudagur 2. mars 1984
UOOVIUINN
Málgagn sósíalisma, verkalýðs-
hreyfingar og þjóðfrelsis
Útgefandi: Útgáfufélag Pjóöviljans.
Framkvæmdastjóri: Guðrún Guðmundsdóttir.
Ritstjórar: Árni Bergmann, Einar Karl Haraldsson,
Umsjónarmaður Sunnudagsblaðs: Guðjón Friðriksson. Skrifstofa: Guðrún Guðvarðardóttir, Jóhannes Harðarson.
Auglýsingastjórl: Sigríður H. Sigurbjörnsdóttir. Simavarsla: Sigrlður Kristjánsdóttir, Margrét Guðmundsdóttir.
Afgreiðslustjóri: Baldur Jónasson. ' Husmóðir: Bergljót Guðjónsdóttir.
Afgreiðsla: Bára Sigurðardóttir, Kristín Pétursdóttir. Bflstjóri: Ólöf Sigurðardóttir.
Blaðamenn: Auður Styrkársdóttir, Álfheiður Ingadóttir, Helgi Ólafsson, Lúðvík Geirsson, Innheimtumenn: Brynjólfur Vilhjálmsson, Ólafur Björnsson.
Magnús H. Gíslason, Ólafur Gíslason, Óskar Guðmundsson, Sigurdór Sigurdórsson, Pökkun: Anney B. Sveinsdóttir, Halla Pálsdóttir, Karen Jónsdóttir.
Valþór Hlöðversson.
íþróttafróttaritari: Víðir Sigurðsson. Útkeyrsla, afgreiösla og auglýsingar:
Utlit og hönnun: Guðjón Sveinbjörnsson, Þröstur Haraldsson. • Síðumúla 6, Reykjavík, sími 8Í333. t
Ljósmyndir: Einar Karlsson, Magnús Bergmann. Umbrot og setning: Prent.
Handrita- og prófarkalestur: Andrea Jónsdóttir, Elías Mar. Prentun: Blaðaprent hf.
Auglýsingar: Áslaug Jóhannesdóttir, Ólafur Þ. Jónsson.
Geirsklíkan
œtlar að sparka
Albert
í viðtali Þorsteins Pálssonar við ríkisútvarpið í fyrra-
kvöld og leiðara Morgunblaðsins í gær kemur skýrt
fram að Geirsklíkan í Sjálfstæðisflokknum hefur
ákveðið að sparka Albert Guðmundssyni úr ríkis-
stjórninni. Slíkur er fjandskapur þessara afla í garð
verkafólks að það skal kosta Albert Guðmundsson ráð-
herrastólinn að hafa samið um það við Dagsbrún að
sömu laun verði greidd fyrir sömu vinnu óháð því hvar
starfsmenn eru skráðir félagar í samtökum launafólks.
Leiðari Morgunblaðsins í gær er algjört einsdæmi í
sögu Sjálfstæðisflokksins. Aldrei fyrr hefur blaðið ráð-
ist svo hatrammalega á ráðherra í ríkisstjórn Sjálfstæð-
isflokksins. Leiðarinn er ekki aðeins atlaga að Albert
Guðmundssyni heldur beinlínis krafa um afsögn hans.
Morgunblaðið hefur verið burðarásinn í veldi Geirs-
klíkunnar í Sjálfstæðisflokknum. Sú klíka hefur ætíð
viljað koma Albert Guðmundssyni fyrir kattarnef síðan
hann varð fyrir ofan Geir Hallgrímsson í prófkjörinu í
Reykjavík 1978, en Geirvar forsætisráðherra. Slíkur
sigur yfir formanni flokksins var dauðasynd í augum
flokkseigendafélagsins. Síðan gekk Albert enn frekar í
gálgann þegar hann skrifaði bréfið sem gerði Gunnari
Thoroddsen kleift að fá umboð til stjórnarmyndunar.
Þá varð Albert að dómi Geirsklíkunnar réttdræpur
innan Sjálfstæðisflokksins.
Veturinn 1982-1983 breytti Geirsklíkan um stundar-
sakir aðferðinni gagnvart Albert. Hún sá sér hag í því
að nota liðsinni hans til að koma ríkisstjórn Gunnars
Thoroddsen frá völdum og færa Geir Hallgrímssyni
stjórnarmyndunarréttinn á nýjan leik. Þegar Albert
settist svo aftur í efsta sætið í Reykjavík í kjölfar próf-
kjörssigurs um leið og Geir hrapaði niður í sjöunda sæti
bíómstraði gamli hefndarhugur flokkseigendaklíkunn-
ar að nýju.
Albert Guðmundsson var hins vegar um sinn of
sterkur til að Geirsliðið og Morgunblaðsritstjórarnir
þyrðu að hefja atlöguna opinberlega. Síðustu vikur
hafa þeir hins vegar verið að sækja í sig veðrið og í gær
birti Morgunblaðið fordæmingarleiðara sem bar heitið
„Samningar Alberts“.
í leiðaranum er því lýst yfir að samningur Alberts við
Dagsbrún sé í andstöðu við stefnu ríkisstjórnarinnar og
brjóti í bága við samþykktir þingflokks Sjálfstæðis-
flokksins. Morgunblaðið segir að samningurinn njóti
ekki meirihluta á Alþingi. Án stuðnings slíks meiri-
hluta geti ráðherrann ekki setið lengur. Morgunblaðið
sendir rýtinginn í brjóst Alberts með kaldrifjaðri niður-
stöðu sem orðuð er á þann afdráttarlausa hátt að „fallist
meðráðherrar Alberts og þingflokkar ríkisstjórnarinn-
ar ekki á samninginn sem hann gerði veitir stjórnar-
skráin honum enga vernd lengur.“
Síðan hæðir Morgunblaðið Albert fyrir að hafa verið
í útlöndum meðan ASÍ/VSÍ samningurinn var gerður
og segir að Albert hafi talið sig „þurfa að sinna brýnni
erindum í útlönduin en hér á landi.“ Lokadómur blaðs-
ins er svo að það sé „út í hött að ráðherra brjóti í bága
við öll venjuleg og hefðbundin vinnubrögð við gerð
kjarasamninga á þessum barnalegu forsendum.“
Þegar fréttamaður ríkisútvarpsins spurði Þorstein
Pálsson í fyrrakvöld hvort það hefði verið rætt í þing-
flokki Sjálfstæðisflokksins að Porsteinn tæki við em-
bætti fjármálaráðherra var svarið „ekki í dag.“ Þetta
orðalag staðfestir að áætlunin um að sparka Albert og
setja Þorstein Pálsson í stól fjármálaráðherra er orðin
svo fullmótuð að formaðurinn gefur til kynna að slík
þáttaskil séu aðeins spurning um dagsetningu.
klippt
Hnípin stjórn í vanda
Margir fóru
í fýlu
Dagsbrúnarsamningurinn sem
Albert Guðmundsson undirritaði
á dögunum hefur fært margan
mætan manninn úr jafnvægi.
Þannig hafa ólíklegustu menn og
hópar farið í fýlu við Albert ann-
ars vegar og Dagsbrún hins veg-
ar. Samningurinn gengur ekki út
á annað en það, að Dagsbrúnar-
verkamenn skuli hafa sömu laun
fyrir sömu vinnu og þeir sem eru í
öðrum stéttarfélögum og vinna
hjá ríkinu.
Sömu laun
fyrir sömu vinnu
Hér er um grundvallarmál í
allri verkalýðsbaráttu að ræða;
að allir fái sömu laun fyrir sömu
vinnu. Það var þetta grundvallar-
atriði sem haft var í heiðri þegar
ungt fólk fékk samningsbundin
sömu laun og fullorðnir á sínum
tíma, og sama grundvallarstefna
hefur að sjálfsögðu ráðið því að
konur fengu samningsbundna og
lagalega staðfestingu á því að fá
sömu laun fyrir sömu vinnu og
karlmenn, þó ævintýralega illa
hafi til tekist í praxis.
Fjármálaráðherra hefur nú
semsé undirritað staðfestingu
þessa efnis við Dagsbrúnarmenn.
Að sjálfsögðu hlýtur gjörvöll
verkalýðshreyfingin að fagna
þessum áfangasigri Dagsbrúnar
og haga gjörðum sínum á þann
veg að haldi. Um leið hafa
Dagsbrún og fjármálaráðherra
gefið verkalýðsfélögum fordæmi
sem stéttarfélögin hljóta að not-
færa sér af þeim stratigisku klók-
indum sem þau búa yfir - um leið
og þau hljóta að standa vörð með
Dagsbrún um áfangasigurinn.
Brýtur
reiði lög?
Morgunblaðið viðurkennir í
árásarleiðara sínum á Albert
Guðmundsson í gær, að „íslensk
stjórnskipun byggist á því að ráð-
herrar fari með vald hver á sínu
sviði“. Enn fremur viðurkennir
Mogginn: „f höndum fjármála-
ráðherraeru meðalannars kjara-
samningar fyrir hönd ríkisins“.
Það er með öðrum orðum viður-
kennt að stjórnskipunarlega og
samkvæmt stjórnarskrá hafi Al-
bert Guðmundsson haft fullt vald
og umboð að undirrita Dags-
brúnarsamninginn.
Hins vegar hefur reiði samráð-
herra Alberts hlaupið svo með þá
í gönur að þeir lýsa hver í kapp
við annan yfir því að ríkisstjórnin
þurfi að samþykkja þennan
samning. Steingrímur Her-
mannsson segir í viðtali við Þjóð-
viljann í gær, að hann telji að
ríkisstjórnin þurfi að samþykkja
samninginn. Matthías Bjarnason
hefur haldið því sama fram. Og
Þorsteinn Pálsson sem heldur að
Sjálfstæðisflokkurinn sé æðra
stjórnskipunarvald heldur en rík-
isstjórn, alþingi, og blessuð þjóð-
in sem má þola öll þessi ósköp,
segir að það verði að taka hart á
þessu máli. Þetta sé alvarlegt mál
og boðar viðeigandi ráðstafanir
af hálfu Sjálfstæðisflokksins. Nú
skiptir ekki lengur máli hvort sá
flokkur kemst heill og óskiptur
frá málaflokki - einsog þegar
ráðning Búnaðarbankastjóra var
á döfinni. Viðbrögð þessara
manna leiða hugann að því hvort
reiði brjóti lög og stjórnarskrá
landsins.
Þorsteinn
í Stykkishólmi
Þorsteinn Pálsson var í Stykk-
ishólmi þegar honum bárust tíð-
indin af jafnlaunasamningi Al-
berts - og lét sér nægja hógvær
snæfellsk viðbrögð til að byrja
með. En ekki var hann fyrr kom-
inn suður undir verndarvæng
gömlu flokkseigendaklíkunnar í
Reykjavík en hann fór að spand-
era ókurteislegum yfirlýsingum
og hótunum á fjölmiðlana. Enda
sögðu margir í gær að hann hefði
haft gott af því að dvelja lengur
hjá Hólmurunum fyrir vestan.
Sumsé, maðurinn eirði ekki í
Hólminum, æddi suður til
Reykjavíkur og lýsti því yfir að
hann yrði ekki fjármálaráðherra í
dag! Hins vegar væri ekki séð
fyrir endann á hinu alvarlega máli
Alberts Guðmundssonar.
-óg