Þjóðviljinn - 10.05.1984, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 10.05.1984, Blaðsíða 5
Fimmtudagur ÍÖ. maí 1984 í>JÓÍ)VÍlj’ilVN‘ - SÍ6Á 5 Kollsteypa sem leiðir til hins verra „Sjávarútvegsráðherra viUfá nýja stofnun þar sem hanngetursjálfurráðiðstaifsfólkt.d. aðgeðþóttaog ég held að SÍS verði þar ekki útundan“. „Gildandifyrirkomulag hefur verið mjög gott. Það hefur verið aðhaldskerfi og haldið stjómmála- mönnum í hœfilegrifjarlcegð...“. sögðu þeir Guð- mundurJ. Guð- mundsson og Guðmundur H. Garðarsson „Þetta frumvarp felur í sér al- gera kollsteypu varðandi afstöðu fískmats. Frá upphafí hefur verið gengið út frá þeirri grundvallar- forsendu að fiskmatið sem er í starfí sínu úrskurðaraðili milli inn- lendra seljenda og erlendra kaupenda væri óháð hagsmunaaðilum. Samkvæmt þessu frumvarpi eins og það er sett fram af ráðherra er stofnunin sett undir stjórn Fiskmatsráðs þar sem hagsmunaaðilar eru hæstiréttur í deilum og ágreiningi er upp kann að koma. Þetta er gjörbreyting á stöðu fískmats, algjör kollsteypa“, sagði Guðmundur J. Guðmunds- son m.a. í ítarlegri ræðu sem hann hélt á alþingi á dögunum um frum- varp sjávarútvegsráðherra um ríkismat sjávarafurða. Guðmundur H. Garðarsson vara- þingmaður og blaðafulltrúi Sölu- miðstöðvar Hraðfrystihúsanna tók undir með nafna sínum og sagði að gildandi fyrirkomulag fískmats væri rrýög gott og gæfist íslending- um vel og það yrði að tryggja áfram að við lýði væri ríkismat óháð bæði hagsmunaaðilum og hinu pólitíska valdi. Óháð ríkismat ávallt meginstefnan í nærri þriggja klukkustunda ræöu rakti Guðmundur J. Guð- mundsson sögu fiskmats hérlendis og stöðu okkar á því sviði varðandi gæði fiskframleiðslu á erlendum mörkuðum sem hefði skilað ís- lenskum fiskafurðum mun hærra verði en aðrar þjóðir hefðu náð á sömu mörkuðum. Fyrstu lögin um fiskmat litu dagsins ljós árið 1904 og í nokkur skipti síðan hefðu verið gerðar breytingar á þeim lögum en alltaf og alla tíð hefði það verið megin- stefnan að hafa hér óháð ríkismat. Einn harðasti maður þeirrar stefnu hefði verið Ólafur heitinn Thors sem hefði beitt sér gegn öllum til- lögum um afnám sjálfstæðis fisk- matsins. Það frumvarp sem nú lægi fyrir alþingi væri illa samið, fullt af mót- sögnum og hroðvirknislega unnið. Væri nánast hneyksli að ráðherra skyldi leggja jafn illa unnið frum- varp fyrir Alþingi. Fyrirmynd keppinautanna Sagði Guðmundur undarlegt að á sama tíma og Kanadamenn væru að byggja upp hjá sér óháð ríkis- mat að íslenskri fyrirmynd til að tryggja gæði í sinni fiskvinnslu og auglýstu vendilega hvaðan fyrir- myndin væri fengin, þá væru stjórnarliðar að keyra í gegnum þingið að framleiðendur fái að stjórna ríkisfiskmati á íslandi. Minnti hann þingmenn á að það háa verð sem við höfum fengið fyrir fiskvöru okkar, jafnt sfld sem botnfisk, byggðist á góðri verkun og hörðu mati sem erlendir kaup- endur vissu að þeir gætu treyst. Nú ætti að skipa sérstakt Fisk- matsráð þar sem fjórir af sjö mönnum væru úr röðum hagsmunasamtaka. Ráðherra- frumvarpið væri síðan þannig úr garði gert að þar væri þetta ráð allt í senn umsagnaraðili, stjórn og dómstóll allt eftir því í hvaða laga- grein væri vitnað. Þessi óskapnað- ur hefði að mestu verið felldur nið- ur í breytingartillögum nefndar. Þá væri lagt til að leggja iður hreinlætis- og búnaðardeild en það væri samdóma álit kunnugra að starf þessarar deilar hefði skilað hvað bestum árangri af deildum Framleiðslueftirlitsins. Einrœðisvald ráðherra 17. grein frumvarpsins gerði ráð fyrir sérstöku framleiðsluleyfi frá sjávarútvegsráðherra. Með þessu móti væri verið að færa ráðherra eitt það mesta vald sem nokkur ráðherra hefur haft fyrr eða síðar. Enginn mætti lengur verka fisk á íslandi nema með sérstöku leyfi ráðherra. Þetta ætlaði Sjálfstæðis- flokkurinn að styðja. Frelsið færi að verða lítið hjá flokki frelsisins. Guðmundur ítrekaði þá skoöun sína í lok ræðunnar að gildandi lög um Framleiðslueftirlitið væru betri en þau forkastanlegu illa unnu lög sem nú lægju fyrir Alþingi. „Ég tel því æskilegt að Alþingi afgreiði ekki þetta frumvarp, miklu frekar væri að athuga þetta mál en gera ekki einhverjar skóbætur á óhæfu frumvarpi". Hvergi væri gripið á þeim vanda sem eftirlitið ætti við að stríða og þetta frumvarp myndi ekki bæta fiskmatið í landinu. Vill nýtt fólk að eigin geðþótta „Ég held að það kapp, sem sjá- varútvegsmálaráðherra leggur á að fá þetta frumvarp afgreitt, sé ekki nema að takmörkuðu leyti af þeim hvötum runnið að hann vilji bæta fiskmatið í landinu, þó ég efist ekk- ert um að til þess hafi hann vilja. Ég held að það sé til þess að fá nýja stofnun sem hann getur sjálfur ráðið að nýtt starfsfólk t.d. að geð- þótta og ég held að SÍS verði þar ekki útundan“, sagði Guðmundur J. Guðmundsson. Hörð gagnrýniá frumvarp sj ávarút- vegsráð- herra um að leggj a niður hið óháða ríkismat og færa eftirlitið í hendur framleið- enda. Guðmundur H. Garðarsson sagðist taka heilshugar undir með nafna sínum að óháð ríkismat hefði gefist íslendingum vel og með frumvarpinu væri verið að fara í verra fyrirkomulag. „Gildandi fyrirkomulag hefur verið mjög gott, það hefur verið aðhaldskerfi og það hefur bæði veitt framleiðendum mjög gott að- hald og haldið stjórnmálamönnum í hæfilegri fjarlægð frá framkvæmd þessara mála“, sagði Guðmundur. Hann sagði það ekki vera neitt leyndarmál að oft kæmi til árekstra milli hagsmunasamtaka og starfs- manna fiskmatsins. „Þá skiptir það miklu máli fyrir þá sem eiga að framkvæma fiskmatið að hags- munasamtökin nái ekki til þessara manna, sem vinna oft mjög erfitt og vanþakklátt starf, sem er að framkvæma fiskmat og úrskurða oft á tíðum vöru óhæfa til sölu er- lendis eða hráefni ónothæft í vinnslu". Þegar haft væri í huga hvernig Fiskmatsráð yrði skipað þá væri ljóst að þar yrði um valdamikla stofnun að ræða. Með því fyrir- komulagi sem nú gilti í þessum efn- um væri hins vegar tryggt að allir sætu við sama borð og mönnum yrði ekki mismunað í sambandi við framleiðslu, vinnslu sjávarafurða og útflutning. „Fróðlegt að sjá matið“ „Það verður fróðlegt að sjá hvernig á að framkvæma matið á minni stöðum“, sagði Guðmundur er hann vitnaði til lagagreinar þar sem segir að framleiðendur skuli hafa í sinni þjónustu matsmenn. „Hvernig verða slíkir menn óháðir í litlu kauptúni sem telur 200, 300, 400 manns?“ Guðmundur benti á í lok ræðu sinni að Sölusamband hraðfrysti- húsanna hefði átt mjög gott sam- starf við þá stofnun sem nú væri boðað að yrði lögð niður. Stórfé hefði verið varið í alls konar fræðsluefni um vöruvöndun í sam- starfi við ferskfiskeftirlitið og þriðja hundrað myndböndum ver- ið dreift hér heima og erlendis. „Menn væru ekki að leggja þetta á sig, ef þeir teldu að það mat sem hefur verið í þessum efnum, sér- staklega í sambandi við fiskmatið, væri þess eðlis að það væri ekki hægt að sýná það erlendum aðilum eða vinna samkvæmt því“, sagði Guðmundur H. Garðarsson að lbkum. - lg.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.