Þjóðviljinn - 25.05.1984, Qupperneq 9

Föstudagur 25. maí 1984 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 9
Hversvegna þessar
dylgjur og rangfœrslur?
Undanfarna daga hefur Þjóövilj-
inn veriö altekinn af skrifum um
Hamarshúsiö svokallaöa, eða um
þá ákvörðun borgarstjórnar
Reykjavíkur að heimila að
skrifstofu- og iðnaðarhúsnæði
skyldi breytt í íbúðarhúsnæði.
Hafa spjótin einkum beinst að
undirrituðum og greinilegt að
Össuri Skarphéðinssyni, blaða-
manni Þjóðviljans er mikið kapps-
mál að koma höggi á formann skip-
ulagsnefndar Reykjavíkur. Nú geri
ég mér ljóst að lítill kærleikur er á
milli Þjóðviljans og formanns skip-
ulagsnefndar og e.t.v. á Alþýðu-
bandalagið og Þjóðviljinn ein-
hverra harma að hefna. Slíkar eru
dylgjurnar og rangfærslurnar að
eícki verður hjá því komist að ræða
þau atriði, sem Þjóðviljinn dylgjar
mest með.
Ef fréttaflutningur Þjóðviljans
af máli þessu er brotinn til mergjar
eru það eftirfarandi atriði sem
þykja mestu máli skipta:
1. Að Einar Þ. Vilhjálmsson,
bróðir minn sé giftur systur Ól-
afs Björnssonar byggingar-'
meistara sem.hyggst innrétta í-
búðir í Hamarshúsinu og þar að
auki starfsmaður hans.
2. Að grunsamlegt þyki að undir-
ritaður hafi vitneskju um að fyr-
irtækið Uppbygging hf. sé fram-
kvæmdaraðili að umræddum
breytingum.
3. Að samþykkt breyting gangi í
berhögg við staðfest aðalskipu-
lag.
4. Að undirritaður hafi „keyrt“
málið í gegnum borgarkerfið,
jafnvel með óeðlilegum hætti.
Ef fyrsta atriðið er skoðað er það
rétt, að Einar Þ. Vilhjálmsson,
bróðir minn er giftur systur Ólafs
Björnssonar. Við það get ég að
sjálfsögðu ekki ráðið. Einar hefur
ennfremur verið starfsmaður
Ólafs, hans aðalstarf hefur verið
framkvæmdastjóri Rörsteypunnar
ht. í Kópavogi, undanfarin 7 ár.
Hann er ekki og hefur aldrei verið
eignaraðili að fyrirtækjum Ólafs.
Varðandi annan lið hér að ofan
þá er vitneskja mín um að
Uppbygging hf. standi að fram-
kvæmdum við Hamarshúsið ein-
faldlega tilkomin þannig, að
Ólafur Björnsson óskaði eftir fundi
með formanni og varaformanni
skipulagsnefndar til að fá að kynna
þeim hugmyndir sínar um að
innrétta íbúðir í Hamarshúsinu. Á
þeim fundi skýrði hann undirrituð-
um frá því að fyrirtækið Uppbyg-
ging hf. sem hann hefði stofnað
hygðist standa fyrir þessum fram-
kvæmdum. En um þetta atrjði finn-
ur Þjóðviljinn hvatir hjá sér til að
dylgja með í löngu máli og reynir af
fremsta megni að gera undirritað-
an mjög tortryggilegan vegna þess
að hann víti að fyrirtækið Upp-
bygging hf. sé til.
Þjóðviljinn hampar því óspart að
sú ákvörðun að heimila að
innréttaðar verði íbúðir í Hamars-
húsinu sé ólögleg og standist ekki
gagnvart aðalskipulagi Reykjavík-
ur. Ennfremur er því haldið fram
að Hamarshúsið sé á hafnarsvæð-
inu svokallaða. Ofangreindar full-
yrðingar eru báðar rangar.
Hamarshúsið stendur ekki á
merktu hafnarsvæði. Skipulags-
nefnd gerði einnig ávallt ráð fyrir
því, að sækja þyrfti um breytingu á
aðalskipulagi Reykjavíkur ef af
þessu yrði enda segir eftirfarandi í
lok bókunar skipulagsnefndar sem
samþykkt var í borgarráði og borg-
arstjórn:
„Skipulagsnefnd felur Borgar-
skipulagi að öðru leyti að safna
gögnum utn hús og aðstæður á
reitnum og í framhaldi af því,
gera tillögur að deiliskipulagi af
reitnum ogjafnframt að gangafrá
nauðsynlegum breytingum á aðal-
skipulagi Reykjavíkur ’67“.
I fjórða lagi er gefið í skyn að
völd og áhrif undirritaðs séu slík að
hann einn hafi fengið því ráðið að
Aðhaldsblaðamennska
og fjölskylduhagsmunir
Tvennt er athyglisvert við svar Vil-
hjálms Þ. Vilhjálmssonar. í fyrstalagi
að hann hrekur enga af staðhæfingum
Þjóðviljans sem fram hafa komiö í
úttekt blaðsins á afskiptum.hans af
Hamarshúsmálinu. í öðru lagi gerir
hann enga tilraun til að afneita því, að
meðlimir í fjölskyldu hans áttu
hagsmuna að gæta í sambandi við
veitingu borgarstjórnar á leyfi til
breytinga á margnefndu Hamarshúsi.
Vert er að benda á eftirtalin atriði:
1. Það er rangt hjá Vilhjálmi að
einungis Alþýðubandalagið líti af-
skipti hans af Hamarshúsmálinu
gagnrýnum augum. Bæði fulltrúi
Kvennaframboðsins og Alþýðuflok-
ksins töluðu um „annarlega
hagsmuni" í umræðum um málið í
Skipulagsnefnd og í borgarstjórn.
2. Varðandi þá ásökun að ég hafi
reynt að gera vitneskju hans um Upp-
byggingu h/f tortryggilega er það eitt
að segja, að enginn sem ég ræddi við
hafði af því heyrt. nema Vilhjálmur
sjálfur. Ekki einu sinni Ingimundur
Sveinsson arkítekt, sem er varafor-
maður Skipulagsnefndar fyrir utan að
vera góðuroggegn Sjálfstæðismaður.
Þó segir Vilhjálmur í svari sínu að
Ingimundur hafi verið á þeim fundi
þar sem þáttur Uppbyggingar h/f í
breytingum Hamarshússins var rædd-
ur. Um þetta atriði spurði ég Ingi-
mund tvisvar, og hann gaf mér santa
svarið í bæði skiptin.
Við eftirgrennslan komst ég hins
vegar að því að Uppbygging h/f var
gervifyrirtæki sem hvergi er til nema í
pósihólfi 177 í Kópavogi. Það ágæta
pósthólf er líka notað af tveimur
öðrum fyrirtækjum. Og hver skyldi
nú vera fjármálastjóri annars og
framkvæmdastjóri hins? Jú. Einar
bróðir, sem Viíhjálmur staðhæfði við
mig að vissi ekkert um Uppbyggingu
h/f (þó í stma læsi téður Einar síðar
upp úr kaupsamningi Uppbvggingar
á Hamarshúsinu fyrir mig, líklega til
að kóróna sambandsleysi sitt við fyr-
irtækið). Sá grunur gerist því áleitinn
að vitneskja Vilhjálms um fyrirhug-
aðan þátt þessa merkilega fyrirtækis í
breytingunum á Hamarshúsinu stafi
eingöngu af því að þaö býr í pósthólf-
inu hjá Einari bróður.
Þess má líka gcta, að Vilhjálmur
staðhæfði við mig að það væri þetta
fyrirtæki sem hefði sótt um breyting-
arnar. Það voru hrein ósannindi -
staðfest var af embættismanni borg-
arinnar að nafn þess kæmi hvergi
fyrir.
3. Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson
staðhæfir að það sé ekki rétt með far-
ið að Hamarshúsið sé á hafnarsvæði.
Þetta er hreint ótrúlega klén frammi-
staöa hjá manni sem á að heita for-
maður Skipulagsnefndar borgarinn-
ar. Veit hann virkilega ekki að á stað-
festu aðalskipulagi er húsið norðan
við hina fyrirhuguðu Geirsgötu og
þarrneð á hafnarsvæði? Eða hvers
vegna heldur formaður Skipu-
lagsnefndar að borgarstjórn hafi rok-
ið til í síðuslu viku og sótt um „breytta
landnotkun" fyrir þá lóð sem húsið
stendur á? Einfaldlega vegna þess að
samkvæmt staðfestu skipulagi er hún
á hafnarsvæði", en til að gera megi
breytingar sem meirihlutinn hefur nú
samþykkt þá þarf að breyta því \
„íbúðarsvæði"!
Að lokum þetta: Þær upplýsingar
sem ég hef sett fram um Hamars-
húsmálið benda einfaldlega rnjög
sterklega til þess að ættartengsl for-
ráðamanna Hamarshússins inn í
borgarmálaflokk Sjálfstæðisflokksins
hafi vaidið því að leyfi fyrir hinurn
mjög svo umdeildu breytingum
fékkst fram, þrátt fyrir að það, eins og
Davíð Oddson borgarstjóri sagði á
borgarstjórnafundi fyrir skömmu,
„orki tvímælis".
Það cr skylda blaðs sem stundar
aðhaldsblaðamennsku eins og Þjóð-
viljinn reynir að gera, að benda fólki
á slík tengsl. Það höfum við gert og
það munum við gera, jafnvel þó það
haldi áfram að pirra Vilhjálm Þ. Vil-
hjálmsson og vini hans. Hins vegar er
það fráleitt að ég hafi ncitt á móti
Vilhjálmi persónulega, né vilji konta
á hann höggi eins og hann heldur
fram, þvert á móti óska ég honurn
góðs gengis í starfi sínu hjá Þjóðþrif-
astofnuninni SÁÁ.
_______________Össur Skarphéðinsson
Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson borgar-
fulltrúi.
þetta mál var samþykkt, bæði í
borgarráði og borgarstjórn. Þessar
fullyrðingar eru auðvitað bros-
legar. Undirritaður óskaði ekki
eftir stuðningi eins einasta borgar-
fulltrúa við þetta mál, hvorki hjá
Sjálfstæðisflokki eða Framsóknar-
flokki, en málið var samþykkt í
borgarstjórn með atkvæðum
Sjálfstæðismanna og Gerðar
Steinþórsdóttur, fulltrúa Fram-
sóknarflokksins. Kristján Bene-
diktsson, fulltrúi Framsóknar-
flokksins sat hjá en aðrir borgar-
fulltrúar greiddu atkvæði á móti,
þannig að 13 borgarfulltrúar voru
sammála, 7 voru á móti og 1 sat
'hjá.
Að lokum vil ég segja þetta. Ég
er sannfærður um að þétting
byggðar í miðbænum sé af hinu
góða. Á þeim reit sem Hamarshús-
ið stendur á er þegar fyrir hendi
veruleg íbúðarbyggð og því af hinu
góða að íbúðir komi í Hamarshús-
ið. Mér er ekki kunnugt um að íbú-
ar í Hafnarbúðum, sem er í næsta
nágrenni þykir slæmt að búa þar og
ég er viss um að sama verður um þá
íbúa sem koma til með að eiga
heimili sitt í Hamarshúsinu.
Það er auðvitað mál Þjóðviljans,
hvers vegna hann te'.ur henta að
slunda pólitískar ofsóknir gagnvart
formanni skipulagsnefndar
Reykjavíkur með þeim dylgjum og
rangfærslum sem raun ber vitni
um. Ég mun hinsvegar halda áfram
að starfa að skipulagsmálum borg-
arinnar í þeim anda sem ég hef
unnið undanfarin tvö ár, jafnvel
þótt það kosti stöðugan skæting og
gremju af hálfu Þjóðviljans.
Vilhjálmur P. Vilhjálmsson,
formaður skipulagsnefndar Rvík.
NATÓ-bíó í
Frá forsýningu á mynd USIS-Friður — Atlantiska loforðið- sem sýnd verð-
ur í kvöld í sjónvarpinu. Fréttamennirnir Einar Sigurðsson og Ögmundur
Jónasson ásamt tæknimönnum og forstjóra Menningarstofnunar Bandaríkj-
anna í gerfihnattasambandi við höfustöðvar Bandarísku upplýsingaþjón-
ustunnar í Washington.
í kvöld fá íslenskir sjónvarps-
áhorfendur að sjá hluta af
NATÓ-bíói, sem bandaríska
upplýsingaþjónustan sendi út
um gervihnött frá Washington í
gær til NATO-ríkjanna fjórtán.
Fjölmiðlafólk og starfsmenn
sendiráða fengu forskot á sæl-
una í gær og fylgdust með
beinni útsendingu og móttöku
hjá íslenska sjónvarpinu. Blað-
amenn frá öllum NATO-
ríkjunum fengu tækifæri til
þess að spyrja George Schultz
utanríkisráðherra Bandaríkj-
anna og Leo Tindemann utan-
ríkisráðherra Belgíu, svo og að
skjóta inn spurningum í við-
ræðum stjórnmálaritstjóra Le
Monde, La Stampa, Die Zeit,
bandaríska sendiherrans hjá
NATO, Richard Pearle, eins
æðsta manns bandaríska varn-
armálaráðuneytisins og Ric-
hard Luga öldungadeildarþing-
manns, sem er Republikani og í
utanríkissamskiptanefnd öld-
ungadeildarinnar.
íslenska framlagið
Ögmundur Jónasson var fulltrúi
íslenska sjónvarpsins í útsending-
unni sem mjög gaf til kynna mögu-
leika nútíma fjölmiðlunar við að
tengja saman heimshornin. Það
var enginn viðvaningsbragur á hlut
íslenska sjónvarpsins, því enska
Ögmundar og íslenska tæknihliðin
fengu sérstakt hrós hjá útsending-
arstjórum í Washington.
Þetta NATO-bíó, sem sent var
út í tilefni 35 ára afmælis Atlants-
hafsbandalagsins, byrjaði með
sögulegri upprifjun. Það er veikasti
hlekkur útsendingarinnar, svo
gatslitin plata að engir nema þeir
sem hafa atvinnu af því að reka
áróður fyrir NATO nenna að
leggja við eyru. Útþenslustefna So-
vétríkjanna er undirrót allrar fram-
vindu í vígbúnaðarmálum og Atl-
antshafsbandalagið hefur ekki gert
annað en að bregðast eðlilega og
skynsamlega við frá upphafi. Var-
sjárbandalagið er árásarbandalag
en NATO varnarbandalag. Þó að
almenningur hafi ef til vill sæst á
þessa mynd, þá vita menn líka að
sjaldan veldur einn þá tveir deila,
og varla yrði það NÁTO að aldur-
tila þó þess væri getið að í lok síðari
heimsstyrjaldarinnar skiptu
bandamenn Evrópu í tvö áhrifa-
svæði og virðast í megindráttum
hafa virt það óformlega samkomu-
lag síðan. Þá er þess ekki getið að
Bandaríkin hafa haft frumkvæði að
smíði nýrra vopnategunda allt frá
stríðslokum öðruvísi en með orða-
laginu að NATO hafi jafnan lagt
meiri áherslu á gæði en magn.
Almennur Schultz
Blaðamannafundurinn með Ge-
orge Schultz gefur ekki mikið í
aðra hönd. Þetta er ákaflega ró-
lyndur og staðfastur maður, sem
segir að NATO sé sterkt, samein-
kvöld
•
að, hafi haldið jafnvægi milli
austurs og vesturs í 35 ár, og ekki
standi á því að það afmái kjarnork-
uvopn af jarðarkringlunni geri So-
vétmenn slíkt hið sama. Svör hans
eru þó alltof almenn og fyrirsjáan-
leg til þess að vekja athygli. Spurn-
ingu um ísland, sem Ögmundur
Jónasson ber fram, svarar banda-
ríski utanríkisráðherrann með út-
úrsnúningi.
Sameinaðir
stöndum vér
Panelumræðurnar á eftir þar
sem fréttamenn voru líka með á
priki eru til muna áhugaverðari.
Þar og í viðtölum við fólk á götum
úti kemur í ljós að deilu- og áhorfs-
málin innan NATO eru mörg og
stór. Það sem upp úr stóð var að
flestir þátttakenda lögðu áherslu á
að nú væri tími umhugsunar og
yfirvegunar eftir síðasta snúning-
inn í vopnakapphlaupinu. Ekkert
myndi gerast fram yfir forsetakosn-
ingar í Bandaríkjunum sem máli
skipti. Á meðan reyna menn að
velta upp ýmsum leiðum til þess að
setja viðræður aftur á stað milli ris-
aveldanna og koma til umræðu í
þættinum m.a. friðarfrumkvæði 6
leiðtoga úr fjórum heimsálfum og
nýjar tillögur sem NATO er sjálft
að baxa með og Tindemann segir
vera í anda þeirrar kenninga sem
heitnar eru eftir Pierre Harmel
forvera hans um að NATO eigi að
vera sterkt og sameinað, en halda
jafnan dyrum opnum fyrir sam-
ræður og samninga. Það er raunar
megintónninn í orðræðum þeirra
herramanna sem sjónvarpsáhorf-
endur fá að kynnast í kvöld. Þetr
taka ekkert illa í friðarfrumkvæði,
en telja til lítils að hver fari einn og
sértil Moskvu með friðmælgi. Evr-
ópuritstjórarnir hrósuðu Reagan-
stjórninni fyrir að vera farna að
kunna mannasiði í samskiptum við
bandalagsríkin í Evrópu. Og það
var ekki laust við að Richard Pe-
arle, einn aðalhaukurinn í Was-
hington á fyrstu stjórnarárum Re-
agans, væri orðinn friðsamlegri í
framan og legði mesta áherslu á
samstarf, samráð og gagnkvæma
tillitsemi í samskiptum innan
NATO. Veramáað þarnasé settur
upp kosningasvipur, en hitt segja
sumir að Reagan-haukarnir séu
farnir að lækka flugið.
Það þarf hinsvegar ekki að þýða
stefnubreytingu af neinu tagi, þó
tónninn hafi breyst. Og ekki var
Pearle á því að frysting kjarnorku-
vopna gerði neina stoð. Helsta rök-
semd hans í því efni var sú að
bandarísk kjarnorkutól væru að
75% 15 ára eða eldri, en sovésku
tólin að 75% fimm ára eða yngri.
Það sæu allir að ekki væri hægt að
kalla það jafnræði ef þetta ástand
ætti að frysta. (Einhver hefði
kannski sagt að bandarísku vopnin
væru almennt 10 árum á undan
þeim sovésku í tæknilegu tilliti og
þessvegna mætti því jafna þarna á
milli, en blaðamenn komast ekki
að með eftirfylgju í NATO-bíói).
Mörg fleiri álitamál komu fram í
panelumræðunum, sem Sandy Call
frá ITN í Bretlandi stýrði, en ekki
er vert að ljóstra upp um meira ef
einhverjir skyldu enn sitja við sjón-
varpstækin í kvöld og horfa á
NATO-bíó, eftir að kvöldmynd-
inni um Lækninn á lausum kili lýk-
ur kl. 22.40. _ ekh.